Ποιο είναι το νόημα της ζωής;
Αναμφίβολα σε κάποια φάση της ζωή μας είτε λιγότερο είτε περισσότερο έχουμε ασχοληθεί με αυτό το ερώτημα. Το υπαρξιακό ζήτημα έχει απασχολήσει φιλόσοφους, επιστήμονες, θεολόγους και κάθε είδους άνθρωπο σε όλες τις περιόδους της ανθρώπινης ιστορίας.
Υπάρχει άραγε μια απολυτή αλήθεια; Μια κοινή αρχή που η παραδοχή της να ενώνει την ανθρωπότητα κάτω απο τη σκέπη της;
Για να το απαντήσουμε αυτό θα πρέπει να διερωτηθούμε ορισμένα καίρια ερωτήματα.
Υποκειμενικότητα
Τι χρώμα θα είχε άραγε ένας ιδανικός κόσμος; Αν εσύ ήσουν ο ζωγράφος, σε ποιες αποχρώσεις θα δημιουργούσες την πραγματικότητα;
Πιστεύεις ότι το αποτέλεσμα θα άρεσε σε όλους; Ανεξάρτητα απο το χρώμα που θα επέλεγες, πιστεύεις πως όλοι θα είχαν την ίδια άποψη με σένα;
Κι αν όχι, γιατί όχι; Τι είναι αυτό που δημιουργεί τη διαφορά, τι είναι αυτό που κάνει δισεκατομμύρια ανθρώπους να ζουν σε έναν, ουσιαστικά, διαφορετικό κόσμο;
Το υπόβαθρο αυτό ονομάζεται: Υποκειμενικότητα.
Ουσιαστικά προσπαθώντας να βρεις το νόημα της ζωής και να το αποτυπώσεις σαν μια απολυτή αρχή στην οποία “πρέπει να υποταχθούν” όλοι οι άνθρωποι είναι απο μόνο του ένα ουτοπικό εγχείρημα με μια δόση “ρομαντισμού”.
Η υποκειμενικότητα δημιουργεί το ουράνιο τόξο για να επιλέξεις πιο χρώμα προτιμάς περισσότερο.
Κάνει τα βλέμματα των ανθρώπων ξεχωριστά για να έχουν διαφορετικό νόημα στη ζωή σου.
Είναι αυτό που σε βάζει στη θέση του δημιουργού, αυτό που σου δίνει τη δυνατότητα να ορίσεις τη ζωή σου διαφεντεύοντας την.
Όσο αναζητάς έξω το νόημα, τόσο περισσότερο απομακρύνεσαι απο αυτό. Ψάχνοντας το με αντικειμενικά κριτήρια, εγκλωβίζεσαι σε μια αόρατη φυλακή. Γεμίζεις τη ζωή σου με χρώματα και σώματα ξένα.
Με ανούσιες υποσχέσεις, με κάλπικους σωτήρες, με διθυράμβους για το τίποτα.
Κοιτώντας έξω για να βρεις τον δρόμο, αποπροσανατολίζεσαι. Ακούγοντας τις σειρήνες στο ταξίδι σου προς την “Ιθάκη” δεν θα ανταμώσεις την ευτυχία. Επιτρέποντας πρακτικά και θεωρητικά σε άλλους να κουμαντάρουν τη ζωή σου βαδίζεις σε αδιέξοδο και αυτό είναι κάτι που το νιώθεις…
Τα συναισθήματα σου δεν είναι τίποτα περισσότερο απο έναν μηχανισμό καθοδήγησης. Εκεί που τα μάτια δεν μπορούν να δουν και τα αυτιά δεν μπορούν να ακούσουν, τα συναισθήματα είναι ο φάρος που σε οδηγεί, είναι ο σύμμαχος σου, ο οδηγός που σου δείχνει προς τα που να βαδίσεις.
Φυσικά και έχεις το δικαίωμα να τα αγνοήσεις, μα να ξέρεις πως αγνοείς την ευτυχία σου, κι αν εκείνη δεν έρθει ή αργήσει, δεν ευθύνεται η ζωή ούτε η μοίρα, αλλά συγκεκριμένες επιλογές που βασίζονται σε ψευδαισθήσεις, σε ελπίδες που θα γίνουν καυσόξυλα και θα σιγοκαίνε στη φωτιά που κάνει σταχτή τη ζωή σου και το χρόνο σου.
Η Πραγματικότητα
Κι αν υπήρχε ένας νομός απαράβατος που αποτελούσε εξαίρεση αυτός δεν θα ήταν άλλος απο την αγάπη.
Πολλοί ιστορικοί, φιλόσοφοι και κάθε λογής ειδικοί, διαφώνησαν σε πολλά ζητήματα κατά τη διάρκεια της ιστορίας, μα σε αυτό βρισκόντουσαν όλοι σε απόλυτη σύμπνοια: η αγάπη είναι η οδός.
Ο νόμος της αγάπης αφορά την ίδια μας την ουσία. Αν εμείς είμαστε πλασμένοι κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση του θεού και ο θεός είναι αγάπη, τότε η ίδια μας η υπόσταση είναι η αγάπη!
Νιώθοντας αγάπη είμαστε ευτυχισμένοι, είμαστε πλήρεις, είμαστε ζωντανοί και παντοδύναμοι. Νιώθοντας αγάπη και εκφράζοντας τη, εκπληρώνουμε το σκοπό μας!
Και πως το γνωρίζουμε αυτό εφόσον δεν υπάρχουν απόλυτοι κανόνες; Απλά παρατήρησε τι κάνεις και ποσό όμορφα νιώθεις, όταν αισθάνεσαι το θετικό κύμα της αγάπης και θα καταλάβεις πως η αγάπη είναι ο κανόνας.
Με γνώμονα τα παραπάνω δεν είμαστε παρά διαφορετικές εκδοχές του ίδιου πράγματος, διαφορετικές όψεις της ίδιας ουσίας.
Είμαστε εδώ για να εκφράσουμε, ο καθένας με τον τρόπο του, τις άπειρες εκφάνσεις της αγάπης, του υπέρτατου συναισθήματος.
Ίσως για αυτό ψάχνοντας προς τα έξω να μη βρεις ποτέ κάτι. Η ουσία είναι μέσα, ξεκινάει εσωτερικά και έχεις την μοναδική ικανότητα να την εκφράσεις με όποιον τρόπο επιθυμείς.
Έχεις τη δυνατότητα με την αγάπη σου και την αλήθεια σου να χτίσεις κόσμους ατελείωτους, τους κόσμους της αληθινής σου ευτυχίας και ευδαιμονίας.
Ίσως αυτό να είναι το νόημα της ζωής, ίσως αυτή να είναι και η μαγεία της.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου