Είδα εκεί ανθρώπους που βασανίζονταν επειδή ήταν εγωιστές, άπληστοι, χαιρέκακοι, αλαζόνες, ζηλιάρηδες, οργισμένοι, μικρόψυχοι, άρπαγες, λαίμαργοι, δολοφόνοι, βιαστές, υποκριτές, εκμεταλλευτές, φιλοτομαριστές, εαυτούληδες και χαραμοφάηδες. Ότι και να ήταν, αυτό που τους χαρακτήριζε ήταν, ότι ποτέ δεν μπορούσαν να δουν πέρα από τον εαυτό τους και τα πάθη τους οδηγούμενοι από τους φόβους τους.
Στο χώρο που βρισκόντουσαν, μια γκριζόμαυρη καταχνιά συνόδευε ένα νεκρωμένο από φύση τοπίο. Μόνο τα ουρλιαχτά τους, οι θυμοί τους και η επιδειξιμανία τους βασίλευαν στο μουντό και τεχνητό τους περιβάλλον.
Χτες, ανέβηκα για μια βόλτα στον παράδεισο.
Είδα ανθρώπους με χαμόγελο, με ευγενικά αισθήματα, πράους, ευγενικούς και λειτουργικούς, με σεβασμό στο συνάνθρωπο, με εκτίμηση στην ατομικότητα, με υπομονή για την μοναδικότητα, με κατανόηση για τη διαφορετικότητα, με θέληση για συνύπαρξη. Είδα ανθρώπους, που αυτό που τους χαρακτήριζε ήταν, ότι αυτό που ήθελαν, το ήθελαν και για όλους τους άλλους, απλά γνώριζαν πως δεν χρειάζεται να το επιβάλλουν, αλλά μόνο να γίνουν οι ίδιοι το ζωντανό παράδειγμα. Γιατί είχαν επιλέξει την αγάπη για οδηγό τους.
Είδα όμως και άλλα πράγματα.
Είχε στον παράδεισο όλων των ειδών τα φυτά, τα παλαιότερα και τα νεότερα, καθώς και όλους τους μικροοργανισμούς, τα βακτήρια, τα μονοκύτταρα και τα πολυπλοκότερα συστήματα, τα πτηνά, τα ψάρια και όλο το ζωικό βασίλειο. Ήταν μαζεμένη εκεί όλη η ευφυΐα, με την αναπαραγωγική της διαδικασία, την ομορφιά της, και τη διάθεσή της για αύξηση της ζωής. Η παρέμβαση του ανθρώπου, ήταν συμπληρωματική του εκπληκτικού περιβάλλοντος.
Πολύ τα σκέφτομαι τα συμπεράσματα που έβγαλα από αυτές τις δύο βόλτες.
Επειδή και τις δύο φορές, σε διαφορετικές γειτονιές της πόλης μου βρέθηκα.
Οι άνθρωποι ήταν που είχαν κάνει τις επιλογές τους.
Η ζωή, συμβαίνει. Ο φόβος ή η αγάπη, είναι η επιλογή μας που θα τη σχηματίσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου