Είναι φορές, που οι λέξεις οι ίδιες ντρέπονται. Άλλες δεν ξέρουμε καν τι σημαίνουν και απλά τις ξεστομίζουμε και άλλες τις χρησιμοποιούμε καταχρηστικά.
Σε κάθε περίπτωση, τουλάχιστον τραγικό το αποτέλεσμα. Καθημερινά, κατά τη διάρκεια της ημέρας,
ακούμε: “συγγνώμη αν σε πίκρανα ή σε στεναχώρησα”. “Δεν θα το επαναλάβω”. “Συγγνώμη αν ενόχλησα. Δεν σκέφτηκα τις συνέπειες”. “Συγγνώμη” και όλα λύνονται… Νομίζουμε! Δεν λύνονται πάντα όλα με μια απλή λέξη. Κάποιες καταστάσεις, κάποιες ενέργειες και κάποιες λέξεις, δεν διορθώνονται με καμία λέξη. Η συγγνώμη, είναι πολλές φορές και σαν ενέργεια ανώτερη πράξη, που δείχνει μεταμέλεια, που κατατροπώνει τον εγωισμό, μα δεν έχει τη δύναμη να αλλάξει ό,τι συνέβη.
Άλλες πάλι φορές, απλά τη λέμε, για να πούμε κάτι και να λήξει μια παρεξήγηση.
Δεν σημαίνει κιόλας ότι την εννοούμε. Όπως έχουν διαμορφωθεί οι ανθρώπινες σχέσεις σήμερα, τα πάντα είναι υπό συζήτηση και όλα αμφισβητούνται.
Όταν έχεις κάνει κομμάτια την καρδιά του άλλου με ακατανόμαστες πράξεις και λόγια, όταν τον έχεις εξευτελίσει και δεν μπορείς να τον αντικρίσεις στα μάτια, τι μπορεί να σώσει μια συγγνώμη;
Δεν μαζεύονται αυτά τα κομμάτια, ούτε ξανά συναρμολογούνται.
Το βασικό και το σημαντικό είναι: να μη φτάσει εκεί το θέμα.
Μετά, ακόμη και το Ελληνικό πλούσιο λεξιλόγιο μας, είναι φτωχό. Ψάχνουμε ίσως, ένα βάλσαμο, ένα φάρμακο.
Δεν είναι η λύση οι λέξεις.
Από το ίδιο στόμα βγήκαν και οι απρεπείς και οι αχαρακτήριστες, χωρίς φίλτρο. Μέχρι χθες τον αγκάλιαζες, μοιραζόσασταν το ίδιο κρεβάτι, γινόταν τα κορμιά σας ένα.
Ας μην κρυβόμαστε. Οι μεγαλύτερες αλήθειες λέγονται πάνω στο θυμό.
Εκεί όλοι εξωτερικεύουν όλα όσα έχει η ψυχή τους και δεν μπορούν να ειπωθούν σε κανονικές συνθήκες.
Σαφώς μια συγγνώμη λειαίνει, κατά κάποιο τρόπο, μια δύσκολη ή έκρυθμη κατάσταση. Από το τίποτα, είναι κάτι.
Οι πληγές και οι μνήμες όμως… υπάρχουν και τίποτα δεν είναι το ίδιο.
Με την πρώτη ευκαιρία θα παρουσιαστεί το πρόβλημα.
Το σοφό λοιπόν είναι, να ελέγχουμε τα “εξερχόμενα” και γενικά να είμαστε προσεκτικοί.
Η καλύτερη συγγνώμη, είναι η ορθή συμπεριφορά! Έτσι θα αποδείξεις και πόσο σέβεσαι και πόσο αγαπάς τον άλλον.
ακούμε: “συγγνώμη αν σε πίκρανα ή σε στεναχώρησα”. “Δεν θα το επαναλάβω”. “Συγγνώμη αν ενόχλησα. Δεν σκέφτηκα τις συνέπειες”. “Συγγνώμη” και όλα λύνονται… Νομίζουμε! Δεν λύνονται πάντα όλα με μια απλή λέξη. Κάποιες καταστάσεις, κάποιες ενέργειες και κάποιες λέξεις, δεν διορθώνονται με καμία λέξη. Η συγγνώμη, είναι πολλές φορές και σαν ενέργεια ανώτερη πράξη, που δείχνει μεταμέλεια, που κατατροπώνει τον εγωισμό, μα δεν έχει τη δύναμη να αλλάξει ό,τι συνέβη.
Άλλες πάλι φορές, απλά τη λέμε, για να πούμε κάτι και να λήξει μια παρεξήγηση.
Δεν σημαίνει κιόλας ότι την εννοούμε. Όπως έχουν διαμορφωθεί οι ανθρώπινες σχέσεις σήμερα, τα πάντα είναι υπό συζήτηση και όλα αμφισβητούνται.
Όταν έχεις κάνει κομμάτια την καρδιά του άλλου με ακατανόμαστες πράξεις και λόγια, όταν τον έχεις εξευτελίσει και δεν μπορείς να τον αντικρίσεις στα μάτια, τι μπορεί να σώσει μια συγγνώμη;
Δεν μαζεύονται αυτά τα κομμάτια, ούτε ξανά συναρμολογούνται.
Το βασικό και το σημαντικό είναι: να μη φτάσει εκεί το θέμα.
Μετά, ακόμη και το Ελληνικό πλούσιο λεξιλόγιο μας, είναι φτωχό. Ψάχνουμε ίσως, ένα βάλσαμο, ένα φάρμακο.
Δεν είναι η λύση οι λέξεις.
Από το ίδιο στόμα βγήκαν και οι απρεπείς και οι αχαρακτήριστες, χωρίς φίλτρο. Μέχρι χθες τον αγκάλιαζες, μοιραζόσασταν το ίδιο κρεβάτι, γινόταν τα κορμιά σας ένα.
Ας μην κρυβόμαστε. Οι μεγαλύτερες αλήθειες λέγονται πάνω στο θυμό.
Εκεί όλοι εξωτερικεύουν όλα όσα έχει η ψυχή τους και δεν μπορούν να ειπωθούν σε κανονικές συνθήκες.
Σαφώς μια συγγνώμη λειαίνει, κατά κάποιο τρόπο, μια δύσκολη ή έκρυθμη κατάσταση. Από το τίποτα, είναι κάτι.
Οι πληγές και οι μνήμες όμως… υπάρχουν και τίποτα δεν είναι το ίδιο.
Με την πρώτη ευκαιρία θα παρουσιαστεί το πρόβλημα.
Το σοφό λοιπόν είναι, να ελέγχουμε τα “εξερχόμενα” και γενικά να είμαστε προσεκτικοί.
Η καλύτερη συγγνώμη, είναι η ορθή συμπεριφορά! Έτσι θα αποδείξεις και πόσο σέβεσαι και πόσο αγαπάς τον άλλον.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου