ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ: ΣΟΦΟΚΛΗΣ - Ἀντιγόνη (315-331)

315 ΦΥ. εἰπεῖν τι δώσεις, ἢ στραφεὶς οὕτως ἴω;
ΚΡ. οὐκ οἶσθα καὶ νῦν ὡς ἀνιαρῶς λέγεις;
ΦΥ. ἐν τοῖσιν ὠσὶν ἢ ᾽πὶ τῇ ψυχῇ δάκνῃ;
ΚΡ. τί δὲ ῥυθμίζεις τὴν ἐμὴν λύπην ὅπου;
ΦΥ. ὁ δρῶν σ᾽ ἀνιᾷ τὰς φρένας, τὰ δ᾽ ὦτ᾽ ἐγώ.
320 ΚΡ. οἴμ᾽ ὡς λάλημα δῆλον ἐκπεφυκὸς εἶ.
ΦΥ. οὔκουν τό γ᾽ ἔργον τοῦτο ποιήσας ποτέ.
ΚΡ. καὶ ταῦτ᾽ ἐπ᾽ ἀργύρῳ γε τὴν ψυχὴν προδούς.
ΦΥ. φεῦ·
ἦ δεινόν, ᾧ δοκῇ γε, καὶ ψευδῆ δοκεῖν.
ΚΡ. κόμψευέ νυν τὴν δόξαν· εἰ δὲ ταῦτα μὴ
325 φανεῖτέ μοι τοὺς δρῶντας, ἐξερεῖθ᾽ ὅτι
τὰ δειλὰ κέρδη πημονὰς ἐργάζεται.
ΦΥ. ἀλλ᾽ εὑρεθείη μὲν μάλιστ᾽· ἐὰν δέ τοι
ληφθῇ τε καὶ μή, τοῦτο γὰρ τύχη κρινεῖ,
οὐκ ἔσθ᾽ ὅπως ὄψῃ σὺ δεῦρ᾽ ἐλθόντα με.
330 καὶ νῦν γὰρ ἐκτὸς ἐλπίδος γνώμης τ᾽ ἐμῆς
σωθεὶς ὀφείλω τοῖς θεοῖς πολλὴν χάριν.

***

ΦΥΛ. Θα ᾽δινες άδεια να πω κάτι, ή πρέπει
να γυρίσω να φεύγω; ΚΡΕ. Και δε βλέπεις
πώς μ᾽ ενοχλεί και τώρα να σ᾽ ακούω;
ΦΥΛ. Η ενόχληση στ᾽ αυτιά είναι ή στην ψυχή σου;
ΚΡΕ. Τί θες να ξέρεις πού είναι η ενόχλησή μου;
ΦΥΛ. Ο φταίχτης σε πληγώνει στην καρδιά σου,
τ᾽ αυτιά σου εγώ. ΚΡΕ. Πόσο μά την αλήθεια
320 σ᾽ έπλασε φλύαρο ο Θεός. ΦΥΛ. Αυτή όμως
δεν έκαμα τουλάχιστο την πράξη.
ΚΡΕ. Μάλιστα και πουλώντας τη ψυχή σου,
για χρήματα. ΦΥΛ. Οϊμέ, τί κακό που ᾽ναι
να πιστεύει κανείς πως βλέπει πράμα
πού είν᾽ όμως ψέμα. ΚΡΕ. Αυτό έλειψε, να κάνεις
και τον έξυπνο τώρα· μ᾽ αν τους φταίχτες
δε μου παρουσιάσετε, θα δείτε
τί συφορές τα αισχρά τα κέρδη φέρνουν.
ΦΥΛ. Μακάρι να βρεθούν, αυτό προπάντων
θέλω κι εγώ· μ᾽ αν θα πιαστούνε ή όχι
—γιατ᾽ αυτό η τύχη θα το κρίνει— εμένα
βγάλ᾽ το απ᾽ το νου σου πως ποτέ εδώ πέρα
θα ξαναδείς· γιατί μεγάλη χάρη
στους θεούς χρωστώ που γλίτωσα και τώρα
330 χωρίς να ελπίζω και να το πιστεύω.