Δακτυλίδι:Σύμβολο Αγάπης, Ένωσης και μαγικής Δύναμης.
Ο Πλάτωνας ,ένας οραματιστής του 4ου αιώνα περιγράφει
στην πολιτεία του το δακτυλίδι του Γύγη.
Με τα λόγια του Γλάυκωνος:
Για να γίνει φανερό ότι εκείνοι που ασκούν στην ζωή τους
την δικαιοσύνη την ασκούν άθελα τους,
επειδή δεν έχουν την δύναμη να αδικήσουν,
ο καλύτερος τρόπος είναι να φανταστούμε μια περίπτωση σαν και αυτή
Να δίναμε στον καθένα από αυτούς τους δύο
τον άδικο και τον δίκαιο την δυνατότητα να κάνει ότι θέλει.
Ύστερα να τους πάρουμε στο κατόπι να παρατηρήσουμε
που θα οδηγήσει τον καθένα ο πόθος του. Λοιπόν η εξουσία είναι περίπου αυτή να αποκτήσουν το προνόμιο
που δόθηκε κάποτε όπως λένε στον προπάτορα του Κροίσου.
Ήταν αυτό, που βρήκε ένας τσομπάνης που έβοσκε τα πρόβατα του άρχοντα
που βασίλευε τότε στην Λυδία.
Με το ξέσπασμα της μπόρας έγινε ένας σεισμός και ράγισε ένα κομμάτι γης.
Ανοίχτηκε ένα χάσμα κάπου εκεί που αυτός έβοσκε τα πρόβατα.
Το είδε και σάστισε. Κατέβηκε λοιπόν και βλέπει ανάμεσα στα άλλα θαύματα
που αραδιάζουν οι παλιοί ένα χάλκινο άλογο…ένα σκελετό
που τα μάτια του έδειξε να έχει μεγαλύτερο μήκος
από ένα άνθρωπο και το μόνο που πήρε από τον νεκρό αυτό
και βρήκε ήταν ένα χρυσό δακτυλίδι που φορούσε στο χέρι.
Κατά την συνήθεια τους κάθε μήνα οι τσομπάνηδες μαζεύτηκαν για να στείλουν μαντατοφόρους στον βασιλιά πως πάνε τα κοπάδια τους φθάνει
και αυτός φορώντας το δακτυλίδι.
Έτσι που καθόταν ανάμεσα τους κατά τύχη έστριψε
την βάση της πέτρας του δακτυλιδιού και στην στιγμή
χάθηκε από τα μάτια των συντρόφων του
και αυτοί άρχισαν να μιλούν γι αυτόν σαν να ήταν φευγάτος.
Ψηλαφώντας ξανά το δακτυλίδι στρίβοντας την πέτρα νάτος ξανά μπροστά τους.
Αφού σιγουρεύτηκε για τις ιδιότητες του δακτυλιδιού
βάλθηκε και τον έστειλαν και αυτόν με τους μαντατοφόρους
που πήγαιναν στον βασιλιά..
Μπήκε στο παλάτι κατάχτησε την βασίλισσα και με την βοήθεια της
ρίχτηκε πάνω στον βασιλιά τον σκότωσε και με αυτόν τον τρόπο πήρε τον θρόνο.
Ας πούμε ότι μπορούμε να δώσουμε δύο δακτυλίδια
σαν και αυτό στον δίκαιο και στον άδικο. Ποιος θα μείνει πιστός στην δικαιοσύνη να συγκρατηθεί
και να μη απλώσει χέρι σε ξένα πράματα την ώρα που θα του
είναι εύκολο να πάρει ότι θέλει, να πλαγιάζει με όποιο
να θέλει να σπάζει τις αλυσίδες όποιου κατάδικου θέλει
και να κάνει ότι θέλει θεός ανάμεσα στους ανθρώπους;
Ο Τόλκιν, ένας οραματιστής του 20ου Αιώνα,
περιγράφει αριστουργηματικά και σκιαγραφεί
την προσωπικότητα ενός Γκόλουμ που αναζητά απεγνωσμένα το Πολύτιμο του,
στον Άρχοντα του Δακτυλιδιού και βαδίζοντας με την Συντροφιά του Δακτυλιδιού.
Ένα Γκόλουμ που βρίσκεται πάντα σε μια σχιζοφρενή αντίφαση. Να αγαπά και να μισεί
Να θέλει και να μη θέλει.
Να βοηθά και να σαμπροτέρει.
Να υπερασπίζει και να προδίδει.
Να θαυμάζει και να κατακρίνει.
Να πλησιάζει και να απομακρύνεται.
Να αρχίζει και να τα παρατά.
Να Βλέπει και να μη... ΄βλέπει'.
Να Ακούει και να μη... "ακούει'.
Ένα Γκόλουμ που ζει μια βασανιστική ζωή αποσύνθεσηςκατατρωγόμενος από αυτή την τυραννική δυναστεία.Και ...ένα Χόμπιτ που προσπαθεί απεγνωσμένα να κάνει
και να σώσει κάτι στον χρόνο που ΑΠΟΜΕΝΕΙ…
Πόσα Γκόλουμ και Χόμπιτ κρύβει ...ο άνθρωπος μέσα του;
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου