θεὸς ἅπαν ἐπὶ ἐλπίδεσσι τέκμαρ ἀνύεται, [στρ. γ]50 θεός, ὃ καὶ πτερόεντ᾽ αἰετὸν κίχε, καὶ θαλασ-
σαῖον παραμείβεται
δελφῖνα, καὶ ὑψιφρόνων τιν᾽ ἔκαμψε βροτῶν,
ἑτέροισι δὲ κῦδος ἀγήραον παρέδωκ᾽· ἐμὲ δὲ χρεών
φεύγειν δάκος ἀδινὸν κακαγοριᾶν.
εἶδον γὰρ ἑκὰς ἐὼν τὰ πόλλ᾽ ἐν ἀμαχανίᾳ
55 ψογερὸν Ἀρχίλοχον βαρυλόγοις ἔχθεσιν
πιαινόμενον· τὸ πλουτεῖν δὲ σὺν τύχᾳ
πότμου σοφίας ἄριστον.
τὺ δὲ σάφα νιν ἔχεις ἐλευθέρᾳ φρενὶ πεπαρεῖν, [αντ. γ]
πρύτανι κύριε πολλᾶν μὲν εὐστεφάνων ἀγυι-
ᾶν καὶ στρατοῦ. εἰ δέ τις
ἤδη κτεάτεσσί τε καὶ περὶ τιμᾷ λέγει
60 ἕτερόν τιν᾽ ἀν᾽ Ἑλλάδα τῶν πάροιθε γενέσθαι ὑπέρτερον,
χαύνᾳ πραπίδι παλαιμονεῖ κενεά.
εὐανθέα δ᾽ ἀναβάσομαι στόλον ἀμφ᾽ ἀρετᾷ
κελαδέων. νεότατι μὲν ἀρήγει θράσος
δεινῶν πολέμων· ὅθεν φαμὶ καὶ σὲ τὰν
ἀπείρονα δόξαν εὑρεῖν,
65 τὰ μὲν ἐν ἱπποσόαισιν ἄνδρεσσι μαρνάμενον, [επωδ. γ]
τὰ δ᾽ ἐν πεζομάχαισι· βουλαὶ δὲ πρεσβύτεραι
ἀκίνδυνον ἐμοὶ ἔπος ‹σὲ› ποτὶ πάντα λόγον
ἐπαινεῖν παρέχοντι. χαῖ-
ρε· τόδε μὲν κατὰ Φοίνισσαν ἐμπολάν
μέλος ὑπὲρ πολιᾶς ἁλὸς πέμπεται·
τὸ Καστόρειον δ᾽ ἐν Αἰολίδεσσι χορδαῖς θέλων
70 ἄθρησον χάριν ἑπτακτύπου
φόρμιγγος ἀντόμενος.
γένοι᾽, οἷος ἐσσὶ μαθών.
καλός τοι πίθων παρὰ παισίν, αἰεί
***
Ο θεός τα πάντα ως βούλεται σε πέρας τα οδηγάει· [στρ. γ]50ο θεός ακόμα και τον φτερωτό αετό προφταίνεικαι το θαλασσινό δελφίνι στη γρηγοράδα ξεπερνάεικαι τον περήφανο θνητό λυγίζεικαι σ᾽ άλλους δόξα αγέραστη χαρίζει.Όσο για μένα, πρέπει ν᾽ αποφεύγωτο μυτερό δόντι της κακογλωσσιάς.55Γιατί και τον Αρχίλοχο τον φαρμακόγλωσσο,αν και μακριά του είμαι, τον είδα σε μεγάλη δυστυχίακι απ᾽ τα πικρόχολα τα λόγια να φουσκώνει.Ο πιο καλότυχος είναι όποιος πλουταίνει με τη βοήθεια της σοφίας.
Και συ τούτο μπορείς με γενναιόδωρη καρδιά να τ᾽ αποδείξεις, [αντ. γ]κύριε και κυβερνήτη πολλών κάστρων και λαού.Κι αν λένε πως πρωτύτερα60σε είχε άλλος στην Ελλάδα ξεπεράσεισε θησαυρούς και σε τιμές, άμυαλοι είναικαι του κάκου πασχίζουν.Ταξίδι ανθοστόλιστο θα κάνω τη δική σου αρετή ανυμνώντας.Στους νέους ταιριάζει θάρρος να ᾽χουνεμπρος στων πολέμων τα δεινά·αποκεί λέω πως και συ την πιο τρανή δόξα κέρδισες,
65άλλοτε με τους καβαλάρηδες μαζί [επωδ. γ]κι άλλοτε μες στους πεζούς πολεμώντας.Αλλά οι βουλές σου οι ώριμεςακίνδυνα κάνουν τα λόγια μουνα σ᾽ επαινούν, κι ας λεν οι άλλοι άλλα.Χαίρε! Σου στέλνω τούτο το τραγούδι,πάνω από την αφρισμένη θάλασσα,σαν μια φοινικική πραμάτεια.Καστορικό ᾽ναι, κι ο σκοπός του αιολικός,70δώρο χαριτωμένο της λύρας της εφτάχορδης,καλόγνωμα να το προϋπαντήσεις.Και τώρα δείξε ποιός έχεις συνηθίσει να είσαι.Το πιθηκάκι στα παιδιά όμορφο φαντάζει,
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου