Σε μια κρίσιμη χρονική στιγμή για την σύγχρονη εποχή μας, η κβαντική φυσική και η συστημική επιστήμη επιχειρούν να νοηματοδοτήσουν την αρχαία ελληνική φιλοσοφία, που αποδεικνύεται λειτουργικότερη στην εξήγηση δυσνόητων εννοιών, προσπαθώντας να προσεγγίσουν καλύτερα τα μεγασυστήματα, το ανώτερο μέγεθος πάνω από τα συστήματα που εμείς λειτουργούμε και είμαστε περιορισμένοι συνειδητά.
Σε μια συγκλονιστική καμπή της ανθρώπινης ιστορίας, καλούμαστε να δούμε τις αρχές και την λογική που μας έφτασε εδώ, ως ελλειπή μέσα, αφού παραγνωρίζουμε ή παραβλέπουμε άλλες παραμέτρους που λειτουργούν γύρω μας και πρέπει να γίνουμε διορατικότεροι προκειμένου να αντιληφθούμε τέτοιες ανώτερες οντότητες και μεγέθη αλλά και μεγαλύτερες αυτών....
Η υποστασιακή δομή των μεγασυστημάτων, των μεγαλύτερων συνόλων, που ανήκουμε, αρχίζει να απασχολεί τις σύγχρονες επιστήμες, και μόνη οδός για την κατανόησηή τους, είναι η εξερεύνηση της ύπαρξης των συστημάτων πρώτα, σε ό,τι δεν γνωρίζουμε, αλλά, υπάρχει γύρω μας και επίσης, η έρευνα σε ό,τι μας συνδέει με τα μεγασυστήματα, από ό,τι γνωρίζουμε ή δεν καταλαβαίνουμε στην φύση που μας περιβάλλει, ώστε να φτάσουμε σε μια αρχική κατανόησή τους.
Η αστροφυσική και η διαστημική φυσική, ασχολούνται με ένα ευρύ πεδίο θεμάτων, γύρω απο την γήινη ατμόσφαιρα, τους πλανήτες, τους γαλαξίες, κοντινούς και μακρινούς, τη γέννηση άστρων, πλανητικά νεφελώματα, λευκοί νάνοι κλπ., προκειμένου να συμβάλλουν σε αυτή την πορεία της επιστήμης, αλλά, όλα μοιάζουν ακόμη ελλιπή, μιας και οι γνώσεις μας είναι πάντα περιορισμένες... Λείπουν, ακόμη, στοιχεία που παραγνωρίζουμε, αγνοούμε, ή δεν δίνουμε την πρέπουσα σημασία.
'Εχει προαναφερθεί πολλές φορές, το μετρικό σύστημα στη συστημική διάσταση του κόσμου το οποίο πρέπει ώριμα να αποδεχτούμε, με τα συστήματα, μεγασυστήματα, γιγασυστήματα, τερασυστήματα και το Εν Όν που πλέον αναγκάζεται να αναγνωρίσει η επιστήμη.
Η σχέση των συστημάτων μεταξύ τους και αυτής με τα μεγαλύτερα μεγέθη που εντάσσονται, είναι δεδομένη, αν και άγνωστη, καθ' ολοκληρίαν, προς το παρόν, λόγω των μειωμένων και στενών στόχων της ανθρώπινης διάνοιας. Με πολλούς τρόπους πια, η επιστήμη αναζητά απαντήσεις για μεγάλα ερωτηματικά του σύμπαντος και προχωρά σε αυτές, εξερευνώντας τις καταστάσεις της ύλης, της σκοτεινής ύλης κλπ, αλλά, ποτέ δεν τα αντιμετωπίζει με την ανάλογη σοβαρότητα προκειμένου να αναλύσει καλύτερα ό,τι γνωρίζει και ό,τι δεν γνωρίζει.
Πολλά επιστημονικά εργαστήρια, πανεπιστήμια κι άλλοι φορείς και σήμερα διεξάγουν έρευνες και πειράματα, για να προσεγγίσουνε τα κρυμμένα μυστικά του σύμπαντος, που δρούνε παράλληλα με τις ευάλωτες ζωές μας, έννοιες και λογικές που μόνο η φιλοσοφία, λόγω της πνευματικής της υπόστασης, κατάφερε να προσεγγίσει. Και το άγνωστο, υπερέχει όλων....
Η φωτεινότητα δρόμος έρευνας για την επιστήμη
Οι μετρήσεις mega, giga, και tera δίνουν μια νέα προοπτική στην επιστήμη, ενώ αρχίζει και αμφισβητεί την υπάρχουσα λογική. Το σημαντικό στοιχείο, δε, που βλέπει η επιστήμη είναι ότι τα συστήματα μεγαλυτέρων διαστάσεων, διακρίνονται απο μια ενεργητική φωτεινότητα, αλληλεπιδράσεις και ενότητες συνόλων, που αποτελούν ακόμη, άγνωστα πεδία για τον σύγχρονο άνθρωπο. Το φώς, λοιπόν, πρώτο, όσο και ο μικρόκοσμος και ο μακρόκοσμος, δύνανται να μας βοηθήσουν να δούμε καλύτερα, τον μεγαλύτερο κόσμο που δεν γνωρίζουμε...
Τα σύγχρονα τηλεσκόπια και δέκτες, βοηθούνε σημαντικά στην έρευνα για μεγαλύτερα μεγέθη τμήματα του σύμπαντος. Το φως παίρνει καθαρά την σκυτάλη για να μας οδηγήσει καλύτερα σε μικροσκοπικές και μακροσκοπικές έρευνες όσο και να καταλάβουμε άλλες δομές, που υπάρχουν, παράλληλα με τον δικό μας κόσμο.
Η επιστήμη έχει πια εργαλεία για να προχωρήσει!!!
Νέοι ορίζοντες, καταστάσεων της ύλης, με τα σύγχρονα τεχνολογικά μέσα, προσφέρουν την δυνατότητα εξερεύνησης αγνώστων, ή αδιάφορων, έως τώρα, στοιχείων, που βοηθούνε σημαντικά, στο να πλησιάσουμε να δούμε και να καταλάβουμε μεγαλύτερα συστήματα απο αυτό που είμαστε, όπως και την διάγνωση ότι ζούμε σε ένα απείρως μεγαλύτερο σύμπαν από που εμείς νομίζουμε ότι υπάρχει και που δεν γνωρίζουμε καθόλου.
Στις έρευνες της σύγχρονης επιστήμης, με την τελευταία τεχνολογία, πάνω στην ενέργεια και τις πολλές και διαφορετικές καταστάσεις της ύλης, διαπιστώθηκε, ότι ενεργειακές υπάρξεις που λειτουργούν δεν υπόκεινται στην φυσική τάξη των πραγμάτων όπως την ξέρουμε, αλλά, διέπονται απο άλλους νόμους που δεν γνωρίζουμε..
Βλέπουμε, λοιπόν, μια είσοδο, στον κόσμο των μεγασυστημάτων και ανωτέρω, που θέλει πολύ δουλειά, για να μπορέσει ο άνθρωπος να έλθει σε κάποιο επίπεδο γνώσης αυτών των ανωτέρων συστημικών μεγεθών. Η ενέργεια, που διαρρέει τα συστήματα, δεν μπορεί παρά να είναι συνδετικός κρίκος-αγωγός, με τον κόσμο των μεγασυστημάτων, που σαφώς, έχει άλλες νομοτελειακές αρχές, ανώτερες, πιο πνευματικές, απο την υλική διάσταση των συστημάτων, αν και εμπεριέχονται και λειτουργούν μέσω αυτών.
Η έρευνα της Κβαντικής Φυσικής, της Αστροφυσικής και της Συστημικής, ασχολούνται με την αναζήτηση πληροφοριών σε μικροσκοπικό και μακροσκοπικό επίπεδο, με την υπερλογική, να έρχεται να πάρει την θέση της υπάρχουσας λογικής ώστε να εννοήσουμε τέτοιες ανώτερες έννοιες....Ήδη, η πληροφορική, δοκιμάζει την εφαρμογή της, ώστε να βοηθήσει την ευρύτητα της αντίληψης για νέες αλήθειες, με την διαδικασία της επεξεργασίας του χωροχρόνου, να αποτελούν συνήθη αντικείμενα ερευνών...Η άγνοια μας, για τα μεγασυστήματα, για ό,τι συμβαίνει γύρω μας, αλλά, “δεν δίνουμε σημασία”, πλέον, είναι πύλες που πρέπει να ανοίξουν, γιατί η πορεία της επιστήμης περνάει μέσα από αυτά τα μεγασυστήματα...
Η βοήθεια ήρθε απο την Ελεατική Σχολή, φιλοσόφων και φυσικών επιστημόνων που συμπίπτει με την κβαντική έκφραση του χωροχρόνου, με την χρήση της Υπερλογικής, του Ενός Όντος όπου όλα εμπεριέχονται, σε κίνηση και ακινησία.
Η κβαντική, απο τη μεριά της, οδηγεί την σύγχρονη επιστήμη σε μια μετάβαση, απο τεχνολογία ύλης, σε τεχνολογία ενέργειας. Ο κόσμος μας, λειτουργεί με ενέργεια ξεφεύγοντας από τα στενά όρια των στερεών, υγρών, αερίων, ενώ με τις άλλες καταστάσεις της ύλης, μπορούμε να έχουμε μια καλύτερη εικόνα του σύμπαντος, πέραν των περιορισμών που έχουμε έως τώρα...
Επιστήμη και Φιλοσοφία
Η πίστη σε ένα ανώτερο Ον, το “Εν Ον” των Ελεατών, το οποίο είναι “ολάκαιρος” και “όλος” δείχνει την φυσική διάσταση της σχολής του Ξενοφάνη και του Παρμενίδη...Μια θεωρία, που έχει την ίδια φιλοσοφία με την σύγχρονη αντίληψη, ότι όλο το Σύμπαν, είναι ένα εννιαίο σύνολο μεγαλύτερο και με περισσότερες διαστάσεις, απο ό,τι μπορούμε να εννοήσουμε, ακόμη τουλάχιστον!!!
Η κίνηση και η ακινησία, που έχει το “Εν Ον” καλύπτουν όλες τις κινήσεις που παρατηρούνται στη σύγχρονη παρακολούθηση μικροσκοπικών και μακροσκοπικών πεδίων στα άγνωστα έως τώρα δρώμενα γύρω και πολύ πάνω απο εμάς...
Η ένωση της Ελεατικής Σχολής, με τις σύγχρονες επιστήμες, πέτυχε να ανοίξει τον δρόμο για να δούμε καλύτερα τις διαβαθμίσεις του σύμπαντος, πολυεπίπεδα και πολυδιάστατα. Η ύπαρξη του “Ενός Όντος” είναι έν με το σύμπαν σε ένα αιώνιο σύνολο, εμπεριέχοντας τεράστιες ποσότητες ύλης, ενέργειας, φωτός και πολυπλοκότητας, αναγνωρίζοντας, ουσιαστικά, το “Εν Ον”, ως ανώτερο όλων των όντων και υπεύθυνο για την κίνηση των πάντων στο σύμπαν.
Πολλοί σύγχρονοι επιστήμονες, ασπάστηκαν την ελεατική φυσική επιστήμη, όπως ο Paul Davies όπου υποστήριξε την ενιαία και υπέρτατη φύση του Θεού Εν Ον, προκειμένου να δεχτούν ότι μόνο έτσι μπορεί να ισχύουν παράλληλα αντίθετοι νόμοι, σε έναν κόσμο.
Η σφαιροειδής μορφή του Εν Ον απαθές και αμετάβλητο, με την Υπερλογική Του, εμπεριέχει τα πάντα με άγνωστες για μας διαστάσεις και υποστάσεις, ικανά να καλύψουν τα πολλά κενά της σύγχρονης επιστήμης και του ανθρώπου του ιδίου, σε ένα κόσμο που αποκαλύπτεται μέσα απο τηλεσκοπικές, μακροσκοπικές και μικροσκοπικές μελέτες σε όλο τον πλανήτη και στο σύμπαν που μπορούμε να πλησιάσουμε...Ένα υπέρτατο Ον και ο κόσμος Του, που εμείς δεν μπορούμε να εννοήσουμε και να συνειδητοποιήσουμε το μέγεθος του, γίνεται πλέον το πεδίο έρευνας για τον άνθρωπο...
Πολλές νέες και παλιότερες θεωρίες, έρχονται να υποστηρίξουν και αποδεχτούν, την πολυπλοκότητα του σύμπαντος, με τις άπειρες διαστάσεις και καταστάσεις του, οδηγώντας την επιστήμη, να ανακαλύψει νέους κανόνες, νέα δεδομένα. Η θεωρία του χάους, η θεωρία του Κύκλου του Σύμπαντος του Henri Poincare μιλάνε γι αυτή την πολυπλοκότητα που βιώνει ο κόσμος μας, ενώ ο θεωρητικός Φυσικός, David Bohm υποστήριξε πως η Φύση ολόκληρη, είναι προβολή του Ενός Σύμπαντος, αν και εμείς δεν γνωρίζουμε.
Από τον πρωτοπόρο της Ελεατικής Σχολής, Ξενοφάνη, βλέπουμε ένα Φυσικό Κόσμο σε μια συνεχή ανακύκλωση- ανανέωση που οδηγεί κάπου, σε μια νέα γή, σε μια νέα εποχή, που κανείς, έως σήμερα, δεν μπορεί να εννοήσει....
Βλέπουμε, έτσι, ότι μπαίνουμε σε ένα πραγματικά καινούργιο κόσμο, τον κόσμο των μεγασυστημάτων, γιγασυστημάτων, τερασυστημάτων και του “Ενός Όντος”, που προυπάρχουν της θνητής ζωής μας, όπου είναι ένα αληθινά, άγνωστο πεδίο για εμάς!! Ένα πεδίο που τώρα μόλις αντιλαμβανόμαστε, αν και υπάρχει μαζί μας, απο την αρχή του κόσμου...Θέλει όμως, την ενωμένη δύναμη και την αλληλεπίδραση όλων των επιστημών, για να γίνει ορατή και αντιληπτή στο σύνολο του αγνώστου της γνώσης μας, όσο και των δυνάμεων, που λειτουργούν, πέραν των δικών μας αναγκών και επιδιώξεων.
Ένα παράδειγμα εφαρμογής μεγασυστημικών νόμων βρίσκουμε στο μικρόκοσμο του μικρότερου δομικού στοιχείου στο ανθρώπινο σώμα που είναι το κύτταρο.
Σήμερα οι επιστήμονες ανακαλύπτουν ότι η δομή των κυττάρων μας είναι πολύ πιο περίπλοκη από αυτά που γνωρίζουμε για τα συστατικά του όπως η κυτταρική μεμβράνη, το κυτταρόπλασμα, το μιτοχόνδριο και ο πυρήνας.
Κι όλα αυτά βρίσκονται σε μια συνεχή κίνηση μέσα στο κύτταρο και δεν καλύπτουν στατικά το χώρο. Το παράδειγμα αυτό μας δείχνει ότι η τάξη που εφαρμόζεται στα σύνολα – συστήματα μέσα από την αλληλεπίδρασή των μερών τους αναπροσαρμόζει συνεχώς την ίδια τη δομή του συνόλου – συστήματος μέσα από μια φιλοσοφία ανέλιξης που ακόμα ερευνά ο άνθρωπος σε μια άγνωστη διάσταση ανώτερων αρχών, συνόλων (συστήματα).
Ένα στοιχείο ιδιαίτερης πολυπλοκότητας του κυττάρου είναι και το σύμπλεγμα πυρηνικών πόρων(NCP) το οποίο αν και μικροσκοπικό σε μέγεθος, είναι ένας απίστευτα πολύπλοκος μοριακός μηχανισμός που αποτελείται από έναν τεράστιο αριθμό διαφορετικών πρωτεϊνών.
Ο άνθρωπος είναι από μόνος του ένα μεγασύστημα αφού μέσα του υπάρχουν τόσα πολλά, μικρά και μεγάλα, αλληλοσυνδεόμενα, αλληλεξαρτόμενα, αλληλεπιδρώντα και αλληλοεπηρεαζόμενα συστήματα τα οποία σε συνεχή επικοινωνία μεταξύ τους λειτουργούν το σώμα μας.
Πρέπει να αναλογιστούμε ότι υπάρχει ένα μεγαλυτέρου επιπέδου κέντρο ελέγχου που καθορίζει τη δράση και τον συντονισμό όλων των υπόλοιπων συστημάτων στο ανθρώπινο σώμα και μέσω αυτού στο εξωτερικό του περιβάλλον και το σύστημα στο οποίο υπάγεται. Ανάλογα, μπορούμε να υποθέσουμε ότι λειτουργούν και τα μεγασυστήματα τα οποία μπορούμε να προσεγγίσουμε μέσα από αυτούς τους κοινούς νόμους συστημικότητας.
Διστακτικά, σαν να μπαίνουμε σε ένα νέο πεδίο αντίληψης, προσπαθούμε να εντοπίσουμε τις πραγματικές διαστάσεις των συνόλων που εντασσόμαστε, όσο και αυτού του μεγάλου Όλου, όπου όλα υπάγονται. Ένας μεγαλύτερος κόσμος απο αυτόν που γνωρίζουμε, υπάρχει γύρω μας. Και φυσικά, δεν υπάρχει γυρισμός πίσω στην άγνοια...
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου