«Είμαστε οι παίκτες, τα παίγνια, και οι εμπαιζόμενοι του Παιχνιδιού του Κόσμου»
1) Ο διαχωρισμός είναι μια ψευδαίσθηση της υλικής επιφάνειας του Σύμπαντος, σε ένα βαθύτερο επίπεδο όλα συνδέονται: Όλα είναι ένα.
2) Ο χρόνος, με την έννοια της ροής που τον βιώνουμε, δεν υπάρχει, παρελθόν- παρόν-μέλλον συνυπάρχουν ταυτόχρονα, η ανθρώπινη συνείδηση κάνει τον διαχωρισμό: Όλα είναι τώρα.
3) Η πανταχού παρούσα Ενέργεια Μηδενικού Σημείου και η ανάλυση της ύλης μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι στην πραγματικότητα δεν υπάρχει ύλη: Όλα είναι ενέργεια και πληροφορία.
ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΣ ΕΡΩΤΗΜΑ
Αν όλα είναι ένα, όλα είναι εδώ και τώρα, όλα είναι ενέργεια και πληροφορία, αυτό δεν παραπέμπει ευθέως στο εσωτερικό ενός Η/Υ;
4) Στο κβαντικό (υποατομικό) επίπεδο ενός φαινομενικά στέρεου υλικού κόσμου που διέπεται από σταθερούς νόμους, υπάρχουν μόνον ασταθείς πιθανότητες. Πειράματα απέδειξαν ότι ο παρατηρητής, με την πράξη της παρατήρησης, επιλέγει μια από τις πιθανότητες αυτές η οποία και υλοποιείται (κατάρρευση της κυματοσυνάρτησης).
ΔΕΥΤΕΡΟ ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΣ ΕΡΩΤΗΜΑ
Ενώ, σύμφωνα με την κβαντική αρχή, κάθε έμβιο ον θα έπρεπε να ζει σε έναν δικό του εξατομικευμένο κόσμο, πώς προκύπτει η κοινή Συναινετική Πραγματικότητα την οποία μοιράζονται όλα τα έμβια όντα και ο άνθρωπος (πέρα από τις όποιες αισθητηριακές-αντιληπτικές ιδιαιτερότητες του κάθε είδους); Μήπως υπάρχει ένα πρόγραμμα (λογισμικό) που δημιουργεί την απαραίτητη Συναινετική Πραγματικότητα;
5) Για να δημιουργηθεί το Σύμπαν της Ανθρωπικής Αρχής (ο άνθρωπος ως επιστέγασμα) προηγήθηκε μια σειρά απίθανων ρυθμιστικών συμπτώσεων σχετικά με τις βασικές συμπαντικές σταθερές και τις τιμές τους. Είναι δύσκολο να αποδοθούν όλες αυτές στην τυχαιότητα συνδυασμών, και μάλιστα μέσα στο σχετικά μικρό υποθετικό χρονικό διάστημα της δημιουργίας και της εξέλιξης του Σύμπαντος (13,7 δισεκατομμύρια χρόνια).
ΤΡΙΤΟ ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΣ ΕΡΩΤΗΜΑ
Πόσο τυχαίο μπορεί να είναι ένα Σύμπαν που υλοποιείται εκ του μηδενός κι ενάντια στον Νόμο των Πιθανοτήτων, όταν μάλιστα σε έναν πλανήτη του έχει εμφανιστεί ένας ιλιγγιώδης αριθμός διαφορετικών ειδών; Δεν είναι πιθανότερο να συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο, δηλαδή να είναι τεχνητό δημιούργημα;
6) Εμπειρικά ζούμε σε ένα τετραδιάστατο σύμπαν (τρεις διαστάσεις του χώρου + χρόνος). Οι τελευταίες επιστημονικές θεωρίες, που προσπαθούν να ενοποιήσουν τις θεωρίες για το απείρως μεγάλο (βαρύτητα-γενική θεωρία της Σχετικότητας) με εκείνες για το απείρως μικρό (υποατομικά σωματίδια-κβαντομηχανική), όπως είναι οι θεωρίες των υπερχορδών και η θεωρία Μ, προϋποθέτουν την ύπαρξη 10 και 11 διαστάσεων αντίστοιχα.
ΤΕΤΑΡΤΟ ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΣ ΕΡΩΤΗΜΑ
Δεδομένου ότι αδυνατούμε καν να φανταστούμε πώς μπορεί να είναι αυτές οι επί πλέον διαστάσεις, αποκλείεται να περιέχουν ανώτερες μορφές ζωής που είναι αόρατες για μας;
7) Ο κώδικας της ζωής, το DNA, δεν είναι προϊόν κάποιας εξελικτικής διαδικασίας, εμφανίστηκε ξαφνικά πριν από περίπου 3,5 δισεκατομμύρια χρόνια κι έκτοτε παραμένει δομικά σταθερό. Υπάρχει ένας απαράβατος κανόνας στα νουκλεοτίδια που επιτρέπει να ενώνονται κατά ζεύγη: C-G (κυτίνη-γουανίνη) και A-T (αδενίνη-θυμίνη) διασφαλίζοντας έτσι ότι οι κλώνοι δεν θα μπερδεύονται.
ΠΕΜΠΤΟ ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΣ ΕΡΩΤΗΜΑ
Πώς γίνεται, ενώ το φαινόμενο της ζωής υπόκειται σε μια εξελικτική διαδικασία, ο βασικός κώδικάς του, το DNA, να εμφανίστηκε ξαφνικά σαν από το πουθενά και να παραμένει δομικά σταθερός;
8) Το φαινόμενο της ζωής στη Γη, στο εξελικτικό σύνολό της, φαίνεται να αποτελεί εξαίρεση από τον Δεύτερο Νόμο της Θερμοδυναμικής, σύμφωνα με τον οποίο η κατάληξη κάθε συστήματος είναι η σταδιακή απώλεια ενέργειας, η αποδιοργάνωση, και η αταξία (εντροπία): κινείται προς ολοένα και πιο πολύπλοκες μορφές;
ΈΚΤΟ ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΣ ΕΡΩΤΗΜΑ
Πώς γίνεται, ενώ τα μεμονωμένα άτομα του κάθε είδους υπόκεινται στην αρχής της εντροπίας (γερνούν και πεθαίνουν), αντιθέτως τα είδη να εξελίσσονται προς ολοένα και πιο σύνθετες και πολύπλοκες μορφές; Πώς γίνεται, ύστερα από τις πέντε μεγάλες καταστροφές της βιόσφαιρας (που έφτασαν μέχρι και το 90-95% των ειδών στην περίπτωση της Περμίου), μέσα σε σχετικά ελάχιστο γεωλογικό χρόνο να εμφανίζονται αμέτρητα νέα είδη;
9) Υπάρχει ένα πρόβλημα σχετικά με την προέλευση της γνώσης, τόσο στον άνθρωπο, όσο και στα ζώα. Δεδομένου ότι η σκέψη δεν παράγεται από τον εγκέφαλο, όπως η χολή από το ήπαρ, παραμένει το ερώτημα από ποια πηγή προέρχεται ο τεράστιος όγκος γνώσεων που αποδείχτηκαν καταλυτικές για την εξέλιξη του ανθρώπου, αρκεί να εστιάσει κανείς στο θέμα της γλώσσας: ολόκληρο το φυσικό αλλά και αφηρημένο σύμπαν καταγράφηκε σε διαφορετικά φωνητικά-γραπτά σημεία και παράλληλα δημιουργήθηκαν οι γραμματικοί και συντακτικοί κανόνες που επιτρέπουν το μέγιστο και βέλτιστο επίπεδο επικοινωνίας των ανθρώπων αλλά και της αποθήκευσης της γνώσης.
Στα ζώα υπάρχουν επίσης άγνωστης προέλευσης εκπληκτικές γνώσεις (π.χ. υπάρχει ένα είδος πιθήκου το οποίο όταν τρώει κάποιο φυτό που περιέχει δηλητήριο, βρίσκει κομμάτια κάρβουνου -συνήθως τα κλέβει από τους ανθρώπους- και τρώει λίγο, με σκοπό να απορροφηθεί το δηλητήριο από τον άνθρακα). Η ταυτολογική εξήγηση «γνωρίζουν από ένστικτο» στερείται βάσης, δεδομένου ότι στο DNA υπάρχουν καταγραμμένα βιολογικά χαρακτηριστικά του κάθε έμβιου όντος αλλά όχι και πολύπλοκες συμπεριφορές και γνώσεις. Ακόμη πιο εκπληκτική είναι η περίπτωση της μικρότερης έμβιας μονάδας, του ιού, ο οποίος μεταλλάσσεται συνεχώς για να ξεγελάει το ανοσοποιητικό σύστημα των ξενιστών του.
‘ΕΒΔΟΜΟ ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΣ ΕΡΩΤΗΜΑ
Από πού πηγάζουν οι γνώσεις που έχουν τα ζώα και κυρίως οι άνθρωποι; Δεδομένης της ανεξήγητης προέλευσής τους, το πιο πιθανόν δεν είναι να είναι εξωτερικής προέλευσης κι εμβόλιμες; Τι ακριβώς είναι τα συμπαντικά Ακασικά Αρχεία, που αναφέρονται από τον Ινδουισμό, δεν μοιάζουν με τη Βάση Δεδομένων ενός Η.Υ;
10) Παρά το γεγονός ότι οι σχετικές επιστήμες (Ανθρωπολογία, Αρχαιολογία, κλπ.) κατάφεραν να φτιάξουν ένα λίγο-πολύ καταληκτικό χρονοδιάγραμμα της εξέλιξης του ανθρώπου και των πολιτισμών, ωστόσο συνεχίζουν να υπάρχουν αναπάντητα ερωτήματα. Το ένα είναι ότι δεν έχει βρεθεί ακόμη το απολίθωμα του ενδιάμεσου σκελετού που θα είναι 50% πίθηκος – 50% άνθρωπος, αποδεικνύοντας αδιαμφισβήτητα την καταγωγή μας.
Το άλλο έχει σχέση με κάποιους παλιότερους γνωστούς και άγνωστους πολιτισμούς. Και στις δύο αυτές κατηγορίες υπάρχουν απίστευτα τεχνουργήματα που είναι από δύσκολο ως αδύνατον να κατασκευαστούν, ακόμη και με τα σημερινά τεχνολογικά μέσα. Μυστήριο αποτελούν επίσης τα κατασκευαστικώς ανεξήγητα μεγαλιθικά μνημεία που ανακαλύπτονται συνεχώς σε ολόκληρο τον πλανήτη. Το επί πλέον παράδοξο είναι ότι στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων δεν έχουν βρεθεί εκεί επιγραφές, άλλου είδους τεχνουργήματα, και ανθρώπινοι σκελετοί, που να συνηγορούν υπέρ της θεωρίας ότι υπήρξε όντως ένας προκατακλυσμιαίος παγκόσμιος πολιτισμός. Αν είναι αλήθεια, να συμπεράνουμε ότι το μόνο που πέτυχαν εκείνοι, οι τόσο εξελιγμένοι άνθρωποι, ήταν να φτιάχνουν εντυπωσιακά οικοδομήματα;
ΌΓΔΟΟ ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΣ ΕΡΩΤΗΜΑ
Όλα αυτά τα ανεξήγητα δεν δίνουν την εντύπωση ότι υπάρχει ένα είδος έξωθεν παρεμβάσεων, προφανώς για να συσκοτίζεται η διερεύνηση του Κόσμου από τον άνθρωπο;
11) Η συνύπαρξη παρελθόντος-παρόντος-μέλλοντος σημαίνει ότι το μέλλον ήδη υπάρχει και προφανώς είναι ήδη γραμμένο. Παράλληλα, έρευνες της Νευροφυσιολογίας απέδειξαν ότι πιθανότατα η ελεύθερη βούληση είναι μια ψευδαίσθηση, δεδομένου ότι το σώμα ξεκινάει την όποια δράση μερικά κλάσματα του δευτερολέπτου πριν η πρόθεσή της εκδηλωθεί στη συνείδηση μέσω του εγκεφάλου (The Libet Experiment, κ.ά.).
12) Το επιστημονικό πόρισμα ότι ο χρόνος (με την έννοια της ροής) δεν υφίσταται, ότι παρελθόν-παρόν-μέλλον συνυπάρχουν ταυτόχρονα, αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι υπάρχουν κάποια χαρισματικά άτομα που προ-βλέπουν μελλοντικά γεγονότα. Επίσης, αυτή η συγχρονικότητα όλων και το αόριστο κβαντικό υπόβαθρο του σύμπαντος μας (πολλαπλές πιθανές εκδοχές) παραπέμπει στην παραμετροποίηση λογισμικού Η/Υ, που προβλέπει πολλές εναλλακτικές εκδοχές εξέλιξης μιας κατάστασης. Τα Ακασικά Αρχεία (γνώσεις) είναι η Βάση Δεδομένων που υπάρχουν στο πρόγραμμα του υπερϋπολογιστή στον οποίο βρισκόμαστε.
ΈΝΑΤΟ ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΣ ΕΡΩΤΗΜΑ
Σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα 7 Θεμελιώδη Ερωτήματα, αυτό δεν σημαίνει τελικά ότι πιθανότατα είμαστε μια τεχνητή εικονική πραγματικότητα που δημιουργείται στο εσωτερικό ενός ηλεκτρονικού υπερυπολογιστή φτιαγμένου από κάποιον υπερανεπτυγμένο πολιτισμό;
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Όλα τα προηγούμενα συμπερασματικά ερωτήματα και στοιχεία συνηγορούν υπέρ της εκδοχής το σύμπαν μας να είναι πιθανότατα μια τεχνητή προσομοίωση. Το αμέσως επόμενο ερώτημα που προκύπτει είναι σχετικό με τη χρησιμότητά του. Λαμβάνοντας υπ’ όψιν το άκρως βίαιο κι αιματηρό περιεχομένου του, που θυμίζει τα δικά μας ηλεκτρονικά παιχνίδια, πιθανόν να είναι ένα αντίστοιχο μέσο διασκέδασης των δημιουργών μας. Ως Θεός, θεοί μπορούν να θεωρηθούν οι δημιουργοί και οι παίκτες αυτής της κολοσσιαίας και πολύπλοκης προσομοίωσης.
Υπάρχουν ομάδες παικτών πίσω από κάθε λαό και χώρα, μεμονωμένοι παίκτες πίσω από κάθε άνθρωπο, και ίσως τελικά να είναι αυτή μια εξήγηση εννοιών όπως η μοίρα και το πεπρωμένο: οι ικανότητες της ομάδας ή του παίκτη καθορίζουν και τις ποιοτικές διαφορές μεταξύ λαών και ανθρώπων, τις επιτυχίες και τις αποτυχίες, κλπ. Το τελικό ζητούμενό του μπορεί να είναι (δεδομένης της οδύνης που προκαλεί η προσομοίωση στα δημιουργήματά της) ποιοι άνθρωποι θα έχουν την απαραίτητη ευφυΐα ώστε κατά πρώτον να το αντιληφθούν (φώτιση), και κατά δεύτερον να διαφύγουν με την ταύτισή τους με την ανώτερη Αρχή από την οποία εκπορεύονται (σωτηρία). Υπέρ αυτής της εκδοχής συνηγορούν και κάποια στοιχεία που ίσως μας δόθηκαν ακριβώς για να βοηθήσουν στην ανακάλυψη της Αλήθειας, όπως είναι ο μύθος του Πλατωνικού Σπηλαίου, η Μάγια του Ινδουισμού, κλπ. – που επικυρώνονται πλέον και από τις σύγχρονες επιστημονικές ανακαλύψεις.
Φυσικά, αν αυτό ισχύει τελικά, ουσιαστικά απλώς μεταθέτει το ερώτημα της Δημιουργίας: αν κάποιοι άλλοι έφτιαξαν το σύμπαν μας, τότε ποιος έφτιαξε εκείνους και το δικό τους;! Το αέναο παιχνίδι με τις ρωσικές κούκλες συνεχίζεται!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου