Γιατί δεν μπορούμε να μάθουμε στα παιδιά να δέχονται τη διαφορετικότητα; Γιατί δεν μπορούμε να τα εκπαιδεύσουμε να θέλουν να βοηθήσουν ένα παιδί που έχει το οποιοδήποτε πρόβλημα.Με λύπη μου ακούω όλο και περισσότερες περιπτώσεις bullying παιδιών στο χώρο του σχολείου για το θέμα του σωματικού βάρους. Προφανώς το θέμα, ακόμα κι αν έχει αυξηθεί η ενημέρωση και ευαισθητοποίηση της κοινωνίας, γίνεται πιο έντονο. Ακούω συχνά τη φράση «τα παιδιά είναι σκληρά» ως αιτιολογία στο πρόβλημα, αλλά στο δικό μου μυαλό η σκληρότητα αυτή δεν μπορεί παρά να έχει μεταφερθεί με κάποιο τρόπο από τους μεγάλους, και άρα σε αυτούς να βρίσκεται η λύση!
Δεν πρόκειται, βέβαια, μόνο για ελληνικό φαινόμενο, ούτε για κάτι που συναντάται μόνο τα τελευταία χρόνια. Υπάρχουν μελέτες που ανέδειξαν τη σχέση σωματικού βάρους και bullying εδώ και τουλάχιστον μία δεκαετία, ενώ και σε πρόσφατη μελέτη στην Ολλανδία, επιβεβαιώθηκε ότι τα παχύσαρκα παιδιά έχουν τουλάχιστον διπλάσιες πιθανότητες να πέσουν θύματα bullying, σε σχέση με παιδιά με φυσιολογικό ή έστω ελάχιστα αυξημένο βάρος.
Οι περιπτώσεις που μου έχουν περιγράψει, πολλές φορές τα ίδια τα παιδιά, είναι πολλές και διαφορετικές. Κυρίως πρόκειται για προσβολές και λεκτικές επιθέσεις, ίσως και προφορικές απειλές, ωστόσο κάποιες φορές το bullying φτάνει στα όρια της τρομοκρατίας, όπως στην περίπτωση ενός παιδιού που δεν ήθελε πια να τρώει τίποτα στο σχολείο γιατί της πετούσαν το φαγητό πάνω της.
Φυσικά, το θέμα μπορεί να πάρει διαφορετική τροπή ανάλογα και με την ιδιοσυγκρασία ενός παιδιού. Ένα παράδειγμα είναι οι διατροφικές διαταραχές (ανορεξία ή βουλιμία, υπερφαγικά επεισόδια κ.α.), που είναι πολύ διαδεδομένες στην εφηβική ηλικία. Υπάρχει όμως και η πιθανότητα το παιδί να μην μπορέσει ποτέ τελικά να αντιμετωπίσει σωστά το βάρος του και να παραμείνει παχύσαρκος ως ενήλικας, αφού πρώτα έχει ταλαιπωρηθεί χρόνια με ακατάλληλες, αυστηρές δίαιτες.
Το θέμα, σε κάθε περίπτωση, απαιτεί τη βοήθεια ενός παιδοψυχολόγου, που μπορεί να βοηθήσει γονείς και παιδί στο πώς να αντιμετωπίσουν το θέμα, είτε το παιδί υφίσταται παρενόχληση ή αν το ίδιο προβαίνει σε bullying,. Η συνεργασία του διαιτολόγου είναι σημαντική για τη σωστή καθοδήγηση και μια ολοκληρωμένη διατροφική εκπαίδευση, που θα προφυλάξει το παιδί από ακατάλληλες δίαιτες.
Πραγματικά, στο μυαλό μου κυριαρχεί μόνο μια ερώτηση: Γιατί; Γιατί δεν μπορούμε να μάθουμε στα παιδιά να δέχονται τη διαφορετικότητα; Γιατί δεν μπορούμε να τα εκπαιδεύσουμε να θέλουν να βοηθήσουν ένα παιδί που έχει το οποιοδήποτε πρόβλημα, είτε αφορά στο βάρος είτε σε οτιδήποτε άλλο; Γιατί να μην θέλουν τα παιδιά να γίνονται θετικά πρότυπα για τους συμμαθητές τους και όχι να προσπαθούν να επιδείξουν ανωτερότητα; Απλά γιατί;
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου