ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΗΣ ΗΡΑ-ΑΘΗΝΑ-ΑΦΡΟΔΙΤΗ- ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΘΕΑΣ ΕΡΙΔΑΣ
Ο διάσημος μύθος αφορά την αφορμή του Τρωικού πολέμου που ξεκινά, από την διαμάχη ανάμεσα στην σύζυγο του Δία, Ήρα ,τη θεά της σοφίας Αθηνά και τη θεά της αγάπης, Αφροδίτη. Όλα ξεκίνησαν, όταν ο Δίας αποφάσισε να παντρέψει το βασιλιά της Φθίας, τον Πηλέα, µε µια θαλασσινή νεράιδα, τη Θέτιδα, την κόρη του Νηρέα.
Ο γάμος έγινε στο Πήλιο κι ήτανε καλεσμένοι όλοι οι θεοί και οι θεές. Μόνο την Έριδα δεν κάλεσαν, τη θεά της φιλονικίας, γιατί όπου πήγαινε έσπερνε µίσος και καβγάδες.
Εκείνη θύμωσε πολύ κι πήγε στο γάμο αόρατη κι άφησε στο τραπέζι ένα µήλο ολόχρυσο, που πάνω του είχε γράψει: «στην οµορφότερη».
Αμέσως η Ήρα, η Αθηνά κι η Αφροδίτη άρχισαν να μαλώνουν για το ποια ήταν η ομορφότερη, που θα έπαιρνε το μήλο.
Ρώτησαν και το Δία, µα αυτός δεν ήθελε να στενοχωρήσει καμιά από τις τρεις θεές.
Γι’ αυτό είπε να πάνε στο βουνό Ίδη, δίπλα στην Τροία, όπου ο Πάρις, και ο γιος του βασιλιά Πρίαµου, να διαλέξει εκείνος την ομορφότερη θεά.
Πέταξαν οι τρεις θεές, µαζί µε τον Ερµή, στην όρος Ίδη όπου βρισκόταν.
Ο Ερμής τού είπε το θέλημα του Δία και του έδωσε το χρυσό µήλο της θεάς Έριδας.
Τότε η Ήρα τού έταξε να τον κάνει τον πιο µεγάλο βασιλιά, η Αθηνά τον πιο γενναίο και σοφό πολεμιστή και η Αφροδίτη να του βρει την πιο όμορφη γυναίκα για να την παντρευτεί.
Ο Πάρις, αφού το σκέφτηκε, έδωσε το χρυσό µήλο στην Αφροδίτη.
Η Ήρα και η Αθηνά έφυγαν θυμωμένες, ενώ η Αφροδίτη φανέρωσε στον Πάρη πως η ωραία Ελένη, η γυναίκα του Μενέλαου, του βασιλιά της Σπάρτης, ήταν η οµορφότερη στον κόσμο και τον συµβούλεψε να πάει να την πάρει.
ΕΛΕΝΗ-ΠΑΡΗΣ-ΜΕΝΕΛΑΟΣ
Ο Πάρις πηγαίνει στη Σπάρτη για να δώσει το μήλο στην ωραία Ελένη.
Ο Μενέλαος βασιλιάς της Λακωνίας και σύζυγος της Ελένης θέλοντας να τον ευχαριστήσει διοργανώνει μια γιορτή.
Όταν ο Μενέλαος έφυγε για να επισκεφθεί τον βασιλιά της Κνωσού, η Ελένη και ο Πάρις ερωτεύονται, η Ελένη αποφασίζει να εγκαταλείψει το ανάκτορο του βασιλιά, συζύγου της και να ακολουθήσει τον Πάρη στην Τροία, φεύγουν μαζί και καταπλέουν στην Τροία.
ΕΜΠΛΟΚΗ ΣΕ ΠΟΛΕΜΟ
Όταν ο Μενέλαος άκουσε τι συνέβη, ικέτευσε τον αδελφό του Αγαμέμνονα βασιλιά των Μυκηνών να πάρει εκδίκηση.
Ο βασιλιάς έστειλε απεσταλμένους στην Τροία για να ζητήσει την επιστροφή της Ελένης, αλλά οι απεσταλμένοι επέστρεψαν με άδεια χέρια. Τότε ο Αγαμέμνων και ο Μενέλαος άρχισαν να συγκεντρώνουν ν στρατό για να εκστρατεύσουν εναντίον της Τροίας.
Τόπος συνάντησης το λιµάνι της Αυλίδας
ΠΛΕΥΡΑ ΑΧΑΙΩΝ ΠΡΟΣΩΠΑ & ΒΑΣΙΛΕΙΑ
Στο λιµάνι της Αυλίδας µαζεύτηκαν όλοι οι Αχαιοί µε τα πλοία και το στρατό τους.
Πήγε ο γερο-Νέστορας, ο βασιλιάς της Πύλου, ο Ιδοµενέας από την Κρήτη, ο Αίαντας από τη Σαλαµίνα, ο άλλος Αίαντας απ’ τη Λοκρίδα, ο Διοµήδης από το Άργος, ο Φιλοκτήτης, ο φίλος του Ηρακλή, από τη Μαγνησία, ο Οδυσσέας απ’ την Ιθάκη κι ο Αχιλλέας, ο γιος του Πηλέα και της Θέτιδας από τη Φθία µε το φίλο του τον Πάτροκλο και τους γενναίους Μυρµιδόνες κ.α..
ΠΛΕΥΡΑ ΤΡΩΩΝ ΠΡΟΣΩΠΑ & ΒΑΣΙΛΕΙΑ
Ο Έκτορας ο Πρίαμος, ο Αινείας. Οι φυλές που συμπαραστάθηκαν με τους Τρώες ήταν οι Παίονες, οι Κίκονες, οι Θράκες,οι Δαρδανοί, οι Πελασγοί, οι Λύκιοι, οι Κάρες,οι Μαίονες, οι Μυσοί, οι Φρύγες κ.α.
Η ΘΥΣΙΑ ΤΗΣ ΙΦΙΓΕΝΕΙΑΣ
Οι Έλληνες συγκεντρώθηκαν και πάλι στην Αυλίδα, αλλά οι δυνατή η θαλασσοταραχή και οι σφοδροί άνεμοι που στιγμή δεν σταμάτησαν να φυσούν εμπόδιζε τα πλοία να ξεκινήσουν ούτε να πλεύσουν.
Και όλα αυτά οφειλόταν στην θεά Άρτεμη την οποία είχε προσβάλει ο Αγαμέμνων γιατί είχε σκοτώσει το ιερό ελάφι της απαιτώντας απο τον Αγαμέμνονα να θυσιάσει τη ωραιότερη κόρη του, την Ιφιγένεια για να αλλάξει η τύχη του στρατεύματος που είχε συγκεντρωθεί στην Αυλίδα και να κοπάσουν οι άνεμοι. Πράγμα, που, τελικά έγινε.
Η ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΤΟΛΟΥ- -ΔΙΑΔΡΟΜΗ
Μετά την θυσία της Ιφιγένειας, οι άνεμοι κόπασαν και ο στόλος, με 1.200 πλοία ξεκίνησε. Ταξιδεύοντας για την Τροία, οι Αχαιοί πέρασαν απ’ τη Δήλο, το ιερό νησί. Εκεί, στο ναό του Απόλλωνα, ήταν ιερέας ο Άνιος. Ο Άνιος, που ήταν και µάντης, είπε στους Αχαιούς ότι σε δέκα χρόνια θα έπαιρναν την Τροία και τους κάλεσε να µείνουνε εννιά χρόνια στη Δήλο και το δέκατο χρόνο να πάνε στην Τροία. Εκείνοι, όµως, δεν δέχτηκαν. Έφυγαν λοιπόν από τη Δήλο οι Αχαιοί και σε λίγες µέρες έφτασαν πρώτα στην Λέσβο, στη συνέχεια στην Τενέδο και από κει έβλεπαν την Τροία. Τα νησιά λεηλατήθηκαν. Στο τέλος, ο ελληνικός στρατός βρισκόταν στον κόλπο της Τροίας. Εκεί βασίλευαν ο Πρίαµος και η Εκάβη που είχαν πενήντα γιους και πολλές κόρες.
ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
Οι Τρώες, βλέποντας τα αµέτρητα καράβια των Αχαιών, πήραν τα όπλα τους κι έτρεξαν στην ακρογιαλιά για να τους πολεµήσουν. Αρχηγό είχαν τον πιο µεγάλο γιο του Πρίαµου, τον Έκτορα, τον αδελφό του Πάρη, οι Τρώες νικήθηκαν και κλείστηκαν στα τείχη της πόλης.
Οι Αχαιοί τράβηξαν τα πλοία τους στη στεριά κι έφτιαξαν στρατόπεδο που το έκλεισαν µε τείχος ξύλινο, γιατί κατάλαβαν ότι θα χρειάζονταν πολύ καιρό, µέχρι να καταφέρουν να κυριεύσουν την Τροία.
Και οι θεοί κοιτούσαν από τον Όλυµπο.
Ο Ποσειδώνας, η Ήρα, η Αθηνά ήταν µε το µέρος των Αχαιών.
Ο Άρης, η Αφροδίτη, ο Απόλλωνας µε το µέρος των Τρώων.
Κι ο Δίας άλλοτε µε τους Αχαιούς κι άλλοτε µε τους Τρώες.
Ο πόλεμος και η πολιορκία της Τροίας κράτησε 10 χρόνια.
Τον τελευταίο χρόνο του πολέµου, που τα τρόφιµα λιγόστεψαν και ο στρατός πεινούσε.
Ο ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ
Ιδέα του Οδυσσέα ήταν να κατασκευαστεί ένα ξύλινο άλογο, για να ξεγελαστούν οι Τρώες και να μπουν μέσα στην πόλη οι Αχαιοί Μέσα στην κοιλιά του κρύφτηκαν πολλοί δυνατοί πολεμιστές, μεταξύ των οποίων ο Οδυσσέας και ο Μενέλαος.
Το άλογο εγκαταλείφθηκε στα στρατόπεδα των Αχαιών και των συμμάχων τους, τα οποία κατέστρεψαν, καίγοντας τα, ως ευχαριστήριο στη θεά Αθηνά, αφήνοντας να εννοηθεί, ότι εγκαταλείπουν τον πόλεμο, μετά από τόσα χρόνια.
Άφησαν, μάλιστα και μια επιγραφή, που έλεγε: «Αφιερωμένο στην Αθηνά από τους Έλληνες, για την επιστροφή τους στην πατρίδα».
Οι Τρώες βρήκαν το άλογο και τις στάχτες του στρατοπέδου και άρχισαν να το σέρνουν προς την πόλη.
Άδικα, η Κασσάνδρα, κόρη του Πριάμου, φώναζε πως µέσα στην κοιλιά του ήταν κρυμμένοι Αχαιοί.
Κανένας δεν την πίστευε.
Κι ένας Τρώας, ο Λαοκόoντας, που ήταν ιερέας του Απόλλωνα, είπε: «Να φοβάστε τους Αχαιούς ακόμη κι αν σας φέρνουν δώρα».
Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΤΡΟΙΑΣ
Για να µπει, γκρέµισαν κι ένα µέρος απ’ τα τείχη της.
Μετά έφαγαν, ήπιαν και γλέντησαν χαρούµενοι όλη τη µέρα. Τη νύχτα κοιµήθηκαν κουρασµένοι από το χορό κι από το φαγοπότι.
Τα µεσάνυχτα βγήκαν οι Αχαιοί από την κοιλιά του αλόγου.
Έτρεξαν κι άναψαν φωτιές ψηλά στα τείχη κι άνοιξαν τις πύλες. Σε λίγο γύρισε κι ο στρατός από την Τένεδο.
Μπήκαν όλοι οι Αχαιοί στην Τροία, σκότωσαν τους πολεμιστές και πήραν σκλάβους τα παιδιά και τις γυναίκες.
Ο Μενέλαος έτρεξε στο παλάτι του Πρίαµου και πήρε πίσω την Ελένη.
Μετά έβαλαν φωτιά κι έκαψαν την πόλη, χωρίς να σεβαστούν ούτε τους ναούς των θεών.
Το πρωί φόρτωσαν τα πλοία τους µε λάφυρα και ξεκίνησαν για να γυρίσουν στην πατρίδα.
Ο Τρωικός πόλεµος, που κράτησε δέκα ολόκληρα χρόνια, είχε τελειώσει.
Άφήνοντας όμως, πίσω του νεκρούς, σπίτια γκρεµισµένα, χήρες και ορφανά.
Η ΤΥΧΗ ΤΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ
Οι Έλληνες μπαίνοντας στην πόλη σκότωσαν όλους τους Τρώες.
Εξαίρεση ήταν ο Αινείας και οι άνθρωποι του.
Μετά την ελληνική σφαγή, κανένα από τα αρσενικά δεν έμεινε ζωντανός, στην πόλη.
Ο Νεοπτόλεμος σκότωσε τον γέρο βασιλιά Πρίαμο, στο κατώφλι του ανακτόρου του.
Τα αρσενικά παιδιά των Τρώων ηρώων σφαγιάστηκαν.
Το μικρό παιδί του Έκτορα ρίχτηκε από τα κάστρα.
Ο Μενέλαος αποφάσισε να σκοτώσει την Ελένη, αλλά μπροστά στην ομορφιά της, εγκατέλειψε την αρχική ιδέα.
Μετά την λεηλασία και την καύση της πόλης, οι Έλληνες εγκατέλειψαν την Τροία.
Αλλά, αυτή η νίκη έφερε μόνο περισσότερους πόνους στους Έλληνες.
Ήταν το τέλος του Μινωικού πολιτισμού.
Διαχωρίστηκαν από καταιγίδες και έχασαν το δρόμο τους να επιστρέψουν.
Ο Αγαμέμνονας, ο βασιλιάς των Ελλήνων, σκοτώθηκε από τη σύζυγό του.
Ο Φιλοκτήτης εκδιώχθηκε από τη Θεσσαλία, από αντάρτες.
Ο Οδυσσέας έκανε άλλα 10 χρόνια για να δει τον γιο του και την γυναίκα του.
Είδαμε πιο πάνω σε περίληψη την μυθική εκδοχή της αφορμής της έναρξης του Τρωικού πολέμου.
Ήταν θέμα τιμής ενός βασιλιά που του άρπαξαν την γυναικά;
Υπήρξαν οι θεές που η φιλοκαλία τους προκάλεσε τόση αναταραχή και τόσους θανάτους; ή κάτι άλλο συνέβαινε;
Αν ανατρέξει κανείς στην ιστορία, λίγο πριν από την έναρξη το Τρωικού πολέμου και στην πλευρά των Αχαιών η Μυκηναίων θα δει να έχει αναπτυχθεί ένας πολιτισμός και μια άνοδος του βιοτικού επιπέδου στην Πελοπόννησο και των γύρω από αυτήν περιοχών.
Ο λεγόμενος Μυκηναϊκός πολιτισμός,ήταν ο πρώτος Ελληνικός της Ύστερης εποχής του χαλκού που αναπτύχθηκε την περίοδο 1600-1100 π.Χ., κυρίως στην κεντρική και νότια Ελλάδα από όπου και το πολύ μεγάλο ποσοστό των δυνάμεων που έλαβαν μέρος στον Τρωικό πόλεμο.
Κατά την περίοδο ακμής του εξαπλώθηκε και στην Κρήτη, στα νησιά του Αιγαίου και στην Ανατολική Μεσόγειο αλλά και στη Κύπρο.
Οι Μυκηναίοι Έλληνες του 13ου αιώνα π.Χ. είχαν αποικίσει την ηπειρωτική Ελλάδα και την Κρήτη και άρχισαν να κάνουν εισβολές στην Mικρά Ασία.
Σε καμιά περίπτωση δεν μπορούσαν να αφήσουν ήσυχη την Τροία, μια πλούσια Πόλη – Κράτος ήταν που θα έδινε το φιλί της ζωής στις καταρρέουσες πόλεις των Αχαιών και των συμμάχων τους. Η Τροία κατείχε σημαντική στρατηγική θέση στη ΝΔ είσοδο του Ελλησπόντου ελέγχοντας τη θαλάσσια οδό μεταξύ Αιγαίου και Προποντίδας και τον Εύξεινο Πόντο, αλλά και τις χερσαίες οδούς που συνέδεαν τα ευρωπαϊκά κράτη με τη Μικρά Ασία μέσω διαβάσεων του Ελλησπόντου. Εκμεταλλεύτηκε την εξαίρετη γεωστρατηγική της θέση , για να φορολογεί τους εμπορευόμενους που χρησιμοποιούσαν τις προαναφερόμενες χερσαίες και θαλάσσιες οδούς.
Επίσης, η Τροία έκανε εξαγωγές στον μυκηναϊκό κόσμο, στην Κύπρο και τη Μέση Ανατολή αλιεύματα, δούλους, εξειδικευμένους τεχνίτες, και τα περίφημα άλογά της.
Ήταν μια ακμάζουσα και πλούσια πόλη και η έδρα και πιθανώς η πρωτεύουσα της Ασσούβα, (Συνομοσπονδίας κρατών-πόλεων της 2ης χιλιετίας π.Χ. στην Β-Δ, Μ. Ασία )
Ο 13ος αι π.Χ. ήταν πολύ σημαντικός για τις χώρες της Ανατολική Μεσογείου και του Αιγαίου, γιατί κορυφώθηκαν οι αντιπαραθέσεις ανάμεσα στις πολιτικοστρατιωτικές δυνάμεις, τους Αιγύπτιους, τους Χετταίους, τους Μυκηναίους (Αχαιούς) και τις ανερχόμενες δυτικομικρασιατικές ομοσπονδίες στις οποίες ανήκε η Τροία.
Ο μυκηναϊκός κόσμος είχε ήδη αρχίσει να αποσυντίθεται, λόγω πενίας και αναρχίας.
Οι Αχαιοί βασιλείς αντιμετώπιζαν οικονομικά προβλήματα, καθώς τα εργαστήριά τους έδιναν τη μισή παραγωγή, υπήρχε έλλειψη δούλων και εργατών και οι χώρες τους υπέφεραν από υπερπληθυσμό.
Οι εμπορικοί δρόμοι απειλούνταν από επιδρομές και τα πλούτη τους εξανεμίζονταν.
Έπρεπε να εξασφαλίσουν νέους πόρους και εισοδήματα, να λεηλατήσουν πλούτη άλλων χωρών και να διανοίξουν νέες εμπορικές οδοί.
Από την άλλη πλευρά, η Τροία συγκέντρωνε την μήνη των Αχαιών που ήταν οι ισχυρότεροι ναυτικοί του Αιγαίου και θίγονταν από τον απόλυτο Τρωικό έλεγχο του Ελλήσποντου. Επιπλέον, ήταν σημαντικό εμπόδιο και για τις επεκτατικές τους βλέψεις στις μικρασιατικές ακτές που θα τους απέδιδε λάφυρα.
Οι Αχαιοί λοιπόν είχαν αρκετούς λόγους να επιτεθούν στην Τροία, εκμεταλλευόμενοι μάλιστα την αδυναμία των Χετταίων εκείνη την εποχή.
Λένε ότι οι πόλεμοι αν εξαιρέσεις του Εθνικοαπελευθερωτικούς πολέμους, έχουν οικονομικά κίνητρα και η ιστορία διαχρονικά αυτό απέδειξε.
ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ( ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΕΣ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ ΠΟΥ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΥΝ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ ) ΠΟΥ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΕΜΟΥΝ ΚΑΙ ΤΡΑΥΜΑΤΙΖΟΥΝ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ ΤΟΥΣ ( ΠΟΥ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΘΡΗΣΚΕΊΕΣ ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ ).
ΑπάντησηΔιαγραφή