Και τοποθετεί το κλειδί για όλα στην κίνηση, όπως στο απόφθεγμα του Πλάτωνα.
Οι πρωταγωνιστές, δύο ποντικοί και δύο μικροσκοπικοί άνθρωποι, ζουν σ’ έναν λαβύρινθο όπου τελικά βρίσκουν έναν διάδρομο γεμάτο τυρί. Οι ποντικοί ξέρουν ότι κάποια μέρα το τυρί θα τελειώσει και θα χρειαστεί να ψάξουν γι’ άλλο, όμως οι μικροί άνθρωποι θεωρούν την ύπαρξή του δεδομένη και, όταν τελειώνει, εξοργίζονται καθώς δεν ξέρουν τι να κάνουν και δεν τολμούν να βγουν από την περιοχή άνεσής τους ώστε να ψάξουν για περισσότερο τυρί. Κι εδώ είναι, φυσικά, που αρχίζει η αληθινή ιστορία.
Σ’ αυτό τον απλό μύθο, ο Τζόνσον μας δείχνει πώς η αναζήτηση της προσωπικής ικανοποίησης και της ευτυχίας, αντιπροσωπευόμενες από το τυρί, μπορεί να γίνει ένας αβέβαιος δρόμος, και σκληρός κάποιες φορές, που δεν είναι πάντα εύκολο να τον περπατήσουμε.
Επιπλέον, μας διδάσκει ότι ποτέ δεν πρέπει να θεωρούμε τίποτα σίγουρο, πόσο μάλλον την ευτυχία.
Όσα μας διδάσκει ο διάσημος αυτός ψυχολόγος, όπως ένας από τους πρωταγωνιστές του βιβλίου γράφει στον τοίχο, είναι τα εξής:
1. Οι αλλαγές συμβαίνουν και δεν είναι δυνατόν να τις σταματήσεις.
2. Πρέπει να προλαβαίνεις τις αλλαγές αυτές, ώστε να μη συνεπάγονται τραύμα.
3. Πρέπει να μελετάς την αλλαγή για να ξέρεις πότε θα προκληθεί και με ποιο τρόπο.
4. Είναι καλό να ξεκολλάς όσο πιο νωρίς από την προηγούμενη κατάσταση για να προσαρμόζεσαι γρήγορα στις αλλαγές.
5. Το καλύτερο είναι ν’ αλλάζεις με την αλλαγή.
6. Διασκέδαζε! Πάρε την αλλαγή ως κάτι θετικό.
Τέλος, ετοιμάσου να κάνεις τον κύκλο από την αρχή, γιατί η αλλαγή θα ξαναέρθει.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου