τοιοῦδ᾽; ὅτῳ πρῶτον μὲν ἡ δορύξενος
κοινὴ παρ᾽ ἡμῖν αἰέν ἐστιν ἑστία,
ἔπειτα δ᾽ ἱκέτης δαιμόνων ἀφιγμένος
635 γῇ τῇδε κἀμοὶ δασμὸν οὐ σμικρὸν τίνει.
ἁγὼ σεβισθεὶς οὔποτ᾽ ἐκβαλῶ χάριν
τὴν τοῦδε, χώρᾳ δ᾽ ἔμπολιν κατοικιῶ.
εἰ δ᾽ ἐνθάδ᾽ ἡδὺ τῷ ξένῳ μίμνειν, σέ νιν
τάξω φυλάσσειν, εἴτ᾽ ἐμοῦ στείχειν μέτα.
640 τὸ δ᾽ ἡδὺ τούτων, Οἰδίπου, δίδωμί σοι
κρίναντι χρῆσθαι· τῇδε γὰρ ξυνοίσομαι.
ΟΙ. ὦ Ζεῦ, διδοίης τοῖσι τοιούτοισιν εὖ.
ΘΗ. τί δῆτα χρῄζεις; ἦ δόμους στείχειν ἐμούς;
ΟΙ. εἴ μοι θέμις γ᾽ ἦν, ἀλλ᾽ ὁ χῶρός ἐσθ᾽ ὅδε …
645 ΘΗ. ἐν ᾧ τί πράξεις; οὐ γὰρ ἀντιστήσομαι.
ΟΙ. ἐν ᾧ κρατήσω τῶν ἔμ᾽ ἐκβεβληκότων.
ΘΗ. μέγ᾽ ἂν λέγοις δώρημα τῆς ξυνουσίας.
ΟΙ. εἰ σοί γ᾽ ἅπερ φῂς ἐμμενεῖ τελοῦντί μοι.
ΘΗ. θάρσει τὸ τοῦδέ γ᾽ ἀνδρός· οὔ σε μὴ προδῶ.
650 ΟΙ. οὔτοι σ᾽ ὑφ᾽ ὅρκου γ᾽ ὡς κακὸν πιστώσομαι.
ΘΗ. οὔκουν πέρα γ᾽ ἂν οὐδὲν ἢ λόγῳ φέροις.
ΟΙ. πῶς οὖν ποιήσεις; ΘΗ. τοῦ μάλιστ᾽ ὄκνος σ᾽ ἔχει;
ΟΙ. ἥξουσιν ἄνδρες … ΘΗ. ἀλλὰ τοῖσδ᾽ ἔσται μέλον.
ΟΙ. ὅρα με λείπων … ΘΗ. μὴ δίδασχ᾽ ἃ χρή με δρᾶν.
655 ΟΙ. ὀκνοῦντ᾽ ἀνάγκη … ΘΗ. τοὐμὸν οὐκ ὀκνεῖ κέαρ.
ΟΙ. οὐκ οἶσθ᾽ ἀπειλὰς … ΘΗ. οἶδ᾽ ἐγώ σε μή τινα
ἐνθένδ᾽ ἀπάξοντ᾽ ἄνδρα πρὸς βίαν ἐμοῦ.
πολλαὶ δ᾽ ἀπειλαὶ πολλὰ δὴ μάτην ἔπη
θυμῷ κατηπείλησαν· ἀλλ᾽ ὁ νοῦς ὅταν
660 αὑτοῦ γένηται, φροῦδα τἀπειλήματα.
κείνοις δ᾽ ἴσως κεἰ δείν᾽ ἐπερρώσθη λέγειν
τῆς σῆς ἀγωγῆς, οἶδ᾽ ἐγώ, φανήσεται
μακρὸν τὸ δεῦρο πέλαγος οὐδὲ πλώσιμον.
θαρσεῖν μὲν οὖν ἔγωγε κἄνευ τῆς ἐμῆς
665 γνώμης ἐπαινῶ, Φοῖβος εἰ προύπεμψέ σε·
ὅμως δὲ κἀμοῦ μὴ παρόντος οἶδ᾽ ὅτι
τοὐμὸν φυλάξει σ᾽ ὄνομα μὴ πάσχειν κακῶς.
***
ΘΗ. Λοιπόν ποιός έχει το δικαίωμα τέτοιου ανθρώπου
να απορρίψει την ευμένεια; Που πρώτα,
εστία φιλόξενη μοιράζεται μαζί μας·
μετά, έφτασε εδώ ικέτης των θεών, πληρώνοντας
635 στη χώρα και σ᾽ εμένα φόρο διόλου ασήμαντο.
Γι᾽ αυτό, δείχνοντας σεβασμό κι εγώ, δεν θ᾽ απορρίψω
τη χάρη που προσφέρει· αλλά τον δέχομαι στη χώρα
και συμπολίτη θα τον κάνω.
Αν μάλιστα στον ξένο αρέσει εδώ να μείνει, εσένα ορίζω
φύλακα και προστάτη του, εκτός κι αν προτιμά
640 να ᾽ρθει μαζί μου. Σ᾽ εσένα αφήνω, Οιδίποδα,
ό,τι σου πάει καλύτερα, να το σκεφτείς και να διαλέξεις —
θα συμφωνήσω εγώ με τη δική σου απόφαση.
ΟΙ. Δία, να δίνεις όλα τα καλά σε τέτοιους φίλους.
ΘΗ. Λοιπόν, τί προτιμάς; Θα ᾽ρθεις μαζί μου στο παλάτι;
ΟΙ. Ίσως, αν είχα το δικαίωμα· αλλά αυτός εδώ ο τόπος —
ΘΗ. όπου τί πρόκειται να πράξεις; δεν θα σταθώ
645 εμπόδιό σου εγώ.
ΟΙ. Θα εκδικηθώ εδώ αυτούς που μ᾽ έχουν εξορίσει.
ΘΗ. Μπορείς λοιπόν να λογαριάζεις την παρουσία σου για μας
μεγάλο δώρο.
ΟΙ. Αν από μέρους σου κι εσύ κρατήσεις την υπόσχεσή σου.
ΘΗ. Για μένα μην ανησυχείς· δεν πρόκειται να σε προδώσω.
ΟΙ. Γι᾽ αυτό κι εγώ μ᾽ όρκο δεν θα σε δέσω, αφού δεν είσαι
650 αναξιόπιστος.
ΘΗ. Άλλο δεν έχεις να πάρεις από μένα πέρα
απ᾽ τον λόγο της τιμής μου.
ΟΙ. Τί σκέφτεσαι λοιπόν να πράξεις;
ΘΗ. Τί σε φοβίζει πιο πολύ;
ΟΙ. Θα φτάσουν κάποιοι.
ΘΗ. Αυτοί εδώ θα χειριστούν το θέμα.
ΟΙ. Κοίτα κι εσύ να μη μ᾽ αφήσεις μόνο.
ΘΗ. Μη θέλεις να μου μάθεις το καθήκον μου.
ΟΙ. Όποιος φοβάται, το ᾽χει ανάγκη αυτό.
655 ΘΗ. Μα η δική μου η καρδιά δεν ξέρει από φόβο.
ΟΙ. Δεν ξέρεις όμως και τις απειλές.
ΘΗ. Τις ξέρω και πολύ καλά, δεν πρόκειται κανείς
να σ᾽ αποσπάσει αποδώ δίχως τη θέλησή μου, με τη βία.
Πέφτουν πολλές οι απειλές, όταν φουντώνει ο θυμός,
και τότε ακούγονται πολλά, μάταια λόγια κι απερίσκεπτα.
Όταν ωστόσο ο θυμωμένος ξαναβρεί τα λογικά του,
660 πάνε περίπατο οι φοβέρες. Κι αν τώρα αποτόλμησαν
να πούνε εκείνοι λόγια φοβερά για τη δική σου απαγωγή,
καλά το ξέρω, κι η πράξη θα το δείξει,
ότι τους περιμένει εδώ μεγάλο πέλαγος κι ατάξιδο.
Γι᾽ αυτό λοιπόν σε συμβουλεύω, κράτα το θάρρος σου,
665 έστω κι αν λείψει η δική μου υπόσχεση, αφού ο Φοίβος
σ᾽ έφερε στα μέρη μας.
Εξάλλου, ακόμη κι αν δεν είμαι εγώ εδώ,
βέβαιο είναι πως φτάνει τ᾽ όνομά μου
να σε προφυλάξει, για να μην πάθεις τίποτε άσχημο.
ΘΗ. Λοιπόν ποιός έχει το δικαίωμα τέτοιου ανθρώπου
να απορρίψει την ευμένεια; Που πρώτα,
εστία φιλόξενη μοιράζεται μαζί μας·
μετά, έφτασε εδώ ικέτης των θεών, πληρώνοντας
635 στη χώρα και σ᾽ εμένα φόρο διόλου ασήμαντο.
Γι᾽ αυτό, δείχνοντας σεβασμό κι εγώ, δεν θ᾽ απορρίψω
τη χάρη που προσφέρει· αλλά τον δέχομαι στη χώρα
και συμπολίτη θα τον κάνω.
Αν μάλιστα στον ξένο αρέσει εδώ να μείνει, εσένα ορίζω
φύλακα και προστάτη του, εκτός κι αν προτιμά
640 να ᾽ρθει μαζί μου. Σ᾽ εσένα αφήνω, Οιδίποδα,
ό,τι σου πάει καλύτερα, να το σκεφτείς και να διαλέξεις —
θα συμφωνήσω εγώ με τη δική σου απόφαση.
ΟΙ. Δία, να δίνεις όλα τα καλά σε τέτοιους φίλους.
ΘΗ. Λοιπόν, τί προτιμάς; Θα ᾽ρθεις μαζί μου στο παλάτι;
ΟΙ. Ίσως, αν είχα το δικαίωμα· αλλά αυτός εδώ ο τόπος —
ΘΗ. όπου τί πρόκειται να πράξεις; δεν θα σταθώ
645 εμπόδιό σου εγώ.
ΟΙ. Θα εκδικηθώ εδώ αυτούς που μ᾽ έχουν εξορίσει.
ΘΗ. Μπορείς λοιπόν να λογαριάζεις την παρουσία σου για μας
μεγάλο δώρο.
ΟΙ. Αν από μέρους σου κι εσύ κρατήσεις την υπόσχεσή σου.
ΘΗ. Για μένα μην ανησυχείς· δεν πρόκειται να σε προδώσω.
ΟΙ. Γι᾽ αυτό κι εγώ μ᾽ όρκο δεν θα σε δέσω, αφού δεν είσαι
650 αναξιόπιστος.
ΘΗ. Άλλο δεν έχεις να πάρεις από μένα πέρα
απ᾽ τον λόγο της τιμής μου.
ΟΙ. Τί σκέφτεσαι λοιπόν να πράξεις;
ΘΗ. Τί σε φοβίζει πιο πολύ;
ΟΙ. Θα φτάσουν κάποιοι.
ΘΗ. Αυτοί εδώ θα χειριστούν το θέμα.
ΟΙ. Κοίτα κι εσύ να μη μ᾽ αφήσεις μόνο.
ΘΗ. Μη θέλεις να μου μάθεις το καθήκον μου.
ΟΙ. Όποιος φοβάται, το ᾽χει ανάγκη αυτό.
655 ΘΗ. Μα η δική μου η καρδιά δεν ξέρει από φόβο.
ΟΙ. Δεν ξέρεις όμως και τις απειλές.
ΘΗ. Τις ξέρω και πολύ καλά, δεν πρόκειται κανείς
να σ᾽ αποσπάσει αποδώ δίχως τη θέλησή μου, με τη βία.
Πέφτουν πολλές οι απειλές, όταν φουντώνει ο θυμός,
και τότε ακούγονται πολλά, μάταια λόγια κι απερίσκεπτα.
Όταν ωστόσο ο θυμωμένος ξαναβρεί τα λογικά του,
660 πάνε περίπατο οι φοβέρες. Κι αν τώρα αποτόλμησαν
να πούνε εκείνοι λόγια φοβερά για τη δική σου απαγωγή,
καλά το ξέρω, κι η πράξη θα το δείξει,
ότι τους περιμένει εδώ μεγάλο πέλαγος κι ατάξιδο.
Γι᾽ αυτό λοιπόν σε συμβουλεύω, κράτα το θάρρος σου,
665 έστω κι αν λείψει η δική μου υπόσχεση, αφού ο Φοίβος
σ᾽ έφερε στα μέρη μας.
Εξάλλου, ακόμη κι αν δεν είμαι εγώ εδώ,
βέβαιο είναι πως φτάνει τ᾽ όνομά μου
να σε προφυλάξει, για να μην πάθεις τίποτε άσχημο.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου