Πώς ξέρουμε ποιες σκέψεις μπορούμε να εμπιστευτούμε;

Οι σκέψεις είναι πολλών ειδών: φαντασίας, επίλυσης προβλημάτων, πρακτικές, μνήμης, υποθέσεις, εκτιμήσεις, κ.ά. Υπάρχει ένας τρόπος για να ξέρουμε ποιες σκέψεις μπορούμε να εμπιστευτούμε και να κάνουμε πράξη και ποιες πρέπει να παρατηρήσουμε χωρίς να τις υλοποιήσουμε.

Για να ξέρουμε ποιες σκέψεις μπορούμε να εμπιστευτούμε και να πραγματοποιήσουμε, αρκεί να τις αναγνωρίζουμε και να γνωρίζουμε αν προέρχονται από ένα Εγώ που νιώθει ανεπάρκεια και ανασφάλεια, ή αν πρόκειται για σκέψεις κατανόησης, πρακτικές σκέψεις και σκέψεις έκφρασης.

Αν η πράξη στην οποία οδηγούν οι σκέψεις εμπεριέχει άμυνα, επίθεση, εκδίκηση, εκφοβισμό, εκμετάλλευση, καταπίεση, βία, μίσος, διάκριση, κ.τ.λ, όλα αυτά υποκρύπτουν ένα Εγώ που φοβάται ή νιώθει ανώτερο και θέλει να επιβληθεί, να κάνει κακό, κ.ο.κ. Δεν πρόκειται για πρακτικές σκέψεις, ούτε σκέψεις κατανόησης και αυθεντικής έκφρασης.

Δεν χρειάζεται να αναπτύξουμε μια στάση "τροχονόμου" απέναντι στις σκέψεις. Αρκεί να έχουμε επίγνωση της ποιότητας των σκέψεων, κυρίως ως προς το αν προέρχονται από τον ψευδή εαυτό (το Εγώ) ή αν εξυπηρετούν πρακτικά ζητήματα (οργάνωση, σχεδιασμό, επίλυση προβλημάτων), κατανόηση (όπως είναι οι σκέψεις αυτού του κειμένου), ή αυθεντική έκφραση (π.χ. νιώθω ωραία και θέλω να κανονίσω μια εκδρομή στην εξοχή).

Αν έχει αναπτυχθεί η συνειδητή στάση, είναι κάτι που γίνεται από μόνο του. Φυσικά δεν μπορούμε πάντα να αναγνωρίζουμε όλες τις σκέψεις και να μην ταυτιζόμαστε με καμία. Κάποιες φορές θα παρασυρθούμε, αλλά έστω και αν το αναγνωρίσουμε μετά, και δούμε τι κρυβόταν από πίσω, αρκεί. Την επόμενη φορά θα αναγνωρίσουμε τη σκέψη πιο έγκαιρα και αυτή η διαδικασία γίνεται όλο και πιο γρήγορα και πάντα σε ζωντανό χρόνο - στο παρόν.

Όσο πιο συνειδητά ζούμε, τόσο περισσότερο έχουμε επίγνωση των σκέψεων, των συμπεριφορών, των στάσεων, των ρόλων, των ταυτοτήτων, των αισθήσεων και των συναισθημάτων που εμφανίζονται μέσα μας από το σύστημα σώμα-νους. Η σωστή στάση απέναντι σε όλα αυτά τα φαινόμενα έρχεται μόνη της ως αποτέλεσμα της αναγνώρισής τους.