Η Μαχαμπάρατα είναι η αντίστοιχη Βίβλος του Ινδουισμού που δεν προσφέρει μόνο θρησκευτικά σύμβολα και στοιχεία για την εξέλιξη των λατρειών της Ινδίας αλλά έχει και πολλές φιλοσοφικές συζητήσεις που έρχονται να συμπληρώσουν το βαθύ εσωτερικό και συμβολικό νόημα της όλης ηρωικής υπόθεσης.
Αποκορύφωμα της φιλοσοφικής υπέρβασης είναι το τμήμα της Μπαγκαβάτ Γκίτα, αυτοτελές μέρος του έπους, το βαθύτερο ίσως φιλοσοφικό κείμενο που γράφτηκε ποτέ και στο οποίο θ’ αναφερθούμε παρακάτω.
Η λέξη Μαχαμπάρατα σημαίνει «Μεγάλος Πόλεμος» γιατί, όπως και στη φιλοσοφία του Ηράκλειτου, η εξελικτική πορεία του ανθρώπου αλλά και του κάθε όντος στη γη, ολοκληρώνεται μέσω της σύγκρουσης, του πολέμου ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο, τη γνώση και την άγνοια, την αρετή και την κακία, το φως και το σκοτάδι. Μόνο όταν το ον ξεπεράσει την πολεμική αντιπαράθεση των δυϊκών αντιθέτων, μπορεί να φτάσει στο Απόλυτο, τη Μακαριότητα, τη Μεγάλη Ειρήνη, την έσχατη Σοφία. Αυτός είναι και ο εσωτερικός συμβολισμός του θρόνου της Χαστιναπούρα, της Ιερής πόλης των Ελεφάντων, για τον οποίο γίνεται ο πόλεμος που κορυφώνει το έπος.
Στην πλοκή του έπους διακρίνουμε διάφορα σημαντικά πρόσωπα, τα οποία εκφράζουν συμβολικά εσωτερικά στοιχεία. Σε γενικές γραμμές, πρόκειται για το μακροχρόνιο αγώνα που έκαναν τα πέντε αδέρφια Παντάβα, οι γιοί του βασιλιά Παντού, για να ανακτήσουν το θρόνο του πατέρα τους, που τον είχε σφετεριστεί ο θείος τους Δριταράστρα.
Οι πέντε Παντάβα συμβολίζουν τους πέντε φορείς συνείδησης του ανθρώπου, τα πέντε στοιχεία της ανώτερης συνείδησής του. Συμβολίζουν τον ανώτερο άνθρωπο σε οδοιπορία για την κατάκτηση της Σοφίας, την οποία χάνει όταν, εγκαταλείποντας τις ουράνιες πνευματικές περιοχές από τις οποίες προήλθε, κατεβαίνει στον κόσμο της πολλαπλότητας.
Οι γιοι του σφετεριστή βασιλιά Δριταράστρα, οι λεγόμενοι Κουράβα, 100 στον αριθμό, συμβολίζουν τα πολλά κατώτερα πάθη, ένστικτα, ελαττώματα κ.λ.π., που υπάρχουν στον άνθρωπο πριν ν’ αρχίσει τον πνευματικό του αγώνα. Ο αριθμός 100 είναι καθαρά συμβολικός και σημαίνει «πολλά».
Μια σημαντική διδασκαλία, καλυμμένη κάτω από τον πέπλο του συμβόλου και της παραβολής, είναι αυτή που αναφέρεται στην ιερογαμία των Παντάβα με την βασιλοπούλα Δρωπάδι. Ένας βασιλιάς κοντά στον τόπο της εξορίας των Παντάβα ζητάει γαμπρό για την κόρη του και θα την δώσει σ’ αυτόν που θα λυγίσει το τόξο του.
Το λύγισμα του τόξου ήταν μια τελετή που συναντάμε ακόμη και στην Ομηρική Οδύσσεια, όταν ο Οδυσσέας, μπροστά στους μνηστήρες της Πηνελόπης στην Ιθάκη, λυγίζει το βασιλικό τόξο και περνάει το βέλος του από τις οπές των πελέκεων. Αυτή η πράξη δεν συμβολίζει τόσο έναν πολεμικό άθλο, αλλά την τέλεια νοητική επιδεξιότητα που προετοιμάζει για την πνευματική ανάβαση.
Η παρουσία του Κρίσνα στο κεφάλαιο της Μπαγκαβάτ Γκίτα, συμβολίζει την ανώτερη συνείδηση, τον εσωτερικό Δάσκαλο που καθοδηγεί με σωστές πράξεις τη ζωή του ανθρώπου. Ο Δουρυοδάνα παροτρύνει ξανά τον πατέρα του να εκστρατεύσουν εναντίον των Παντάβα, για να αρπάξει τη νύφη. Όμως ο βασιλιάς Δριταράστρα, ακούγοντας την προτροπή ενός σοφού συμβούλου, χαρίζει το μισό βασίλειο στους Παντάβα, ο πρεσβύτερος των οποίων, ο Γιουντιστίρα, αναλαμβάνει τη διακυβέρνηση.
Παρασυρμένος όμως από το πάθος του για τυχερά παιχνίδια ο Γιουντιστίρα, θα τα χάσει όλα στα ζάρια και την γυναίκα και τ’ αδέλφια του θα τα κερδίσει ο εξάδελφός του, ο απαίσιος Δουρυοδάνα. Ο Γιουντιστίρα εύκολα παρασύρεται προς το κακό και γίνεται έρμαιο των παθών που επωάζονται μέσα του, του «Κάμα». Έτσι οι Παντάβα αναγκάζονται να φύγουν εξορία ξανά στην ερημιά για δώδεκα χρόνια.
Αφού λήξει η τιμωρία τους, γυρίζουν πίσω και ζητούν να τους επιστραφεί το μισό βασίλειο που τους ανήκει. Ο Δουρυοδάνα όμως αρνείται, παρά τις συμβουλές του Κρίσνα.
Η άρνηση αυτή του Δουρυοδάνα θα προκαλέσει τον τελικό πόλεμο και μια μεγάλη μάχη, όπου νικούν οι Παντάβα, που έχουν την βοήθεια του Κρίσνα στο πλευρό του Πρίγκιπα Αρζούνα.Στο πιο φημισμένο κεφάλαιο της Μαχαμπάρατα, την Μπαγκαβάτ Γκίτα ή «Θεϊκό Άσμα» παρουσιάζονται στην αρχή ο Κρίσνα και ο Αρζούνα πάνω στο πολεμικό άρμα, έτοιμοι να δώσουν το σύνθημα για την έναρξη της εμφύλιας σύγκρουσης. Από ένα λόφο ο Αρζούνα βλέπει το πεδίο της μάχης, όπου βρίσκονται αντιμέτωποι οι δύο εχθρικοί στρατοί.
Στο σημείο αυτό όλου έπους το έργο κορυφώνεται. Ο Αρζούνα διστάζει να δώσει το μοιραίο σύνθημα.
Λυπάται τους συγγενείς-ξαδέλφια του που θα πεθάνουν, λυπάται τις δύο οικογένειες, φοβάται το θάνατο και αρνείται να πολεμήσει για να αποφύγει την καταστροφή του γένους του. Τότε ο Κρίσνα αρχίζει να του λέει, με θαυμάσια λογοτεχνική ομορφιά, εκείνες τις εξαιρετικά βαθιές διδασκαλίες που αποτελούν το όλο έργο της Μπαγκαβάτ Γκίτα. Φωτισμένος από τις πνευματικές διδασκαλίες του Κρίσνα, ο Αρζούνα νικά τους δισταγμούς του, νικά τις αμφιβολίες, βλέπει τη μάχη ως θεϊκή υποχρέωση και δίνει το σύνθημα που θα τον οδηγήσει στην τελική νίκη.
Η ανθρώπινη κατάσταση του δισταγμού και της αμφιβολίας του Αρζούνα είναι ένα χαρακτηριστικό συναίσθημα που επαναλαμβάνεται αδιάκοπα κάθε φορά που ένας άνθρωπος, αναζητητής της εσωτερικής αλήθειας, βρίσκεται στο σταυροδρόμι και πρόκειται να διαλέξει αν θα πολεμήσει ενάντια σε όλα τα δεσμά του ή αν θα συμβιβαστεί μ’ αυτά.
Μέσα στην καρδιά του κάθε ανθρώπου βρίσκεται ένας Αρζούνα. Οι συγγενείς Κουράβα συμβολίζουν όλα τα κατώτερα, εγωιστικά στοιχεία και οι φοβίες που μας εμποδίζουν να ανέβουμε πνευματικά και με τα οποία πρέπει να έρθουμε αντιμέτωποι. Θα πρέπει κανείς να αποβάλλει τα περιττά βάρη, τις ανέσεις, τα ελαττώματα, τις προσκολλήσεις, τα δεσμά των παθών του που τον κρατούν στον κόσμο της ύλης, της άγνοιας και του πόνου, αν θέλει να ανυψωθεί προς το φωτεινό κόσμο της Ολοκλήρωσης του.
Η Μπαγκαβάτ Γκίτα είναι ένα από τα πιο σημαντικά έργα της Φιλοσοφίας και ένα από τα αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Είναι ένας ολόκληρος κόσμος εσωτερικών διδασκαλιών, ένας οδηγός μέσα στο σκοτάδι του φόβου…
Αποκορύφωμα της φιλοσοφικής υπέρβασης είναι το τμήμα της Μπαγκαβάτ Γκίτα, αυτοτελές μέρος του έπους, το βαθύτερο ίσως φιλοσοφικό κείμενο που γράφτηκε ποτέ και στο οποίο θ’ αναφερθούμε παρακάτω.
Η λέξη Μαχαμπάρατα σημαίνει «Μεγάλος Πόλεμος» γιατί, όπως και στη φιλοσοφία του Ηράκλειτου, η εξελικτική πορεία του ανθρώπου αλλά και του κάθε όντος στη γη, ολοκληρώνεται μέσω της σύγκρουσης, του πολέμου ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο, τη γνώση και την άγνοια, την αρετή και την κακία, το φως και το σκοτάδι. Μόνο όταν το ον ξεπεράσει την πολεμική αντιπαράθεση των δυϊκών αντιθέτων, μπορεί να φτάσει στο Απόλυτο, τη Μακαριότητα, τη Μεγάλη Ειρήνη, την έσχατη Σοφία. Αυτός είναι και ο εσωτερικός συμβολισμός του θρόνου της Χαστιναπούρα, της Ιερής πόλης των Ελεφάντων, για τον οποίο γίνεται ο πόλεμος που κορυφώνει το έπος.
Στην πλοκή του έπους διακρίνουμε διάφορα σημαντικά πρόσωπα, τα οποία εκφράζουν συμβολικά εσωτερικά στοιχεία. Σε γενικές γραμμές, πρόκειται για το μακροχρόνιο αγώνα που έκαναν τα πέντε αδέρφια Παντάβα, οι γιοί του βασιλιά Παντού, για να ανακτήσουν το θρόνο του πατέρα τους, που τον είχε σφετεριστεί ο θείος τους Δριταράστρα.
Οι πέντε Παντάβα συμβολίζουν τους πέντε φορείς συνείδησης του ανθρώπου, τα πέντε στοιχεία της ανώτερης συνείδησής του. Συμβολίζουν τον ανώτερο άνθρωπο σε οδοιπορία για την κατάκτηση της Σοφίας, την οποία χάνει όταν, εγκαταλείποντας τις ουράνιες πνευματικές περιοχές από τις οποίες προήλθε, κατεβαίνει στον κόσμο της πολλαπλότητας.
Οι γιοι του σφετεριστή βασιλιά Δριταράστρα, οι λεγόμενοι Κουράβα, 100 στον αριθμό, συμβολίζουν τα πολλά κατώτερα πάθη, ένστικτα, ελαττώματα κ.λ.π., που υπάρχουν στον άνθρωπο πριν ν’ αρχίσει τον πνευματικό του αγώνα. Ο αριθμός 100 είναι καθαρά συμβολικός και σημαίνει «πολλά».
Μια σημαντική διδασκαλία, καλυμμένη κάτω από τον πέπλο του συμβόλου και της παραβολής, είναι αυτή που αναφέρεται στην ιερογαμία των Παντάβα με την βασιλοπούλα Δρωπάδι. Ένας βασιλιάς κοντά στον τόπο της εξορίας των Παντάβα ζητάει γαμπρό για την κόρη του και θα την δώσει σ’ αυτόν που θα λυγίσει το τόξο του.
Το λύγισμα του τόξου ήταν μια τελετή που συναντάμε ακόμη και στην Ομηρική Οδύσσεια, όταν ο Οδυσσέας, μπροστά στους μνηστήρες της Πηνελόπης στην Ιθάκη, λυγίζει το βασιλικό τόξο και περνάει το βέλος του από τις οπές των πελέκεων. Αυτή η πράξη δεν συμβολίζει τόσο έναν πολεμικό άθλο, αλλά την τέλεια νοητική επιδεξιότητα που προετοιμάζει για την πνευματική ανάβαση.
Η παρουσία του Κρίσνα στο κεφάλαιο της Μπαγκαβάτ Γκίτα, συμβολίζει την ανώτερη συνείδηση, τον εσωτερικό Δάσκαλο που καθοδηγεί με σωστές πράξεις τη ζωή του ανθρώπου. Ο Δουρυοδάνα παροτρύνει ξανά τον πατέρα του να εκστρατεύσουν εναντίον των Παντάβα, για να αρπάξει τη νύφη. Όμως ο βασιλιάς Δριταράστρα, ακούγοντας την προτροπή ενός σοφού συμβούλου, χαρίζει το μισό βασίλειο στους Παντάβα, ο πρεσβύτερος των οποίων, ο Γιουντιστίρα, αναλαμβάνει τη διακυβέρνηση.
Παρασυρμένος όμως από το πάθος του για τυχερά παιχνίδια ο Γιουντιστίρα, θα τα χάσει όλα στα ζάρια και την γυναίκα και τ’ αδέλφια του θα τα κερδίσει ο εξάδελφός του, ο απαίσιος Δουρυοδάνα. Ο Γιουντιστίρα εύκολα παρασύρεται προς το κακό και γίνεται έρμαιο των παθών που επωάζονται μέσα του, του «Κάμα». Έτσι οι Παντάβα αναγκάζονται να φύγουν εξορία ξανά στην ερημιά για δώδεκα χρόνια.
Αφού λήξει η τιμωρία τους, γυρίζουν πίσω και ζητούν να τους επιστραφεί το μισό βασίλειο που τους ανήκει. Ο Δουρυοδάνα όμως αρνείται, παρά τις συμβουλές του Κρίσνα.
Η άρνηση αυτή του Δουρυοδάνα θα προκαλέσει τον τελικό πόλεμο και μια μεγάλη μάχη, όπου νικούν οι Παντάβα, που έχουν την βοήθεια του Κρίσνα στο πλευρό του Πρίγκιπα Αρζούνα.Στο πιο φημισμένο κεφάλαιο της Μαχαμπάρατα, την Μπαγκαβάτ Γκίτα ή «Θεϊκό Άσμα» παρουσιάζονται στην αρχή ο Κρίσνα και ο Αρζούνα πάνω στο πολεμικό άρμα, έτοιμοι να δώσουν το σύνθημα για την έναρξη της εμφύλιας σύγκρουσης. Από ένα λόφο ο Αρζούνα βλέπει το πεδίο της μάχης, όπου βρίσκονται αντιμέτωποι οι δύο εχθρικοί στρατοί.
Στο σημείο αυτό όλου έπους το έργο κορυφώνεται. Ο Αρζούνα διστάζει να δώσει το μοιραίο σύνθημα.
Λυπάται τους συγγενείς-ξαδέλφια του που θα πεθάνουν, λυπάται τις δύο οικογένειες, φοβάται το θάνατο και αρνείται να πολεμήσει για να αποφύγει την καταστροφή του γένους του. Τότε ο Κρίσνα αρχίζει να του λέει, με θαυμάσια λογοτεχνική ομορφιά, εκείνες τις εξαιρετικά βαθιές διδασκαλίες που αποτελούν το όλο έργο της Μπαγκαβάτ Γκίτα. Φωτισμένος από τις πνευματικές διδασκαλίες του Κρίσνα, ο Αρζούνα νικά τους δισταγμούς του, νικά τις αμφιβολίες, βλέπει τη μάχη ως θεϊκή υποχρέωση και δίνει το σύνθημα που θα τον οδηγήσει στην τελική νίκη.
Η ανθρώπινη κατάσταση του δισταγμού και της αμφιβολίας του Αρζούνα είναι ένα χαρακτηριστικό συναίσθημα που επαναλαμβάνεται αδιάκοπα κάθε φορά που ένας άνθρωπος, αναζητητής της εσωτερικής αλήθειας, βρίσκεται στο σταυροδρόμι και πρόκειται να διαλέξει αν θα πολεμήσει ενάντια σε όλα τα δεσμά του ή αν θα συμβιβαστεί μ’ αυτά.
Μέσα στην καρδιά του κάθε ανθρώπου βρίσκεται ένας Αρζούνα. Οι συγγενείς Κουράβα συμβολίζουν όλα τα κατώτερα, εγωιστικά στοιχεία και οι φοβίες που μας εμποδίζουν να ανέβουμε πνευματικά και με τα οποία πρέπει να έρθουμε αντιμέτωποι. Θα πρέπει κανείς να αποβάλλει τα περιττά βάρη, τις ανέσεις, τα ελαττώματα, τις προσκολλήσεις, τα δεσμά των παθών του που τον κρατούν στον κόσμο της ύλης, της άγνοιας και του πόνου, αν θέλει να ανυψωθεί προς το φωτεινό κόσμο της Ολοκλήρωσης του.
Η Μπαγκαβάτ Γκίτα είναι ένα από τα πιο σημαντικά έργα της Φιλοσοφίας και ένα από τα αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Είναι ένας ολόκληρος κόσμος εσωτερικών διδασκαλιών, ένας οδηγός μέσα στο σκοτάδι του φόβου…
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου