ἔλπομαι δ᾽ Ἐφυραίων [στρ. δ]ὄπ᾽ ἀμφὶ Πηνεϊὸν γλυκεῖαν προχεόντων ἐμάν
τὸν Ἱπποκλέαν ἔτι καὶ μᾶλλον σὺν ἀοιδαῖς
ἕκατι στεφάνων θαητὸν ἐν ἅλι-
ξι θησέμεν ἐν καὶ παλαιτέροις,
νέαισίν τε παρθένοισι μέλημα. καὶ γάρ
60 ἑτέροις ἑτέρων ἔρωτες ἔκνιξαν φρένας·
τῶν δ᾽ ἕκαστος ὀρούει, [αντ. δ]
τυχών κεν ἁρπαλέαν σχέθοι φροντίδα τὰν πὰρ ποδός·
τὰ δ᾽ εἰς ἐνιαυτὸν ἀτέκμαρτον προνοῆσαι.
πέποιθα ξενίᾳ προσανέϊ Θώρα-
κος, ὅσπερ ἐμὰν ποιπνύων χάριν
65 τόδ᾽ ἔζευξεν ἅρμα Πιερίδων τετράορον,
φιλέων φιλέοντ᾽, ἄγων ἄγοντα προφρόνως.
πειρῶντι δὲ καὶ χρυσὸς ἐν βασάνῳ πρέπει [επωδ. δ]
καὶ νόος ὀρθός.
ἀδελφεοῖσί τ᾽ ἐπαινήσομεν ἐσλοῖς, ὅτι
70 ὑψοῦ φέροντι νόμον Θεσσαλῶν
αὔξοντες· ἐν δ᾽ ἀγαθοῖσι κεῖται
πατρώϊαι κεδναὶ πολίων κυβερνάσιες.
***
Κι αν οι Εφυραίοι το γλυκό τραγούδι μου [στρ. δ]
στις όχθες του Πηνειού το τραγουδήσουν,ελπίζω τον Ιπποκλέα και θαυμαστόν ακόμα πιο πολύνα κάνω για τη νίκη τουανάμεσα στους συνομηλίκους και τους γεροντοτέρουςκι έγνοια γλυκιά για τις παρθένες·γιατί, αλήθεια, γι᾽ άλλο πράγμα κάθε φορά60ο πόθος την καρδιά του ανθρώπου την κεντρίζει.
Όμως ό,τι ο καθένας λαχταράει, [αντ. δ]αν το πετύχει, ας το χαρεί για σήμερα·το τί του χρόνου θα γενεί, να το προβλέψει δεν μπορεί.Εμπιστοσύνη έχω στην καλόγνωμη φιλοξενία του Θώρακα,που, την τέχνη μου τιμώντας,65έζεψε αυτό το τέθριππο των Πιερίδων άρμα·τον αγαπώ και μ᾽ αγαπά, και πρόθυμα τον οδηγώ και μ᾽ οδηγά.
Όπως στην πέτρα το αληθινό χρυσάφι δοκιμάζεται, [επωδ. δ]έτσι και των ανθρώπων η ορθοφροσύνη στην πράξη.Παινεύω και τ᾽ αδέρφια τ᾽ άξια70που ψηλά της Θεσσαλίας το πολίτευμα κρατούν και το ενισχύουν.Σε χέρια βρίσκεται των αγαθώνη πατροπαράδοτη και τιμημένη των πόλεων εξουσία.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου