Όταν συνειδητοποιούμε ότι νιώθουμε συχνά μόνοι σε μια παρέα θα πρέπει καταρχήν να αναλογιστούμε εάν αυτό συμβαίνει σε συνδυασμό με κάποιες άλλες καταστάσεις.
Εφόσον, παραδείγματος χάριν, την ίδια περίοδο βιώνουμε κάποιες δυσκολίες οι οποίες λειτουργούν σε βάρος της διάθεσής μας και μας παρακινούν να αποσυρόμαστε στον εαυτό μας και να βυθιζόμαστε στις σκέψεις μας. Σε περίπτωση που δεν αντιμετωπίζουμε κάποια άλλη ουσιαστική δυσκολία τότε προφανώς θα πρέπει να προβληματισθούμε κατά πόσο τα συναισθήματα μοναξιάς που νιώθουμε σε μια παρέα σχετίζονται με τα ενδιαφέροντά μας και το βαθμό που αυτά ικανοποιούνται στα πλαίσια της παρέας μας.
Η αναζήτηση συντροφιάς και η συμμετοχή σε μια παρέα προϋποθέτει και την ικανοποίηση αναγκών. Όταν στα πλαίσια μιας συντροφιάς η ικανοποίηση αναγκών αρχίζει να φθίνει, τότε ενδεχομένως να μειωθεί και το ενδιαφέρον για ενεργή συμμετοχή στην παρέα. Παρόλο που τα ενδιαφέροντα και οι συνήθειες με το πέρασμα του χρόνου παγιώνονται, αυτό δε σημαίνει ότι δεν μεταβάλλονται ή δεν εμπλουτίζονται. Έτσι μπορεί κάποιος να νοιώθει απόμακρος σε μια συντροφιά γιατί τα ενδιαφέροντα του και οι ανάγκες τους κατά την συγκεκριμένη περίοδο στρέφονται προς άλλη κατεύθυνση.
Ένα κλασσικό παράδειγμα που συχνά παρατηρείται σε νεαρές ηλικίες στις παρέες ομοτίμων συνδέεται με τον έρωτα. Όταν, ένα νεαρό άτομο ερωτευτεί, το ενδιαφέρον και οι ανάγκες του για συντροφιά επικεντρώνονται στην ερωτική σχέση που δημιουργείται με αποτέλεσμα να μειώνεται αισθητά το ενδιαφέρον και η ανάγκη για συμμετοχή στην παρέα των συνομηλίκων.
Συνεπώς όταν διαπιστώνετε ότι νοιώθετε μόνος/η σε μια παρέα που άλλοτε περνούσατε καλά, τότε εάν δεν υποφέρετε από μελαγχολία και εάν δεν διανύετε περίοδο με έντονο άγχος, τότε σκεφτείτε ότι μπορεί απλά να είστε ερωτευμένος. Εάν πάλι ούτε αυτό συμβαίνει, τότε αλλάξτε παρέα, γιατί προφανώς τα ενδιαφέροντά και οι ανάγκες σας δεν ικανοποιούνται πλέον στα πλαίσια της συγκεκριμένης συντροφιάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου