ΞΕΝ ΚΑναβ 5.1.2–5.1.4
Συνέλευση των Μυρίων στην Τραπεζούντα
Οι Μύριοι κατόρθωσαν μετά από πολλές κακουχίες και περιπέτειες να φτάσουν στα παράλια του Εύξεινου Πόντου. Μετά από λίγες ημέρες έγιναν δεκτοί στην Τραπεζούντα, την πρώτη ελληνική πόλη μετά την πολύμηνη πορεία τους, όπου έπρεπε να λάβουν αποφάσεις για τη συνέχεια της πορείας τους.
[5.1.2] Ἐκ δὲ τούτου ξυνελθόντες ἐβουλεύοντο περὶ τῆς λοιπῆς
πορείας· ἀνέστη δὲ πρῶτος Λέων Θούριος καὶ ἔλεξεν ὧδε.
Ἐγὼ μὲν τοίνυν, ἔφη, ὦ ἄνδρες, ἀπείρηκα ἤδη ξυσκευαζό-
μενος καὶ βαδίζων καὶ τρέχων καὶ τὰ ὅπλα φέρων καὶ ἐν
τάξει ὢν καὶ φυλακὰς φυλάττων καὶ μαχόμενος, ἐπιθυμῶ δὲ
ἤδη παυσάμενος τούτων τῶν πόνων, ἐπεὶ θάλατταν ἔχομεν,
πλεῖν τὸ λοιπὸν καὶ ἐκταθεὶς ὥσπερ Ὀδυσσεὺς ἀφικέσθαι
εἰς τὴν Ἑλλάδα. [5.1.3] ταῦτα ἀκούσαντες οἱ στρατιῶται ἀνε-
θορύβησαν ὡς εὖ λέγει· καὶ ἄλλος ταὔτ’ ἔλεγε, καὶ πάντες
οἱ παριόντες. ἔπειτα δὲ Χειρίσοφος ἀνέστη καὶ εἶπεν ὧδε.
[5.1.4] Φίλος μοί ἐστιν, ὦ ἄνδρες, Ἀναξίβιος, ναυαρχῶν δὲ καὶ
τυγχάνει. ἢν οὖν πέμψητέ με, οἴομαι ἂν ἐλθεῖν καὶ τριήρεις
ἔχων καὶ πλοῖα τὰ ἡμᾶς ἄξοντα· ὑμεῖς δὲ εἴπερ πλεῖν
βούλεσθε, περιμένετε ἔστ’ ἂν ἐγὼ ἔλθω· ἥξω δὲ ταχέως.
ἀκούσαντες ταῦτα οἱ στρατιῶται ἥσθησάν τε καὶ ἐψηφίσαντο
πλεῖν αὐτὸν ὡς τάχιστα.
***
Μετά ταύτα συναθροισθέντες ήρχισαν να συσκέπτωνται περί της υπολοίπου πορείας∙ πρώτος δε εσηκώθη ο Λέων εκ Θουρίων και είπε τα εξής: «Εγώ μεν λοιπόν, ω άνδρες, έχω πλέον κουρασθή ετοιμάζων τας αποσκευάς μου και βαδίζων και τρέχων και φέρων τα όπλα και πορευόμενος εν στρατιωτική παρατάξει και φρουρών και μαχόμενος, επιθυμώ δε του λοιπού απαλλαγείς από τους κόπους τούτους, επειδή ευρισκόμεθα πλησίον της θαλάσσης, να ταξιδεύσω κατά τον υπόλοιπον χρόνον διά θαλάσσης και εξηπλωμένος επί του πλοίου, καθώς ο Οδυσσεύς, να φθάσω εις την Ελλάδα». Ταύτα ακούσαντες οι στρατιώται θορυβωδώς επεδοκίμασαν τους λόγους του. Και άλλος επρότεινε τα ίδια και όλοι όσοι ωμίλησαν. Έπειτα δε ο Χειρίσοφος εσηκώθη και είπε τα εξής: «Έχω φίλον, ω άνδρες, τον Αναξίβιον, ο οποίος είναι και ναύαρχος τώρα. Αν λοιπόν με στείλετε, νομίζω ότι ήθελον επανέλθει φέρων και τριήρεις και πλοία, τα οποία θα μας μεταφέρουν εις την Ελλάδα∙ σεις δε, αν πράγματι θέλετε να αναχωρήσητε δια θαλάσσης, περιμείνατέ με μέχρις ότου επιστρέψω∙ και θα επιστρέψω αμέσως.» Ακούσαντες ταύτα οι στρατιώται ηυχαριστήθησαν και ενέκριναν να πλεύση ο Χειρίσοφος όσον το δυνατόν ταχύτερον.
Μετά ταύτα συναθροισθέντες ήρχισαν να συσκέπτωνται περί της υπολοίπου πορείας∙ πρώτος δε εσηκώθη ο Λέων εκ Θουρίων και είπε τα εξής: «Εγώ μεν λοιπόν, ω άνδρες, έχω πλέον κουρασθή ετοιμάζων τας αποσκευάς μου και βαδίζων και τρέχων και φέρων τα όπλα και πορευόμενος εν στρατιωτική παρατάξει και φρουρών και μαχόμενος, επιθυμώ δε του λοιπού απαλλαγείς από τους κόπους τούτους, επειδή ευρισκόμεθα πλησίον της θαλάσσης, να ταξιδεύσω κατά τον υπόλοιπον χρόνον διά θαλάσσης και εξηπλωμένος επί του πλοίου, καθώς ο Οδυσσεύς, να φθάσω εις την Ελλάδα». Ταύτα ακούσαντες οι στρατιώται θορυβωδώς επεδοκίμασαν τους λόγους του. Και άλλος επρότεινε τα ίδια και όλοι όσοι ωμίλησαν. Έπειτα δε ο Χειρίσοφος εσηκώθη και είπε τα εξής: «Έχω φίλον, ω άνδρες, τον Αναξίβιον, ο οποίος είναι και ναύαρχος τώρα. Αν λοιπόν με στείλετε, νομίζω ότι ήθελον επανέλθει φέρων και τριήρεις και πλοία, τα οποία θα μας μεταφέρουν εις την Ελλάδα∙ σεις δε, αν πράγματι θέλετε να αναχωρήσητε δια θαλάσσης, περιμείνατέ με μέχρις ότου επιστρέψω∙ και θα επιστρέψω αμέσως.» Ακούσαντες ταύτα οι στρατιώται ηυχαριστήθησαν και ενέκριναν να πλεύση ο Χειρίσοφος όσον το δυνατόν ταχύτερον.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου