ΘΕΟΦΡΑΣΤΟΣ: Χαρακτῆρες (24.1-24.13) - ΥΠΕΡΗΦΑΝΙΑΣ

ΚΔ'. ΥΠΕΡΗΦΑΝΙΑΣ

[24.1] [Ἔστι δὲ ἡ ὑπερηφανία καταφρόνησίς τις πλὴν αὑτοῦ τῶν ἄλλων,]
[24.2] ὁ δὲ ὑπερήφανος τοιόσδε τις, οἷος τῷ σπεύδοντι ἀπὸ δείπνου ἐντεύξεσθαι φάσκειν ἐν τῷ περιπατεῖν.
[24.3] καὶ εὖ ποιήσας μεμνῆσθαι φάσκειν.
[24.4] καὶ βαδίζων ἐν ταῖς ὁδοῖς τὰς διαίτας κρίνειν [ἐν] τοῖς ἐπιτρέψασι.
[24.5] καὶ χειροτονούμενος ἐξόμνυσθαι τὰς ἀρχάς, οὐ φάσκων σχολάζειν.
[24.6] καὶ προσελθεῖν πρότερος οὐδενὶ θελῆσαι.
[24.7] καὶ τοὺς πωλοῦντάς τι ἢ μισθουμένους δεινὸς κελεῦσαι ἥκειν πρὸς αὑτὸν ἅμ᾽ ἡμέρᾳ.
[24.8] καὶ ἐν ταῖς ὁδοῖς πορευόμενος μὴ λαλεῖν τοῖς ἐντυγχάνουσι, κάτω κεκυφώς, ὅταν δὲ αὐτῷ δόξῃ, ἄνω πάλιν.
[24.9] καὶ ἑστιῶν τοὺς φίλους αὐτὸς μὴ συνδειπνεῖν, ἀλλὰ τῶν ὑφ᾽ αὑτόν τινι συντάξαι αὐτῶν ἐπιμελεῖσθαι.
[24.10] καὶ προαποστέλλειν δέ, ἐπὰν πορεύηται, τὸν ἐροῦντα ὅτι προσέρχεται.
[24.11] καὶ οὔτε ἐπ᾽ ἀλειφόμενον αὑτὸν οὔτε λούμενον οὔτε ἐσθίοντα ἐᾶσαι ἂν εἰσελθεῖν.
[24.12] ἀμέλει δὲ καὶ λογιζόμενος πρός τινα τῷ παιδὶ συντάξαι τὰς ψήφους διαθεῖναι καὶ κεφάλαιον ποιήσαντι γράψαι αὐτὸ εἰς λόγον.
[24.13] καὶ ἐπιστέλλων μὴ γράφειν ὅτι «Χαρίζοιο ἄν μοι», ἀλλ᾽ ὅτι «Βούλομαι γενέσθαι», καὶ «Ἀπέσταλκα πρὸς σὲ ληψομένους», καὶ «Ὅπως ἄλλως μὴ ἔσται», καὶ «Τὴν ταχίστην».

***

24. Ο ΑΛΑΖΩΝ

[24.1] [Αλαζονεία είναι να περιφρονεί κανείς όλους τους άλλους εκτός από τον εαυτό του,]
[24.2] ενώ ο αλαζόνας το είδος του ανθρώπου που λέει σε κάποιον, ο οποίος επείγεται, ότι θα τον δει μετά το δείπνο, την ώρα του περιπάτου.
[24.3] Αν έχει κάνει κάποια ευεργεσία, λέει ότι την θυμάται.
[24.4] Σ᾽ αυτούς που τον όρισαν διαιτητή ανακοινώνει την απόφασή του περπατώντας στο δρόμο. [24.5] Όταν τον έχουν εκλέξει σε κάποιο αξίωμα, αρνείται ένορκα να το αναλάβει, με τον ισχυρισμό ότι δεν έχει χρόνο.
[24.6] Ποτέ δεν θέλει να κάνει το πρώτο βήμα για να προσεγγίσει κάποιον.
[24.7] Όσους προσπαθούν να (του) πουλήσουν ή να νοικιάσουν κάτι είναι ικανός να τους διατάξει να έρθουν στο σπίτι του με την αυγή.
[24.8] Όταν περπατά στο δρόμο, δεν χαιρετά όσους συναντά, αλλά σκύβει το κεφάλι· το σηκώνει πάλι, μόνο όταν τον βολεύει.
[24.9] Όταν κάνει τραπέζι στους φίλους του, ο ίδιος δεν δειπνεί μαζί τους, αλλά δίνει οδηγίες για την περιποίησή τους σε κάποιον από τους υπηρέτες του.
[24.10] Όταν πηγαίνει επίσκεψη, στέλνει κάποιον μπροστά του, για να αναγγείλει ότι έρχεται. [24.11] Δεν αφήνει κανέναν να μπει στο σπίτι του, όταν ο ίδιος αλείφεται με λάδι ή λούζεται ή τρώει.
[24.12] Χωρίς αμφιβολία, όταν κάνει λογαριασμούς με κάποιον, βάζει το δούλο του να τακτοποιήσει τις ψηφίδες της αρίθμησης, να εξαγάγει το άθροισμα και να το γράψει σε λογαριασμό.
[24.13] Όταν στέλνει εντολές με επιστολή, δεν γράφει «Θα μου έκανες χάρη», αλλά «Θέλω να γίνει» και «Σου στέλνω ανθρώπους μου, για να πάρουν» και «Να μη γίνει με άλλο τρόπο» και «Το γρηγορότερο».