Λεφτά ουκ έχουσι

Κατά την ''ιερή'' διδαχή της εκκλησίας, δεν υπάρχει δούλος ή ελεύθερος, Έλληνας ή Ιουδαίος, άνδρας ή γυναίκα, φτωχός ή πλούσιος. Αντίθετα, ως τέκνα του θεού, είμαστε όλοι ίσοι.

Όπως όμως πολύ εύστοχα έχει επισημάνθει, κανείς δεν προσέχει μία διαχρονική εκκλησιαστική πανουργία, που ενυπάρχει στην παραδοχή αυτή: Ότι είμαστε όλοι ίσοι, όχι σ’ αυτή τη ζωή, αλλά ενώπιον του θεού. «Ζήσε Μάη μου» δηλαδή. Και κάτι χειρότερο, το οποίο αποτελεί τον ορισμό της υποκρισίας: Η «θεωρία» περί ισότητας των «τέκνων του θεού», διδάσκεται μέσα στις εκκλησίες. Όπου όμως ακόμη και χωροταξικά, επιβάλλεται η ανισότητα.

Διότι – μέχρι πρόσφατα τουλάχιστον – υπήρχαν προβεβλημένα καθίσματα για τους άρχοντες, αξιοπρεπή στασίδια για τους αστούς και πάγκοι ή θέσεις ορθίων για την πλέμπα. Όσο για τις γυναίκες; Ακόμη και όταν λύθηκε από Οικουμενική Σύνοδο το πρόβλημα περί του αν έχουν ψυχή, τα πράγματα ήταν ακόμη χειρότερα: Απωθούντο στο γυναικωνίτη. Για να ακούσουν δηλαδή το λόγο περί ισότητας και δικαιοσύνης, οι πιστοί κατανέμονταν στις εκκλησίες άνισα και άδικα. Μάλιστα, υπήρχε πάντοτε ένας ιερός σεβασμός στην ανισότητα, που απέτρεπε ακόμη και τη συνάφεια των άνισων.

Η εκκλησία επίσης διδάσκει ότι ο θεός, είτε ως πατέρας, είτε ενανθρωπισμένος ως υιός, μπορεί τα πάντα. Έτσι, μόλις ακουστεί το «οἶνον οὐκ ἔχουσι», αμέσως γεμίζει τα πιθάρια με κρασί, όπως έπραξε στο γάμο της Κανά. Το ίδιο κάνει με ψωμιά, ψάρια και παντός είδους τρόφιμα, για να φάει ο κόσμος. Αυτό λένε οι γραφές. Άρα, για τον πραγματικό χριστιανό, τα υλικά αγαθά μπορούν να έρθουν και με θαύματα.

Με τους χριστιανούς δεν υπάρχει πρόβλημα. Αυτοί, πιστεύοντας στην «άλλη ζωή», δεν ενοχλούνται για τις αδικίες και τις ανισότητες που υπερασπίζεσθε, μια και αφορούν στο σύντομο πέρασμά μας από αυτή τη ζωή. Επίσης οι θεοσεβούμενοι, πιστεύοντας στο θαύμα της Κανά, μόλις ακουστεί το «λεφτά ουκ έχουσι», θα είναι ευτυχείς. Διότι ξέρουν – όπως προφανώς και σεις – ότι ο πανάγαθος «Θεός της Ελλάδας», θα μας γεμίσει αμέσως με λεφτά. Αλλιώς τι πανάγαθος είναι, θα μου πείτε και θα συμφωνήσω.

Στους άθεους όμως, οι οποίοι δεν πιστεύουν στην «άλλη ζωή», οπότε έχουν την παραξενιά να θέλουν να ζήσουν με δικαιοσύνη σ’ αυτήν εδώ τη σύντομη ζωή και επί πλέον, όταν ακούσουν το «λεφτά ουκ έχουσι», δεν θα ελπίζουν σε θαύμα, τι έχετε να πείτε;