Το να είσαι ευγενής είναι ολοένα πιο σπάνιο και δύσκολο σε μία εποχή με δύσκολη κοινωνική πραγματικότητα. Νεύρα, απομόνωση, αποξένωση, εγωισμός, φιλαυτία έχουν πάρει την θέση άλλων χαρακτηριστικών όπως είναι η ηρεμία, η κοινωνικότητα, η ευγενής άμιλλα, το ενδιαφέρον για το συνάνθρωπο και τα κοινωνικά πεπραγμένα. Πολλοί συνηθίζουν να μπερδεύουν τον ευγενή με τον ευγενικό. Υπάρχει όμως διαφορά μεταξύ των εννοιών και θα ήταν σκόπιμο και ωφέλιμο κάποια στιγμή να μπούμε στον κόπο να τις διαφοροποιήσουμε. Δεν είναι ωφέλιμο να συγχαίουμε πάντοτε τις έννοιες, απεναντίας προκαλεί μεγαλύτερη σύγχυση. Το να είσαι ευγενής σημαίνει πως έχεις ως άξονα σου, την αλήθεια και την ειλικρίνεια. Δεν αρέσκεσαι στο ψέμα και στο να λες στον άλλο αυτό που θέλει να ακούσει, προκειμένου να μην δυσανασχετήσει. Το να είσαι ευγενικός κατά μία έννοια, συνεπάγεται το να είσαι ψεύτης, αφού αρχή του ευγενικού είναι να είναι να μην φέρει σε δύσκολη θέση τον άλλο. Θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι μία μορφή υποκρισίας. Το να παραπλανείς κάποιον, υπό το πρίσμα του ότι είσαι ευγενικός είναι πολύ μεγαλύτερη αγένεια και από το να είσαι αγενής. Η παιδεία που ''κουβαλάει'' κάποιος δεν φαίνεται από το πόσο κοινωνικός είναι, αλλά από την ποιότητα των σχέσεων που έχει. Υποκριτικά μπορεί να έχεις αμέτρητους φίλους απλώς και μόνο γιατί επιλέγεις να φαίνεσαι ευγενικός.
Στην πραγματικότητα όμως έχεις ελάχιστους ανθρώπους που όντως είναι φίλοι σου, γιατί σε εκείνους επιλέγεις να είσαι ειλικρινής και να λες ως ευγενής την γνώμη σου. Δυστυχώς στον αέναο αγώνα του να γίνει κοινωνικό το άτομο, καταβάλλει προσπάθεια στο να γίνει ευγενικό λέγοντας ψέματα ώστε να μην δημιουργήσει εχθρούς. Το ζήτημα, συνεπώς μετατίθεται στην προαίρεση του καθενός για το πως θέλει να προσεγγίσει την ίδια του τη ζωή. Ο,τιδήποτε σαθρό, κάποια στιγμή καταρρέει..
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου