Στοιχεία ταυτότητας
Όνομα: Νέρων
Επώνυμο: Αινοβάρβος
Όνομα μητρός: Αγριππίνα
Όνομα πατρός: Γναίος Δομίτιος
Ημερομηνία γεννήσεως: 15.12.37 μ.Χ.
Επάγγελμα: Αυτοκράτορας Ρώμης
Ύψος: μέτριο
Χρώμα κόμης: καστανόξανθο
Χρώμα οφθαλμών: γαλάζιο
Αντίγραφο ποινικού μητρώου
―πρόκληση σωματικών βλαβών
―μικροκλοπές
―απόπειρες ληστείας
―απόπειρες ανθρωποκτονίας
―μητροκτονία
―συζυγοκτονία
―ηθική αυτουργία σε δολοφονίες κατά συρροήν
―προσβολή δημοσίας αιδούς
―ασέλγεια
―εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας
Συγγραφικές, καλλιτεχνικές και αθλητικές δραστηριότητες
―σπουδές στο έντεχνο τραγούδι
―σπουδές στη λύρα, το φλάουτο και τον αυλό
―σπουδές στην υποκριτική
―συμμετοχή σε παραστάσεις τραγωδιών
―βαρύτονος σε παραστάσεις όπερας
―σοπράνο σε παραστάσεις όπερας
―στιχουργός και ποιητής
―ερασιτεχνική ενασχόληση με ζωγραφική και γλυπτική
―διοργανωτής και παρουσιαστής μουσικών και αθλητικών αγώνων
―αρματοδρόμος (ολυμπιονίκης)
Μην ενοχλείτε τον αυτοκράτορα
Με τόσες άλλες δραστηριότητες, ο αυτοκράτορας δυσκολευόταν να θυμηθεί τα πολιτικά του καθήκοντα. Συνήθως του τα θύμιζαν οι πολιτικοί του σύμβουλοι (εγκαίρως) και οι συμφορές (κατόπιν εορτής). Δεν νοιαζόταν να διευρύνει την αυτοκρατορία· δεν ήταν ιμπεριαλιστής, όχι από ανθρωπισμό ή εξαιτίας συγκεκριμένων πολιτικών επιλογών αλλά για εντελώς διαφορετικούς λόγους: σκεφτόταν πώς να απαλλαγεί από τη μάνα του, ποια θα ήταν η επόμενη γυναίκα του και ποιο το επόμενο θύμα του· έκανε ασκήσεις και δίαιτα για να βελτιώσει την ποιότητα της φωνής του· ή συνέβαινε να βρίσκεται σε καλλιτεχνική περιοδεία στην Ελλάδα.
Περιοδεύων θίασος «ο Νέρων»
Πολίτες της Κορίνθου,
Τις επόμενες μέρες η ένδοξη πόλη μας θα ζήσει μερικές από τις πιο λαμπρές στιγμές της ιστορίας της. Ο ρωμαίος αυτοκράτορας Νέρων, με μεγάλη συνοδεία, θα τιμήσει την Κόρινθο με την ισόθεη παρουσία του. Στο πλαίσιο της ιστορικής αυτής επίσκεψης, σύμφωνα με το πρόγραμμα που μας έχει ανακοινωθεί από τον ρωμαίο φρούραρχο της πόλης, θα αναγγείλει την έναρξη εργασιών για τη διάνοιξη διώρυγας στον ισθμό, ανανεώνοντας έτσι το σχέδιο του αυτοκράτορα Γάιου Καλιγούλα. Σε επίσημη τελετή στον ισθμό, ο αυτοκράτορας θα πραγματοποιήσει την εναρκτήρια εκσκαφή. Για τον σκοπό αυτό ένα από τα πιο διάσημα εργαστήρια χρυσοχοΐας στην περιοχή ετοιμάζει ήδη τη χρυσή σκαπάνη που θα χρησιμοποιήσει ο υψηλός επισκέπτης για τα εγκαίνια του μεγάλου αυτού έργου. Στη συνέχεια ο αυτοκράτορας θα παραστεί σε ειδική διοργάνωση των Ισθμίων Αγώνων, όπου θα ανακοινώσει τιμής ένεκεν ευρείες φορολογικές απαλλαγές και μια σειρά άλλων ευεργετικών πολιτικών αποφάσεων για την ευρύτερη περιοχή μας.
Πολίτες της Κορίνθου,
Η παρουσία των Ρωμαίων στην Ελλάδα είναι στενά δεμένη με την ιστορία αυτής της πόλης. Πριν από δυόμισι σχεδόν αιώνες, ο φιλέλλην στρατηγός Φλαμινίνος την πόλη αυτή επέλεξε για να διακηρύξει την ελευθερία των Ελλήνων, αναγνωρίζοντας με αυτό τον τρόπο όχι μόνο την οφειλή του μεγάλου ρωμαϊκού έθνους στον ελληνικό πολιτισμό αλλά και ειδικότερα τον μεγάλο σεβασμό της Ρώμης για τη μακραίωνη πολιτιστική προσφορά της Κορίνθου. Σε χαλεπούς για όλους καιρούς, πριν από διακόσια σχεδόν χρόνια, ήταν και πάλι η Κόρινθος που κατέβαλε βαρύ το τίμημα της ιστορικής συγκυρίας. Σήμερα, ο πιο ισχυρός άντρας στον κόσμο και ένας από τους πιο αφοσιωμένους φίλους της Ελλάδας έρχεται για να επιβεβαιώσει τους στενούς πολιτιστικούς δεσμούς που συνέδεσαν έκτοτε την Κόρινθο με τη μεγάλη ρωμαϊκή δύναμη.
Κατά την ιστορική αυτή επίσκεψη, θα πρέπει η πόλη σύσσωμη να τιμήσει τις δικές της αρχαίες παραδόσεις φιλοξενίας και να απευθύνει ομόθυμα και μαζικά το «καλώς ήρθες» στον ρωμαίο ηγεμόνα.
Κανείς δεν πρέπει να ξεχάσει ότι ο ισόθεος Νέρων έρχεται σαν προσκυνητής του ελληνικού πολιτισμού και σαν φίλος της πόλης μας. Κανείς δεν πρέπει να λείψει από την υποδοχή.
Δημοτικό Συμβούλιο των Κορινθίων
Ο κύριος λόγος για τον οποίο ο Νέρων αποφάσισε να περιοδεύσει στον ελληνικό χώρο ήταν η πεποίθησή του ότι μόνο οι Έλληνες ήταν ικανοί να εκτιμήσουν το μεγάλο καλλιτεχνικό του ταλέντο. Η περιοδεία πραγματοποιήθηκε και κράτησε σχεδόν έναν ολόκληρο χρόνο (67 μ.Χ.). Ο αυτοκράτορας περιοδεύει σε μια Ελλάδα που εδώ και διακόσια χρόνια έχει χάσει την πολιτική της αυτονομία και αποτελεί μέρος του αχανούς ρωμαϊκού κράτους (imperium). Η ανακοίνωση του δημοτικού συμβουλίου καλεί τους Κορίνθιους να υποδεχτούν τον κατακτητή, αλλά παρηγοριέται με τη σκέψη ότι ο κατακτητής είναι ειλικρινής θαυμαστής και φίλος του ελληνικού πολιτισμού - αλλά, βέβαια, υπάρχει και η προσδοκία για φορολογικές απαλλαγές. Υπάρχουν δύο τρόποι να δει κανείς τα αποτελέσματα της ρωμαϊκής κατάκτησης. Ο ένας είναι ιδεαλιστικός και ρομαντικός: η Ελλάδα μπορεί να έχασε την πολιτική της ελευθερία και αυτονομία αλλά κατέκτησε με τον πολιτισμό της τον ρωμαίο κατακτητή (το είπε άλλωστε και ο Ρωμαίος Οράτιος). Ο άλλος είναι ο ρεαλιστικός και πολιτικός τρόπος: μετά από δυο αιώνες πολιτικής υποτέλειας, οι δημοτικοί άρχοντες δεν μπορούν να αποφύγουν έναν συνδυασμό κολακείας, αυτοκολακείας και καιροσκοπισμού. Οι άνθρωποι ξέρουν ότι για να επιβιώσεις απέναντι στον ισχυρό χρειάζεται ηρωισμός, χρειάζεται όμως και προσαρμοστικότητα.
Έτσι, μάλλον από προσαρμοστικότητα παρά από ειλικρινή εκτίμηση για τα καλλιτεχνικά του χαρίσματα, οι Έλληνες εκείνη τη χρονιά ανακήρυξαν τον Νέρωνα νικητή σε 1.808 αθλητικούς και καλλιτεχνικούς διαγωνισμούς. Θα είχαν ασφαλώς πληροφορηθεί ότι ο καλός αυτοκράτορας στενοχωριέται πολύ όταν δεν παίρνει το πρώτο βραβείο· θα είχαν ασφαλώς ακούσει και τι μπορεί να συμβεί όταν ο αυτοκράτορας στενοχωριέται πολύ. Και έδειξαν ανάλογη προσαρμοστικότητα, όπως, για παράδειγμα, στους Ολυμπιακούς αγώνες που διοργανώθηκαν προς τιμήν του υψηλού επισκέπτη.
Ο Νέρων πήρε μέρος στους αγώνες αρματοδρομίας με άρμα που έσερναν δέκα καθαρόαιμα άλογα. Στην κλασική πίστα της Ολυμπίας, το αυτοκρατορικό άρμα δεν πήρε καλά τη στροφή και ανατράπηκε. Σε τέτοιες περιπτώσεις, που δεν ήταν σπάνιες, οι θνητοί αρματοδρόμοι εγκατέλειπαν ή δεν είχαν καμιά πιθανότητα να κερδίσουν την κούρσα. Αλλά ο Νέρων ήταν θετός γιος του Κλαύδιου που είχε ανακηρυχθεί επίσημα θεός, και οι ελλανοδίκες τού επέτρεψαν να σηκωθεί, να ξεσκονιστεί, να ξανανεβεί στο άρμα και να τερματίσει πρώτος. Εκείνη τη χρονιά η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή «άλλαξε λίγο», για ευνόητους λόγους, τους κανονισμούς και έκανε έκπτωση στο λεγόμενο «ολυμπιακό πνεύμα».
Λόγος «αγάπης» και μαρτυρίου
Όταν ξέσπασε η μεγάλη πυρκαγιά τη νύχτα της 18ης Ιουλίου, ο Νέρωνας δεν βρισκόταν στη Ρώμη, έσπευσε όμως να επιστρέψει, όχι για να προστατέψει το σπίτι και την περιουσία του αλλά για να βοηθήσει τις χιλιάδες θύματα και τους άστεγους. Η φωτιά, που κατέστρεψε τελικά δεκατρείς από τις δεκαπέντε συνοικίες της Ρώμης, μαινόταν για δέκα μέρες. Άλλους έσωσε από τις φλόγες, άλλους τους έβγαλε από τα καιόμενα ερείπια και φρόντισε να μεταφερθούν σε ασφαλείς χώρους και στα ανάκτορά του. Διοργάνωσε συσσίτια και πλήρωσε με δικά του έξοδα γιατρούς για να φροντίσουν όσους είχαν απόλυτη ανάγκη περίθαλψης.
Είμαστε σήμερα βέβαιοι ότι τη μεγάλη φωτιά δεν την ξεκίνησε ο Νέρωνας.
Πολλές φήμες σέρνονταν και ο κόσμος, άρχισε να υποψιάζεται. Έπρεπε, λοιπόν, να βρεθούν οι πραγματικοί ένοχοι για τη μεγάλη συμφορά. Και βρέθηκαν. Τη φωτιά την έβαλαν οι χριστιανοί, που είναι εχθροί του ανθρώπινου γένους και της μεγάλης Ρώμης.
Το βέβαιο είναι ότι μεγάλο μέρος της Ρώμης καταστράφηκε και ότι οι χριστιανικές κοινότητες της πόλης γνώρισαν τον πρώτο από τους διωγμούς που ακολούθησαν. Βέβαιο είναι ακόμη ότι ο Νέρων εκμεταλλεύτηκε την καταστροφή για να υψώσει πάνω στα ερείπια τα Χρυσά Ανάκτορα. Το νέο «σπίτι» του κατελάμβανε ολόκληρο σχεδόν το κεντρικό τμήμα της Ρώμης. Ο διάδρομος της εισόδου είχε μήκος ενάμισι χιλιόμετρο. Στην αρχή του διαδρόμου στήθηκε ένας ανδριάντας του αυτοκράτορα ύψους 40 μέτρων· στο κέντρο του οικοδομικού συγκροτήματος δημιουργήθηκε μια τεράστια τεχνητή λίμνη που πολλοί την παρομοίαζαν με θάλασσα· υπήρχαν άλση, αμπελώνες και λιβάδια όπου μεταφέρθηκαν σπάνια ζώα και πουλιά· μεγάλα τμήματα των οικοδομημάτων ήταν καλυμμένα με χρυσό και πολύτιμους λίθους· οι πολυάριθμες τραπεζαρίες είχαν μετακινούμενους τοίχους και μηχανισμούς που έραιναν με άνθη και ψέκαζαν με αρώματα τους καλεσμένους· και υπήρχε ειδική αίθουσα για τα καλλιτεχνικά ρεσιτάλ του αυτοκράτορα με περιστρεφόμενη οροφή για τη δημιουργία ειδικών «εφέ» στις «σόλο» παραστάσεις που έδινε ο μέγας καλλιτέχνης. Η αίθουσα ήταν πάντα κατάμεστη από ανθρώπους που είχαν την υποχρέωση να χειροκροτούν με ενθουσιασμό και καμία δυνατότητα να φύγουν πριν τελειώσουν οι πολύωρες εκδηλώσεις.
Ένα ανέκδοτο
Τι είπε ο Νέρων όταν έγιναν τα εγκαίνια των Χρυσών Ανακτόρων και επιθεώρησε το τελειωμένο έργο;
«Ωραία, τώρα μπορώ επιτέλους να αρχίσω να ζω κι εγώ σαν άνθρωπος!»
Από τον ιστορικό Σουητώνιο
… ένα ποίημα
ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ
Σ᾽ εβένινο κρεβάτι στολισμένο
με κοραλλένιους αετούς, βαθιά κοιμάται
ο Νέρων - ασυνείδητος, ήσυχος, κι ευτυχής·
ακμαίος μες στην ευρωστία της σαρκός,
και στης νεότητος τ᾽ ωραίο σφρίγος.
Αλλά στην αίθουσα την αλαβάστρινη που κλείνει
των Αηνοβάρβων το αρχαίο λαράριο
τι ανήσυχοι που είν᾽ οι Λάρητές του.
Τρέμουν οι σπιτικοί μικροί θεοί,
και προσπαθούν τ᾽ ασήμαντά των σώματα να κρύψουν.
Γιατί άκουσαν μια απαίσια βοή,
θανάσιμη βοή την σκάλα ν᾽ ανεβαίνει,
βήματα σιδερένια που τραντάζουν τα σκαλιά.
Και λιγοθυμισμένοι τώρα οι άθλιοι Λάρητες,
μέσα στο βάθος του λαράριου χώνονται,
ο ένας τον άλλονα σκουντά και σκουντουφλά,
ο ένας μικρός θεός πάνω στον άλλο πέφτει
γιατί κατάλαβαν τι είδος βοή είναι τούτη,
τα ᾽νοιωσαν πια τα βήματα των Εριννύων.
Κ. Π. Καβάφης
Ο απαίσιος κρότος των βημάτων των Εριννύων σημαίνει τιμωρία και εκδίκηση. Ο Νέρων άκουσε τα αμείλικτα βήματα μια χειμωνιάτικη νύχτα του 68 μ.Χ. Σημαντικοί και παντοδύναμοι στρατηγοί είχαν ήδη στασιάσει, ο ρωμαϊκός λαός θα έδινε τα πάντα για να τον δει νεκρό και η Σύγκλητος τον ανακήρυξε επίσημα «εχθρό του κράτους».
Βγήκε αλλόφρων από τα ανάκτορα και αρχικά κατευθύνθηκε προς τον Τίβερη. Αν σκεφτόταν να πέσει στα νερά του ποταμού γρήγορα το μετάνιωσε. Σκέφτηκε να απευθυνθεί προσωπικά στον λαό ζητώντας συγνώμη και έλεος· άφησε όμως τον λόγο που άρχισε να γράφει στη μέση. Ένας έμπιστος αυλικός τού πρότεινε να κρυφτεί στη βίλα του, λίγο έξω από τη Ρώμη. Φορούσε εσώρουχα και παντόφλες· έριξε πάνω του έναν μανδύα, φόρεσε καπέλο, κάλυψε το πρόσωπό του μ᾽ ένα μαντίλι και καβάλησε ένα άλογο. Με τη συνοδεία λίγων πιστών κάλπασε ήσυχα προς την έξοδο της πόλης. Στον δρόμο άκουγε, σαν σε αργό εφιάλτη, στρατιώτες που ρωτούσαν: «Πού είναι ο καίσαρας;» και άλλους που προέβλεπαν με τραχιά και ανυπόμονη χαρά το λιντσάρισμά του. Λίγο πριν αφήσουν τη Ρώμη, σε κάποιο σταυροδρόμι, τον αναγνώρισε ένας παλιός πραιτωριανός αλλά δεν θέλησε να τον καταδώσει - του περίσσευε λίγη τύχη. Στη βίλα έφτασε λιπόθυμος από το κρύο και τον πανικό. Σωριάστηκε σ᾽ ένα κρεβάτι και ήπιε μόνο λίγο νερό. Τα βήματα πλησίαζαν και ο κρότος δυνάμωνε. Δοκίμασε να τελειώσει το μαρτύριό του με δυο μαχαίρια. Δεν μπόρεσε. Τον αποτέλειωσε, με δική του εντολή, ο προσωπικός του γραμματέας. Πριν ξεψυχήσει αποχαιρέτησε τη μεγάλη αγάπη του, τα ελληνικά, με δυο τρεις άψογες φράσεις· και ύστερα, βρίσκοντας την αυτογνωσία που δεν είχε ποτέ όσο ζούσε, θυμήθηκε ότι όσοι τον γνώρισαν ως αυτοκράτορα θα τον προτιμούσαν ως καλλιτέχνη. «Τι καλλιτέχνη χάνει ο κόσμος…» ήταν ο στερνός του λόγος. «Πέθανε με τα μάτια του να γυαλίζουν φρικαλέα και να βγαίνουν έξω από τις κόγχες· τους· απαίσιο θέαμα για όσους βρέθηκαν εκεί,» γράφει ένας ρωμαίος ιστορικός. Μόνες ατάραχες οι Εριννύες· κοντοστάθηκαν στην κορυφή της σκάλας, έσβησαν το όνομα «Νέρων» από τα μελανά τους κατάστιχα και απομακρύνθηκαν ήσυχα μέσα στη νύχτα.
Ο Νέρων ήταν ο τελευταίος της πρώτης μεγάλης δυναστείας ρωμαίων αυτοκρατόρων, που είχε για πατριάρχη της τον Οκταβιανό Αύγουστο. Η εξουσία του διέψευσε τις καλύτερες ελπίδες που έτρεφε για την αυτοκρατορία ο συνετός Αύγουστος και επιβεβαίωσε τους χειρότερους φόβους που κατέτρυχαν τον στοχαστικό Κλαύδιο. Με τη Σύγκλητο, τον κύριο μοχλό της πολιτικής ελευθερίας, παράλυτη και έκπτωτη, η μοίρα του κράτους ήταν η απολυταρχία του ενός. Μόνο που καμιά Πρόνοια, θεϊκή, πολιτική ή οποιαδήποτε άλλη, δεν εγγυάται τη σωφροσύνη του ενός.
Ο Νέρων πέθανε μισητός από όλους - ή, μάλλον, σχεδόν από όλους.
… και ένα ψήφισμα
Με τη θλιβερή αναγγελία θανάτου του ισόθεου αυτοκράτορα Νέρωνα, το δημοτικό συμβούλιο των Κορινθίων σε έκτακτη συνεδρίασή του αποφάσισε να καθιερώσει ετήσιο μουσικό διαγωνισμό στη μνήμη του και να ανεγείρει ανδριάντα σε περίοπτο σημείο της πόλης με την επιγραφή:
ΣΤΟΝ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ ΝΕΡΩΝΑ
ΓΙΟ ΤΟΥ ΘΕΪΚΟΥ ΚΛΑΥΔΙΟΥ
ΕΝΘΕΡΜΟ ΦΙΛΕΛΛΗΝΑ
ΚΑΙ ΑΦΟΣΙΩΜΕΝΟ ΦΙΛΟ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΟΥ
"Εσείς όλοι, Έλληνες, που κατοικείτε την Αχαΐα, ονομαζόμενη ως τώρα Πελοπόννησο, δεχθείτε μαζί με την απαλλαγή από τους φόρους, την ελευθερία που στις πιο ευτυχισμένες μέρες της ιστορίας σας δεν κατείχατε ποτέ όλοι μαζί, σεις που υπήρξατε σκλάβοι ή ξένων ή οι μεν των δε. Αχ, να μη ζούσα στους χρόνους ακμής της Ελλάδας, να 'δινα αυτό το διέξοδο στις διαθέσεις μου για να απολαύσω έναν μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων! Δε συγχωρώ το χρόνο που ελάττωσε το μεγαλείο ενός τέτοιου αγαθού... Αλλά προσπέφτω στους Θεούς που πάντα με προστάτεψαν στη γη και τη θάλασσα, να μου δώσουν παρ' όλα αυτά την ευκαιρία να το πραγματοποιήσω. Άλλοι πρίγκιπες έδωσαν σε πόλεις την ελευθερία τους... Ο Νέρων, την αποδίδει σε μία ολόκληρη επαρχία."
Ο λόγος (ή απόσπασμα του) του Νέρωνα που διακηρύττει την ανεξαρτησία της Αχαΐας!
Ήταν ο Νέρων ο παρανοϊκός αυτοκράτορας που έχουμε διδαχθεί ή είναι μια από τις πιο συκοφαντημένες, αδικημένες και σκυλευμένες προσωπικότητες στην παγκόσμια ιστορία; Ήταν αυτουργός της μεγάλης πυρκαγιάς που κατέκαψε τη Ρώμη ή απλά ο άνθρωπος που είχε την ατυχία επί της αυτοκρατορικής του θητείας, να λάβει χώρα ο μεγάλος εμπρησμός της Ρώμης από συνωμότες με εκτελεστικά όργανα τους χριστιανούς του Σαούλ; Εγκληματίας ή ο άνθρωπος στον οποίο μεταγενέστερα φόρτωσαν οι χριστιανοί ένα σωρό ανιστόρητες κατηγορίες για εγκλήματα;
Το μόνο ίσως έγκλημα του Νέρωνα ήταν η ανεκτικότητα και ανεξικακία του, που χάρις αυτήν γλύτωσε ο Σαούλ-Παύλος και την πληρώνει από το σημείο εκείνο και μετά όλη η ανθρωπότητα. Το κομβικό σημείο της διακυβέρνησης του Νέρωνα είναι το 63 μ.χ., έτος της μεγάλης πυρκαγιάς που ισοπέδωσε τη Ρώμη. Ποιος ήταν ο Νέρων μέχρι τότε; Μερικά στοιχεία σχετικά με την πολιτική που ακολούθησε ως Καίσαρ:
1) Καταργεί τους έμμεσους φόρους. Όσοι γνωρίζουν στοιχειωδώς έστω από οικονομικά, γνωρίζουν την αντιλαικότητα των έμμεσων φόρων μιας και είναι αναλογικοί στη φύση τους κι όχι προοδευτικοί όπως οι άμεσοι.
2) Αφαιρεί από τους "αφέντες" το δικαίωμα ζωής και θανάτου που ως τότε είχαν για τους δούλους. Νομοθετεί το δικαίωμα των δούλων να κάνουν αγωγή κατά των αφεντικών τους όταν αυτοί τους κακομεταχειρίζονται.
3) Απαγορεύει τη θανάτωση κατά τη διάρκεια των μονομαχιών ακόμη και γι΄ αυτούς που είχαν εις βάρος τους θανατική καταδίκη.
4) Ενισχύει το θεσμό των απελεύθερων, τους καλύτερους δε πρώην σκλάβους, τους επιλέγει ο ίδιος και τους απονέμει προσωπικά την ελευθερία τους. Πολλούς δε από αυτούς, τους "προσλαμβάνει" ο ίδιος ως έμπιστούς του και συμβούλους του στο παλάτι.
5) Θεσμοθετεί τη δωρεάν διανομή λαχνών προς το λαό, με σημαντικότατα έπαθλα, όπως ζώα, αγροτεμάχια, πλοία και πολύτιμους λίθους.
6) Θεσμοθετεί νέα μέτρα που περιόριζαν την κρατική σπατάλη και περιόριζαν την πολυτέλεια, ώστε να εξοικονομούνται χρήματα και να διανέμονται περισσότερα τρόφιμα κι άλλα αγαθά πρώτης ανάγκης για το λαό.
7) Η στάση του κατά τη διάρκεια και μετά τον εμπρησμό της Ρώμης, είναι υποδειγματική. Διατάσσει να κτιστούν άμεσα καταφύγια για όσους έχασαν τα σπίτια τους στην πυρκαγιά. Συμμετέχει αυτοπροσώπως στο συντονισμό του έργου αντιμετώπισης της κατάστασης και δημιουργεί αντιπυρικές ζώνες για να περισωθεί ότι είναι δυνατόν. Κινητοποιεί άμεσα τον κρατικό μηχανισμό προς αναζήτησιν τροφίμων ώστε να τραφούν οι πληγέντες από την πυρκαγιά. Ανοίγει ακόμη και τις πόρτες των ανακτόρων για να προσφέρει καταφύγιο σε όσους έχασαν τα σπίτια τους. Μετά την πυρκαγιά, εκπονεί καινούριο σχέδιο πόλης, επιβάλλει δια νόμου το σοβάντισμα των εσωτερικών τοίχων ώστε να μη πιάνουν φωτιά, ορίζει σαφείς αποστάσεις που πρέπει να έχει το ένα σπίτι από το άλλο ώστε η όποια φωτιά να μην μπορεί να εξαπλωθεί.
8) Είναι ο ορισμός του προσηνούς ανθρώπου, αφού γνωρίζει πάρα πολλούς προσωπικά και τους χαιρετά στο δρόμο με τα ονόματά τους.
9) Η Σύγκλητος ήταν εχθρικά διακείμενη στο Νέρωνα, (αντέδρασε π.χ. λυσσαλέα στην κατάργηση των έμμεσων φόρων) μιας κι ο Νέρων κοινώς κόμιζε νέα ήθη με τη δημοκρατικότητα την ανεξικακία και τη φιλολαικότητά του. Επιπλέον, η κατηγορία που του προσήπταν για δειλία επειδή διόλου τον απασχολούσαν οι πόλεμοι και το στρατιωτικό μεγαλείο της Ρώμης, τον καθιστούσαν "ένοχο" μιας και δεν ταίριαζε στο προφίλ ενός πανίσχυρου κράτους όπως ήταν η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Δεν υπάρχει ένας επεκτατικός πόλεμος ή έστω σχέδιο πολέμου επί Νέρωνος! Έπρεπε λοιπόν να βγει από τη μέση για να αποκατασταθεί η εικόνα της και να περάσει δια παντός το μήνυμα ότι Καίσαρ=πάνω απ' όλα ατρόμητος στρατηλάτης...
10)Επειδή η υστεροφημία κάποιου δείχνει και το ποιόν του, για πολλά χρόνια μετά το θάνατο του, Ρωμαίοι πολίτες προσέρχονταν και εναπόθεταν άνθη σον τάφο του. Στη δε κηδεία του, έγινε πραγματικός χαμός και με μία κουβέντα θρηνήθηκε περισσότερο από κάθε άλλον καίσαρα. Σύντομα μάλιστα κυκλοφόρησαν θρύλοι περί αναστηθέντος Νέρωνα, ή ότι το πνεύμα του εμφανίζονταν σε διάφορους τόπους δείγμα της πραγματικής λατρείας του Ρωμαϊκού λαού. Τουλάχιστον τέσσερις "σωσίες του εμφανίστηκαν μετά το θάνατό του ξεσηκώνοντας το λαό, κι οι αρχές είδαν κι έπαθαν να τους μαζέψουν!
11) Σε ότι αφορά την προσωπική του ζωή, δεν υπάρχει κανένα απολύτως ίχνος ακολασιών έως το 63 μχ, έτος της μοιραίας πυρκαγιάς. Έκτοτε μόνο και συντετριμμένος από την αποκάλυψη της συνομωσίας που εξυφαίνετο εις βάρος του με τη συμμετοχή μάλιστα του δάσκαλού του Σενέκα τον οποίο υπεραγαπούσε σαν πατέρα, γίνεται υπέρμετρα καχύποπτος και αλλάζει συμπεριφορά...
Εχθρός λοιπόν ο Νέρων των συγκλητικών λόγω της φιλολαϊκής του πολιτικής. Άρα εχθρός του Τάκιτου και του Σουητώνιου, δηλαδή των πρωτογενών πηγών του βίου του Νέρωνα, που είναι από εμπαθείς, έως απόλυτα συκοφαντικοί όταν γράφουν για εκείνον! (Ο Σουητώνιος μάλιστα, γίνεται συχνότατα και κοινός συκοφάντης.) Είναι δεδηλωμένοι αριστοκρατικοί και άρα αντινερωνικοί εκ προοιμίου.
Εχθρός και των χριστιανών ο Νέρων. Λέγεται από σοβαρότατους μελετητές της ρωμαϊκής ιστορίας ότι ο Νέρων έχει συκοφαντηθεί, γιατί έπρεπε να προσωποποιηθεί η δίωξη και η σφαγή των 11.000.000 (sic) χριστιανών που καταμέτρησαν οι σύγχρονοι χριστιανοί. (Μια παρατήρηση εδώ: Να μας εξηγήσουν οι σύγχρονοι χριστιανοί πως κατέληξαν στον εξωφρενικό αυτόν αριθμό! Που παρεμπιπτόντως, δεν παραμένει σταθερός, οι μάρτυρες του Ιεχωβά μιλούν για...14 εκ., κάποιοι ορθόδοξοι για 13 εκ. μετά πέσαμε ατ 11 εκ. ενώ οι ντεμέκ ακριβείς υπολογισμοί μιλούν για 10,8 εκ! Πως λοιπόν διενεργήθη η απογραφή;
Μετριοπαθείς ιστορικοί αναφέρουν ότι σε όλη τη διάρκεια του "μεγάλου" (και στην πραγματικότητα μοναδικού) διωγμού του Γαλέριου στις ανατολικές επαρχίες της αυτοκρατορίας υπήρχαν μόλις 280 θάνατοι υπολογίζονται περίπου στα 1000 σε όλη την λεγόμενη "περίοδο των διωγμών". Αντίθετα, τα θύματα των χριστιανών σε όλο τον κόσμο μέχρι την τελική τους επικράτηση υπολογίζονται σε αρκετά εκατομμύρια.) Φαίνεται ότι μεταγενέστερα του φόρτωσαν τον εμπρησμό της Ρώμης οι χριστιανοί μαζί με ένα σωρό άλλες παντελώς ανιστόρητες κατηγορίες για εγκλήματα. Ήταν απαραίτητο για τους χριστιανούς τα ύστερα χρόνια να τον δυσφημήσουν μιας και ύστερα από την πυρκαγιά ξεκίνησαν διωγμοί σε βάρος των χριστιανών. (Η μεγάλη πυρκαγιά πράγματι ξεκίνησε από τα Εθνικά ιερά και οι πρώτοι Χριστιανοί δεν ήταν και τόσο φιλήσυχοι όσο τους θέλει το Χόλλυγουντ και η χριστιανική προπαγάνδα.) Ο Σαούλ κλείστηκε στη φυλακή και θανατώθηκε.
Πριν την πυρκαγιά ουδέποτε ο Νέρων δίωξε χριστιανούς. Αντίθετα είχε αθωώσει τον Σαούλ δυο φορές, το 58 και το 60 μχ ,όταν ο Σαούλ προσήχθη στη Ρώμη για να δικαστεί για υπόσκαψη της κεντρικής ρωμαϊκής εξουσίας.
Αυτό δεν εμπόδισε τους χριστιανούς πού με καβαλιστικές αλχημείες, υποστήριξαν κάποιους αιώνες μετά ότι ο Νέρων ήταν ο... Αντίχριστος της αποκάλυψης! Πως το κατασκεύασαν αυτό; Το "ΝΕΡΩΝ ΑΥΤΟΚΡΑΤΩΡ" αν αναλυθεί αριθμολογικά σύμφωνα με την Εβραϊκή καμπάλα, βγάζει άθροισμα 676! Θα πει κανείς ότι θα έπρεπε να βγάζει 666.Έλα όμως που οι Εβραίοι αφαιρούν το 10 από όποια λέξη ή όνομα συνδέεται με κάτι που είναι ενάντια στο Γιαχβέ, ή ασεβές προς τη θρησκεία τους! Επειδή λοιπόν το 10 στην καμπάλα είναι ο αριθμός που συμβολίζει τον Θεό, αφαιρείται στην περίπτωση του Νέρωνα από το 676 και θαύμα, 666!
Εκείνες τις εποχές η απερίγραπτη αυτή γελοιότητα έκανε καλά τη δουλεία της στη χειραγώγηση των μαζών!
Για την περίοδο μετά την συνομωσία κατά του Νέρωνα έως και τον θάνατο του έχουν γραφτεί και ειπωθεί πολλά εναντίον του. Λέγεται ότι όταν πήρε μέρος στους Ολυμπιακούς αγώνες δωροδόκησε τους κριτές στον λυρικό διαγωνισμό που συμμετείχε για να βγει πρώτος, ενώ είχε κουβαλήσει ολόκληρο τσούρμο χειροκροτητών. Ακόμη κι αν είναι αλήθεια, η ματαιοδοξία και η μεγαλομανία είναι πταίσματα μπροστά στην όλη φυσιογνωμία και πολιτική του.
Λέγεται επίσης ότι υπήρξε μητροκτόνος και συζυγοκτόνος. Αλήθεια, πόσοι γνωρίζουν ότι ο "Μέγας" (γιατί μέγας;) Κωνσταντίνος- ο οποίος φυσικά, σε αντίθεση με τον Νέρωνα, δεν είχε ίχνος παιδείας, αίσθησης του καλού και του ωραίου- δολοφόνησε τη σύζυγο του Φαουστα και τον γιο τους, ύστερα από υπόδειξη της μητέρας του "Αγίας" Ελένης; Υπάρχει μια σημαντική διαφορά ωστόσο μεταξύ τους. Ο μεν ήταν με το μέρος των ηττημένων, ο δε με αυτό των νικητών.
Ο Νέρων υπήρξε και μεγάλος φιλέλληνας. Εκδήλωνε αγάπη για την Ελλάδα, έδωσε αυτονομία σε όλες τις ελληνικές πόλεις, ήθελε να ανοίξει τη διώρυγα της Κορίνθου, πήρε μέρος σε Ολυμπιακούς αγώνες, έφτιαξε και Ιερά στην Ολυμπία και αλλού.
Ο Νέρωνας υπήρξε μια παρεξηγημένη προσωπικότητα που είχε την ατυχία να ηττηθεί και η ιστορία του να γραφεί από τους νικητές εχθρούς του, αριστοκρατικούς και χριστιανούς. Ας ελπίσουμε ότι οι ιστορικοί του μέλλοντος, απαλλαγμένοι από την κρατούσα ιδεολογία, θα τον κρίνουν με μεγαλύτερη αντικειμενικότητα και επιείκεια:
«…. Ο μητροκτόνος και συζυγοκτόνος Νέρων, που χαρίζει τη ζωή στους άτακτους δούλους και στους εγκληματίες από επιείκεια και μόνο. Ο τύραννος που προστατεύει την ελευθερία, απ΄ τις επιβουλές των δημοκρατικών (συγκλητικών). Ο τρελός και διεφθαρμένος αυτοκράτορας, που ασκεί την ευσπλαχνία και φιλανθρωπία, πριν απ’ τους αγίους του χριστιανισμού. Αυτός που προσφέρει νερό στους διψασμένους, τροφή στους πεινασμένους και ρούχα στους γυμνούς. Το ιστορικό αυτό πρόσωπο, μας αποδείχνει τέλεια, πόσο ατυχής θα ήταν κάθε απόπειρα να τον εκτιμήσουμε με τα κριτήρια της δικιά μας (χριστιανικής) ηθικής».
-------------
Πηγές: Υπάρχουν αρκετές και σκόρπιες πηγές, καθώς και βιβλία που εμπεριέχουν ικανοποιητικές συνόψεις πηγών. Η Αντιγνώση της αείμνηστης Λιλής Ζωγράφου έχει σημαντικές αναφορές. Υπάρχει επίσης ο Ambelain, ενώ και από την Ιστορία του Ελληνικού Έθνους μπορεί κανείς να αντλήσει πληροφορίες. Πολύ σημαντικό το βιβλίο του Νίκου Βεργίδη – ΝΕΡΩΝ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΟΣ – ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑRΚΑDIA , απ’ όπου και το τελευταίο απόσπασμα του άρθρου.
Από πρωτογενείς τώρα πηγές, υπάρχει ο Σουητώνιος που έγραψε τους βίους αρκετών Καισάρων και μαθαίνουμε-παρά την απροκάλυπτη εμπάθεια του προς το Νέρωνα- αρκετά πράγματα κυρίως για το νομοθετικό έργο του Νέρωνα. Υπάρχει βεβαίως και ο Τάκιτος, μόνο που το "ANALLES" δυστυχώς δεν κυκλοφορεί μεταφρασμένο στα Ελληνικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου