Ο Σείριος και η Ανθρώπινη Ιστορία

Η Μυστηριώδης Σύνδεση του Σείριου και της Ανθρώπινης Ιστορίας.

Από την αρχαιότητα και σε πολλούς πολιτισμούς, ο Σείριος, το άστρο του σκύλου, περιβάλλεται από μια μυστηριώδη παράδοση. Οι εσωτερικές διδασκαλίες όλων των εποχών απέδιδαν πάντοτε στον Σείριο ένα ιδιαίτερο καθεστώς και η σημασία του άστρου στον αποκρυφιστικό συμβολισμό αποτελεί απόδειξη αυτού του γεγονότος.

Τι κάνει τον Σείριο τόσο ξεχωριστό; Οφείλεται απλώς στο γεγονός ότι είναι το λαμπρότερο αστέρι στον ουρανό; Ή μήπως η ανθρωπότητα έχει μια αρχαία, μυστηριώδη σχέση μαζί του; Αυτό το άρθρο εξετάζει την σημασία του Σείριου καθ’ όλη την διάρκεια της Ιστορίας και των μυστικών κοινωνίων και θα περιγράψει τον συμβολισμό που τον περιβάλλει.

Ο Σείριος βρίσκεται στον αστερισμό Canis Major – γνωστός και ως Μεγάλος Σκύλος – και είναι γνωστός ως “Αστέρι του Σκύλου“. Είναι πάνω από είκοσι φορές φωτεινότερος από τον ήλιο μας και έχει διπλάσια μάζα. Την νύχτα, ο Σείριος είναι το λαμπρότερο αστέρι στον ουρανό και η γαλανόλευκη λάμψη του δεν παρέλειψε ποτέ να καταπλήξει τους παρατηρητές των άστρων από την αυγή του χρόνου. Δεν είναι περίεργο που ο Σείριος έχει τιμηθεί από όλους σχεδόν τους πολιτισμούς. Υπάρχει όμως κάτι περισσότερο στον Σείριο από ό,τι φαίνεται με το μάτι;

Ευρήματα αρχαίων πολιτισμών έχουν αποκαλύψει ότι ο Σείριος είχε μεγάλη σημασία για την αστρονομία, την μυθολογία και τον αποκρυφισμό. Οι σχολές μυστηρίου τον θεωρούν “ήλιο πίσω από τον ήλιο” και, ως εκ τούτου, την πραγματική πηγή της ισχύος του ήλιου μας. Αν η ζεστασιά του ήλιου μας κρατάει ζωντανό τον φυσικό κόσμο, ο Σείριος θεωρείται ότι κρατάει ζωντανό τον πνευματικό κόσμο. Είναι το “πραγματικό φως” που λάμπει στην Ανατολή, το πνευματικό φως, ενώ ο ήλιος φωτίζει τον φυσικό κόσμο και ο οποίος θεωρείται μια μεγάλη ψευδαίσθηση.

Η συσχέτιση του Σείριου με το θείο και η θεώρησή του ακόμη και ως το σπίτι των “μεγάλων δασκάλων” της ανθρωπότητας δεν εμπεριέχεται μόνο στην μυθολογία μερικών πρωτόγονων πολιτισμών. Είναι μια ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση που έχει επιβιώσει (και μάλιστα ενταθεί) μέχρι σήμερα. Θα εξετάσουμε την σημασία του Σείριου στην αρχαιότητα, θα αναλύσουμε την εξέχουσα θέση του στις μυστικές κοινωνίες και θα εξετάσουμε αυτές τις εσωτερικές έννοιες όπως μεταφράζονται στην λαϊκή κουλτούρα.

Αρχαίοι Πολιτισμοί

Στην Αρχαία Αίγυπτο, ο Σείριος θεωρούνταν το σημαντικότερο αστέρι στον ουρανό. Στην πραγματικότητα, αποτελούσε αστρονομικά το θεμέλιο ολόκληρου του θρησκευτικού συστήματος των Αιγυπτίων. Τον σέβονταν ως Sothis και συνδεόταν με την Ίσιδα, την μητέρα θεά της αιγυπτιακής μυθολογίας. Η Ίσις είναι η θηλυκή πτυχή της τριάδας που σχηματίζεται από την ίδια, τον Όσιρι και τον γιο τους Ώρο.

Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι εκτιμούσαν τόσο πολύ τον Σείριο που οι περισσότερες θεότητες τους συνδέονταν, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, με το άστρο. Ο Ανούβης, ο σκυλοκέφαλος θεός του θανάτου, είχε μια προφανή σχέση με το άστρο του σκύλου και ο Τοθ-Ερμής, ο μεγάλος δάσκαλος της ανθρωπότητας, ήταν επίσης συνδεδεμένος εσωτερικά με το άστρο.

Το αιγυπτιακό ημερολογιακό σύστημα βασιζόταν στην ηλιακή ανατολή του Σείριου που συνέβαινε λίγο πριν από την ετήσια πλημμύρα του Νείλου κατά την διάρκεια του καλοκαιριού. Την ουράνια κίνηση του άστρου παρατηρούσαν και σέβονταν επίσης οι αρχαίοι Έλληνες, οι Σουμέριοι, οι Βαβυλώνιοι και αμέτρητοι άλλοι πολιτισμοί. Το άστρο θεωρούνταν επομένως ιερό και η εμφάνισή του στον ουρανό συνοδευόταν από γιορτές και πανηγύρια. Το άστρο του σκύλου προμήνυε τον ερχομό των ζεστών και ξηρών ημερών του Ιουλίου και του Αυγούστου, εξ ου και ο δημοφιλής όρος “οι μέρες του σκύλου του καλοκαιριού”.

Αρκετοί απόκρυφοι ερευνητές έχουν υποστηρίξει ότι η Μεγάλη Πυραμίδα της Γκίζας χτίστηκε σε τέλεια ευθυγράμμιση με τα αστέρια, ιδίως με τον Σείριο. Το φως από αυτά τα αστέρια λέγεται ότι χρησιμοποιούνταν στις τελετές των αιγυπτιακών μυστηρίων. “Αυτός ο αρχαίος λαός (Αιγύπτιοι) γνώριζε ότι μια φορά κάθε χρόνο ο Γονικός Ήλιος βρίσκεται σε ευθεία γραμμή με το Αστέρι του Σκύλου. Γι’ αυτό, η Μεγάλη Πυραμίδα κατασκευάστηκε έτσι ώστε, την ιερή αυτή στιγμή, το φως του Άστρου του Σκύλου έπεφτε πάνω στην τετράγωνη “Πέτρα του Θεού” στο άνω άκρο της Μεγάλης Στοάς, κατεβαίνοντας στο κεφάλι του αρχιερέα, ο οποίος λάμβανε την Υπερ-Ηλιακή Δύναμη και προσπαθούσε μέσω του δικού του τελειοποιημένου Ηλιακού Σώματος να μεταδώσει σε άλλους Μύστες αυτήν την πρόσθετη τόνωση για την εξέλιξη της θεότητάς τους.

Αυτός ήταν λοιπόν ο σκοπός της “`Πέτρας του Θεού”, πάνω στην οποία κατά την διάρκεια της Τελετουργίας κάθεται ο Όσιρις για να του χαρίσει (στον φωτισμένο) το στέμμα του Άτφ ή το ουράνιο φως”.

“Βόρεια και νότια αυτού του στέμματος είναι η αγάπη”, διακηρύσσει ένας αιγυπτιακός ύμνος. “Και έτσι σε όλη την διδασκαλία της Αιγύπτου το ορατό φως δεν ήταν παρά η σκιά του αόρατου Φωτός- και στην σοφία της αρχαίας χώρας τα μέτρα της Αλήθειας ήταν τα χρόνια του Υψίστου”. [Μάρσαλ Άνταμς, Το βιβλίο του Δασκάλου].

Πρόσφατες επιστημονικές ανακαλύψεις σχετικά με την Μεγάλη Πυραμίδα και τις μυστηριώδεις “αεραγωγούς” της, οδήγησαν τους ερευνητές να επιβεβαιώσουν περαιτέρω την σημασία του Σείριου στο εσωτερικό της πυραμίδας.

Μια συναρπαστική πτυχή του Σείριου είναι η συνέπεια των συμβολισμών και των νοημάτων που συνδέονται με αυτόν. Αρκετοί μεγάλοι πολιτισμοί έχουν πράγματι συνδέσει τον Σείριο με μια μορφή που μοιάζει με σκύλο και θεωρούσαν το άστρο είτε ως την πηγή είτε ως τον προορισμό μιας μυστηριώδους δύναμης. Στην κινεζική και ιαπωνική αστρονομία, ο Σείριος είναι γνωστός ως “αστέρι του ουράνιου λύκου”.

“Αρκετές φυλές ιθαγενών της Βόρειας Αμερικής αναφέρονται στο άστρο με όρους σκύλου. Οι φυλές Seri και Tohono O’odham των νοτιοδυτικών πολιτειών περιγράφουν τον Σείριο ως “σκύλο που ακολουθεί τα πρόβατα του βουνού”, ενώ οι Blackfoot τον αποκαλούν “Dog-face”. Οι Τσερόκι συνέδεσαν τον Σείριο με τον Αντάρη ως ένα σκυλοαστέρι φύλακα του “Μονοπατιού των Ψυχών”. Η φυλή Wolf (Skidi) της Νεμπράσκα τον γνώριζε ως “Αστέρι του Λύκου”, ενώ άλλοι κλάδοι του τον γνώριζαν ως “Αστέρι του Κογιότ”. Βορειότερα, οι Ινουίτ της Αλάσκας του Βερίγγειου Πορθμού το αποκαλούσαν “Σκύλος της Σελήνης”. [J.B. Holberg, Sirius: Brightest Diamond in the Night Sky].

Η Φυλή Dogon και η Ατλαντίδα

Το 1971, ο Αμερικανός συγγραφέας Robert Temple δημοσίευσε ένα αμφιλεγόμενο βιβλίο με τίτλο ΄The Sirius Mystery΄ (Το μυστήριο του Σείριου), όπου ισχυριζόταν ότι οι Dogons (μια αρχαία αφρικανική φυλή από το Μάλι) γνώριζαν λεπτομέρειες για τον Σείριο που θα ήταν αδύνατο να μάθουμε χωρίς την χρήση τηλεσκοπίων (Θα χρειαζόταν ένα όπως το Orion για να γίνει αυτό δυνατό). Σύμφωνα με τον ίδιο, οι Ντόγκον κατανοούσαν την δυαδική φύση του Σείριου, ο οποίος στην πραγματικότητα αποτελείται από δύο αστέρια που ονομάζονται Σείριος Α και Σείριος Β. Αυτό οδήγησε τον Ρόμπερτ Τεμπλ να πιστέψει ότι οι Ντόγκον είχαν “άμεσες” συνδέσεις με όντα από τον Σείριο.

Ενώ κάποιοι μπορεί να πουν “δεν μπορεί να είναι ο Σείριος”, ένας μεγάλος αριθμός μυστικών κοινωνιών (οι οποίες ιστορικά φιλοξένησαν στις τάξεις τους μερικούς από τους ανθρώπους με την μεγαλύτερη επιρροή στον κόσμο) και συστημάτων πεποιθήσεων διδάσκουν για μια μυστικιστική σύνδεση μεταξύ του Σείριου και της ανθρωπότητας.

Στην μυθολογία των Dogon, η ανθρωπότητα λέγεται ότι γεννήθηκε από τους Nommo, μια φυλή αμφίβιων που ήταν κάτοικοι ενός πλανήτη που περιστρέφεται γύρω από τον Σείριο. Λέγεται ότι “κατέβηκαν από τον ουρανό σε ένα σκάφος συνοδευόμενο από φωτιά και βροντή” και μετέδωσαν στους ανθρώπους βαθιά γνώση. Αυτό οδήγησε τον Ρόμπερτ Τεμπλ στην θεωρία ότι οι Nommos ήταν εξωγήινοι κάτοικοι του Σείριου που ταξίδεψαν στην γη κάποια στιγμή στο μακρινό παρελθόν για να διδάξουν στους αρχαίους πολιτισμούς (όπως οι Αιγύπτιοι και οι Dogons) για το αστρικό σύστημα του Σείριου καθώς και για το δικό μας ηλιακό σύστημα. Αυτοί οι πολιτισμοί στην συνέχεια κατέγραφαν τις διδασκαλίες των Nommos στις θρησκείες τους και τις καθιστούσαν κεντρικό σημείο εστίασης των Μυστηρίων τους.

Το σύστημα μυθολογίας των Dogon είναι εντυπωσιακά παρόμοιο με εκείνο άλλων πολιτισμών, όπως των Σουμέριων, των Αιγυπτίων, των Ισραηλιτών και των Βαβυλωνίων, καθώς περιλαμβάνει τον αρχετυπικό μύθο ενός “μεγάλου δασκάλου από ψηλά”. Ανάλογα με τον πολιτισμό, αυτός ο μεγάλος δάσκαλος είναι γνωστός ως Ενώχ, Θωθ ή Ερμής Τρισμέγιστος και λέγεται ότι δίδαξε στην ανθρωπότητα τις θεουργικές επιστήμες.

Στις αποκρυφιστικές παραδόσεις, πιστεύεται ότι ο Θωθ-Ερμής είχε διδάξει τους ανθρώπους της Ατλαντίδας, η οποία, σύμφωνα με τον μύθο, έγινε ο πιο προηγμένος πολιτισμός του κόσμου πριν ολόκληρη η ήπειρος βυθιστεί από τον Μεγάλο Κατακλυσμό (αναφορές για μια πλημμύρα υπάρχουν στις μυθολογίες αμέτρητων πολιτισμών). Οι επιζώντες από την Ατλαντίδα ταξίδεψαν με πλοία σε διάφορες χώρες, μεταξύ των οποίων και η Αίγυπτος, όπου μετέδωσαν τις προηγμένες γνώσεις τους.

Οι αποκρυφιστές πιστεύουν ότι οι ανεξήγητες ομοιότητες μεταξύ μακρινών πολιτισμών (όπως οι Μάγια και οι Αιγύπτιοι) μπορούν να εξηγηθούν από την κοινή τους επαφή με τους Ατλάντιους.

“Ήταν οι θρησκευτικές, φιλοσοφικές και επιστημονικές γνώσεις που κατείχαν οι ιερατικές τέχνες της αρχαιότητας εξασφαλισμένες από την Ατλαντίδα, η βύθιση της οποίας εξαφάνισε κάθε ίχνος του ρόλου της στο δράμα της παγκόσμιας προόδου; Η ατλαντική λατρεία του ήλιου διαιωνίστηκε στον τελετουργισμό και την τελετουργία τόσο του χριστιανισμού όσο και του παγανισμού. Τόσο ο σταυρός όσο και το φίδι ήταν ατλαντικά εμβλήματα της θείας σοφίας. Οι θεϊκοί (ατλάντιοι) πρόγονοι των Μάγια και των Κίτσε της Κεντρικής Αμερικής συνυπήρχαν μέσα στην πράσινη και γαλάζια ακτινοβολία του Γκουκουκουμάτζ, του “πλουμιστού” φιδιού.

Οι έξι γεννημένοι στον ουρανό σοφοί ήρθαν στην εκδήλωση ως κέντρα φωτός συνδεδεμένα μεταξύ τους ή συντεθειμένα από το έβδομο -και αρχηγό- της τάξης τους, το “φτερωτό” φίδι. Ο τίτλος του “φτερωτού” ή “φτερωτού φιδιού” εφαρμόστηκε στον Κετσαλκοάτλ ή Κουκουλκάν, τον μυημένο της Κεντρικής Αμερικής. Το κέντρο της Ατλαντικής Σοφίας-Θρησκείας ήταν κατά πάσα πιθανότητα ένας μεγάλος πυραμιδοειδής ναός που στεκόταν στο μέτωπο ενός οροπεδίου που υψωνόταν στην μέση της Πόλης των Χρυσών Πυλών. Από εδώ έβγαιναν οι Μύστες-Ιερείς του Ιερού Φτερού, μεταφέροντας τα κλειδιά της Παγκόσμιας Σοφίας στα πέρατα της γης.

Από τους Ατλάντιους ο κόσμος έλαβε όχι μόνο την κληρονομιά των τεχνών και των τεχνουργημάτων, των φιλοσοφιών και των επιστημών, της ηθικής και των θρησκειών, αλλά και την κληρονομιά του μίσους, της διαμάχης και της διαστροφής. Οι Ατλάντιοι υποκίνησαν τον πρώτο πόλεμο- και έχει ειπωθεί ότι όλοι οι επόμενοι πόλεμοι διεξήχθησαν σε μια άκαρπη προσπάθεια να δικαιολογήσουν τον πρώτο και να διορθώσουν το λάθος που αυτός προκάλεσε.

Πριν βυθιστεί η Ατλαντίδα, οι πνευματικά φωτισμένοι Μύστες της, οι οποίοι συνειδητοποίησαν ότι ο τόπος τους ήταν καταδικασμένος επειδή είχε απομακρυνθεί από το Μονοπάτι του Φωτός, αποσύρθηκαν από την κακότυχη ήπειρο. Μεταφέροντας μαζί τους το ιερό και μυστικό δόγμα, αυτοί οι Ατλάντιοι εγκαταστάθηκαν στην Αίγυπτο, όπου έγιναν οι πρώτοι “θεϊκοί” κυβερνήτες της. Σχεδόν όλοι οι μεγάλοι κοσμολογικοί μύθοι που αποτελούν το θεμέλιο των διαφόρων ιερών βιβλίων του κόσμου βασίζονται στις τελετουργίες του Ατλαντικού Μυστηρίου”. [Manly P. Hall, Οι μυστικές διδασκαλίες όλων των εποχών].

Μήπως ο Θωθ-Ερμής-Τρισμέγιστος είναι το αντίστοιχο των Nommos των Dogons, οι οποίοι πιστεύεται ότι προέρχονται από τον Σείριο; Τα αρχαία κείμενα σχετικά με τον Ερμή τον περιγράφουν ως δάσκαλο των μυστηρίων που “ήρθε από τα αστέρια”. Επιπλέον, ο Θωθ-Ερμής συνδεόταν άμεσα με τον Σείριο στην αιγυπτιακή μυθολογία.

“Το αστέρι του σκύλου ήταν το αστέρι που λατρευόταν στην Αίγυπτο και τιμούσαν οι αποκρυφιστές. Οι Αιγίπτιοι το τιμούσαν επειδή η ηλιακή του ανατολή με τον Ήλιο ήταν σημάδι της ευεργετικής πλημμύρας του Νείλου, και οι αποκρυφιστές επειδή συνδέεται μυστηριωδώς με τον Θωθ-Ερμή, θεό της σοφίας, και τον Ερμή, σε άλλη μορφή. Έτσι, ο Σωτήρας-Σείριος είχε, και εξακολουθεί να έχει, μια μυστική και άμεση επιρροή σε ολόκληρο τον ζωντανό ουρανό και συνδέεται σχεδόν με κάθε θεό και θεά. Ήταν “η Ίσις στον ουρανό” και ονομαζόταν Ίσις-Σόθης, γιατί η Ίσις βρισκόταν “στον αστερισμό του σκύλου”, όπως δηλώνεται στα μνημεία της. Όντας συνδεδεμένη με την Πυραμίδα, ο Σείριος ήταν, επομένως, συνδεδεμένος με τις μυήσεις που λάμβαναν χώρα σε αυτήν”. [Helena Blavatsky, Θεοσοφικό Γλωσσάριο].

“Η τρισμέγιστη πραγματεία “Η Παρθένος του Κόσμου” από την Αίγυπτο αναφέρεται στην “Μαύρη Τελετή”, η οποία συνδέεται με τον “μαύρο” Όσιρι, ως ο υψηλότερος βαθμός μυστικής μύησης που ήταν δυνατός στην αρχαία αιγυπτιακή θρησκεία – είναι το απόλυτο μυστικό των μυστηρίων της Ίσιδας. Αυτή η πραγματεία λέει ότι ο Ερμής ήρθε στην γη για να διδάξει στους ανθρώπους τον πολιτισμό και στην συνέχεια ανέβηκε και πάλι “στα αστέρια”, επιστρέφοντας στην πατρίδα του και αφήνοντας πίσω του την μυστηριακή θρησκεία της Αιγύπτου με τα ουράνια μυστικά της, τα οποία επρόκειτο κάποια μέρα να αποκωδικοποιηθούν”. [Robert Temple, Το μυστήριο του Σείριου].

Η ερμηνεία της μυθολογίας των αρχαίων πολιτισμών δεν είναι ακριβής επιστήμη και οι συνδέσεις είναι εγγενώς δύσκολο να αποδειχθούν. Ωστόσο, η συμβολική σύνδεση μεταξύ του Σείριου και της απόκρυφης γνώσης εμφανιζόταν συνεχώς σε όλη την Ιστορία και ταξίδευε απρόσκοπτα μέσα στους αιώνες. Στην πραγματικότητα, είναι τόσο σεβαστός σήμερα όσο και πριν από χιλιετίες.

Σύγχρονες μυστικές κοινωνίες όπως οι Μασόνοι, οι Ροδόσταυροι και η Χρυσή Αυγή (οι οποίες θεωρούνται Ερμητικά Τάγματα λόγω του γεγονότος ότι οι διδασκαλίες τους βασίζονται σε αυτές του Ερμή του Τρισμέγιστου) αποδίδουν στον Σείριο ύψιστη σημασία. Μια προσεκτική ματιά στους συμβολισμούς τους παρέχει μια ματιά στην βαθιά σχέση μεταξύ του Σείριου και της αποκρυφιστικής φιλοσοφίας.

Ο Σείριος στον Αποκρυφιστικό Συμβολισμό και τις Μυστικές Κοινωνίες

Ο ισχυρισμός ότι ο Σείριος είναι “σημαντικός” για τα Ερμητικά Τάγματα θα ήταν μεγάλη υποτίμηση. Το άστρο του σκύλου δεν είναι τίποτα λιγότερο από το κεντρικό σημείο εστίασης των διδασκαλιών και των συμβολισμών των μυστικών εταιρειών. Η απόλυτη απόδειξη αυτού του γεγονότος: πολλές μυστικές εταιρείες έχουν πράγματι πάρει το όνομά τους από το άστρο.

Στα Ταρώ

“Το δέκατο έβδομο αριθμημένο μείζον ατού ονομάζεται Les Etoiles, (γαλλικά για το Αστέρι), και απεικονίζει μια νεαρή κοπέλα γονατιστή με το ένα πόδι στο νερό και το σώμα της υποδηλώνει κάπως την σβάστικα. Έχει δύο τεφροδόχους, το περιεχόμενο των οποίων χύνει στην γη και την θάλασσα. Πάνω από το κεφάλι του κοριτσιού υπάρχουν οκτώ αστέρια, ένα από τα οποία είναι εξαιρετικά μεγάλο και φωτεινό. Ο κόμης de Gebelin θεωρεί ότι το μεγάλο αστέρι είναι ο Σωτήρας ή Σείριος- οι άλλοι επτά είναι οι ιεροί πλανήτες των αρχαίων. Πιστεύει ότι η γυναικεία μορφή είναι η Ίσιδα που προκαλεί τις πλημμύρες του Νείλου που συνοδεύουν την ανατολή του άστρου του σκύλου. Η άβαφη μορφή της Ίσιδας μπορεί κάλλιστα να σημαίνει ότι η Φύση δεν λαμβάνει το ένδυμα της φύσης μέχρις ότου η άνοδος των νερών του Νείλου απελευθερώσει την βλαστική ζωή των φυτών και των λουλουδιών”.
– Manly P. Hall, Οι μυστικές διδασκαλίες όλων των εποχών

Στον Τεκτονισμό

Στις μασονικές στοές, ο Σείριος είναι γνωστός ως το “Φλεγόμενο Άστρο” και μια απλή ματιά στην εξέχουσα θέση του στον μασονικό συμβολισμό αποκαλύπτει την ύψιστη σημασία του.

Ο μασονικός συγγραφέας William Hutchinson έγραψε για τον Σείριο: “Είναι το πρώτο και πιο υψηλό αντικείμενο που απαιτεί την προσοχή μας στην Στοά”. Με τον ίδιο τρόπο που το φως του Σείριου μπήκε στην Μεγάλη Πυραμίδα κατά την διάρκεια των μυήσεων, είναι συμβολικά παρόν στις μασονικές στοές.

“Οι αρχαίοι αστρονόμοι είδαν όλα τα μεγάλα σύμβολα της Μασονίας στα αστέρια. Ο Σείριος λάμπει στις στοές μας ως το Φλεγόμενο Άστρο”. [Άλμπερτ Πάικ, Ηθική και Δόγμα].

Το φλεγόμενο αστέρι αρχικά αντιπροσώπευε τον ΣΕΙΡΙΟ, ή το αστέρι του σκύλου, τον πρόδρομο της πλημμύρας του Νείλου- τον θεό ΑΝΟΥΜΠΙΣ, σύντροφο της ΙΣΙΣ στην αναζήτησή της για το σώμα του ΟΣΙΡΗ, του αδελφού και συζύγου της. Στην συνέχεια έγινε η εικόνα του ΩΡΟΥ, του γιου του ΟΣΙΡΗ, ο οποίος συμβολίζεται επίσης από τον Ήλιο, τον δημιουργό των εποχών και τον Θεό του Χρόνου- γιος της ΙΣΙΣ, ο οποίος ήταν η παγκόσμια φύση, ο ίδιος η πρωταρχική ύλη, ανεξάντλητη πηγή της Ζωής, σπίθα της άκτιστης φωτιάς, παγκόσμιος σπόρος όλων των όντων. Ήταν επίσης ο ΕΡΜΗΣ, ο Δάσκαλος της Μάθησης, του οποίου το όνομα στα ελληνικά είναι αυτό του Θεού Ερμή.

Στον Τεκτονισμό διδάσκεται ότι το Φλεγόμενο Αστέρι είναι σύμβολο της θεότητας, της πανταχού παρουσίας (ο Δημιουργός είναι παρών παντού) και της παντογνωσίας (ο Δημιουργός βλέπει και γνωρίζει τα πάντα). Ο Σείριος είναι, επομένως, ο “ιερός τόπος” στον οποίο πρέπει να ανέβουν όλοι οι τέκτονες. Είναι η πηγή της θεϊκής δύναμης και ο προορισμός των θεϊκών ατόμων. Η έννοια αυτή αναπαρίσταται συχνά στην τεκτονική τέχνη.

Για να επιτύχει την τελειότητα, ο μυημένος πρέπει να κατανοήσει και να εσωτερικεύσει επιτυχώς την διπλή φύση του κόσμου (καλό και κακό, αρσενικό και θηλυκό, μαύρο και άσπρο κ.λπ.) μέσω της αλχημικής μεταμόρφωσης. Αυτή η έννοια αντιπροσωπεύεται συμβολικά από την ένωση του Όσιρι και της Ίσιδας (η αρσενική και η θηλυκή αρχή) για να γεννηθεί ο Ώρος, το αστέρι-παιδί, η χριστόμορφη μορφή, ο τελειοποιημένος άνθρωπος της Μασονίας – ο οποίος εξισώνεται με το Φλεγόμενο Αστέρι.

“Ο ήλιος και η σελήνη … αντιπροσωπεύουν τις δύο μεγάλες αρχές … το αρσενικό και το θηλυκό … και οι δύο ρίχνουν το φως τους στον απόγονό τους, το φλεγόμενο αστέρι ή Ώρο”.

Το αιγυπτιακό ιερογλυφικό που αναπαριστά τον Σείριο έχει ερμηνευτεί ως αναπαράσταση αυτής της κοσμικής τριάδας. Η έννοια αυτή είναι τόσο σημαντική για τους μασόνους, ώστε ενσωματώθηκε σε μερικές από τις σημαντικότερες δομές του κόσμου. Όπως ανέφερε ο Άλμπερτ Πάικ παραπάνω, ο αιγυπτιακός θεός Ώρος και το άστρο Σείριος συχνά συνδέονται. Στον τεκτονικό συμβολισμό, το μάτι του Ώρου (ή το Μάτι που βλέπει τα πάντα) απεικονίζεται συχνά περιτριγυρισμένο από την λάμψη του φωτός του Σείριου.

Το Τάγμα του Ανατολικού Αστέρα

Το Τάγμα του Ανατολικού Άστρου (OES) θεωρείται η “γυναικεία εκδοχή” του Τεκτονισμού (αν και μπορούν να ενταχθούν και άνδρες) και πήρε το όνομά του απευθείας από τον Σείριο, το “Αστέρι που ανατέλλει από την Ανατολή”. Μια εξήγηση του “γενικού κοινού” για την προέλευση του ονόματος του Τάγματος ισχυρίζεται ότι προέρχεται από το “Αστέρι της Ανατολής” που οδήγησε τους Τρεις Μάγους στον Ιησού Χριστό. Μια ματιά στην αποκρυφιστική σημασία του συμβολισμού του Τάγματος, ωστόσο, καθιστά σαφές ότι το OES είναι μια αναφορά στον Σείριο, το σημαντικότερο αστέρι του Τεκτονισμού, της μητρικής οργάνωσης.

Η Μαντάμ Μπλαβάτσκυ, η Alice Bailey και η Θεοσοφία

Η Έλενα Μπλαβάτσκυ και η Άλις Μπέιλι, οι δύο κύριες προσωπικότητες που συνδέονται με την Θεοσοφία, θεωρούσαν και οι δύο τον Σείριο ως πηγή εσωτερικής δύναμης. Η Μπλαβάτσκυ δήλωσε ότι το άστρο Σείριος ασκεί μια μυστικιστική και άμεση επιρροή σε ολόκληρο τον ζωντανό ουρανό και συνδέεται με κάθε μεγάλη θρησκεία της αρχαιότητας. Η Alice Bailey βλέπει το Αστέρι του Σκύλου ως την πραγματική “Μεγάλη Λευκή Στοά” και πιστεύει ότι είναι το σπίτι της “Πνευματικής Ιεραρχίας”. Για το λόγο αυτό, θεωρεί το Σείριο ως το “αστέρι της μύησης”.

“Αυτό είναι το μεγάλο αστέρι της μύησης, επειδή η Ιεραρχία μας (έκφραση της δεύτερης όψης της θεότητας) βρίσκεται υπό την εποπτεία ή τον πνευματικό μαγνητικό έλεγχο της Ιεραρχίας του Σείριου. Αυτές είναι οι μεγάλες ελεγκτικές επιρροές με τις οποίες ο κοσμικός Χριστός εργάζεται πάνω στην αρχή του Χριστού στο ηλιακό σύστημα, στον πλανήτη, στον άνθρωπο και στις κατώτερες μορφές έκφρασης της ζωής. Αποκαλείται εσωτερικά το “λαμπρό αστέρι της ευαισθησίας”. [Alice Bailey, Esoteric Astrology].

Σε αντίθεση με τους περισσότερους εσωτεριστές συγγραφείς, η Μπέιλι θεωρεί ότι ο Σείριος έχει μεγάλο αντίκτυπο στην ανθρώπινη ζωή.

“Το μόνο που μπορεί να γίνει εδώ για να ασχοληθούμε με αυτό το βαθύ θέμα είναι να απαριθμήσουμε εν συντομία μερικές από τις κοσμικές επιρροές που επηρεάζουν σίγουρα την γη μας και παράγουν αποτελέσματα στην συνείδηση των ανθρώπων παντού, και οι οποίες, κατά την διαδικασία της μύησης, επιφέρουν ορισμένα συγκεκριμένα φαινόμενα.

Πρώτα και κύρια είναι η ενέργεια ή η δύναμη που πηγάζει από τον ήλιο Σείριο. Αν μπορεί να εκφραστεί έτσι, η ενέργεια της σκέψης ή η δύναμη του νου, στο σύνολό της, φτάνει στο ηλιακό σύστημα από ένα μακρινό κοσμικό κέντρο μέσω του Σείριου. Ο Σείριος λειτουργεί ως πομπός ή ως κέντρο εστίασης, από όπου εκπέμπονται εκείνες οι επιρροές που παράγουν την αυτοσυνειδησία στον άνθρωπο”. [Alice Bailey, Μύηση, ανθρώπινη και ηλιακή].

Ο Aleister Crowley, οι Α.Α. και ο Kenneth Grant

Το 1907, ο Crowley ίδρυσε το δικό του αποκρυφιστικό τάγμα που ονομάστηκε A.A. – συντομογραφία του Argentium Astrum, που μπορεί να μεταφραστεί ως “Το Τάγμα του Ασημένιου Αστέρα”. Το “ασημένιο αστέρι” ήταν, φυσικά, μια αναφορά στον Σείριο. Ακόμη και αν ο Crowley αναφερόταν σχεδόν πάντα στο αστέρι του σκύλου με συγκαλυμμένους όρους, ολόκληρη η μαγική φιλοσοφία του, από την ανάπτυξή του ως νεαρού μασόνου μέχρι τα τελευταία του χρόνια ως επικεφαλής του O.T.O., είναι απολύτως σύμφωνη με την σιριανή επιρροή, η οποία εντοπίστηκε και εκφράστηκε από άλλους συγγραφείς της εποχής του. Η υποτιθέμενη επαφή του με τον Άγιο Φύλακα Άγγελό του, η οποία αργότερα οδήγησε στην διοχέτευση του “Liber AL: Το Βιβλίο του Νόμου’ πιστεύεται ότι προήλθε από τον Σείριο.

Αν ο Κρόουλι χρησιμοποιούσε κωδικοποιημένες λέξεις για να περιγράψει τον Σείριο, ο προστατευόμενός του Κένεθ Γκραντ έχει γράψει ρητά και εκτενώς για το άστρο του σκύλου. Σε όλα τα πολυάριθμα βιβλία του, περιέγραφε συχνά τον Σείριο ως ένα ισχυρό κέντρο μαγικής μαγνητικής δύναμης. Η πεποίθησή του ότι το αστέρι κατέχει το κεντρικό κλειδί για το ξεκλείδωμα των μυστηρίων της αιγυπτιακής και της τυφονικής παράδοσης ενισχύθηκε με την πάροδο του χρόνου και έγινε κεντρικό σημείο της έρευνάς του. Μια από τις πιο σημαντικές και αμφιλεγόμενες θέσεις του Grant ήταν η ανακάλυψη του “ρεύματος Σείριου/Σετ”, το οποίο είναι μια εξωγήινη διάσταση που συνδέει τον Σείριο, την Γη και τον Σετ, τον αιγυπτιακό θεό του Χάους – ο οποίος αργότερα συνδέθηκε με τον Σατανά.

“Ο Σετ είναι ο μυητής, ο Ανοίκτης της συνείδησης του ανθρώπου στις ακτίνες του Αθάνατου Θεού που χαρακτηρίζεται από τον Σείριο – τον Ήλιο του Νότου”. [Kenneth Grant, The Magical Revival].

Ο Σείριος ή Σετ, ήταν ο αρχικός “ακέφαλος” – το φως της κατώτερης περιοχής (του νότου) που ήταν γνωστός (στην Αίγυπτο) ως Αν (ο σκύλος), εξ ου και ο Σετ-Αν (Σατανάς), Κύριος των κολασμένων περιοχών, του τόπου της θερμότητας, που αργότερα ερμηνεύτηκε με ηθική έννοια ως “κόλαση.

Αν και κάθε αποκρυφιστική φιλοσοφία περιγράφει τον Σείριο με ελαφρώς διαφορετικό τρόπο, εξακολουθεί να θεωρείται σταθερά ως ο “ήλιος πίσω από τον ήλιο”, η πραγματική πηγή της αποκρυφιστικής δύναμης. Θεωρείται ως το λίκνο της ανθρώπινης γνώσης και η πεποίθηση της ύπαρξης μιας ισχυρής σύνδεσης μεταξύ του άστρου και του πλανήτη Γη δεν φαίνεται ποτέ να ξεπερνιέται.

Υπάρχει πραγματική σύνδεση μεταξύ του Σείριου και της Γης; Είναι το άστρο του σκύλου ένα εσωτερικό σύμβολο που αντιπροσωπεύει κάτι που συμβαίνει στο πνευματικό πεδίο; Είναι και τα δύο; Ένα πράγμα είναι σίγουρο, η λατρεία του Σείριου δεν αποτελεί “κατάσταση του παρελθόντος”, αντιθέτως είναι πολύ ζωντανή έως και σήμερα. Μια εις βάθος ματιά στην λαϊκή μας κουλτούρα, η οποία είναι σε μεγάλο βαθμό επηρεασμένη από τον αποκρυφιστικό συμβολισμό, αποκαλύπτει πολυάριθμες αναφορές στον Σείριο.

Ο Σείριος στην Λαϊκή Κουλτούρα

Οι άμεσες αναφορές στον Σείριο στην λαϊκή κουλτούρα είναι πάρα πολλές για να τις απαριθμήσουμε (π.χ. δείτε το όνομα και το λογότυπο του σημαντικότερου δορυφορικού ραδιοφώνου στον κόσμο). Μια πιο ενδιαφέρουσα πτυχή της λαϊκής κουλτούρας για ανάλυση είναι οι κωδικοποιημένες αναφορές στον Σείριο. Σημαντικές ταινίες έχουν πράγματι κάνει συγκεκαλυμμένες αλλά βαθυστόχαστες αναφορές στο αστέρι του σκύλου (προφανώς απευθυνόμενες σε όσους “γνωρίζουν”), όπου το αστέρι παίζει τον ρόλο που του έδιναν πάντα τα Μυστήρια: ως μυητής και θεϊκός δάσκαλος.

Ακολουθούν μερικά παραδείγματα:

• Ο αστέρας του Αστεριού, ο οποίος είναι το αστέρι της Κωνσταντινούπολης.
• Στην ταινία της Disney “Πινόκιο”, που βασίζεται σε μια ιστορία γραμμένη από τον μασόνο Κάρλο Κολόντι, ο Τζεπέτο προσεύχεται στο πιο λαμπρό αστέρι του ουρανού για να αποκτήσει ένα “αληθινό αγόρι”. Η Γαλάζια Νεράιδα (το χρώμα της παραπέμπει στην γαλάζια λάμψη του Σείριου) κατεβαίνει τότε από τον ουρανό για να δώσει ζωή στον Πινόκιο. Καθ’ όλη την διάρκεια της προσπάθειας της μαριονέτας να γίνει αγόρι (μια αλληγορία για την εσωτερική μύηση), η Γαλάζια Νεράιδα καθοδηγεί τον Πινόκιο προς το “σωστό μονοπάτι”. Ο Σείριος αναπαρίσταται επομένως ως πηγή ζωής, οδηγός και δάσκαλος.
• Το τραγούδι της ταινίας Πινόκιο είναι επίσης μια ωδή στον Σείριο.

“Όταν εύχεσαι σε ένα αστέρι, δεν έχει σημασία ποιος είσαι.
Οτιδήποτε επιθυμεί η καρδιά σου θα έρθει σε σένα.
Αν η καρδιά σας είναι στα όνειρά σας, κανένα αίτημα δεν είναι υπερβολικό.
Όταν εύχεσαι σε ένα αστέρι όπως κάνουν οι ονειροπόλοι.
(Η μοίρα είναι ευγενική, φέρνει σε όσους αγαπούν
την γλυκιά εκπλήρωση του κρυφού τους πόθου)
Σαν κεραυνός εν αιθρία, η μοίρα παρεμβαίνει και σε βλέπει να περνάς.
Όταν εύχεσαι σε ένα αστέρι, τα όνειρά σου γίνονται πραγματικότητα.”

• Στον Χάρι Πότερ, ο χαρακτήρας με το όνομα Σείριος Μπλακ είναι πιθανότατα μια αναφορά στον Σείριο Β. (το “σκοτεινότερο” αστέρι του δυαδικού συστήματος του Σείριου). Είναι ο νονός του Χάρι Πότερ, γεγονός που καθιστά τον Σείριο, για άλλη μια φορά, δάσκαλο και οδηγό. Ο μάγος μπορεί να μεταμορφωθεί σε έναν μεγάλο μαύρο σκύλο, άλλη μια σύνδεση με το “αστέρι του σκύλου”.
• Στο Truman Show, ένας προβολέας – που χρησιμοποιείται για να μιμηθεί το φως ενός αστεριού στον ψεύτικο κόσμο του Τρούμαν – πέφτει από τον ουρανό και παραλίγο να τον χτυπήσει. Η ετικέτα στον προβολέα τον προσδιορίζει ως Σείριο. Η συνάντηση του Τρούμαν με τον Σείριο του δίνει μια γεύση της “αληθινής γνώσης” και τον ωθεί στην αναζήτηση της αλήθειας. Ο Σείριος είναι, επομένως, το “αστέρι της μύησης”. Έκανε τον Τρούμαν να συνειδητοποιήσει τους περιορισμούς του κόσμου του στούντιο (του υλικού μας κόσμου) και τον οδήγησε στην ελευθερία (πνευματική χειραφέτηση).

Συμπερασματικά

Από την αυγή του πολιτισμού μέχρι την σύγχρονη εποχή, από τις απομακρυσμένες φυλές της Αφρικής μέχρι τις μεγάλες πρωτεύουσες του σύγχρονου κόσμου, ο Σείριος θεωρούνταν – και εξακολουθεί να θεωρείται – ζωοδότης. Παρά τις διαφορές μεταξύ πολιτισμών και εποχών, οι ίδιες μυστηριώδεις ιδιότητες αποδίδονται στο αστέρι του σκύλου, γεγονός που μπορεί να μας οδηγήσει στο ερώτημα: πώς γίνεται όλοι αυτοί οι ορισμοί να συγχρονίζονται τόσο τέλεια; Υπάρχει μια κοινή πηγή σε αυτούς τους μύθους για τον Σείριο;

Το άστρο του σκύλου συνδέεται πάντοτε με την θεότητα και θεωρείται πηγή γνώσης και δύναμης. Αυτές οι συνδέσεις είναι ιδιαίτερα εμφανείς όταν εξετάζει κανείς τις διδασκαλίες και τους συμβολισμούς των μυστικών κοινωνιών, οι οποίες ανέκαθεν δίδασκαν για μια μυστικιστική σχέση με το συγκεκριμένο ουράνιο σώμα. Υπάρχει μια μυστική σύνδεση μεταξύ της ανθρώπινης εξέλιξης και του Σείριου; Το ξεκλείδωμα αυτού του μυστικού θα σήμαινε το ξεκλείδωμα ενός από τα μεγαλύτερα μυστήρια της ανθρωπότητας.