Ανθολόγιο Αττικής Πεζογραφίας

ΛΥΣΙΑΣ, ΚΑΤΑ ΑΓΟΡΑΤΟΥ ΕΝΔΕΙΞΕΩΣ

ΛΥΣ 13.62–64

Ο κατηγορούμενος, παιδί δούλων, προκάλεσε συμφορές σε επιφανείς και αξιόλογους πολίτες

Στην πίστιν–ἀπόδειξιν του λόγου ο κατήγορος προσπάθησε να καταδείξει ότι ο Αγόρατος έγινε ο αίτιος της θανάτωσης ή της εξορίας πολλών και αγαθών πολιτών, ενεργώντας εκούσια ενάντια στο δίκαιο, ενώ από το παρακάτω απόσπασμα περνά στα στοιχεία που σχετίζονται με την καταγωγή και το ήθος του κατηγορουμένου.

[62] Βούλομαι δ’ ὑμῖν, ὦ ἄνδρες δικασταί, ἐπιδεῖξαι οἵων
ἀνδρῶν ὑπ’ Ἀγοράτου ἀπεστέρησθε. εἰ μὲν οὖν οὐ
πολλοὶ ἦσαν, καθ’ ἕκαστον ἂν περὶ αὐτῶν ἠκούετε, νῦν
δὲ συλλήβδην περὶ πάντων. οἱ μὲν γὰρ στρατηγήσαντες
ὑμῖν πολλάκις μείζω τὴν πόλιν τοῖς διαδεχομένοις στρα-
τηγοῖς παρεδίδοσαν· οἱ δ’ ἑτέρας μεγάλας ἀρχὰς ἄρξαντες
καὶ τριηραρχίας πολλὰς τριηραρχήσαντες οὐδεπώποτε ὑφ’
ὑμῶν οὐδεμίαν αἰτίαν αἰσχρὰν ἔσχον. [63] οἱ δ’ αὐτῶν περιγε-
νόμενοι καὶ σωθέντες, οὓς οὗτος μὲν ἀπέκτεινεν ὁμοίως καὶ
θάνατος αὐτῶν κατεγνώσθη, ἡ δὲ τύχη καὶ ὁ δαίμων περιε-
ποίησε, φυγόντες [γὰρ] ἐνθένδε καὶ οὐ συλληφθέντες
οὐδὲ ὑπομείναντες τὴν κρίσιν, κατελθόντες ἀπὸ Φυλῆς
τιμῶνται ὑφ’ ὑμῶν ὡς ἄνδρες ἀγαθοὶ ὄντες.

[64] Τούτους μέντοι τοιούτους ὄντας Ἀγόρατος τοὺς μὲν ἀπέκ-
τεινε, τοὺς δὲ φυγάδας ἐντεῦθεν ἐποίησε, τίς ὢν αὐτός; δεῖ
γὰρ ὑμᾶς εἰδέναι ὅτι δοῦλος καὶ ἐκ δούλων ἐστίν, ἵν’ εἰδῆτε
οἷος ὢν ὑμᾶς ἐλυμαίνετο. τουτῳὶ μὲν γὰρ πατὴρ ἦν Εὐμάρης,
ἐγένετο δὲ ὁ Εὐμάρης οὗτος Νικοκλέους καὶ Ἀντικλέους.
καί μοι ἀνάβητε μάρτυρες.

***
Επιθυμώ, κύριοι δικασταί, να σας καταστήσω φανερόν οποίων ανδρών έχετε στερηθή υπό του Αγοράτου. Εάν μεν λοιπόν δεν ήσαν πολλοί θα ηκούετε περί αυτών ιδιαιτέρως δι' ένα έκαστον, αλλ' επειδή είναι πολλοί θα ομιλήσω δι' όλους μαζί. Άλλοι μεν δηλαδή (από τους φονευθέντας εξ αιτίας του Αγοράτου) πολλάκις υπηρετήσαντες ως στρατηγοί παρέδιδον την πόλιν εις τους διαδόχους των μεγαλυτέραν, άλλοι δε ανελθόντες εις μεγάλα αξιώματα, και ως τριήραρχοι πολλάκις υπηρετήσαντες την πόλιν ουδέποτε κατηγορήθησαν υφ' υμών διά κακήν τινά πράξιν. Οι δε σωθέντες εξ αυτών, τους οποίους ούτος ομοίως απανθρώπως εφόνευσε, και εις θάνατον ούτοι κατεδικάσθησαν, η τύχη δε και ο θεός έσωσεν αυτούς (διότι έφυγον από εδώ χωρίς να συλληφθούν και χωρίς να δικασθούν) επανελθόντες από την Φυλήν τιμώνται υφ' υμών, διότι είναι άνδρες αγαθοί.

Και όμως ο Αγόρατος τούτους τοιούτους όντας άλλους μεν εφόνευσεν, άλλους δε ηνάγκασε να φύγουν από την πατρίδα των, ενώ αυτός τις είναι; (Θα σας το είπω) διότι πρέπει να γνωρίζετε ότι είναι δούλος, και κατάγεται από δούλους, διά να μάθετε ποίος ων σας έβλαπτε· πατήρ δηλαδή τούτου ήτο ο Ευμάρης, ήτο δε ο Ευμάρης ούτος δούλος του Νικοκλέους και Αντικλέους. Παρακαλώ να ανέλθουν εις την προσδιωρισμένην θέσιν οι μάρτυρες διά να μαρτυρήσουν.