Ο αυτοκράτορας ζούσε στην πρωτεύουσα Χσιέν Γιανγκ, στο πιο μεγαλόπρεπο παλάτι που είχε χτιστεί μέχρι τότε. Είχε 270 πτέρυγες και όλες ενώνονταν μεταξύ τους με μυστικά υπόγεια περάσματα, τα οποία επέτρεπαν στον αυτοκράτορα να κινείται στο παλάτι χωρίς να τον αντιλαμβάνεται κανείς. Κοιμόταν σε διαφορετικό δωμάτιο κάθε βράδυ και όποιος άθελά του τον κοιτούσε, αποκεφαλιζόταν εκείνη τη στιγμή. Μόνο μια χούφτα άντρες ήξεραν πού βρισκόταν και αν το αποκάλυπταν σε κανέναν, θα εκτελούνταν και αυτοί.
Ο πρώτος αυτοκράτορας φοβόταν τόσο πολύ την ανθρώπινη επαφή ώστε όταν έπρεπε να φύγει από το παλάτι ταξίδευε ινκόγνιτο αφού μεταμφιεζόταν προσεκτικά. Σε κάποιο τέτοιο ταξίδι στις επαρχίες πέθανε ξαφνικά. Το σώμα του μεταφέρθηκε πίσω στην πρωτεύουσα στην άμαξα του αυτοκράτορα, με μια καρότσα γεμάτη παστά ψάρια να την ακολουθεί, για να καλύπτει τη μυρωδιά του πτώματος που βρισκόταν σε κατάσταση αποσύνθεσης – κανείς δεν έπρεπε να μάθει για το θάνατό του. Πέθανε μόνος, μακριά από τις συζύγους του, την οικογένειά του, τους φίλους του και τους αυλικούς του, συνοδευόμενος μόνο από έναν υπουργό και λίγους ευνούχους.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
Ο Σι Χουάνγκ Τι, ένας ατρόμητος πολεμιστής αχαλίνωτης φιλοδοξίας, ξεκίνησε ως βασιλιάς της Τσιν. Οι συγγραφείς της εποχής του τον περιγράφουν ως έναν άντρα με «γαμψή μύτη, σχιστά μάτια, φωνή τσακαλιού και καρδιά τίγρης ή λύκου». Μερικές φορές ήταν ευσπλαχνικός, αλλά συχνότερα «καταβρόχθιζε τους ανθρώπους χωρίς κανένα δισταγμό». Κατάκτησε τις επαρχίες γύρω από τη δική του και δημιούργησε την Κίνα, ένα πολυπολιτισμικό έθνος, με τεχνάσματα και με βίαια μέσα. Διέλυσε το φεουδαρχικό πολυάριθμα μέλη των σύστημα και παρακολουθούσε στενά τα πολυάριθμα μέλη των βασιλικών οικογενειών που ήταν διασκορπισμένα στα διάφορα βασίλεια. Έφερε 120.000 απ’ αυτά στην πρωτεύουσα και στέγασε τα πιο σημαντικά στο τεράστιο παλάτι της Χσιέν Γιανγκ. Ενίσχυσε τα τείχη στα σύνορα και τα ένωσε για να χτίσει το Μεγάλο Τείχος της Κίνας. Τυποποίησε τους νόμους της χώρας, τη γραπτή της γλώσσα, ακόμη και το μέγεθος της ρόδας των κάρων. Στη διάρκεια αυτής της διαδικασίας ενοποίησης, ο πρώτος αυτοκράτορας κήρυξε παράνομα τα γραπτά και τις διδασκαλίες του Κομφούκιου, του φιλοσόφου του οποίου οι ιδέες γύρω από τις αρχές της ηθικής ζωής είχαν γίνει κυριολεκτικά μια θρησκεία. Με διαταγές του Σι Χουάνγκ Τι, χιλιάδες βιβλία που είχαν σχέση με τον Κομφούκιο κάηκαν και όποιος παρέθετε από τον Κομφούκιο αποκεφαλιζόταν. Οι ενέργειες αυτές προκάλεσαν την εχθρότητα πολλών και ο αυτοκράτορας φοβόταν διαρκώς, μέχρι σημείου παράνοιας. Οι εκτελέσεις αυξήθηκαν. Ένας σύγχρονος, ο συγγραφέας Χαν Φέι Τζου, σχολίασε ότι ενώ «η Τσιν κέρδιζε τους πολέμους εδώ και τέσσερις γενιές, ωστόσο ζούσε μέσα σε διαρκή τρόμο και μ’ ένα προαίσθημα επικείμενης καταστροφής».
Καθώς ο αυτοκράτορας αποσυρόταν όλο και βαθύτερα μέσα στο παλάτι για να προστατευτεί, σταδιακά έχασε τον έλεγχο του βασιλείου του. Οι ευνούχοι και οι υπουργοί θέσπιζαν νόμους και χάραζαν πολιτικές γραμμές χωρίς την έγκρισή του ή ακόμα και τη γνώση του. Επίσης συνωμοτούσαν εναντίον του. Στο τέλος, ήταν αυτοκράτορας μόνο στο όνομα και ήταν τόσο απομονωμένος ώστε σχεδόν κανένας δεν ήξερε ότι πέθανε. Πιθανόν να δηλητηριάστηκε από τους ίδιους τους συνωμότες υπουργούς που ενθάρρυναν την απομόνωσή του.
Ιδού τι φέρνει η απομόνωση: Αν αποτραβηχτείς σ’ ένα κάστρο θα χάσεις την επαφή με τις πηγές της δύναμής σου. Θα χάσεις την αίσθηση του τι συμβαίνει γύρω σου, όπως και κάθε αίσθηση ισορροπίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου