Τι είναι αυτό που τελικά ερωτευόμαστε

Πώς ερωτεύονται οι άνθρωποι; Σίγουρα όχι με τον ίδιο τρόπο. Μάλιστα, ο τρόπος διαφέρει και στον ίδιο άνθρωπο, αφού τα χαρακτηριστικά που ψάχνουμε δεν είναι τα ίδια, όσο μεγαλώνουμε. Αυτό κατέδειξε μια σύγχρονη μελέτη του Whyte: ό,τι μας ελκύει σε μικρότερη ηλικία, αλλάζει όσο μεγαλώνουμε και μετατοπίζεται προς άλλες ποιότητες. Η έρευνα έδειξε ότι οι άνθρωποι, όσο ωριμάζουμε, ενδιαφερόμαστε περισσότερο για την προσωπικότητα, την εμπιστοσύνη, το χιούμορ, ενώ σε μικρότερες ηλικίες κυρίαρχο είναι το εμφανισιακό στοιχείο, καθώς πρωτεύον είναι το αναπαραγωγικό ζήτημα. Όταν τα ορμονικά ηρεμούν και πλέον δε μας απασχολεί η αναπαραγωγή, επιλέγουμε ασυνείδητα με άλλα κριτήρια και διαφορετικά ποιοτικά χαρακτηριστικά.

Η εμφάνιση παίζει ρόλο, όσο το αναπαραγωγικό είναι σε άνθιση, ενώ όσο μεγαλώνουμε θέλουμε να βρίσκουμε ανθρώπους που μας ταιριάζουν περισσότερο βάσει της προσωπικότητας, των ενδιαφερόντων και του πόσο ανοιχτοί χαρακτήρες είναι. Αυτά τα χαρακτηριστικά στις ηλικίες 35+, αλλάζουν σε σχέση μ’ αυτά που μας ταιριάζουν όταν είμαστε μικρότεροι. Πώς και δεν είχε παρατηρηθεί αυτή η μετατόπιση; Η διαφορά αυτή προέκυψε διότι μέχρι τώρα οι ερευνητές μελετούσαν τις μικρότερες ηλικίες και δε λάμβαναν υπόψιν στην έρευνα δείγμα ηλικίας 35 και πάνω.

Έτσι, υπήρχε πάντα το αποτέλεσμα ότι αυτό που μας τραβάει για να ερωτευθούμε και να επιλέξουμε σύντροφο, ήταν κυρίως θέματα εμφανισιακά, εφόσον λόγω του βιολογικού παράγοντα και της σεξουαλικότητας, στόχευε σε αντίστοιχα θέματα. Όταν προστέθηκαν στο δείγμα της έρευνας άνθρωποι, όπου το αναπαραγωγικό είτε έχει λυθεί ή δεν αποτελεί πλέον προτεραιότητα, παρατηρήθηκε ότι ο τρόπος επιλογής μετακινείται από την εμφάνιση, προς την προσωπικότητα. Πλέον θέματα εμπιστοσύνης, το πώς περνάμε με τον άλλον άνθρωπο στον ελεύθερό μας χρόνο, το αν έχουμε κοινά ενδιαφέροντα, εάν διασκεδάζουμε και μπορούμε να στηριχτούμε, γίνονται πρωτεύοντα σε σχέση με το αν έχει γραμμωμένο κορμί και πρόσωπο που μας ανάβει. Πέφτει το πέπλο των ορμονών, το αναπαραγωγικό αρχίζει κι ατονεί και βλέπουμε την αλήθεια του άλλου χωρίς φίλτρα.

Είναι μια πρόσκληση να παρατηρήσουμε πόσο διαφορετικούς ανθρώπους ερωτευόμαστε με την πάροδο του χρόνου και ν’ αναγνωρίσουμε με ερευνητικά στοιχεία γιατί συμβαίνει αυτό, γιατί διαφέρουν τόσο πολύ οι επιλογές μας και τι ερωτευόμαστε στους άλλους. Σε μια ζωή που δουλεύουμε και τρέχουμε, είναι πολύ σημαντικό το θέμα της καθημερινότητας, της ισορροπίας κι εκεί προκρίνονται οι προσωπικότητες κι οι χαρακτήρες. Δεν επενδύουμε μόνο στην εμφάνιση διότι δεν επικεντρωνόμαστε βιολογικά εκεί. Θέλουμε να έχουμε έναν άνθρωπο δίπλα μας, που να τον εμπιστευόμαστε, να μπορούμε να αντέχουμε τις καθημερινές δυσκολίες και τις προκλήσεις της ζωής, φυσικά να υπάρχει ενεργή σεξουαλική ζωή, αλλά το βασικότερο κι αυτό που μας καλύπτει είναι ποιοτικά χαρακτηριστικά σε σχέση με την εμπιστοσύνη, με την προσωπικότητα και το πνευματικό επίπεδο του ανθρώπου.

Το να μπορέσουμε να διαλέξουμε έναν άνθρωπο σε μικρότερη ηλικία, βάσει της εμφάνισης, ενώ παράλληλα έχει και την προσωπικότητα που μας ταιριάζει είναι ο ιδανικός συνδυασμός για να ερωτευθούμε και να μείνουμε μαζί. Αν δεν μπορέσουμε να μείνουμε μαζί με τον συγκεκριμένο άνθρωπο, όσο μεγαλώνουμε θ’ αλλάξει ασυναίσθητα αυτό που μας κάνει να επιλέγουμε και να ερωτευόμαστε. Μην παραξενευτούμε από τις ίδιες μας τις επιλογές, υπάρχει εξήγηση. Οι συζητήσεις, η εξυπνάδα, το χιούμορ, ο τρόπος που μιλάει κάποιος, το ποσό ασφαλείς νιώθουμε, σε όλες τις ηλικίες, σε αντίθεση με ό,τι θα πιστεύαμε, έδειξε η έρευνα ότι παίζουν ρόλο στην έλξη.

Συμπερασματικά θεωρούνται για μας περισσότερο ελκυστικά χαρακτηριστικά τα οποία όταν είμαστε μικρότεροι, τυφλωμένοι από τη σεξουαλική ορμή, δεν τους δίνουμε τόση σημασία, διότι παραμένουμε σε μια πιο επιφανειακή αντιμετώπιση των ανθρώπων. Δε φταίμε εμείς, φταίει το ορμονικό μας σύστημα. Ίσως έτσι να εξηγείται γιατί με την πάροδο του χρόνου, αυτός που αρχικά διαλέξαμε με άλλα κριτήρια, δε μας καλύπτει και χωρίζουμε. Ας το έχουμε στο μυαλό μας, μήπως κάνουμε μια πιο ολοκληρωμένη επιλογή σε όλες τις φάσεις μας.