Αρκετά συχνά, καλλιτέχνες πάσης φύσεως, έρχονται αντιμέτωποι με μια μαύρη κουρτίνα που τους αποτρέπει από το να δουν καθαρά ποια θα είναι η επόμενη πολυπόθητη ιδέα προς εκτέλεση. Ζωγράφοι που τα πινέλα τους έχουν πάψει να κυλάνε αβίαστα πάνω στον καμβά και χρειάζεται να σκεφτούν ξανά και ξανά με ποιον τρόπο θα χαράξουν την επόμενη γραμμή. Μουσικοί που δεν μπορούν πλέον να αποτυπώσουν αποτελεσματικά τον εσωτερικό τους κόσμο πάνω στο πεντάγραμμο, καθώς το να βρεθεί ένα αρμονικό μοτίβο από νότες και στίχους που θα εκφράσει αποτελεσματικά τα όσα νιώθουν φαίνεται αδύνατο. Συγγραφείς που η σκέψη τους σταματά, σαν ένα παλιό ξεκούρδιστο ρολόι και δύσκολα βρίσκουν τις κατάλληλες λέξεις για να διαμορφώσουν μια ακόμα από τις ιστορίες που λάτρεψαν οι αναγνώστες τους. Αυτά, αλλά και πολλά ακόμα παραδείγματα συναντώνται καθημερινά στη διαδικασία λατρείας της πολύμορφης θεάς που ονομάζεται τέχνη.
Αυτή η μαύρη κουρτίνα, ή αλλιώς το επονομαζόμενο καλλιτεχνικό τέλμα, είναι πολύ εύκολο να ανοίξει αρκεί να γίνει η απαραίτητη διεργασία. Βήμα πρώτο και πολύ σημαντικό: αυτοσυγκέντρωση. Κλείσε τα μάτια, πάρε μερικές ανάσες και επικεντρώσου όχι στο τι θες να δημιουργήσεις αυτήν τη στιγμή, αλλά στο πόσο μακριά θες να φτάσεις σε βάθος χρόνου. Βάζε μικρούς στόχους κάθε φορά, που η επίτευξή τους θα σε φέρνει όλο και πιο κοντά στο μεγάλο σου όραμα. Μην ξεχνάς να ρωτάς πάντα τον εαυτό σου «Γιατί;». Με αυτόν τον τρόπο θα παραμείνεις προσηλωμένος στους στόχους σου ανεξάρτητα από τις δυσκολίες και τα εμπόδια που θα παρουσιαστούν. Η επικέντρωση στη μεγαλύτερη εικόνα θα σε βοηθήσει ταυτόχρονα να αποβάλεις κάθε μορφή αρνητικού συναισθήματος, όπως είναι ο φόβος του λάθους ή της αποτυχίας, αφού θα σε βοηθήσει να συνειδητοποιήσεις ότι οι μεμονωμένες κινήσεις και έργα είναι απλώς τα μικρά βήματα και όχι ο αυτοσκοπός. Προσπάθησε να αγνοήσεις τις προσδοκίες των ανθρώπων γύρω σου, ούτως ή άλλως λίγοι είναι αυτοί που θα καταλάβουν την τέχνη όπως ρέει στα δικά σου μάτια. Το μόνο που έχει σημασία είναι να υπάρχει εκείνη για εσένα και εσύ για αυτήν. Αν αυτός ο δεσμός είναι δυνατός, να είσαι σίγουρος πως το αποτέλεσμα που θα έρθει θα σε ικανοποιήσει βαθιά. Κάθε καλλιτέχνης οφείλει να ζει με πάθος και αυτοπεποίθηση τα όνειρά του και αυτό αποτελεί αναμφισβήτητα μια καλή αρχή για το βάδισμα προς την επιτυχία, όπως ο καθένας επιθυμεί να την ορίζει.
Το αμέσως επόμενο βήμα είναι η ενσωμάτωση λίγων όμορφων πινελιών στην καθημερινότητα. Μικρές νότες τέχνης να σε περιστοιχίζουν. Επέλεξε να ξεκλέβεις έστω λίγο χρόνο για να διαβάζεις βιβλία, να βλέπεις ταινίες και να ακούς μουσική. Αφιέρωσε λίγα λεπτά για να δεις μερικές εικόνες από τον αγαπημένο σου φωτογράφο ή να βρεις έναν πίνακα του ζωγράφου που τόσο αγαπάς και να σκεφτείς τι σε αυτόν σε εμπνέει τόσο, ή ακόμη τύπωσέ τα και δώσε στο χώρο σου μια μικρή ανάσα τέχνης. Όλο και κάποιο από αυτά θα σου δώσει ένα όμορφο ερέθισμα για δημιουργία. Ένα δάκρυ χαράς ή λύπης μέσα από ένα στίχο που αγαπάς, ή οποιοδήποτε άλλο έντονο συναίσθημα σου γεννάται, μπορεί να σε οδηγήσει σε μαγευτικά μονοπάτια, δημιουργώντας μια νέα ιστορία βγαλμένη μέσα από μια άλλη. Η τέχνη βρίσκεται πάντα εκεί για την τέχνη. Άντλησε λοιπόν έμπνευση από αυτήν. Ένταξε στη ζωή σου δραστηριότητες που ξέρεις πως σε γεμίζουν και σε κάνουν να νιώθεις ελευθερία, σπάζοντας τα χρυσά κάγκελα της ρουτίνας που σε κρατούν εγκλωβισμένο. Πλησίασε περισσότερο τη φύση και αγκάλιασε το μεγάλο αυτό δώρο που σου δίνει. Στάσου για λίγο, παρατήρησε, αφουγκράσου. Ακόμα, κράτα μικρά ενθύμια από τις όμορφες στιγμές σου και αν είναι εφικτό στόλισε το χώρο σου με αυτά. Ένα κουκουνάρι από το πικνίκ στο δάσος που είχες περάσει τόσο όμορφα, το κοχύλι που βρήκες στην αμμουδιά σε εκείνες τις ξεχωριστές καλοκαιρινές διακοπές, τα δώρα των αγαπημένων σου ανθρώπων. Έτσι θα ξυπνάς και θα κοιμάσαι με τις χαρούμενες αναμνήσεις σου, ενώ παράλληλα πάντα θα έχεις να πεις μια ιστορία με το δικό σου, μοναδικό τρόπο.
Έμεινε για το τέλος ίσως και το πιο σημαντικό, που συχνά αρκετοί επιλέγουν να παραλείψουν. Πολλοί το ονομάζουν ημερολόγιο, ίσως όμως αυτή η λέξη ξενίζει στο άκουσμά της αφού η πρώτη εικόνα που έρχεται στο μυαλό κάποιου όταν την ακούει, είναι ένα μικρό τετράδιο που συχνά φυλάσσει μια κλειδαριά και στην αρχή κάθε σελίδας είναι αποτυπωμένη η φράση «Αγαπημένο μου ημερολόγιο…». Ας αποδεσμευτούμε λοιπόν από αυτήν την εικόνα και ας δούμε τα πράγματα λίγο διαφορετικά. Η σύγχρονη εκδοχή του ημερολογίου αφορά την καταγραφή σκέψεων, συναισθημάτων, πλάνων, στόχων ή ακόμα και ιστοριών που θέλουμε να παραμείνουν βαθιά χαραγμένες στη μνήμη μας. Η συγγραφέας Τζούλια Κάμερον στο βραβευμένο με bestseller βιβλίο της με τίτλο «Ο δρόμος του καλλιτέχνη» συνιστά τις πρωινές σελίδες, τρεις δηλαδή σελίδες αυθόρμητης γραφής στην αρχή κάθε ημέρας. Το αποτέλεσμα είναι συναρπαστικό. Η γραφή μεταξύ πολλών δώρων που μπορεί να παρέχει, μας βοηθάει να έχουμε αποτυπωμένες όλες τις όμορφες ιδέες μας και μας χαρίζει μια εύκολη πρόσβαση σε αυτές. Μπορεί να γίνει το προσωπικό μας τετράδιο έμπνευσης, στο οποίο μπορούμε να ανατρέχουμε κάθε φορά που νιώθουμε παγωμένοι καλλιτεχνικά και να παίρνουμε ιδέες από τον ίδιο μας τον εαυτό. Μπορεί αρχικά να μην το καταλαβαίνουμε, να νιώθουμε πως κάποια από τα περιεχόμενά του είναι ασυνάρτητα, αλλά κάποια στιγμή ενδεχομένως να μας φανούν χρήσιμα. Η έμπνευση βρίσκεται παντού γύρω μας, αρκεί να παρατηρήσουμε προσεκτικά, να της δώσουμε οι ίδιοι πρόσβαση σε εμάς και να είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε τις απαραίτητες αλλαγές στην καθημερινότητά μας.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης
(
Atom
)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου