Έχετε νιώσει ποτέ έντονη οικειότητα για ένα μέρος η έναν άνθρωπο που συναντάτε πρώτη φορά; Έχετε νιώσει αρνητικά συναισθήματα για κάποιον ή κάτι χωρίς προφανή λόγο; Βλέπετε περίεργα επαναλαμβανόμενα όνειρα με μέρη που δεν έχετε ξαναδεί; Όλα αυτά μπορεί να οφείλονται σε εμπειρίες προηγούμενων ζωών σύμφωνα με τους ολοένα αυξανόμενους υποστηρικτές που τους ενδιαφέρει η αναζήτηση της Μετενσάρκωσης!
Η αναζήτηση της Μετενσάρκωσης
Μετενσάρκωση είναι η μετάβαση της ψυχής από ένα σώμα σε ένα άλλο. Αναφέρεται στην πίστη πως η ψυχή μιας οντότητας είναι αθάνατη και επανέρχεται ξανά και ξανά στην φυσική ζωή με διαφορετικά σώματα και ζει διαφορετικές ζωές την κάθε φορά.
Η ιδέα ότι υπάρχει ένα τμήμα που ζει μετά τον θάνατο του σώματος συμπεριλαμβάνεται στις αρχαιότερες εκδηλώσεις θρησκευτικότητας του ανθρώπου. Συγκεκριμένες αναφορές για την μετενσάρκωση βρίσκουμε στην αρχαία Μεσοποταμία όπου γίνονταν οι κατάλληλες τελετές ταφής για να μην εκδικηθούν οι νεκροί τους ζωντανούς. Στην αρχαία Αίγυπτο συνηθιζόταν να εναποτίθενται στους τάφους εργαλεία και τρόφιμα που θα χρειάζονταν οι νεκροί στην επόμενη ζωή τους.
Στην Αρχαία Ελλάδα οι Πυθαγόρειοι πίστευαν πως η ψυχή μετενσαρκώνεται λόγω της θεϊκής της φύσης ενώ ο Πλάτωνας και ο Σωκράτης υποστήριζαν πως όπως η ζωή κάνει κύκλους στην φύση, έτσι και η ψυχή είναι αθάνατη, ανακυκλώνεται και εξελίσσεται.
Η Ορθόδοξη εκκλησία με την 5η Οικουμενική Σύνοδο καταδίκασε την μετενσάρκωση ως αίρεση ενώ αντίθετα η καθολική εξακολουθεί να πιστεύει σε αυτήν. Ο Βασικός λόγος απόρριψης της θεωρίας από την Εκκλησία είναι το ότι απειλεί το θεμελιώδη ρόλο της θυσίας του Χριστού και κατ’ επέκταση της σωτηρίας των ανθρώπων.
Σύμφωνα με την θεωρία της μετενσάρκωσης, η ψυχή δίνει ζωή σε ένα σώμα το οποίο ζει κάποιες εμπειρίες από τις οποίες διδάσκεται και εξελίσσεται. Μετά τον θάνατο η ψυχή ελευθερώνεται και καταλαμβάνει νέο σώμα, χρησιμοποιώντας τις γνώσεις/αναμνήσεις που απέκτησε στην προηγούμενη ζωή, ακολουθώντας έτσι μια σταδιακή εξελικτική πορεία. Σκοπός της εναλλαγής ζωών είναι η βελτίωση και ολοκλήρωση της ψυχής μέχρι εκείνη να ολοκληρώσει την αποστολή της που είναι η ένωση με την συμπαντική αρχή.
Η Ψυχή εξελίσσεται αρχικά με την μορφή ζώου και ξεπερνώντας κάποια όρια ενσαρκώνεται με την μορφή ανθρώπου ακολουθώντας εξελικτική πορεία και όχι οπισθοδρομική (Όταν μία ψυχή έχει μεταπηδήσει στο στάδιο του ανθρώπου δεν είναι δυνατόν να επιστρέψει σε ζωώδη μορφή!)
Ανάμεσα σε κάθε ζωή η ψυχή παραμένει στο ψυχικό επίπεδο (Ενδιάμεσο Κόσμο) όπου αφυπνίζονται οι ψυχικές ικανότητες και προετοιμάζεται για την επόμενη ενσάρκωση.
Το φαινόμενο της μετενσάρκωσης ξεκίνησε να μελετάται από επιστήμονες-ερευνητές την δεκαετία του 60 κυρίως μέσω της υπνωτικής αναδρομής. Από τότε υπάρχουν καταγεγραμμένα πολυάριθμα περιστατικά ανθρώπων που αναφέρουν μνήμες μιας προηγούμενης ζωής περιγράφοντας λεπτομερώς τοποθεσίες και ζωές που είναι αδύνατον να συνάδουν με τις τωρινές τους ζωές με κορυφαίο παράδειγμα την γνώση μιας γλώσσας την οποία δεν γνώριζα μέχρι την ύπνωσή τους ή οι οποίες δεν υπάρχουν πιά.
Μελέτες που πραγματοποιήθηκαν σε παιδιά υποστηρίζουν πως ανάμεσα στην ηλικία 2-4 ετών τα παιδιά θυμούνται αυθόρμητα λεπτομέρειες της προηγούμενης ζωής τους ενώ από την ηλικία των 8 αυτές εξασθενούν. Η μόνη λογική εξήγηση που δίνουν οι επιστήμονες είναι πως οι αναμνήσεις αυτές μεταφέρονται στο dna μέσω των προγόνων μας χωρίς όμως ακόμα να μπορεί να αποδειχθεί.
Από την άλλη, όσοι δεν δέχονται την ιδέα της μετενσάρκωσης προβάλλουν μια σειρά λογικών επιχειρημάτων που αντικρούουν την πίστη στο φαινόμενο αυτό. Ανάμεσα στα σημαντικότερα είναι η έμφυτη τάση του ανθρώπου να ελπίζει σε μια ζωή μετά τον θάνατο αλλά και η απώλεια μνήμης οποιασδήποτε προηγούμενης ζωής στους ενηλίκους.
Η ιδέα της μετενσάρκωσης είναι πλέον διαδεδομένη σε όλους τους ανεπτυγμένους πολιτισμούς και αποτελεί αφορμή πολλών ερευνών σημαντικών επιστημόνων στις ημέρες μας. Το σίγουρο είναι πως μέχρι να αποδεχθούμε ή να αμφισβητήσουμε την μετενσάρκωση θα ήταν καλό να προσεγγίζουμε το ζήτημα χωρίς να αποκλείουμε τίποτα… Και ίσως σύντομα να βρούμε την αληθινή απάντησή στο αιώνιο δίλλημα: Υπάρχει η μετενσάρκωση η όχι;
Η αναζήτηση της Μετενσάρκωσης
Μετενσάρκωση είναι η μετάβαση της ψυχής από ένα σώμα σε ένα άλλο. Αναφέρεται στην πίστη πως η ψυχή μιας οντότητας είναι αθάνατη και επανέρχεται ξανά και ξανά στην φυσική ζωή με διαφορετικά σώματα και ζει διαφορετικές ζωές την κάθε φορά.
Η ιδέα ότι υπάρχει ένα τμήμα που ζει μετά τον θάνατο του σώματος συμπεριλαμβάνεται στις αρχαιότερες εκδηλώσεις θρησκευτικότητας του ανθρώπου. Συγκεκριμένες αναφορές για την μετενσάρκωση βρίσκουμε στην αρχαία Μεσοποταμία όπου γίνονταν οι κατάλληλες τελετές ταφής για να μην εκδικηθούν οι νεκροί τους ζωντανούς. Στην αρχαία Αίγυπτο συνηθιζόταν να εναποτίθενται στους τάφους εργαλεία και τρόφιμα που θα χρειάζονταν οι νεκροί στην επόμενη ζωή τους.
Στην Αρχαία Ελλάδα οι Πυθαγόρειοι πίστευαν πως η ψυχή μετενσαρκώνεται λόγω της θεϊκής της φύσης ενώ ο Πλάτωνας και ο Σωκράτης υποστήριζαν πως όπως η ζωή κάνει κύκλους στην φύση, έτσι και η ψυχή είναι αθάνατη, ανακυκλώνεται και εξελίσσεται.
Η Ορθόδοξη εκκλησία με την 5η Οικουμενική Σύνοδο καταδίκασε την μετενσάρκωση ως αίρεση ενώ αντίθετα η καθολική εξακολουθεί να πιστεύει σε αυτήν. Ο Βασικός λόγος απόρριψης της θεωρίας από την Εκκλησία είναι το ότι απειλεί το θεμελιώδη ρόλο της θυσίας του Χριστού και κατ’ επέκταση της σωτηρίας των ανθρώπων.
Σύμφωνα με την θεωρία της μετενσάρκωσης, η ψυχή δίνει ζωή σε ένα σώμα το οποίο ζει κάποιες εμπειρίες από τις οποίες διδάσκεται και εξελίσσεται. Μετά τον θάνατο η ψυχή ελευθερώνεται και καταλαμβάνει νέο σώμα, χρησιμοποιώντας τις γνώσεις/αναμνήσεις που απέκτησε στην προηγούμενη ζωή, ακολουθώντας έτσι μια σταδιακή εξελικτική πορεία. Σκοπός της εναλλαγής ζωών είναι η βελτίωση και ολοκλήρωση της ψυχής μέχρι εκείνη να ολοκληρώσει την αποστολή της που είναι η ένωση με την συμπαντική αρχή.
Η Ψυχή εξελίσσεται αρχικά με την μορφή ζώου και ξεπερνώντας κάποια όρια ενσαρκώνεται με την μορφή ανθρώπου ακολουθώντας εξελικτική πορεία και όχι οπισθοδρομική (Όταν μία ψυχή έχει μεταπηδήσει στο στάδιο του ανθρώπου δεν είναι δυνατόν να επιστρέψει σε ζωώδη μορφή!)
Ανάμεσα σε κάθε ζωή η ψυχή παραμένει στο ψυχικό επίπεδο (Ενδιάμεσο Κόσμο) όπου αφυπνίζονται οι ψυχικές ικανότητες και προετοιμάζεται για την επόμενη ενσάρκωση.
Το φαινόμενο της μετενσάρκωσης ξεκίνησε να μελετάται από επιστήμονες-ερευνητές την δεκαετία του 60 κυρίως μέσω της υπνωτικής αναδρομής. Από τότε υπάρχουν καταγεγραμμένα πολυάριθμα περιστατικά ανθρώπων που αναφέρουν μνήμες μιας προηγούμενης ζωής περιγράφοντας λεπτομερώς τοποθεσίες και ζωές που είναι αδύνατον να συνάδουν με τις τωρινές τους ζωές με κορυφαίο παράδειγμα την γνώση μιας γλώσσας την οποία δεν γνώριζα μέχρι την ύπνωσή τους ή οι οποίες δεν υπάρχουν πιά.
Μελέτες που πραγματοποιήθηκαν σε παιδιά υποστηρίζουν πως ανάμεσα στην ηλικία 2-4 ετών τα παιδιά θυμούνται αυθόρμητα λεπτομέρειες της προηγούμενης ζωής τους ενώ από την ηλικία των 8 αυτές εξασθενούν. Η μόνη λογική εξήγηση που δίνουν οι επιστήμονες είναι πως οι αναμνήσεις αυτές μεταφέρονται στο dna μέσω των προγόνων μας χωρίς όμως ακόμα να μπορεί να αποδειχθεί.
Από την άλλη, όσοι δεν δέχονται την ιδέα της μετενσάρκωσης προβάλλουν μια σειρά λογικών επιχειρημάτων που αντικρούουν την πίστη στο φαινόμενο αυτό. Ανάμεσα στα σημαντικότερα είναι η έμφυτη τάση του ανθρώπου να ελπίζει σε μια ζωή μετά τον θάνατο αλλά και η απώλεια μνήμης οποιασδήποτε προηγούμενης ζωής στους ενηλίκους.
Η ιδέα της μετενσάρκωσης είναι πλέον διαδεδομένη σε όλους τους ανεπτυγμένους πολιτισμούς και αποτελεί αφορμή πολλών ερευνών σημαντικών επιστημόνων στις ημέρες μας. Το σίγουρο είναι πως μέχρι να αποδεχθούμε ή να αμφισβητήσουμε την μετενσάρκωση θα ήταν καλό να προσεγγίζουμε το ζήτημα χωρίς να αποκλείουμε τίποτα… Και ίσως σύντομα να βρούμε την αληθινή απάντησή στο αιώνιο δίλλημα: Υπάρχει η μετενσάρκωση η όχι;
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου