Ξεχνούν τις χάρες που τους έγιναν

Στα μέσα του 9ου αιώνα μ.Χ., ένας νεαρός άντρας ονόματι Μιχαήλ ο 3ος ανέβηκε στο θρόνο της Ανατολικής Ρωμαίικής Αυτοκρατορίας (Βυζαντινής). Η μητέρα του, η Αυτοκράτειρα Θεοδώρα, είχε εξοριστεί σε ένα μοναστήρι και ο εραστής της, ο Θεόκτιστος, είχε δολοφονηθεί. Τη συνωμοσία για τον εκθρονισμό της Θεοδώρας την κατεύθυνε ο έξυπνος και φιλόδοξος θείος του Μιχαήλ, ο Βάρδας. Ο Μιχαήλ ήταν ένας νεαρός και άπειρος ηγεμόνας, περιστοιχισμένος από συνωμότες, δολοφόνους και άσωτους. Στην επικίνδυνη αυτή εποχή χρειαζόταν κάποιον σύμβουλο που να μπορούσε να τον εμπιστευτεί και οι σκέψεις του στράφηκαν προς τον Βασίλειο, τον καλύτερο φίλο του. Ο Βασίλειος δεν διέθετε εμπειρία σε θέματα διακυβέρνησης και πολιτικής – στην πραγματικότητα ήταν ο επικεφαλής των βασιλικών στάβλων – αλλά είχε αποδείξει την αγάπη του και την ευγνωμοσύνη του επανειλημμένα.

Είχαν συναντηθεί μερικά χρόνια πριν, όταν ο Μιχαήλ είχε επισκεφτεί τους στάβλους και κάποιο άγριο άλογο είχε ξεφύγει. Ο Βασίλειος, νεαρός Μακεδόνας σταβλίτης που καταγόταν από αγροτική οικογένεια, έσωσε τη ζωή του Μιχαήλ. Η δύναμη και το κουράγιο του σταβλίτη εντυπωσίασαν τον Μιχαήλ, ο οποίος αμέσως έβγαλε τον Βασίλειο από την αφάνεια και τον προήγαγε από τη θέση του εκπαιδευτή αλόγων σε επικεφαλής των στάβλων. Γέμισε το φίλο του δώρα και τιμές και έγιναν αχώριστοι. Επίσης έστειλε τον Βασίλειο στο καλύτερο σχολείο του Βυζαντίου και ο άξεστος χωρικός έγινε ένας καλλιεργημένος και εκλεπτυσμένος αυλικός.

Τώρα ο Μιχαήλ ήταν αυτοκράτορας και χρειαζόταν κάποιον που να του είναι πιστός. Σε ποιον Θα μπορούσε να εμπιστευτεί τη θέση του αρχιθαλαμηπόλου και του αρχισυμβούλου αν όχι στο νεαρό άντρα που ο έσωσε τη ζωή του;

Ο Βασίλειος μπορούσε να εκπαιδευτεί για τη θέση και ο Μιχαήλ τον αγαπούσε όπως έναν αδελφό. Προτίμησε να αγνοήσει τη συμβουλή αυτών που πρότειναν τον Βάρδα σαν πιο έμπειρο και διάλεξε το φίλο του.

Ο Βασίλειος έμαθε γρήγορα και σύντομα έδινε συμβουλές στον αυτοκράτορα επάνω σε όλα τα θέματα του κράτους. Το μόνο πρόβλημα ήταν τα χρήματα – ο Βασίλειος ποτέ δεν είχε αρκετό. Η έκθεσή του στη μεγαλοπρέπεια της ζωής της Βυζαντινής αυλής τον έκανε άπληστο για τα οφέλη της εξουσίας και της δύναμης. Ο Μιχαήλ διπλασίασε και τριπλασίασε το μισθό του, του απένειμε τίτλο ευγενείας και τον πάντρεψε με τη δική του ερωμένη, την Ευδοξία Ινγκερίνα. Ο Μιχαήλ πίστευε άτι έπρεπε να κάνει το παν για να κρατά ικανοποιημένο έναν τόσο πιστά φίλο και σύμβουλο. Αλλά επρόκειτο να προκύψουν και άλλα προβλήματα. Ο Βάρδας τώρα ήταν επικεφαλής του στρατού και ο Βασίλειος έπεισε τον Μιχαήλ άτι ο Θείος του ήταν υπερβολικά και αθεράπευτα φιλόδοξος. Έχοντας την ψευδαίσθηση ότι μπορούσε να ελέγξει τον ανιψιό του, ο Βάρδας είχε συνωμοτήσει για να τον βάλει στο θρόνο και θα μπορούσε να συνωμοτήσει ξανά, με τη διαφορά πως αυτή τη φορά θα το έκανε για να απαλλαγεί από τον Μιχαήλ και να ανεβεί στο θρόνο ο ίδιος. Ο Βασίλειος έχυνε το δηλητήριό του στα αυτιά του Μιχαήλ μέχρι που ο αυτοκράτορας συμφώνησε να τον δολοφονήσουν. Στη διάρκεια κάποιων ιπποδρομιών, ο Βασίλειος πλησίασε τον Βάρδα μέσα στο πλήθος και τον μαχαίρωσε. Αμέσως μετά, ο Βασίλειος ζήτησε να αντικαταστήσει τον Βάρδα στη θέση του αρχηγού του στρατού από την οποία θα μπορούσε να ελέγχει το βασίλειο και να καταστέλλει τις εξεγέρσεις. Και το κατάφερε.

Τώρα η δύναμη και τα πλούτη του Βασιλείου όλο και αυξάνονταν και μερικά χρόνια αργότερα, όταν ο Μιχαήλ βρέθηκε σε δύσκολη οικονομική κατάσταση εξαιτίας της ασύστολης σπατάλης του, του ζήτησε να του επιστρέψει κάποια από τα χρήματα που είχε δανειστεί όλα τα προηγούμενα χρόνια. Προς μεγάλη έκπληξη του Μιχαήλ, ο Βασίλειος αρνήθηκε με τόσο αυθάδικο και ξεδιάντροπο ύφος που έκανε τον αυτοκράτορα να συνειδητοποιήσει στιγμιαία τη δυσάρεστη κατάσταση στην οποία βρισκόταν. Ο πρώην σταβλίτης είχε περισσότερα χρήματα, περισσότερους συμμάχους στο στρατό και στη σύγκλητο και τελικά περισσότερη δύναμη και από τον ίδιο τον αυτοκράτορα. Μερικές εβδομάδες αργότερα, μετά από μια νύχτα ποτού και κραιπάλης, ο Μιχαήλ ξύπνησε και βρέθηκε περικυκλωμένος από στρατιώτες. Ο Βασίλειος παρακολουθούσε καθώς οι στρατιώτες μαχαίρωναν τον αυτοκράτορα μέχρι που εξέπνευσε. Κατόπιν, αφού αυτοαναγορεύτηκε αυτοκράτορας, διέσχισε τους δρόμους του Βυζαντίου έφιππος, επιδεικνύοντας το κεφάλι του πρώην ευεργέτη και καλύτερου φίλου του που το είχε καρφωμένο στην άκρη ενός δόρατος.