"Και ο χρόνος μετριέται από την καταραμένη μέρα από την οποία άρχισε τούτη η συμφορά -από την πρώτη μέρα του Χριστιανισμού! Γιατί να μη τον μετρούμε από την τελευταία μέρα του Χριστιανισμού; Γιατί όχι από σήμερα; Επαναξιολόγηση όλων των αξιών!"
(Ο Αντιχριστος, 1888)
"Οι Εβραίοι είναι οι εφευρέτες του Χριστιανισμού!"
(Χαρούμενη Επιστήμη, 1882)
"Ο Χριστιανισμός χρειάζεται την αρρώστια όπως ο αρχαίος Ελληνισμός χρειάζεται μια υπεραφθονία υγείας. Να κάνεις τους ανθρώπους άρρωστους· αυτός είναι ο αληθινός κρυφός σκοπός ολόκληρου του συστήματος των λυτρωτικών μεθόδων της Εκκλησίας."
(Ο Αντιχριστος, 1888)
"Η Εκκλησία προσπάθησε να παραμορφώσει τα ανθρώπινα όντα εξασθενίζοντάς τα και ισχυριζόμενη ότι τα εξύψωσε και τα τελειοποίησε!"
(Λυκόφως των Ειδώλων, 1888)
"Ο χριστιανός είναι απλώς ένας Εβραίος με πιο «φιλελεύθερες» πεποιθήσεις."
(Ο Αντιχριστος, 1888)
"Ο Σταυρός είναι το αναγνωριστικό σημάδι για την πιο υποχθόνια συνωμοσία που υπήρξε ποτέ εναντίον της υγείας, της ομορφιάς, ο,τιδήποτε καλοφτιαγμένου, εναντίον του θάρρους, του πνεύματος, της καλοσύνης της ψυχής, εναντίον της ίδιας της ζωής!"
(Ο Αντιχριστος, 1888)
"Όπου οι Ολύμπιοι Θεοί υποχώρησαν στα παρασκήνια, η ελληνική ζωή έγινε πιο σκυθρωπή, πιο νευρική. Ο Χριστιανισμός βύθισε τον άνθρωπο στο βούρκο. Επιθυμεί να καταστρέψει, να προκαλέσει ζάλη και σύγχυση. Ένα μόνο πράγμα δεν επιθυμεί, το μέτρο. Και γι' αυτό το λόγο, ο Χριστιανισμός είναι με τη βαθύτερη έννοια βαρβαρικός, χυδαίος, ασιατικός και μη ελληνικός!
(Ανθρώπινο, πολύ ανθρώπινο, 1878)
"Η «αθανασία» που παραχωρήθηκε σε κάθε Πέτρο και Παύλο ήταν μέχρι τώρα η πιο μεγάλη, η πιο μοχθηρή απόπειρα δολοφονίας της ευγενούς ανθρωπότητας."
(Ο Αντιχριστος, 1888)
"Η θρησκευτικότητα των αρχαίων Ελλήνων είναι αξιοθαύμαστη. Είναι πολύ ευγενής ο τύπος ανθρώπου που στέκεται κατ' αυτόν τον τρόπο μπροστά στη φύση και τη ζωή! Αργότερα όταν η πλέμπα θα κυριαρχήσει στην Ελλάδα, η θρησκεία θα καταπνιχτεί από το φόβο· ο χριστιανισμός προετοιμάζεται."
(Πέραν του Καλού και του Κακού, 1886)
"Φυλαχτείτε προπάντων από την ιδέα να χλευάζετε τη μυθολογία των Ελλήνων με το πρόσχημα ότι μοιάζει τόσο λίγο με τη δική σας βαθιά μεταφυσική!"
(Χαραυγή, 1881)
"Οι σύγχρονοι άνθρωποι δεν μπορούν να αισθανθούν την τρομερή ένταση που έφερε στα αρχαία γούστα η περίεργη διατύπωση "ο θεός στο σταυρό", γιατί πια έχουν ζυμωθεί με τις χριστιανικές ορολογίες. Ποτέ δεν ξανάγινε μια τόσο θρασύτατη αντιστροφή όλων των αρχαίων αξιών, ένα φαινόμενο τόσο τρομακτικό. Φαίνεται πως μ' αυτό η Ανατολή, με τα βάθη της και τους σκλάβους της, έπαιρνε εκδίκηση από τη Ρώμη με την ευγενική και ρηχή της ανεξιθρησκεία."
(Πέραν του Καλού και του Κακού, 1886)
"Θα έπρεπε να αποτελεί βάρος για τη συνείδηση της πνευματικής Ευρώπης η προσκόλληση στην Παλαιά Διαθήκη, σ' αυτό το βιβλικό ροκοκό που με την προσθήκη του έφτιαξαν την Βίβλο, το "βιβλίο των βιβίων" όπως λένε και που είναι σχεδόν η μεγαλύτερη προσβολή και αμαρτία για το πνεύμα!"
(Πέραν του Καλού και του Κακού, 1886)
"Ο Χριστιανισμός ήταν μέχρι σήμερα η πιο καταστροφική αλαζονεία. Οι Χριστιανοί είναι όντα που δεν είχαν την ευγένεια να διακρίνουν τις αβυσσαλέες διαφορές που χωρίζουν τους ανθρώπους, την ιεραρχία με άλλα λόγια. Αυτά τα όντα κατεύθυναν ως τώρα τα πεπρωμένα της Ευρώπης, μέσα από την ιδεολογία τους για την ισότητα απέναντι στο Θεό καταφέρνοντας τελικά να εμφανιστεί ενα παρηκμασμένο πλάσμα, ενα κοπιαδαστό και σχεδόν γελοίο ζώο, γεμάτο αγαθοσύνη, μετριότητα και εξασθένιση: ο άνθρωπος της σύγχρονης Ευρώπης!"
(Πέραν του Καλού και του Κακού, 1886)
"Κατά τα πρώτα χρόνια του Μεσαίωνα έγινε ο "εξευγενισμός" των Γερμανών. Και τι αποτέλεσμα είχε αυτή η "εξύψωση"; Οι ωραίοι αυτοί Γερμανοί που "βελτιώθηκαν" έπεσαν μέσα στα κλουβιά τους, ανήμποροι, εκμηδενισμένοι κι άρχισαν να μισούν τόσο τον εαυτό τους όσο και τα ίδια τα ένστικτα της ζωής, άρχισαν να νιώθουν έχθρα και καχυποψία για όσους είχαν, ακόμη, το προνόμιο να είναι δυνατοί κι ευτυχισμένοι. Να πώς τους έκαναν χριστιανούς."
(Λυκόφως των Ειδώλων, 1888)
"Ο Βούδδας είπε: "Μην κολακεύεις τον ευεργέτη σου". Ξαναπείτε αυτά τα λόγια σε μια χριστιανική εκκλησία! Αμέσως καθαρίζουν τον αέρα από κάθε τι χριστιανικό!"
(Χαρούμενη Επιστήμη, 1882)
"Πόση μιζέρια περιέχει και ποση δυσωδία αποπνέει η Καινή μας Διαθήκη σε σύγκριση με τους ινδουιστικούς Νόμους του Μανού!"
(Λυκόφως των Ειδώλων, 1888)
"Ο Χριστιανισμός προήλθε από τις εβραϊκές ρίζες και φανερώνει όλη την κίνηση της εναντίωσης σε κάθε ανατροφή και ηθική που αφορά τη φυλή.
(Λυκόφως των Ειδώλων, 1888)
Ο Χριστιανισμός είναι η κατ' εξοχήν αντίθετη θρησκεία προς την Αρία φυλή."
(Λυκόφως των Ειδώλων, 1888)
"Οι χριστιανοί είναι εκφυλισμένα άτομα που όταν καταδικάζουν και σπιλώνουν τους άλλους, το κάνουν για την παρηγοριά της εκδίκησης, ακριβώς όπως οι σοσιαλιστές. Η Δευτέρα Παρουσία αποτελεί την πιο γλυκειά εκδίκηση, όπως και η επανάσταση του εργάτη, μόνο που η δική της εκδίκηση θα είναι στην άλλην ζωή."
(Λυκόφως των Ειδώλων, 1888)
"Αυτό που είναι τελείως ασυγχώρητο στο χριστιανισμό είναι ότι εκμεταλλεύθηκε την αδυναμία των ετοιμοθάνατων, παραβιάζοντας τη συνείδησή τους, και θεωρώντας την κατάστασή τους ένδειξη για τις αμαρτίες τους."
(Λυκόφως των Ειδώλων, 1888)
"Α, ώστε κηρύχνετε υπομονή με τα επίγεια; Αλλά, κακόμοιροι, είναι αυτά τα επίγεια που έχουν κάνει πολλή υπομονή μ' εσάς, βλάσφημοι! Αληθινά πολύ νωρίς πέθανε εκείνος ο Εβραίος που οι κήρυκες του αργού θανάτου τον τιμούν"
(Τάδε έφη Ζαρατούστρα, 1883 )
"Πιστέψτε το αδελφοί μου! Ο Εβραίος Ιησούς πέθανε πολύ νωρίς. Μα κι ο ίδιος θ' αναθεωρούσε τη διδασκαλία του αν ζούσε για να φτάσει στην ηλικία μου! Ήταν αρκετά ευγενικός για να την αναθεωρήσει!"
(Τάδε έφη Ζαρατούστρα, 1883 )
"Οι παλιοί θεοί δεν έσβησαν 'μέσα στο λυκόφωτο' - αυτό είναι ένα ψέμα! Αντίθετα, κάποτε έσκασαν από τα γέλια! Κι αυτό γίνηκε όταν η πιο άθεη κουβέντα βγήκε από το στόμα ενός θεού, καθώς έλεγε: 'Δεν υπάρχει παρά ένας Θεός! Δεν υπάρχουν άλλοι θεοί έξω από μένα!'. Ένας γέρος θεός με αγριωπά γένεια, ένας ζηλιάρης θεός!"
(Τάδε έφη Ζαρατούστρα, 1883 )
"Πολλοί ευγενείς χρειάζονται , και ευγενείς πολών ειδών, για να υπάρξει ευγένεια! Ακριβώς τούτη είναι η έννοια του θεού! Τ' ότι υπάρχουν θεοί κι όχι Θεός!
(Τάδε έφη Ζαρατούστρα, 1883 )
"Με κατηφή περίσκεψη διασχίζω τις χιλιετίες αυτού του φρενοκομείου που λέγεται χριστιανισμός, χριστιανική πίστη, χριστιανική εκκλησία και προσέχω να μην ενοχοποιήσω την ανθρωπότητα για τις διανοητικές αρρώστιες της."
(Αντίχριστος, 1888)
"Εγώ δεν εξυμνώ τη Γη της Επαγγελιας. Γιατί σ' αυτη τη γη, όπου το χειρότερο απ' όλα τα δέντρα έχει φυτρώσει, ο Σταυρός, δεν υπάρχει τίποτα άξιο εξύμνησης!"
(Τάδε έφη Ζαρατούστρα, 1883 )
"Ο Χριστιανισμός εκμηδένισε σε κάθε άτομο την πίστη στις αρετές του, εξαφάνισε για πάντα από τη γη εκείνους τους μεγάλους ενάρετους που αφθονούσανε στην αρχαιότητα."
(Χαρούμενη Επιστήμη, 1882)
"Η χριστιανική απόφαση να βρίσκει τον κόσμο άσχημο και κακό, τον έκανε να είναι άσχημος και κακός"
(Χαρούμενη Επιστήμη, 1882)
"Τώρα πια το γόνατό μας εναντιώνεται στο Χριστιανισμό, κι όχι τα επιχειρήματά μας"
(Χαρούμενη Επιστήμη, 1882)
"Ο Χριστιανισμός γύρεψε πραγματικά να εξιουδαϊσει τον κόσμο!"
(Χαρούμενη Επιστήμη, 1882)
"Μόνο σε εβραίικο τοπίο ήταν δυνατόν να υπάρξει ένας Ιησούς Χριστός. Εκεί μονάχα μπορούσε να ονειρευτεί ο Χριστός το ουράνιο τόξο του και την ουράνια σκάλα απ' όπου κατέβαινε ο Θεός στους ανθρώπους. Σ' ολα τα άλλα μέρη, η καλοκαιρία κι ο ήλιος παραήτανε ο καθημερινός κανόνας!"
(Χαρούμενη Επιστήμη, 1882)
"Οι Χριστιανοί προσπάθησαν να δικαιώσουν το δάσκαλό τους εκ των υστέρων και να καθοσιώσουν την πλάνη του κάνοντας την 'αλήθεια'. "
(Χαρούμενη Επιστήμη,1882)
"Αν ήθελε ο Θεός να γίνει αντικείμενο αγάπης, θα έπρεπε πρώτα να παραιτηθεί από το να κρίνει. Ένας δικαστής, ακόμη κι όταν είναι μεγαλόψυχος, δεν είναι ποτές αντικείμενο αγάπης. Ο ιδρυτής του Χριστιανισμού δεν σκέφτηκε πολύ έξυπνα σ' αυτό το σημείο. Ήτανε κι αυτός Εβραίος."
(Χαρούμενη Επιστήμη, 1882)
"Πώς; Ένας Θεός που αγαπάει τους ανθρώπους υπό τον όρο να τον αγαπούν; Που ρίχνει ματιές και απειλές σ' όποιον δεν πιστεύει σ' αυτήν την αγάπη; Μια αγάπη που δεν κατάφερε να ξεπεράσει τη δίψα για εκδίκηση; Πόσο ανατολίτιτκα είναι όλα αυτά! Αυτός ο λόγος είναι αρκετός για να κριτικάρουμε ολόκληρο το χριστιανισμό."
(Χαρούμενη Επιστήμη, 1882)
"H λέξη Γερμανοί -die Deutschen- αρχικά σήμαινε ειδωλολάτρες. Αυτό το όνομα δώσανε οι Γότθοι, αφού προσηλυτίστηκαν, στην μεγάλη μάζα των ομοφύλων τους που δεν είχαν βαφτιστεί και σ΄ αυτό ακολούθησαν τη μετάφραση των Εβδομήκοντα όπου τους ειδωλολάτρες τους ονόμαζαν με την ελληνική λέξη εθνικοί. Θα μπορούσαν σήμερα οι Γερμανοί να θεωρούν τιμή τους εκ των υστέρων ένα όνομα που άλλοτε ήτανε βρισιά, με το να γίνουν ο πρώτος μη χριστιανικός λαός της Ευρώπης. Ο Σοπενάουερ τους εκτιμούσε πολύ που είχανε μεγάλη προδιάθεση προς αυτή τη κατεύθυνση!"
(Χαρούμενη Επιστήμη, 1882)
"Τι κίβδηλο εξάμβλωμα πρέπεινα είναι ο μοντέρνος άνθρωπος όταν δεν ντρέπεται να λέγεται, παρ' όλα αυτά, χριστιανός!"
(Αντίχριστος, 1888)
"Αντιλαμβάνεται κανείς στον Χριστιανισμό μια μεγάλη δημοφιλή διαμαρτυρία ενάντια στη φιλοσοφία"
(Χαραυγή, 1881)
"Υπάρχουν συνταγές για να κατακτήσουμε το αίσθημα της δύναμης: Από τη μια πλευρά γι’ αυτούς που ξέρουν να αυτοκυριαρχούνται, και στους οποίους, εξ αιτίας αυτού, το αίσθημα της δύναμης είναι ήδη γνώριμο. Από την άλλη πλευρά, για εκείνους που δεν ξέρουν να αυτοκυριαρχούνται. Ο Βραχμανισμός έχει φροντίσει για τα άτομα του πρώτου είδους, ενώ ο Χριστιανισμός για τους ανθρώπους του δεύτερου είδους."
(Χαραυγή, 1881)
"Στη Βίβλο, περιγράφεται επίσης η ιστορία μιας από τις πιο φιλόδοξες και πιο αναιδείς ψυχές, ενός πνεύματος τόσο προληπτικού όσο και πανούργου, η ιστορία του απόστολου Παύλου!"
(Χαραυγή, 1881)
Ο Απόστολος Παύλος ήταν ο πρώτος χριστιανός, ο εφευρέτης του Χριστιανισμού! Πριν απ’ αυτόν υπήρχαν μόνο μερικοί αιρετικοί Ιουδαίοι!
(Χαραυγή, 1881)
"Θέλω να γράψω σ’ όλους τους τοίχους, όπου υπάρχουν τοίχοι, αυτήν την αιώνια κατηγορία εναντίον του Χριστιανισμού· έχω γράμματα για να κάνω ακόμη και τους τυφλούς να δουν."
(Ο Αντιχριστος, 1888)
"Ο Χριστιανισμός δημιόυργησε από τον Έρωτα και την Αφροδίτη -υπέρτατες ιδανικές δυνάμεις- στοιχειά της Κόλασης και φαντάσματα, προκαλώντας μαρτύρια στη συνείδηση των πιστών σε κάθε σεξουαλική διέγερση...Ο «δαίμονας» Έρωτας έγινε σιγά-σιγά πιο ενδιαφέρων για τους ανθρώπους παρά για τους αγγέλους και τους αγίους, χάρη στις κρυψίνοιες και στις μυστηριώδεις ενέργειες της Εκκλησίας σε όλα τα ερωτικά πράγματα. Και χάρη στην Εκκλησία οι ερωτικές υποθέσεις έγιναν το μοναδικό αληθινό ενδιαφέρον που είναι κοινό σε όλες τις κοινωνικές σφαίρες -με μια υπερβολή που θα φαινόταν ανεξήγητη στην αρχαιότητα και που αργότερα θα προκαλέσει σίγουρα την ιλαρότητα."
(Χαραυγή, 1881)
"Οι αληθινά δραστήριοι άνθρωποι ζουν τώρα χωρίς Χριστιανισμό, ενώ οι πιο μετριοπαθείς και πιο στοχαστικοί κατέχουν μόνο ένα ευπρεπισμένο, δηλαδή ένα μοναδικά απλουστευμένο χριστιανισμό."
(Χαραυγή, 1881)
"Δεν πρέπει να εξωραΐζουμε και να καλλωπίζουμε τον Χριστιανισμό. Εξαπέλυσε πόλεμο μέχρι θανάτου εναντίον του ανώτερου τύπου ανθρώπου"
(Ο Αντίχριστος, 1888)
Ο Χριστιανισμός πήρε το μέρος όλων των αδύναμων, των παρακατιανών, των αποτυχημένων· έκανε ιδανικό τον λόγο των πνευματικά ισχυρότερων, διδάσκοντας ότι οι ανώτερες αξίες του πνεύματος είναι κάτι αμαρτωλό, κάτι παραπλανητικό -πειρασμοί.
(Ο Αντίχριστος, 1888)
"Η χριστιανική αντίληψη του Θεού -ο Θεός ως Θεός των αρρώστων, ο Θεός ως αράχνη, ο Θεός ως πνεύμα- είναι μια από τις πιο διεφθαρμένες αντιλήψεις του Θεού που εμφανίστηκαν ποτέ στη γη....Ο Θεός ως κήρυξη πολέμου εναντίον της ζωής, εναντίον της φύσης, εναντίον της θέλησης για ζωή! Ο Θεός· η συνταγή για κάθε συκοφαντία «αυτού του κόσμου»… Ο Θεός· η θεοποίηση του μηδενός, η θέληση του μηδενός που εκφράζεται με άγια λόγια!…"
(Ο Αντίχριστος, 1888)
"Ο χριστιανός μπορεί να νιώθει αντιεβραίος χωρίς να συνειδητοποιεί ότι αυτός ο ίδιος είναι η έσχατη εβραϊκή συνέπεια!"
(Ο Αντίχριστος, 1888)
"Υπάρχει ένα ανατολίτικο και θηλυκό στοιχείο στον Χριστιανισμό: Αυτό ανακαλύπτουμε στην ιδέα ότι ο Θεός «παιδεύει όποιον αγαπά». Γιατί οι γυναίκες της Ανατολής θεωρούν την τιμωρία και τον αυστηρό περιορισμό τους μακριά από τον κόσμο ως δείγμα αγάπης του συζύγου τους, και διαμαρτύρονται έντονα όταν αυτό το σημάδι λείπει."
(Χαραυγή, 1881)
"Οι Εβραίοι μπόρεσαν, μ’ ένα «non plus ultra» θεατρινίστικου ταλέντου, να μπουν στην κορυφή όλων των κινημάτων παρακμής (όπως ο Χριστιανισμός του Παύλου), ώστε να δημιουργήσουν κάτι ισχυρότερο από οποιοδήποτε καταφατικό μέρος της ζωής."
(Ο Αντίχριστος, 1888)
"Όλες οι έννοιες της Εκκλησίας έχουν αναγνωριστεί τί είναι: Είναι η πιο κακοήθης πλαστογραφία, που έχει ως σκοπό την υποτίμηση της φύσης και των φυσικών αξιών. Ο ίδιος ο ιερέας έχει αναγνωριστεί τί είναι: To πιο επικίνδυνο είδος παρασίτου, η αληθινή δηλητηριώδης αράχνη της ζωής."
(Ο Αντίχριστος, 1888)
"Ο Χριστιανισμός οφείλει τους θριάμβους του στο άθλιο λιβάνισμα της προσωπικής κενοδοξίας. Μ’ αυτό προσέλκυσε όλους τους αποτυχημένους, όλους τους πρόθυμους για εξέγερση, όλους τους απόκληρους, τα αποβράσματα και τα σκουπίδια της ανθρωπότητας. Η «σωτηρία της ψυχής» -ή μ’ άλλα λόγια: «Ο κόσμος στρέφεται γύρω μου». "
(Ο Αντίχριστος, 1888)
Το δηλητήριο του δόγματος των «ίσων δικαιωμάτων για όλους» διασκορπίστηκε κυρίως από τον Χριστιανισμό.
(Ο Αντιχριστος, 1888)
"Ο Χριστιανισμός κήρυξε πόλεμο μέχρι θανάτου εναντίον κάθε έννοιας σεβασμού και αίσθησης της απόστασης μεταξύ ανθρώπου και ανθρώπου, δηλαδή, εναντίον της προϋπόθεσης για κάθε ανύψωση, για κάθε ανάπτυξη του πολιτισμού, κινούμενος από τα χειρότερα ένστικτα· από το μίσος των μαζών έφτιαξε το κύριο όπλο του εναντίον μας, εναντίον καθετί ευγενικού, χαρούμενου, υψηλόφρονος που υπάρχει πάνω στη γη, εναντίον της ευτυχίας μας στη γη."
(Ο Αντιχριστος, 1888)
"Ο Χριστιανισμός ήταν το πιο ολέθριο είδος μεγαλομανίας που υπήρξε ποτέ στη γη: Μικρά εξαμβλώματα υποκριτών και ψευτών άρχισαν να προβάλουν δικαιώματα ιδιοκτησίας των εννοιών του Θεού, της αλήθειας, του φωτός, του πνεύματος, της αγάπης, της σοφίας, της ζωής -λες κι αυτές οι ιδέες ήταν συνώνυμες μ’ αυτούς, λες και προοριζόταν να δηλώσουν την απόσταση τους από τον «κόσμο». Μικροί εξαίσιοι Εβραίοι, ώριμοι για εισαγωγή σε κάθε λογής τρελάδικο, μεταμόρφωσαν τις αξίες όπως αυτοί ήθελαν, λες και ο χριστιανός ήταν το νόημα, το αλάτι, το μέτρο και η έσχατη κρίση για όλα τα πράγματα."
(Ο Αντιχριστος, 1888)
"Πρέπει κανείς να φοράει γάντια όταν διαβάζει την Καινή Διαθήκη. Η γειτνίαση με τόση ακαθαρσία σχεδόν μας υποχρεώνει να το κάνουμε αυτό… Μάταια έψαξα σ’ όλη την Καινή Διαθήκη να διακρίνω ένα μονάχα συμπαθητικό χαρακτηριστικό. Σ’ αυτήν δεν υπάρχει τίποτε ελεύθερο, καλό, ντόμπρο, έντιμο."
(Ο Αντιχριστος, 1888)
"Είναι ανάγκη να προσθέσω ότι σ’ ολόκληρη την Καινή Διαθήκη υπάρχει μία μόνο μορφή που απαιτεί σεβασμό. Ο Πιλάτος, ο Ρωμαίος κυβερνήτης! Δεν μπορούσε να πείσει τον εαυτό του να πάρει στα σοβαρά μια φιλονικία μεταξύ Εβραίων. Ένας Εβραίος περισσότερο ή λιγότερο τί σημασία έχει;… Η ευγενής περιφρόνηση ενός Ρωμαίου, που αντιμετώπισε μια αδιάντροπη κατάχρηση της λέξης «αλήθεια», και πλούτισε την Καινή Διαθήκη με τη μόνο λέξη που έχει αξία· μια λέξη που αποτελεί κριτική, και μάλιστα εκμηδένιση της Καινής Διαθήκης: «Τί είναι αλήθεια;»."
(Ο Αντιχριστος, 1888)
"Ο Χριστιανισμός δεν είναι, όπως πιστεύουν πολλοί, αποτέλεσμα της σήψης της αρχαιότητας, της ευγενούς αρχαιότητας... Ο Χριστιανισμός είναι η έχθρα του άρρωστου ενστίκτου που στρέφεται εναντίον του υγιούς, εναντίον της υγείας της ίδιας. Καθετί καλοφτιαγμένο, περήφανο, εξαίσιο, η ομορφιά πριν απ’ όλα, του κάνει κακό στα μάτια και στα αυτιά… Ο Χριστιανισμός ήταν η μεγαλύτερη συμφορά της ανθρωπότητας ως τώρα."
(Ο Αντιχριστος, 1888)
"Ο Χριστιανισμός είναι επίσης αντίθετος προς κάθε πνευματική ευρωστία· χριστιανικός Λόγος είναι μόνο ο άρρωστος Λόγος. Ο Χριστιανισμός συμμαχεί με καθετί ηλίθιο, ξεστομίζει κατάρες εναντίον του πνεύματος, εναντίον της ανωτερότητας του υγιούς πνεύματος."
(Ο Αντιχριστος, 1888)
"Ονομάζω τον Χριστιανισμό μοναδική μεγάλη μάστιγα, μοναδική μεγάλη εσωτερική διαφθορά, μοναδικό μεγάλο ένστικτο εκδίκησης, που δεν βρίσκει μέσο αρκετά δηλητηριώδες, αρκετά ύπουλο, αρκετά υποχθόνιο, αρκετά ποταπό. Τον ονομάζω μοναδικό και αθάνατο στίγμα της ανθρωπότητας."
(Ο Αντιχριστος, 1888)
(Ο Αντιχριστος, 1888)
"Οι Εβραίοι είναι οι εφευρέτες του Χριστιανισμού!"
(Χαρούμενη Επιστήμη, 1882)
"Ο Χριστιανισμός χρειάζεται την αρρώστια όπως ο αρχαίος Ελληνισμός χρειάζεται μια υπεραφθονία υγείας. Να κάνεις τους ανθρώπους άρρωστους· αυτός είναι ο αληθινός κρυφός σκοπός ολόκληρου του συστήματος των λυτρωτικών μεθόδων της Εκκλησίας."
(Ο Αντιχριστος, 1888)
"Η Εκκλησία προσπάθησε να παραμορφώσει τα ανθρώπινα όντα εξασθενίζοντάς τα και ισχυριζόμενη ότι τα εξύψωσε και τα τελειοποίησε!"
(Λυκόφως των Ειδώλων, 1888)
"Ο χριστιανός είναι απλώς ένας Εβραίος με πιο «φιλελεύθερες» πεποιθήσεις."
(Ο Αντιχριστος, 1888)
"Ο Σταυρός είναι το αναγνωριστικό σημάδι για την πιο υποχθόνια συνωμοσία που υπήρξε ποτέ εναντίον της υγείας, της ομορφιάς, ο,τιδήποτε καλοφτιαγμένου, εναντίον του θάρρους, του πνεύματος, της καλοσύνης της ψυχής, εναντίον της ίδιας της ζωής!"
(Ο Αντιχριστος, 1888)
"Όπου οι Ολύμπιοι Θεοί υποχώρησαν στα παρασκήνια, η ελληνική ζωή έγινε πιο σκυθρωπή, πιο νευρική. Ο Χριστιανισμός βύθισε τον άνθρωπο στο βούρκο. Επιθυμεί να καταστρέψει, να προκαλέσει ζάλη και σύγχυση. Ένα μόνο πράγμα δεν επιθυμεί, το μέτρο. Και γι' αυτό το λόγο, ο Χριστιανισμός είναι με τη βαθύτερη έννοια βαρβαρικός, χυδαίος, ασιατικός και μη ελληνικός!
(Ανθρώπινο, πολύ ανθρώπινο, 1878)
"Η «αθανασία» που παραχωρήθηκε σε κάθε Πέτρο και Παύλο ήταν μέχρι τώρα η πιο μεγάλη, η πιο μοχθηρή απόπειρα δολοφονίας της ευγενούς ανθρωπότητας."
(Ο Αντιχριστος, 1888)
"Η θρησκευτικότητα των αρχαίων Ελλήνων είναι αξιοθαύμαστη. Είναι πολύ ευγενής ο τύπος ανθρώπου που στέκεται κατ' αυτόν τον τρόπο μπροστά στη φύση και τη ζωή! Αργότερα όταν η πλέμπα θα κυριαρχήσει στην Ελλάδα, η θρησκεία θα καταπνιχτεί από το φόβο· ο χριστιανισμός προετοιμάζεται."
(Πέραν του Καλού και του Κακού, 1886)
"Φυλαχτείτε προπάντων από την ιδέα να χλευάζετε τη μυθολογία των Ελλήνων με το πρόσχημα ότι μοιάζει τόσο λίγο με τη δική σας βαθιά μεταφυσική!"
(Χαραυγή, 1881)
"Οι σύγχρονοι άνθρωποι δεν μπορούν να αισθανθούν την τρομερή ένταση που έφερε στα αρχαία γούστα η περίεργη διατύπωση "ο θεός στο σταυρό", γιατί πια έχουν ζυμωθεί με τις χριστιανικές ορολογίες. Ποτέ δεν ξανάγινε μια τόσο θρασύτατη αντιστροφή όλων των αρχαίων αξιών, ένα φαινόμενο τόσο τρομακτικό. Φαίνεται πως μ' αυτό η Ανατολή, με τα βάθη της και τους σκλάβους της, έπαιρνε εκδίκηση από τη Ρώμη με την ευγενική και ρηχή της ανεξιθρησκεία."
(Πέραν του Καλού και του Κακού, 1886)
"Θα έπρεπε να αποτελεί βάρος για τη συνείδηση της πνευματικής Ευρώπης η προσκόλληση στην Παλαιά Διαθήκη, σ' αυτό το βιβλικό ροκοκό που με την προσθήκη του έφτιαξαν την Βίβλο, το "βιβλίο των βιβίων" όπως λένε και που είναι σχεδόν η μεγαλύτερη προσβολή και αμαρτία για το πνεύμα!"
(Πέραν του Καλού και του Κακού, 1886)
"Ο Χριστιανισμός ήταν μέχρι σήμερα η πιο καταστροφική αλαζονεία. Οι Χριστιανοί είναι όντα που δεν είχαν την ευγένεια να διακρίνουν τις αβυσσαλέες διαφορές που χωρίζουν τους ανθρώπους, την ιεραρχία με άλλα λόγια. Αυτά τα όντα κατεύθυναν ως τώρα τα πεπρωμένα της Ευρώπης, μέσα από την ιδεολογία τους για την ισότητα απέναντι στο Θεό καταφέρνοντας τελικά να εμφανιστεί ενα παρηκμασμένο πλάσμα, ενα κοπιαδαστό και σχεδόν γελοίο ζώο, γεμάτο αγαθοσύνη, μετριότητα και εξασθένιση: ο άνθρωπος της σύγχρονης Ευρώπης!"
(Πέραν του Καλού και του Κακού, 1886)
"Κατά τα πρώτα χρόνια του Μεσαίωνα έγινε ο "εξευγενισμός" των Γερμανών. Και τι αποτέλεσμα είχε αυτή η "εξύψωση"; Οι ωραίοι αυτοί Γερμανοί που "βελτιώθηκαν" έπεσαν μέσα στα κλουβιά τους, ανήμποροι, εκμηδενισμένοι κι άρχισαν να μισούν τόσο τον εαυτό τους όσο και τα ίδια τα ένστικτα της ζωής, άρχισαν να νιώθουν έχθρα και καχυποψία για όσους είχαν, ακόμη, το προνόμιο να είναι δυνατοί κι ευτυχισμένοι. Να πώς τους έκαναν χριστιανούς."
(Λυκόφως των Ειδώλων, 1888)
"Ο Βούδδας είπε: "Μην κολακεύεις τον ευεργέτη σου". Ξαναπείτε αυτά τα λόγια σε μια χριστιανική εκκλησία! Αμέσως καθαρίζουν τον αέρα από κάθε τι χριστιανικό!"
(Χαρούμενη Επιστήμη, 1882)
"Πόση μιζέρια περιέχει και ποση δυσωδία αποπνέει η Καινή μας Διαθήκη σε σύγκριση με τους ινδουιστικούς Νόμους του Μανού!"
(Λυκόφως των Ειδώλων, 1888)
"Ο Χριστιανισμός προήλθε από τις εβραϊκές ρίζες και φανερώνει όλη την κίνηση της εναντίωσης σε κάθε ανατροφή και ηθική που αφορά τη φυλή.
(Λυκόφως των Ειδώλων, 1888)
Ο Χριστιανισμός είναι η κατ' εξοχήν αντίθετη θρησκεία προς την Αρία φυλή."
(Λυκόφως των Ειδώλων, 1888)
"Οι χριστιανοί είναι εκφυλισμένα άτομα που όταν καταδικάζουν και σπιλώνουν τους άλλους, το κάνουν για την παρηγοριά της εκδίκησης, ακριβώς όπως οι σοσιαλιστές. Η Δευτέρα Παρουσία αποτελεί την πιο γλυκειά εκδίκηση, όπως και η επανάσταση του εργάτη, μόνο που η δική της εκδίκηση θα είναι στην άλλην ζωή."
(Λυκόφως των Ειδώλων, 1888)
"Αυτό που είναι τελείως ασυγχώρητο στο χριστιανισμό είναι ότι εκμεταλλεύθηκε την αδυναμία των ετοιμοθάνατων, παραβιάζοντας τη συνείδησή τους, και θεωρώντας την κατάστασή τους ένδειξη για τις αμαρτίες τους."
(Λυκόφως των Ειδώλων, 1888)
"Α, ώστε κηρύχνετε υπομονή με τα επίγεια; Αλλά, κακόμοιροι, είναι αυτά τα επίγεια που έχουν κάνει πολλή υπομονή μ' εσάς, βλάσφημοι! Αληθινά πολύ νωρίς πέθανε εκείνος ο Εβραίος που οι κήρυκες του αργού θανάτου τον τιμούν"
(Τάδε έφη Ζαρατούστρα, 1883 )
"Πιστέψτε το αδελφοί μου! Ο Εβραίος Ιησούς πέθανε πολύ νωρίς. Μα κι ο ίδιος θ' αναθεωρούσε τη διδασκαλία του αν ζούσε για να φτάσει στην ηλικία μου! Ήταν αρκετά ευγενικός για να την αναθεωρήσει!"
(Τάδε έφη Ζαρατούστρα, 1883 )
"Οι παλιοί θεοί δεν έσβησαν 'μέσα στο λυκόφωτο' - αυτό είναι ένα ψέμα! Αντίθετα, κάποτε έσκασαν από τα γέλια! Κι αυτό γίνηκε όταν η πιο άθεη κουβέντα βγήκε από το στόμα ενός θεού, καθώς έλεγε: 'Δεν υπάρχει παρά ένας Θεός! Δεν υπάρχουν άλλοι θεοί έξω από μένα!'. Ένας γέρος θεός με αγριωπά γένεια, ένας ζηλιάρης θεός!"
(Τάδε έφη Ζαρατούστρα, 1883 )
"Πολλοί ευγενείς χρειάζονται , και ευγενείς πολών ειδών, για να υπάρξει ευγένεια! Ακριβώς τούτη είναι η έννοια του θεού! Τ' ότι υπάρχουν θεοί κι όχι Θεός!
(Τάδε έφη Ζαρατούστρα, 1883 )
"Με κατηφή περίσκεψη διασχίζω τις χιλιετίες αυτού του φρενοκομείου που λέγεται χριστιανισμός, χριστιανική πίστη, χριστιανική εκκλησία και προσέχω να μην ενοχοποιήσω την ανθρωπότητα για τις διανοητικές αρρώστιες της."
(Αντίχριστος, 1888)
"Εγώ δεν εξυμνώ τη Γη της Επαγγελιας. Γιατί σ' αυτη τη γη, όπου το χειρότερο απ' όλα τα δέντρα έχει φυτρώσει, ο Σταυρός, δεν υπάρχει τίποτα άξιο εξύμνησης!"
(Τάδε έφη Ζαρατούστρα, 1883 )
"Ο Χριστιανισμός εκμηδένισε σε κάθε άτομο την πίστη στις αρετές του, εξαφάνισε για πάντα από τη γη εκείνους τους μεγάλους ενάρετους που αφθονούσανε στην αρχαιότητα."
(Χαρούμενη Επιστήμη, 1882)
"Η χριστιανική απόφαση να βρίσκει τον κόσμο άσχημο και κακό, τον έκανε να είναι άσχημος και κακός"
(Χαρούμενη Επιστήμη, 1882)
"Τώρα πια το γόνατό μας εναντιώνεται στο Χριστιανισμό, κι όχι τα επιχειρήματά μας"
(Χαρούμενη Επιστήμη, 1882)
"Ο Χριστιανισμός γύρεψε πραγματικά να εξιουδαϊσει τον κόσμο!"
(Χαρούμενη Επιστήμη, 1882)
"Μόνο σε εβραίικο τοπίο ήταν δυνατόν να υπάρξει ένας Ιησούς Χριστός. Εκεί μονάχα μπορούσε να ονειρευτεί ο Χριστός το ουράνιο τόξο του και την ουράνια σκάλα απ' όπου κατέβαινε ο Θεός στους ανθρώπους. Σ' ολα τα άλλα μέρη, η καλοκαιρία κι ο ήλιος παραήτανε ο καθημερινός κανόνας!"
(Χαρούμενη Επιστήμη, 1882)
"Οι Χριστιανοί προσπάθησαν να δικαιώσουν το δάσκαλό τους εκ των υστέρων και να καθοσιώσουν την πλάνη του κάνοντας την 'αλήθεια'. "
(Χαρούμενη Επιστήμη,1882)
"Αν ήθελε ο Θεός να γίνει αντικείμενο αγάπης, θα έπρεπε πρώτα να παραιτηθεί από το να κρίνει. Ένας δικαστής, ακόμη κι όταν είναι μεγαλόψυχος, δεν είναι ποτές αντικείμενο αγάπης. Ο ιδρυτής του Χριστιανισμού δεν σκέφτηκε πολύ έξυπνα σ' αυτό το σημείο. Ήτανε κι αυτός Εβραίος."
(Χαρούμενη Επιστήμη, 1882)
"Πώς; Ένας Θεός που αγαπάει τους ανθρώπους υπό τον όρο να τον αγαπούν; Που ρίχνει ματιές και απειλές σ' όποιον δεν πιστεύει σ' αυτήν την αγάπη; Μια αγάπη που δεν κατάφερε να ξεπεράσει τη δίψα για εκδίκηση; Πόσο ανατολίτιτκα είναι όλα αυτά! Αυτός ο λόγος είναι αρκετός για να κριτικάρουμε ολόκληρο το χριστιανισμό."
(Χαρούμενη Επιστήμη, 1882)
"H λέξη Γερμανοί -die Deutschen- αρχικά σήμαινε ειδωλολάτρες. Αυτό το όνομα δώσανε οι Γότθοι, αφού προσηλυτίστηκαν, στην μεγάλη μάζα των ομοφύλων τους που δεν είχαν βαφτιστεί και σ΄ αυτό ακολούθησαν τη μετάφραση των Εβδομήκοντα όπου τους ειδωλολάτρες τους ονόμαζαν με την ελληνική λέξη εθνικοί. Θα μπορούσαν σήμερα οι Γερμανοί να θεωρούν τιμή τους εκ των υστέρων ένα όνομα που άλλοτε ήτανε βρισιά, με το να γίνουν ο πρώτος μη χριστιανικός λαός της Ευρώπης. Ο Σοπενάουερ τους εκτιμούσε πολύ που είχανε μεγάλη προδιάθεση προς αυτή τη κατεύθυνση!"
(Χαρούμενη Επιστήμη, 1882)
"Τι κίβδηλο εξάμβλωμα πρέπεινα είναι ο μοντέρνος άνθρωπος όταν δεν ντρέπεται να λέγεται, παρ' όλα αυτά, χριστιανός!"
(Αντίχριστος, 1888)
"Αντιλαμβάνεται κανείς στον Χριστιανισμό μια μεγάλη δημοφιλή διαμαρτυρία ενάντια στη φιλοσοφία"
(Χαραυγή, 1881)
"Υπάρχουν συνταγές για να κατακτήσουμε το αίσθημα της δύναμης: Από τη μια πλευρά γι’ αυτούς που ξέρουν να αυτοκυριαρχούνται, και στους οποίους, εξ αιτίας αυτού, το αίσθημα της δύναμης είναι ήδη γνώριμο. Από την άλλη πλευρά, για εκείνους που δεν ξέρουν να αυτοκυριαρχούνται. Ο Βραχμανισμός έχει φροντίσει για τα άτομα του πρώτου είδους, ενώ ο Χριστιανισμός για τους ανθρώπους του δεύτερου είδους."
(Χαραυγή, 1881)
"Στη Βίβλο, περιγράφεται επίσης η ιστορία μιας από τις πιο φιλόδοξες και πιο αναιδείς ψυχές, ενός πνεύματος τόσο προληπτικού όσο και πανούργου, η ιστορία του απόστολου Παύλου!"
(Χαραυγή, 1881)
Ο Απόστολος Παύλος ήταν ο πρώτος χριστιανός, ο εφευρέτης του Χριστιανισμού! Πριν απ’ αυτόν υπήρχαν μόνο μερικοί αιρετικοί Ιουδαίοι!
(Χαραυγή, 1881)
"Θέλω να γράψω σ’ όλους τους τοίχους, όπου υπάρχουν τοίχοι, αυτήν την αιώνια κατηγορία εναντίον του Χριστιανισμού· έχω γράμματα για να κάνω ακόμη και τους τυφλούς να δουν."
(Ο Αντιχριστος, 1888)
"Ο Χριστιανισμός δημιόυργησε από τον Έρωτα και την Αφροδίτη -υπέρτατες ιδανικές δυνάμεις- στοιχειά της Κόλασης και φαντάσματα, προκαλώντας μαρτύρια στη συνείδηση των πιστών σε κάθε σεξουαλική διέγερση...Ο «δαίμονας» Έρωτας έγινε σιγά-σιγά πιο ενδιαφέρων για τους ανθρώπους παρά για τους αγγέλους και τους αγίους, χάρη στις κρυψίνοιες και στις μυστηριώδεις ενέργειες της Εκκλησίας σε όλα τα ερωτικά πράγματα. Και χάρη στην Εκκλησία οι ερωτικές υποθέσεις έγιναν το μοναδικό αληθινό ενδιαφέρον που είναι κοινό σε όλες τις κοινωνικές σφαίρες -με μια υπερβολή που θα φαινόταν ανεξήγητη στην αρχαιότητα και που αργότερα θα προκαλέσει σίγουρα την ιλαρότητα."
(Χαραυγή, 1881)
"Οι αληθινά δραστήριοι άνθρωποι ζουν τώρα χωρίς Χριστιανισμό, ενώ οι πιο μετριοπαθείς και πιο στοχαστικοί κατέχουν μόνο ένα ευπρεπισμένο, δηλαδή ένα μοναδικά απλουστευμένο χριστιανισμό."
(Χαραυγή, 1881)
"Δεν πρέπει να εξωραΐζουμε και να καλλωπίζουμε τον Χριστιανισμό. Εξαπέλυσε πόλεμο μέχρι θανάτου εναντίον του ανώτερου τύπου ανθρώπου"
(Ο Αντίχριστος, 1888)
Ο Χριστιανισμός πήρε το μέρος όλων των αδύναμων, των παρακατιανών, των αποτυχημένων· έκανε ιδανικό τον λόγο των πνευματικά ισχυρότερων, διδάσκοντας ότι οι ανώτερες αξίες του πνεύματος είναι κάτι αμαρτωλό, κάτι παραπλανητικό -πειρασμοί.
(Ο Αντίχριστος, 1888)
"Η χριστιανική αντίληψη του Θεού -ο Θεός ως Θεός των αρρώστων, ο Θεός ως αράχνη, ο Θεός ως πνεύμα- είναι μια από τις πιο διεφθαρμένες αντιλήψεις του Θεού που εμφανίστηκαν ποτέ στη γη....Ο Θεός ως κήρυξη πολέμου εναντίον της ζωής, εναντίον της φύσης, εναντίον της θέλησης για ζωή! Ο Θεός· η συνταγή για κάθε συκοφαντία «αυτού του κόσμου»… Ο Θεός· η θεοποίηση του μηδενός, η θέληση του μηδενός που εκφράζεται με άγια λόγια!…"
(Ο Αντίχριστος, 1888)
"Ο χριστιανός μπορεί να νιώθει αντιεβραίος χωρίς να συνειδητοποιεί ότι αυτός ο ίδιος είναι η έσχατη εβραϊκή συνέπεια!"
(Ο Αντίχριστος, 1888)
"Υπάρχει ένα ανατολίτικο και θηλυκό στοιχείο στον Χριστιανισμό: Αυτό ανακαλύπτουμε στην ιδέα ότι ο Θεός «παιδεύει όποιον αγαπά». Γιατί οι γυναίκες της Ανατολής θεωρούν την τιμωρία και τον αυστηρό περιορισμό τους μακριά από τον κόσμο ως δείγμα αγάπης του συζύγου τους, και διαμαρτύρονται έντονα όταν αυτό το σημάδι λείπει."
(Χαραυγή, 1881)
"Οι Εβραίοι μπόρεσαν, μ’ ένα «non plus ultra» θεατρινίστικου ταλέντου, να μπουν στην κορυφή όλων των κινημάτων παρακμής (όπως ο Χριστιανισμός του Παύλου), ώστε να δημιουργήσουν κάτι ισχυρότερο από οποιοδήποτε καταφατικό μέρος της ζωής."
(Ο Αντίχριστος, 1888)
"Όλες οι έννοιες της Εκκλησίας έχουν αναγνωριστεί τί είναι: Είναι η πιο κακοήθης πλαστογραφία, που έχει ως σκοπό την υποτίμηση της φύσης και των φυσικών αξιών. Ο ίδιος ο ιερέας έχει αναγνωριστεί τί είναι: To πιο επικίνδυνο είδος παρασίτου, η αληθινή δηλητηριώδης αράχνη της ζωής."
(Ο Αντίχριστος, 1888)
"Ο Χριστιανισμός οφείλει τους θριάμβους του στο άθλιο λιβάνισμα της προσωπικής κενοδοξίας. Μ’ αυτό προσέλκυσε όλους τους αποτυχημένους, όλους τους πρόθυμους για εξέγερση, όλους τους απόκληρους, τα αποβράσματα και τα σκουπίδια της ανθρωπότητας. Η «σωτηρία της ψυχής» -ή μ’ άλλα λόγια: «Ο κόσμος στρέφεται γύρω μου». "
(Ο Αντίχριστος, 1888)
Το δηλητήριο του δόγματος των «ίσων δικαιωμάτων για όλους» διασκορπίστηκε κυρίως από τον Χριστιανισμό.
(Ο Αντιχριστος, 1888)
"Ο Χριστιανισμός κήρυξε πόλεμο μέχρι θανάτου εναντίον κάθε έννοιας σεβασμού και αίσθησης της απόστασης μεταξύ ανθρώπου και ανθρώπου, δηλαδή, εναντίον της προϋπόθεσης για κάθε ανύψωση, για κάθε ανάπτυξη του πολιτισμού, κινούμενος από τα χειρότερα ένστικτα· από το μίσος των μαζών έφτιαξε το κύριο όπλο του εναντίον μας, εναντίον καθετί ευγενικού, χαρούμενου, υψηλόφρονος που υπάρχει πάνω στη γη, εναντίον της ευτυχίας μας στη γη."
(Ο Αντιχριστος, 1888)
"Ο Χριστιανισμός ήταν το πιο ολέθριο είδος μεγαλομανίας που υπήρξε ποτέ στη γη: Μικρά εξαμβλώματα υποκριτών και ψευτών άρχισαν να προβάλουν δικαιώματα ιδιοκτησίας των εννοιών του Θεού, της αλήθειας, του φωτός, του πνεύματος, της αγάπης, της σοφίας, της ζωής -λες κι αυτές οι ιδέες ήταν συνώνυμες μ’ αυτούς, λες και προοριζόταν να δηλώσουν την απόσταση τους από τον «κόσμο». Μικροί εξαίσιοι Εβραίοι, ώριμοι για εισαγωγή σε κάθε λογής τρελάδικο, μεταμόρφωσαν τις αξίες όπως αυτοί ήθελαν, λες και ο χριστιανός ήταν το νόημα, το αλάτι, το μέτρο και η έσχατη κρίση για όλα τα πράγματα."
(Ο Αντιχριστος, 1888)
"Πρέπει κανείς να φοράει γάντια όταν διαβάζει την Καινή Διαθήκη. Η γειτνίαση με τόση ακαθαρσία σχεδόν μας υποχρεώνει να το κάνουμε αυτό… Μάταια έψαξα σ’ όλη την Καινή Διαθήκη να διακρίνω ένα μονάχα συμπαθητικό χαρακτηριστικό. Σ’ αυτήν δεν υπάρχει τίποτε ελεύθερο, καλό, ντόμπρο, έντιμο."
(Ο Αντιχριστος, 1888)
"Είναι ανάγκη να προσθέσω ότι σ’ ολόκληρη την Καινή Διαθήκη υπάρχει μία μόνο μορφή που απαιτεί σεβασμό. Ο Πιλάτος, ο Ρωμαίος κυβερνήτης! Δεν μπορούσε να πείσει τον εαυτό του να πάρει στα σοβαρά μια φιλονικία μεταξύ Εβραίων. Ένας Εβραίος περισσότερο ή λιγότερο τί σημασία έχει;… Η ευγενής περιφρόνηση ενός Ρωμαίου, που αντιμετώπισε μια αδιάντροπη κατάχρηση της λέξης «αλήθεια», και πλούτισε την Καινή Διαθήκη με τη μόνο λέξη που έχει αξία· μια λέξη που αποτελεί κριτική, και μάλιστα εκμηδένιση της Καινής Διαθήκης: «Τί είναι αλήθεια;»."
(Ο Αντιχριστος, 1888)
"Ο Χριστιανισμός δεν είναι, όπως πιστεύουν πολλοί, αποτέλεσμα της σήψης της αρχαιότητας, της ευγενούς αρχαιότητας... Ο Χριστιανισμός είναι η έχθρα του άρρωστου ενστίκτου που στρέφεται εναντίον του υγιούς, εναντίον της υγείας της ίδιας. Καθετί καλοφτιαγμένο, περήφανο, εξαίσιο, η ομορφιά πριν απ’ όλα, του κάνει κακό στα μάτια και στα αυτιά… Ο Χριστιανισμός ήταν η μεγαλύτερη συμφορά της ανθρωπότητας ως τώρα."
(Ο Αντιχριστος, 1888)
"Ο Χριστιανισμός είναι επίσης αντίθετος προς κάθε πνευματική ευρωστία· χριστιανικός Λόγος είναι μόνο ο άρρωστος Λόγος. Ο Χριστιανισμός συμμαχεί με καθετί ηλίθιο, ξεστομίζει κατάρες εναντίον του πνεύματος, εναντίον της ανωτερότητας του υγιούς πνεύματος."
(Ο Αντιχριστος, 1888)
"Ονομάζω τον Χριστιανισμό μοναδική μεγάλη μάστιγα, μοναδική μεγάλη εσωτερική διαφθορά, μοναδικό μεγάλο ένστικτο εκδίκησης, που δεν βρίσκει μέσο αρκετά δηλητηριώδες, αρκετά ύπουλο, αρκετά υποχθόνιο, αρκετά ποταπό. Τον ονομάζω μοναδικό και αθάνατο στίγμα της ανθρωπότητας."
(Ο Αντιχριστος, 1888)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου