Να τιμάς το σώμα σου

Κανείς δεν μπορεί να σταματήσει τη διαδικασία της αλλαγής του σώματος. Κανείς δεν μπορεί να αλλάξει τη βασική δομή του. Ζεις μέσα σε κάτι που εμπεριέχει μια αόρατη ώθηση για το μέλλον, μια ώθηση που θα το οδηγήσει εκεί που το πηγαίνει η φύση του. Μην αποστρέφεσαι κανένα μέρος του, εκτός κι αν θέλεις να αρνηθείς τη σοφία που σε δημιούργησε. Να φέρεσαι στο σώμα σου σαν να είναι ένας ευπρόσδεκτος επισκέπτης που κάποτε θα πρέπει να φύγει. Όσο βρίσκεται εδώ, μην το παραμελείς, μην το δηλητηριάζεις.

Να το τιμάς, να το καλοδέχεσαι και να του επιτρέπεις να ακολουθήσει τη φυσική του πορεία, που είναι να φύγει κάποτε όπως ήρθε, να γυρίσει εκεί από όπου ήρθε. Να βλέπεις με χαρά το σώμα σου να περνάει τις προκαθορισμένες φάσεις. Να νιώθεις δέος για κάθε του εκατοστό. Όταν χτυπάς τα δάχτυλα του ποδιού σου ή κόβεσαι ή τραβάς κάποιο μυ και νιώθεις τα μικροπονάκια που σε κάνουν να συνειδητοποιείς ξαφνικά ακόμα και την πιο απλή σωματική λειτουργία, στάσου και θύμισε στον εαυτό σου πόση ευγνωμοσύνη πρέπει να νιώθεις που έχεις δάχτυλα και μυς.

Αναλογίσου ότι λειτουργούν τέλεια, χωρίς εσύ καν να το συνειδητοποιείς τον περισσότερο καιρό. Γιατί να κάνεις άσχημες σκέψεις για το σώμα σου, γιατί να βλέπεις με περιφρόνηση αυτό το θεϊκό δημιούργημα που διαρκώς αλλάζει; Έχεις το προνόμιο να έχεις το συγκεκριμένο σώμα. Να το τιμάς σαν να είναι το γκαράζ που μέσα του παρκάρεις την ψυχή σου. Αρνήσου να κάνεις σκέψεις περιφρόνησης για το γκαράζ της ψυχής σου, για το σώμα σου. Μην παραπονιέσαι για το σχήμα του, για το μέγεθός του ή για τα φθαρμένα του μέρη. Αν το βλέπεις μέσα από μια στάση ευγνωμοσύνης και δέους, τότε είναι μάλλον απίθανο να το παραμελείς.

Όταν το «εσύ» που κατοικεί μέσα σου βλέπει με θαυμασμό, κατάπληξη και δέος κάθε χιλιοστό αυτού του σύμπαντος, ξέροντας ότι δεν υπάρχουν λάθη, τότε το πιθανότερο είναι ότι θα κρατάς το σώμα σου καθαρό, λαμπερό και σε καλή κατάσταση, υγιές και ακτινοβόλο. Αν οι τρίχες επιλέξουν να βγουν μέσα στ΄αυτιά σου, πάνω στους ώμους και μέσα στη μύτη σου, αντί να φυτρώνουν στην κορυφή του κεφαλιού σου, ας είναι έτσι! Αν το δέρμα σου αρχίσει να χαλαρώνει, χειροκρότησε τη διαδικασία της χαλάρωσης. Αρνήσου να αγκιστρωθείς πάνω στη σάρκα σαν να πρόκειται να κρατήσει για πάντα.

Κάθε σώμα πορεύεται προς το θάνατο, κι όμως το παράδοξο παραμένει: μέσα σ΄αυτό το θνητό σώμα κατοικεί ο αθάνατος εαυτός σου. Βλέπε το σώμα σου σαν έναν τόπο από τον οποίο παρατηρείς τον κόσμο. Κάνε την επιλογή να ζεις έτσι, μέσα απ΄αυτή την ιερή και θαυμαστή σκοπιά που έδινε συχνά ο Ουόλτ Ουίτμαν μέσα στην υπέροχη ποίησή του. Σου δίνω κάποιες προτάσεις που θα σε βοηθήσουν να βάλεις στην καθημερινή σου ζωή τη σοφία των παρατηρήσεων του Ουόλτ Ουίτμαν:

-Δίνε καθημερινά ευχαριστίες γι΄αυτόν το ναό που στεγάζει την ψυχή σου. Να ευχαριστείς για το συκώτι, για το πάγκρεας, για την όρασή σου, για κάθε όργανο, για κάθε χιλιοστό του σώματός σου. Λέγε απλά: «Σ΄ευχαριστώ, γι΄αυτό το παρατηρητήριο που πάντα αλλάζει και πάντα είναι τέλειο».

-Γίνε πιο συνειδητός στον τρόπο που επιλέγεις να φέρεσαι στο θαύμα που λέγεται σώμα σου. Να του μιλάς όταν το γυμνάζεις, όταν του δίνεις υγιεινή τροφή και μεγάλες ποσότητες νερού. «Σε ευλογώ, υπέροχο σώμα μου. Με το να γνωρίζω πόσο τέλειο δημιούργημα είσαι, θα αποφεύγω να σε κακομεταχειρίζομαι».

-Να παρατηρείς τις αλλαγές που συμβαίνουν στο σώμα σου με χαρά και όχι με δυσφορία. Μην αποκαλείς κανένα μέρος του ελαττωματικό. Η φύση δεν δημιουργεί ελαττωματικά υλικά. Ένα σώμα που είναι καλά φροντισμένο έχει μεγαλύτερες δυνατότητες να βοηθήσει την πνευματική σου ανάπτυξη.

Ο υλικός κόσμος δημιουργείται από την αόρατη πνευματική διάσταση. Η αγνότητα στη σκέψη θα σε βοηθήσει να διατηρείς ένα αγνό, υγιές σώμα. Να θυμάσαι ότι οι σκέψεις είναι που γιατρεύουν το σώμα και όχι το αντίστροφο. Γι΄αυτό, το να ενστερνίζεσαι μια στάση δέους και ευγνωμοσύνης για το σώμα σου, αποτελεί έναν πολύ σημαντικό παράγοντα για την πνευματική σου ανάπτυξη και εξέλιξη.