Xρησιμοποίησε την προς Όφελος σου
Η αδυναμία είναι αρρώστια, άφησε την ΜΟΝΗ της, μαζί με την ψυχολόγο της ίσως, αλλά όχι μαζί με σένα. Ειδικά όταν η καταστροφή, υπάρχει μόνο μέσα στο μυαλό της,του, και την αναπαράγει-συντηρεί με ευλάβεια για να έχει κάποιο νόημα η ύπαρξη του και να συνεχίσει να βασανίζει ότι κινείται σε απόσταση χιλομέτρων, γύρω από το χίλιο-βασανισμένο ασήμαντο εγώ του.
Υπάρχει ένας κλασσικός και άκρως αποτελεσματικός τρόπος για να χειριστείς-ξεφορτωθείς κάθε υπεύθυνο που ζει καταναλώνοντας την διαθέσιμη περιρρέουσα ενέργεια. Κάθε άχρηστο όν που είναι ταγμένος στο να καταστρέφει κάθε εποικοδομητική, δημιουργική δράση, ώρα, στιγμή, χρόνο.. Διάβασε και πράξε αναλόγως.
Οι ινδιάνοι κι όχι μόνο της Αμερικής, είχαν πολύ έξυπνους τρόπους να χειρίζονται καθημερινά ζητήματα. Δεν θα μπορούσε να ήταν διαφορετικά αφού ήταν άνθρωποι που είχαν πολύ καλή επαφή με τον φυσικό κόσμο, όντας κυνηγοί και πολεμιστές. Είχαν το πολύτιμο στοιχείο της παρατηρητικότητας.
Πως θα μπορούσαν διαφορετικά να ανταπεξέλθουν στις σκληρές συνθήκες διαβίωσης. Είδαν λοιπόν πως όταν οι τραυματισμένοι κυνηγοί επικοινωνούσαν, για τα τραύματα τους, δηλ. γκρίνιαζαν συνεχώς, τα τραύματα τους αργούσαν να γιατρευτούν. Όχι μόνο αυτό, αλλά αυτή η συνεχής γκρίνια, επεκτεινόταν και στην υπόλοιποι ομάδα με αποτέλεσμα η φυλή να έχει πολλούς αγιάτρευτους κυνηγούς, και λίγους ικανούς. Με όλα τα άσχημα συνεπακόλουθα. Με έναν πολύ απλό τρόπο έλυσαν το πρόβλημα.
Όποιος ήθελε να επικοινωνήσει για τα τραύματα του, σωματικά ή ψυχικά, γινόταν ΜΟΝΟ ΔΗΜΟΣΙΑ. Η φυλή μαζευόταν και τον άκουγε με προσοχή και κατανόηση, τον συμβούλευαν τι να κάνει ή τι να μην κάνει, για να περάσει ο πόνος και να γιατρευτούν τα τραύματα. Αυτό μπορούσε να το κάνει κάποιος ΜΟΝΟ τρείς φορές. Αν επέμενε να συνεχίζει πέρα από τις τρείς επιτρεπόμενες φορές, η φυλή του γύριζε την πλάτη και δεν επιτρεπόταν σε κανέναν να τον ακούει.
Το πολύ απλό σαν σκέψη, αλλά και δύσκολο σαν εφαρμογή, σχέδιο τους ήταν να μπει ο τραυματίας σε κατάσταση ίασης εδώ και τώρα, αναλαμβάνοντας την ευθύνη του γεγονότος.
Κατάφεραν επίσης να ξεχωρίσουν την αναγκαία ανθρώπινη επικοινωνία, από την δόλια δράση της γκρίνιας.
Φέρε τώρα όλο αυτό στο σήμερα και δες πόσοι έχουν συνηθίσει και βολεύτηκαν να είναι τραυματίες και ζουν άρρωστοι από δική τους επιλογή, αλλά και από δική σου ευθύνη, επειδή κάθεσαι και ακούς την γκρίνια τους. Ξανά και Ξανά και Ξανά και Ξανά … Πάνω από τρεις [χιλιάδες] φορές. Κοίτα γύρω σου, πόσοι από τους γνωστούς που συναντάς καθημερινά, επιμένουν να γκρινιάζουν, να λένε και ξανά λένε τα ίδια και τα ίδια και τα ίδια χιλιάδες φορές.
Έχουν φύγει πολύ πάνω από τις τρείς επιτρεπόμενες φορές.
Ενισχύουν με τα λόγια τους τα τραύματα τους και μάλιστα με την δική σου ανοχή.
Χρονικά Ορια
Ο χρόνος είναι σημαντικό σημείο αναφοράς και πολύ καλό δικό σου εργαλείο για να εντοπίσεις, από πότε, ΧΡΟΝΙΚΑ, αυτό το επεισόδιο που ακούς για εκατοστή φορά, έχει πρωτοπαιχτεί. Τι θα συμβεί αν ξαφνικά σταματήσεις να γίνεσαι συνυπεύθυνος για την δική τους συνέχιση της γκρίνιας, της δικαιολογίας, της ανικανότητας, του βολέματος;
Α ΧΑ κάνε το και δες.
Στην καλύτερη περίπτωση, αυτόματα μετατρέπεσαι σε εχθρός. Κάποιος που δεν νοιάζεται γι αυτούς, τώρα που είναι αδύναμοι. «Είσαι αναίσθητος και κακός που αυτοί σε έχουν ανάγκη κι εσύ ο άχρηστος κοιτάς την πάρτη σου» και το διαλαλούν με ντουντούκα στο Σύμπαν για να σε αναγκάσουν να υποκύψεις στην παράνοια τους. Βολεύονται να είναι αδύναμοι μόνιμα γιατί είναι «Δικαιολογητική Προσωπικότητα». [Δες το άρθρο Θύματα Θυμάτων]
«Όλοι κάτω μαζί μας»Την αναγνωρίζεις -και την αποφεύγεις- γιατί ζει στο παρελθόν, βρίσκεται στο παρόν μόνο για να γκρινιάζει, μηρυκάζοντας το παρελθόν της, αφού το μέλλον της είναι ανύπαρκτο ή δυσοίωνο για να ταιριάζει στο παρελθόν της. Στο παρελθόν που ζει, θέλει να εγκλωβίσει κι εσένα κι ολόκληρη την ανθρωπότητα. Είναι το γνωστό σύνδρομο της «δικαιολογητικής προσωπικότητας» και σημαίνει «Όλοι κάτω μαζί μας»
Αυτός είναι ένας ορισμός της παράνοιας, με απλά λόγια σημαίνει, αφού δεν μπορώ να είμαι χαρούμενος, ούτε κι εσύ μπορείς να είσαι χαρούμενος. Αφού εγώ δεν βρίσκω λόγο να γελάω, ούτε κι εσύ μπορείς να γελάς. Αφού εγώ δεν έχω καλό γάμο – με ότι κι αν σημαίνει αυτό- ούτε κι εσύ μπορείς να είσαι χαρούμενη στον δικό σου γάμο. Αφού εγώ δεν μπορώ να στεριώσω σε δουλειά, εσύ που δουλεύεις είσαι ή βυσματωμένος άρα ανίκανος, ή τυχερός άρα και πάλι ανίκανος.
Αφού εγώ δεν πουλάω πάνω από ένα σπίτι το εξάμηνο, εσύ που πουλάς ένα τον μήνα, είσαι σατανιστής (!!!) κι άρα επικίνδυνος, πρέπει να σε διώξουν. Αφού εγώ δεν μπορώ να γράψω μια αράδα λέξεις, είμαι ανορθόγραφος, ασύντακτος και χωρίς φαντασία [αφού η φαντασία εδράζεται στο μέλλον] εσύ που γράφεις ένα βιβλίο και γίνεται κι επιτυχία ανήκεις στα γνωστά κυκλώματα που προωθούν σκουπίδια σαν το δικό σου.
«Αφού η δική μου ομάδα δεν πετυχαίνει στατιστικές πάνω από το όριο, η δική σου ομάδα τις πετυχαίνει επειδή πολύ απλά, είναι πλασματικές, δηλ. τις γράφετε μόνοι σας και δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα» !!!
Όλα αυτά που αναφέρω τα έχω ακούσει προσωπικά, σε συνεδρίες και σεμινάρια εταιρικά. Αυτό με τον «σατανιστή» πωλητή με άφησε με το στόμα ανοιχτό και κρατήθηκα πολύ για να μην παρεκτραπώ και βάλω τα γέλια σε εταιρικό σεμινάριο 60 επαγγελματιών, αν και χρειάστηκα μερικές πολύ βαθιές αναπνοές κι ένα καλό ανέκδοτο από την κάβα μου, το πέταξα, γελάσαμε όλοι μαζί και ισορροπήσαμε.
Το άλλο με τις στατιστικές, μου το ανέφερε ο μάνατζερ, ένας, αρκετά ακριβά καλοντυμένος κύριος, για την αντίπαλη ομάδα που αποτελείτο στην πλειοψηφία της από όμορφες γυναίκες, που πουλούσαν σχεδόν πέντε φορές πάνω από την δική του, χρηματοοικονομικά προϊόντα Είπε δηλ. ότι οι στατιστικές τους ήταν ψεύτικες που τις έφτιαχναν μόνες τους και υπνώτιζαν το διοικητικό συμβούλιο για να τις δεχτεί. Αυτή είναι η λέξη που είπε «υπνώτιζαν».
Στην ερώτηση μου πως μπορεί να γίνει αυτό αφού οι στατιστικές καθρεπτίζουν και τα συμβόλαια που υπογράφονται, τους νέους πελάτες, όπως και τα χρήματα στο ταμείο, απάντησε, με απόλυτα σοβαρό ύφος, ότι είναι «ψευδαίσθηση» και είμαστε θύματα «ύπνωσης» της άλλης ομάδας. Αυτή η «διαμάχη» ήταν ο βασικός λόγος που με κάλεσαν για τα εταιρικά σεμινάρια, η κόντρα ανάμεσα σε δύο ομάδες με χορταστικές πινελιές παραφυσικού, μεταφυσικού και υπερφυσικού μεγαλείου, σ’ ένα χρηματοοικονομικό ασφαλιστικό οργανισμό. Κάποτε θα γράψω γι αυτό, όπως και για τον «σατανιστή» που του το κόλλησαν σαν παρατσούκλι κάποια σαΐνια στο γραφείο κι ο τύπος αναγκάστηκε ν’ αλλάξει πόλη και δουλειά.
Η μικρή πιθανότητα να μάθουν από την άλλη ομάδα και να ανελιχθούν, δεν υπήρχε ούτε σαν λέξη και μόλις το άκουσαν από το στόμα μου, σχεδόν μου επιτέθηκαν λέγοντας πως «ΕΓΩ, δεν κάνω τέτοια πράματα, να κατεβάσουν τις στατιστικές και να πάψουν να μας το παίζουν σπουδαίες» και …
ΟΥΑΟΥ, νατο το σύνδρομο «Όλοι κάτω μαζί μας» Αφού ΕΓΩ δεν μπορώ ή δεν θέλω ή δεν αντέχω να είμαι ικανός πρέπει ΕΣΥ να μην με ξεπεράσεις και να μείνεις στον πάτο μαζί μου.
Είναι εκπληκτικά απίστευτο πόσο συχνά συμβαίνει αυτό και τώρα που πήρες μια ιδέα αν παρατηρήσεις γύρω σου, βλέπεις ό,τι συμβαίνει πολύ-πολύ συχνά και σε φαινομενικά ασύνδετα γεγονότα. Αυτό που συνδέει πολιτική και θρησκεία είναι αυτό το σύνδρομο «Όλοι κάτω μαζί μας»
Αυτό ο Βίλχελμ Ράιχ το ονομάζει «Συναισθηματική Πανούκλα» που οδηγεί σε «Ερημωτική Εξέλιξη» και προτείνω να μελετήσεις το βιβλίο του «Η ανάλυση του χαρακτήρα»
Να αναφέρω εδώ σε παρένθεση ότι:
Είναι ο «δικαιολογητικός» αυτός που σε θέλει μαζί του στον πάτο της ύπαρξης που βρίσκεταιΟ υγιής διανοητικά άνθρωπος ζει στο ΠΑΡΟΝ δημιουργώντας το ΜΕΛΛΟΝ, αξιοποιώντας το ΠΑΡΕΛΘΟΝ.Ο Συνδεδεμένος με την ΕΝΟΤΗΤΑ άνθρωπος, ζει στο ΜΕΛΛΟΝ δημιουργώντας το ΠΑΡΟΝ αποκομμένος από το ΠΑΡΕΛΘΟΝ.
Ο Δικαιολογητικός ζει στο ΠΑΡΕΛΘΟΝ, μόλις και μετά βίας ζει στο ΠΑΡΟΝ και του είναι άγνωστο έστω και σαν ιδέα δημιουργίας το ΜΕΛΛΟΝ.
και είναι ο ΧΡΟΝΟΣ ο οδοδείκτης.
> Είναι 2 χρόνια άνεργος (!!)
> Την άφησε ο Κώστας πέντε χρόνια πριν …
> Δεν τον αγαπούσε η μαμά του, εδώ και 30+ χρόνια …
> Έχασε τον τέλειο σύζυγο στα νιάτα της και πήρε εσένα τον … Πριν από 40+ χρόνια.
> Το αφεντικό την χαστούκισε πριν 10 χρόνια.
> Τον απέβαλλαν από το σχολείο στην 5η Δημοτικού και μέχρι σήμερα 30+ χρόνια δεν μπορεί να …
Τον, Την έδιωξαν, χτύπησαν, πλήγωσαν, πόνεσαν, έβρισαν, τόσο παλιά χρονικά, που ούτε και ο ίδιος δεν θυμάται πια να σου πει. Αν του πεις, πως ΜΟΝΟΣ του τα συντηρεί αυτά τα γεγονότα, με το να τα επαναλαμβάνει σε κάθε ευκαιρία που του δίνεται, δηλ. συνέχεια. Θα σε κοιτάξει με το βλέμμα της τρελής κάμπιας και θα σου πει πως «Δεν είσαι φίλος εσύ»
Αν του πεις πως σταματώντας την γκρίνια και τα χάπια θα μπορέσει ίσως να απολαύσει εκείνη την βόλτα στο πάρκο, θα σου πει πως είναι αδύνατον να κόψει τα χάπια γιατί πονάει, και η ψυχολόγος του είπε, να μιλάει για το πρόβλημα του σε έναν καλό του φίλο, για να μην νοιώθει πόνο. Γι αυτό και βγήκατε αυτή την βόλτα, για να σου πει (χιλιοστή φορά) πόσο άσχημα είναι τα πράγματα με την κρίση, που δεν τον παίρνουν σε καμιά δουλειά, δυο χρόνια τώρα. Θα ξεχάσει να αναφέρει πως από τις τελευτές δουλειές, που έκανες την ανοησία να τον συστήσεις, τον έδιωξαν κακήν κακώς λόγο ανικανότητας, και κακοτροπίας, εεε και πώς να το κάνουμε τα νέα διαδίδονται στην αγορά. Τι να κάνεις;
Άφησε τον ΜΟΝΟ ΤΟΥ, να συνεχίζει να γκρινιάζει για χρόνια προβλήματα, είτε είναι αληθινά είτε στην φαντασία του. Αν έστω και λίγο νοιάζεσαι για τον φίλο σου, άφησε τον ΜΟΝΟ του, μαζί με την ψυχολόγο του ίσως, αλλά όχι μαζί με σένα. Πες του πως αυτό που έχει σημασία είναι το τι κάνουμε ΤΩΡΑ, στον Παρόντα χρόνο και όχι το τι κάναμε ή μας έκαναν πριν ή στο τι θα μας κάνουν μετά.
Πες του πως τον νοιάζεσαι, δώσε του στοργή, αλλά σταμάτα να συντηρείς τα τραύματα του, γιατί θα σε τραβήξει μαζί του στον πάτο που ζει, αφού το σύνδρομο, «Όλοι κάτω μαζί μας» είναι σαν το παράσιτο που στο τέλος πεθαίνει μαζί με τον ξενιστή, βαμπιρίζοντας τον. Οι ινδιάνοι θα σου έλεγαν πως είσαι κι ΕΣΥ υπεύθυνος, που «δεν βρίσκει δουλειά τόσα χρόνια». Όταν του τα πεις αυτά, θα επιστρέψει, αυτόματα, το βλέμμα της τρελής κάμπιας, αλλά άφησε την μόνη της και ίσως τότε η κάμπια μεταμορφωθεί σε πεταλούδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου