Αν αφουγκραστείτε προσεκτικά κάτω από τη σχάρα μπορεί να ακούσετε τους κυματισμούς του νερού που ρέει.Αυτός είναι ο ήχος του μεγαλύτερου υπόγειου ποταμού του Λονδίνου, που εξακολουθεί να ρέει έως τις εκβολές του, όπου ενώνεται με τον Τάμεση.
Όμως, τι κρύβεται από κάτω; Κάτω από το έδαφος υπάρχει ένα αξιόλογο δίκτυο από σήραγγες και θαλάμους, που για να δημιουργηθούν από τους μηχανικούς πήρε αιώνες. Ο ποταμός Fleet παραμένει πλέον σε αυτές τις σήραγγες, ωστόσο, δεν ήταν πάντα έτσι.
Αν πάμε πίσω μερικούς αιώνες συναντάμε μια διαφορετική ιστορία.
Δεδομένου ότι η πόλη άρχισε να αναπτύσσεται ταχύτατα, μύλοι, βυρσοδεψεία και κρεοπωλεία ξεπήδησαν στις όχθες του ποταμού και σύντομα το νερό άρχισε να ρυπαίνεται από απόβλητα, ενώ έγινε ουσιαστικά μια χωματερή, ένας βολικός χώρος αποθήκευσης σκουπιδιών.
Ως εκ τούτου, όλα αυτά τα χρόνια ο ποταμός έγινε πιο ρηχός και το νερό έρεε πολύ πιο αργά από ό,τι σε προηγούμενα χρόνια, με μεγάλη επικινδυνότητα για την υγεία. Κάτι έπρεπε να γίνει. Η μεγάλη πυρκαγιά του Λονδίνου το 1666 έδωσε την ευκαιρία του καθαρισμού και της αναδημιουργίας του.
Το 1680 ένα κομμάτι του ποταμού μετατράπηκε σε Κανάλι και χαιρετίστηκε ως η «Βενετία της Αγγλίας». Ωστόσο, το 1860 ο ποταμός ενσωματώθηκε μέσα στο νέο δίκτυο των υπονόμων – ένα εκπληκτικό κομμάτι της βιομηχανικής τεχνολογίας που σχεδιάστηκε από τον πολιτικό μηχανικό Joseph Bazalgette.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου