Υπάρχουν στιγμές στη ζωή μας που καλούμαστε να ασχοληθούμε σοβαρά με την αυτοεκτίμησή μας. Όμως τι είδους εργασία πρέπει να κάνουμε; Εργασία συντήρησης ανακαίνισης ή μήπως πλήρης ανοικοδόμηση;Μπορώ να αλλάξω την αυτοεκτίμησή μου;
Πολλοί ισχυρίζονται ότι δεν είναι εύκολο ότι αποτελεί κομμάτι του ήδη διαμορφωμένου ψυχισμού του και επομένως είναι δύσκολο να αλλάξει. Ένα άτομο βέβαια, με υψηλή αυτοεκτίμηση είναι δύσκολο να γίνει άτομο χαμηλής αυτοεκτίμησης. Το αντίθετο όμως, μπορεί να συμβεί
Μια μελέτη που έγινε πρόσφατα αναφέρεται στην περίπτωση 102 γυναικών που έκαναν ψυχοθεραπεία επί πολλά χρόνια. Οι μισές από τις γυναίκες ύστερα από 7 χρόνια εργασίας με τον εαυτό τους έπαψαν να έχουν πια χαμηλή αυτοεκτίμηση. Πώς όμως έγινε αυτή η αλλαγή; Σύμφωνα με πορίσματα της έρευνας η αλλαγή έγινε επειδή κατάφεραν να δημιουργήσουν καλές σχέσεις με τους άλλους και να αποκτήσουν επαγγελματική αναγνώριση.
Ποιοι παράγοντες μπορούν να αυξήσουν την αυτοπεποίθησή μου;
Υπάρχουν καθοριστικές στιγμές στη ζωή μας που λειτουργούν ως νέο ξεκίνημα, Ένας σύντροφος στη ζωή μας που μας βοηθά με την αγάπη και τιε συμβουλές του μας ενδυναμώνει και μας γεμίζει αυτοπεποίθηση, μια δυνατή φιλική σχέση ή μια νέα παρέα μια ενδιαφέρουσα εργασία που μας προσφέρει κοινωνική αναγνώριση όλα αυτά είναι στοιχεία που ενδυναμώνουν και σταθεροποιούν την αυτοεκτίμησή μας.
Βλέπουμε δηλαδή ότι η αλλαγή είναι εφικτή. Μήπως όμως χρειάζονται συγκεκριμένες ενέργειες από μέρους μας;
Πρέπει να κάνουμε κάτι ή δεν πρέπει; Αυτό είναι το ερώτημα. Όπως σε όλες τις ψυχικές διαταραχές, στο άγχος στην κατάθλιψη έτσι και στο ζήτημα της αυτοεκτίμησης εμείς είμαστε αυτοί που διαιωνίζουμε μια κατάσταση και κανείς άλλος.
Πώς συμπεριφέρονται τα άτομα που έχουν υψηλή αυτοεκτίμηση;
Συνήθως τα άτομα αυτά επειδή είναι πιο δραστήρια έχουν περισσότερες ευκαιρίες να πετύχουν και να τονώσουν και άλλο την αξία τους. Αν αποτύχουν δεν θα καταρρεύσουν. Θα επιχειρήσουν δεν θα καταρρεύσουν θα επιχειρήσουν ξανά μετά από κάποιο χρονικό διάστημα. Ενώ τα άτομα με χαμηλή αυτοεκτίμηση θα αργήσουν πολύ να επιχειρήσουν ξανά... Αμφιβάλλουν για την αξία τους δεν πιστεύουν πως μπορούν να τα καταφέρουν.
Τι πρέπει να κάνω για να αλλάξω την αυτοεκτίμησή μου;
Σας προτείνουμε να επικεντρώσετε την προσοχή σας σε 3 βασικούς άξονες που ο καθένας ελέγχει 3 επιπλέον επίπεδα. Ποια είναι αυτά;
Να καλλιεργήσουμε τη σχέση με τον εαυτό μας και να την βελτιώσουμε. Να γνωρίσουμε ποιοι είμαστε καταρχάς. Να αποδεχτούμε αυτό που είμαστε. Να γίνουμε επιτέλους ειλικρινείς με εμάς.
Να αποκτήσουμε σιγά σιγά δράση. Να μάθουμε να μην κρίνουμε τον εαυτό μας στην αποτυχία. Να δρούμε συνέχεια και να μάθουμε να δεχόμαστε σιγά σιγά τις αποτυχίες μας.
Να επανεξετάσουμε τις σχέσεις μας με τους άλλους. Να δηλώνουμε τη θέλησή μας. Να μη διατάζουμε να ζητάμε τη στήριξη των άλλων. Να ξέρουμε ότι είμαστε σαν όλους τους άλλους ανθρώπους με ανάγκες και επιθυμίες που πρέπει να ακούμε και να εκφράζουμε.
Πώς αλλάζουμε τη σχέση με τον εαυτό μας.
Αναφέρουμε ενδεικτικά κάποια ερωτήματα που μπορείτε να θέσετε στον εαυτό σας.
-Μου αρέσει δεν μου αρέσει. Είστε σε θέση να προσδιορίσετε καθαρά τι σας αρέσει και τι δεν σας αρέσει; Πώς θα το εκφράσετε στους άλλους; Πώς θα αντιδράσετε στη διαφορετική γνώμη των άλλων;
-Γνωρίζω δεν γνωρίζω. Σε ποιους τομείς θεωρείτε ότι γνωρίζετε περισσότερα από τον μέσο όρο; Πώς θα λέγατε στους άλλους κάτι που εκείνοι δε γνωρίζουν; Τολμάτε να μάθετε καινούργια πράγματα να ρωτήσετε κάτι που δεν γνωρίζετε;
-Επιτυχίες αποτυχίες. Μπορείτε να κάνετε ένα τεστ, να μιλήσετε για κάποια αποτυχία σας χωρίς να υποτιμήσετε τον εαυτό σας; Και για μια επιτυχία σας χωρίς να αισθάνεσθε ότι παινεύετε τον εαυτό σας;
-Ελαττώματα/ προτερήματα.
Μπορείτε να αναγνωρίσετε τα ελαττώματα και τα προτερήματά σας; Όποτε χρειαστεί μπορείτε να μιλήσετε γι αυτά, χωρίς ούτε να παινεύεστε ούτε να παραπονιέστε;
Τι σημαίνει αποδέχομαι τον εαυτό μου;
Αφού γνωρίσουμε τον εαυτό μας καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε τα ελαττώματά μας και τα όριά μας. Πιστεύουμε συχνά πως για να είναι καλή η αυτοεκτίμησή μας πρέπει να είμαστε άνθρωποι χωρίς ελαττώματα. Όμως αυτό που έχει σημασία είναι να τα αποδεχόμαστε και να προσπαθούμε να τα αλλάξουμε.
Πολλές φορές οι ψυχολόγοι και οι ψυχίατροι ασχολούμαστε περισσότερο με τις ενοχές που νιώθουμε για κάτι που κάνουμε και αφήνουμε στους φιλοσόφους το θέμα της … ντροπής.
Το αίσθημα της ντροπής είναι συνήθως αυτό το οποίο μπορεί να κάνει ένα απλό ελάττωμα να εξελιχθεί σε κόμπλεξ είναι αυτό που μας σπρώχνει στην χαμηλή αυτοεκτίμηση.
Έχετε σκεφτεί ποτέ πόσο κακό σας κάνει η ντροπή;
Το να ξεπερνάμε την ντροπή μας είναι πολύ σημαντικό. Κάποιος που δεν ξέρει χορό για παράδειγμα και τον καλούν σε μια χοροεσπερίδα έχει δυο επιλογές. Η μία είναι να αποδεχτεί την πρόσκληση δηλώνοντας πως δεν ξέρει και μάλιστα ντρέπεται να χορέψει. Η άλλη είναι να μην παρδεχτεί την ντροπή, να κρυφτεί και να μην πάει. Ποιος κερδίζει περισσότερα; Ποιος μαθαίνει στη ζωή; Όπως παρατηρεί ο Ινδός συγγραφέας Β.Σ. Νάιπουλ «Από τη στιγμή που αναγνωρίζεις πώς ντρέπεσαι , η ντροπή έχει ήδη εξαφανιστεί».
Να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου.
Πολλές φορές αποφεύγουμε να εκδηλώσουμε τα αληθινά μας αισθήματα για να διαφυλάξουμε την αξιοπρέπειά μας. Κρατάμε θέσεις άμυνας. Θέλετε να βάλετε τις φωνές σε έναν φίλο που σας πλήγωσε. Σας ρωτά… «Σε πείραξε κάτι; Όχι βέβαια, απαντάμε» και πνίγουμε τα συναισθήματά μας. Προσπαθούμε να μη δείχνουμε πόσο μας ενδιαφέρει κάτι. Σε έναν διαγωνισμό για παράδειγμα, δεν λέμε πόσο θέλουμε να νικήσουμε γιατί φοβόμαστε την αποτυχία. Δεν παραδεχόμαστε πόσο πολύ θέλουμε μια δουλειά γιατί φοβόμαστε πως μπορεί να μην μας επιλέξουν στη συνέντευξη εργασίας. Δεν απαιτούμε ανοιχτά πράγματα, φοβόμαστε, δεν διεκδικούμε.
Να θυμάστε.
Η άρνηση να εκδηλώσω μια επιθυμία μου είναι άρνηση να αλλάξω κάτι γίνεται άρνηση δράσης, άρνηση να αλλάξω τον κόσμο μου. Τα λόγια μας υποδηλώνουν την παραίτησή μας και εσείς δεν θέλετε να παραιτηθείτε, έτσι δεν είναι;
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου