«Η ιστορία μας διδάσκει ότι όλες οι θρησκείες ιδρύθηκαν με τη βοήθεια της άγνοιας των εθνών, και από ανθρώπους οι οποίοι είχαν την αναίδεια ν” αποκαλούνται αντιπρόσωποι του Θεού.»«Αν παρακολουθήσουμε την εξέλιξη του ανθρώπινου νου, θα δούμε ότι η θεολογία φρόντισε να μην επεκτείνει τα όριά του.
Άρχισε λέγοντας παραμύθια, τα οποία διατεινόταν ότι ήταν ιερές αλήθειες, τα ενίσχυσε με ποιήματα, γεμάτα ευφάνταστα πράγματα και παιδαριώδεις ιστορίες· τον διασκέδαζε μόνο με τους θεούς και τ” απίστευτα κατορθώματά τους, εν ολίγοις, η θρησκεία μεταχειρίστηκε πάντα τους ανθρώπους σαν να ήταν παιδιά, που τα έβαζε να κοιμηθούν λέγοντάς τους παραμύθια, τα οποία η θρησκεία θέλει ακόμα να περάσει ως αλάνθαστες αλήθειες.
Αν οι αντιπρόσωποι των θεών έκαναν καμιά φορά κάποιες χρήσιμες ανακαλύψεις, φρόντιζαν πάντα να τις κρύβουν μέσα σε αινίγματα και να τις περιβάλλουν με σκοτάδια μυστηρίου.
Οι Πυθαγόρες και οι Πλάτωνες, για ν” αποκτήσουν κάποιες ανώφελες γνώσεις, αναγκάστηκαν να προσπέσουν στους ιερείς, να μυηθούν στα μυστήριά τους, να υποβληθούν στις δοκιμασίες που τους επέβαλλαν. Μόνο με αυτό το κόστος τους επιτράπηκε να πάρουν από την πηγή των μετουσιωμένων ιδεών τους, αποπλανώντας έτσι ακόμα εκείνους που μαγεύονται με το ακατανόητο. Ήταν ανάμεσα σε Ινδούς, Αιγύπτιους και Χαλδαίους ιερείς, ήταν σε σχολές αυτών των φαντασιοκόπων, ενδιαφερομένων να εκθρονίσουν την ανθρώπινη λογική, όπου η φιλοσοφία αναγκάστηκε να δανειστεί τις πρώτες της γνώσεις. Σκοτεινή ή ψεύτικη στις αρχές της, ανάκατη με ιστορίες και παραμύθια, φτιαγμένη μόνο για να παραπλανήσει τη φαντασία, η φιλοσοφία προόδευσε ταλαντευόμενη, και αντί να φωτίσει το νου, τον τύφλωσε, στρέφοντάς τον μακριά από τα πραγματικά χρήσιμα πράγματα.
Οι θεολογικές θεωρίες και μυστικιστικές ονειροπολήσεις των αρχαίων αποτελούν, ακόμα και σήμερα, κατά μέγα μέρος τους νόμους του φιλοσοφικού κόσμου. Υιοθετημένες από τη σύγχρονη θεολογία, σχεδόν δεν μπορούμε να παρεκκλίνουμε από αυτές χωρίς να μας πούνε αιρετικούς· μας διασκεδάζουν με αιθέρια όντα, πνεύματα, αγγέλους, δαιμόνια, τελώνια, και άλλα φαντάσματα, τα οποία αποτελούν το αντικείμενο των βαθύτερων στοχαστών μας και τη βάση της μεταφυσικής, μιας αφηρημένης και άχρηστης επιστήμης, στην οποία επί χιλιάδες χρόνια έχουν αφοσιωθεί μάταια οι μεγαλύτερες ιδιοφυΐες. Έτσι, υποθέσεις που εφεύραν κάποιοι φαντασιοκόποι από τη Βαβυλωνία και τη Μέμφιδα, εξακολουθούν να είναι η βάση μιας επιστήμης την οποία θεοποιούν για τον σκοταδισμό που κάνει να περάσει σαν θαυματουργός και θείος.
Οι πρώτοι νομοθέτες των εθνών ήταν ιερείς· οι πρώτοι μυθολόγοι και ποιητές ήταν ιερείς, οι πρώτοι φιλόσοφοι ήταν ιερείς· οι πρώτοι γιατροί ήταν ιερείς. Η επιστήμη στα χέρια τους έγινε κάτι ιερό, απαγορευμένο στους ασεβείς· μιλούσαν μόνο με αλληγορίες, εμβλήματα, αινίγματα και διφορούμενες προφητείες: κατάλληλοι τρόποι να διεγείρουν την περιέργεια, να υποκινήσουν τη φαντασία, και ιδιαίτερα να εμπνεύσουν στους αδαείς έναν ιερό σεβασμό γι” αυτούς που εκείνοι νόμιζαν εντεταλμένους του ουρανού, ικανούς να διαβάσουν το πεπρωμένο της Γης, και που με παρρησία υποκρίνονταν ότι ήταν όργανα της θεότητας.»
Από την διαθήκη του Ιερέα Ζάν Μελιέ.«Δεν υπάρχει θεός» (1664-1729)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου