Ομορφιά....

 Το κλασικό ελληνικό επίθετο του όμορφος ήταν καλλός.
Η κοινή ελληνική λέξη για το όμορφος ήταν "ωραίος", ένα επίθετο το οποίο ετυμολογικά προέρχεται από την λέξη "ώρα".
Στα κοινά ελληνικά, η ομορφιά ήταν συνεπώς συσχετισμένη με το να είναι κανείς ‘της μιας ώρας’.
Ένα ώριμο φρούτο (όταν δηλαδή είναι στην ώρα του) θεωρείτο όμορφο,
ενώ μια νεαρή γυναίκα η οποία προσπαθεί να δείχνει μεγαλύτερη
ή μια μεγαλύτερη γυναίκα που προσπαθεί να δείχνει νεότερη δεν θα θεωρείτο όμορφη.
Η λέξη ωραίος στην Αττική Ελληνική γλώσσα είχε πολλές σημασίες συμπεριλαμβανομένου του νέου και του ώριμου.
Η ομορφιά γενικά είναι το χαρακτηριστικό ενός ατόμου, ενός τόπου, ενός αντικειμένου
ή μιας ιδέας που προσφέρει μια αέναη εμπειρία απόλαυσης, ευχαρίστησης, νοήματος και ικανοποίησης....
Η ομορφιά είναι κάτι το πολύ υποκειμενικό.
Ίσως το πιο υποκειμενικό πράγμα στον κόσμο.
Όπως και το sexiness. Αν ρωτούσαμε  διαφορετικούς ανθρώπους για το τι θεωρούν ελκυστικό ή όμορφο ή καλαίσθητο ή σέξι
στα σίγουρα θα παίρναμε και διαφορετικές απαντήσεις.
Γιατί είναι όλα θέμα αισθητικής, και δεν υπάρχει τίποτα πιο προσωπικό από την αισθητική.
Συχνά στο κεφάλι μου παρομοιάζω την προσωπική αισθητική κάθε ανθρώπου με το αποτύπωμα των δαχτύλων του.
Και από μια οπτική θα μπορούσε να είναι.
Κι ο κόσμος ένας τεράστιος λευκός καμβάς πάνω στον οποίο καταγράφονται
σαν πολλά διαφορετικά χρώματα οι απόψεις τον ανθρώπων περί του ωραίου.
Τόσες διαφορετικές απόψεις, κι όμως ένα είναι σίγουρο.
Όλοι απολαμβάνουν το ωραίο, όλοι το ζητούν κι όλοι το αποζητούν.
Σε ένα ρούχο, μια φωτογραφία, ένα τραγούδι, έναν πίνακα,
μα πρώτα απ'όλα στους άλλους γύρω τους.
Δεν είναι τυχαίο που η εξωτερική εικόνα είναι το πρώτο ερέθισμα
απ'το οποίο πιανόμαστε ώστε να ερωτευθούμε κάποιον (όσο κι αν καταντά σχεδόν ασήμαντο στην πορεία...)
Η έννοια του ‘όμορφου’ συχνά περιλαμβάνει και την περίπτωση
όπου μια ύπαρξη βρίσκεται σε πλήρη ισορροπία και αρμονία με την φύση, κατάσταση
η οποία μπορεί να οδηγήσει σε αισθήματα έλξης και συναισθηματικής ευημερίας.
Επειδή όμως, είναι μια υποκειμενική εμπειρία, συχνά λέγεται ότι η ομορφιά είναι στα μάτια αυτού που βλέπει......
Ωστόσο, στην πιο βαθυστόχαστή της έννοια,
η ομορφιά μπορεί να δημιουργεί μια περίοπτη εμπειρία θετικής αντανάκλασης
γύρω από το νόημα της ύπαρξης κάθε ατόμου.
Υποκείμενο δε της ομορφιάς είναι οτιδήποτε συνηχεί με την προσωπική ολοκλήρωση.
Ο χαρακτηρισμός ενός ανθρώπου ως όμορφου,
είτε σε ατομικό επίπεδο είτε κατά κοινή ομολογία,
βασίζεται συχνά και σε κάποιο συνδυασμό εσωτερικής ομορφιάς,
η οποία συμπεριλαμβάνει ψυχολογικούς παράγοντες
όπως προσωπικότητα, ευφυΐα, χάρη, κοινωνικότητα, γοητεία, ηθική ακεραιότητα, αρμονία και κομψότητα και εξωτερικής ομορφιάς,
η οποία περιλαμβάνει φυσικούς σωματικούς παράγοντες,
όπως η υγεία, η νεότητα, η σεξουαλικότητα, η συμμετρία, η κοινοφιλία...
Αυτά ως αναφορά την εξωτερική ομορφιά...η οποία δεν θα πρέπει να υπολείπεται της
'' εσωτερικής ομορφιάς''
Η εσωτερική ομορφιά είναι η έννοια που χρησιμοποιείται για να περιγράψουμε την θετική πλευρά ενός ανθρώπου...
το οποίο δεν είναι αισθητικά όμορφο (δηλαδή δεν διαθέτει φυσική εξωτερική ομορφιά).
Οι περισσότεροι άνθρωποι υποστηρίζουν ότι στηρίζουν τις επιλογές τους στην εσωτερική ομορφιά...για τα άτομα που επιλέγουν ως ταίρι ή φίλους.. Αξίες, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνονται και η ευγένεια, η ευαισθησία, η τρυφερότητα ή η συμπόνια,
η δημιουργικότητα και η ευφυΐα λέγεται ότι μπορούν να κάνουν τον άνθρωπο που τις κατέχει επιθυμητό και ΟΜΟΡΦΟ.....
Και όπως έγραψε ο ''Έμερσον Ρ.''
Μπορεί να ταξιδέψουμε σ’ ολόκληρο τον κόσμο,
για να βρούμε την ομορφιά και τη γαλήνη, αλλά αν δεν την κουβαλάμε μέσα μας,
δεν πρόκειται ποτέ και πουθενά να τη συναντήσουμε.....

Μαρία Ιωσηφίδου