ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΕΣ ΓΡΑΦΕΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ

Δυστυχώς ένα μεγάλο μέρος των Ελλήνων που το παίζουν και διαβασμένοι ξέχασαν τα μνημειώδη γραπτά που μας κληροδότησαν οι προγονοί μας, και αναγόρευσαν τις ραδιουργίες τις επιδιώξεις και τα παραμύθια των Εβραίων ως ιερά κείμενα. Εγώ ως Έλληνας θλίβομε για την κατάντια τους.

Για μένα δεν υπάρχουν θεόπνευστες γραφές. Όλες είναι δημιουργήματα ανθρώπων, και τις θεωρώ θρησκευτικά παραμύθια. Επίσης αυτές οι γραφές είναι δημιουργήματα των Εβραίων, και ειδικά του Μωυσή αλλά και των επόμενων αρχηγών τους, που από τα χρόνια των Φαραώ, έβαλαν τους υψηλούς στόχους να κυριαρχήσουν στη γη. Δεν το έβλεπαν ως ουτοπία, γιατί ο τότε γνωστός κόσμος ήταν η Αίγυπτος και τα πέριξ.

Ακόμη οι Εβραίοι πάντα είχαν στόχο το πώς θα απαλλαγούν από τους Ρωμαίους, και σαν ραδιούργος λαός εφάρμοζε τα πιο περίεργα σενάρια. Δεν είναι άσχετη με τις δραστηριότητες του Παύλου και στη πυρκαγιά στην Ρώμη, για την οποία και δικαίως κατηγορήθηκε.

Μέσα σε αυτούς τους στόχους εντάσσετε και η δράση του Χριστού.
Oι Ρωμαίοι την ποινή της σταύρωσης επέβαλαν στους επαναστάτες κατά της Ρώμης όπως σταύρωσαν και τον Σπάρτακο. Μάλλον για επαναστάτης σταυρώθηκε ο Χριστός. Μπορεί να το απαίτησαν οι Εβραίοι, με το άρων άρων σταύρωσον αυτόν, αλλά δεν πιστεύω ότι ο Πιλάτος διέταξε την σταύρωση, γιατί το απαίτησαν οι Εβραίοι. Οι σταυροθέντες έμεναν επί του σταυρού δύο έως τρείς μέρες. Ο Χριστός έμεινε δύο ώρες. (σύμφωνα με τα ευαγγέλια). Ο Ιωσήφ ο Aριμαθείας ήταν βουλευτής και επόμενο ήταν να έχει προσωπική γνωριμία με τον Πιλάτο, να τον δωροδόκησε και να πείρε τον Χριστό λιπόθυμο. Και με τα αρώματα να τον συνέφεραν. Τα υπόλοιπα είναι γνωστά.

Ήταν μια καλά οργανωμένη κίνηση, μιας μεγάλης ομάδας Εβραίων, που δρούσε αυτόνομα, και εκμεταλλευόμενη την αναμονή του Μεσσία σύμφωνα με την θρησκεία τους. Ήταν και η εποχή των θαυματοποιών, και με καλά σκηνοθετημένα θαύματα προσπάθησαν να προσηλυτίσουν οπαδούς. Πέρα από τους 12 μαθητές και τις γυναίκες που τον ακολουθούσαν υπήρχε και η μεγάλη ομάδα των 70 συνεργατών (αβανταδόρων) οι οποίοι προηγούντο του Χριστού σε κάθε πόλη που επισκέπτονταν. Είχαν εντολή να μπαίνουν όχι μπουλούκι αλλά ανά δύο προφανώς να μην δημιουργήσουν υποψίες. Να συζητάνε με όποιους τους δέχονταν. Όχι συζητήσεις με όσους δεν τους δέχονταν, και να τινάζετε την σκόνη από τα σανδάλια σας καθώς θα φεύγετε από αυτούς.

Αυτοί οι 70 προετοίμαζαν την υποδοχή του Χριστού ως (χειροκροτητές), κάποιος από αυτούς έκανε τον αόμματο, άλλος τον παράλυτο, άλλος ή άλλοι τους δαιμονισμένους, τους οποίους ο Χριστός τάχα θεράπευε. Δεν σας κάνει εντύπωση που πλήθος ανθρώπων ζητούσαν από τον Χριστό όπου εμφανίζονταν να τους θεραπεύσει αλλά ο Χριστός θεράπευε μόνο ένα, αυτόν που άνηκε στους 70 αβανταδόρους της ομάδος που προηγείτο, και προσποιείτο, τον άρρωστο. Όπως καταλαβαίνετε για να γίνουν αυτά προϋποθέτει μια καλά οργανωμένη ομάδα.

Ρίξτε μια ματιά στο κατά Λουκά Ι΄α΄

Το πρώτο Ευαγγέλιο φέρετε ότι το έγραψε ο Μάρκος και μάλιστα 20 χρόνια μετά την σταύρωση του Χριστού. Τα χρόνια της δράσης του Χριστού 30 έως 33 μ.χ. ο Μάρκος ήταν 10 έως 13 ετών. Φέρετε ότι ήταν παρών μόνο κατά την σύλληψη του Χριστού. Είναι αδιανόητο ένα παιδί 13 ετών να έχει καταγράψει με τόσες λεπτομέρειες την επί 3 χρόνια δράση του Χριστού. Αλλά και κατά την προσαγωγή του στον Άννα, στον Καϊάφα, και εν συνεχεία σον Πόντιο Πιλάτο, καταγράφονται ακριβείς διάλογοι που προϋποθέτουν ότι παραβρίσκεται γραμματέας που κρατούσε πρακτικά. Όμως κάτι τέτοιο δεν υπάρχει σε κανένα γραπτό κείμενο.

Ο Μάρκος συγγράφει το κατά Μάρκον Ευαγγέλιο, σύμφωνα με την κυκλοφορούσα φήμη, αλλά κυρίως με τις υποδείξεις του Παύλου, και του Πέτρου. Μετά το κατά Μάρκο το οποίο χρησιμοποιήθηκε ως πρότυπο, συγγράφηκαν πλήθος ευαγγελίων. Με το πέρασμα του Χριστιανισμού από θρησκεία παράνομη σε επίσημη θρησκεία της Βυζαντινής αυτοκρατορίας, το ιερατείο προέβει στο ξεκαθάρισμα των ευαγγελίων. Κράτησε τα γνωστά μας 4 τα οποία και αναμόρφωσε εκ βάθρων και απέρριψε τα υπόλοιπα.

Σύμφωνα με την παλαιά διαθήκη, ο Μωυσής όταν ήταν μωρό η μάνα του τον έβαλε σε ένα καλάθι από καλαμιές, και τον απέθεσε στον ποταμό Νείλο. Λίγο πιο κάτω τον περισυνέλεξαν οι κόρες ου Φαραώ, που έκαναν μπάνιο.

Άρα ο Μωυσής μεγάλωσε σαν πριγκιπόπουλο, μέσα στο βασιλικό παλάτι, και ταυτόχρονα αποκτά δικαιώματα επί του θρόνου, σαν τρίτος γιός του Φαραώ. Πιθανολογείτε, σύμφωνα με Εβραϊκές πηγές, ότι γεννήθηκε το 1393 π.χ. και πέθανε το 1273 π.χ. σε ηλικία 120 ετών.

Η Αίγυπτος τότε ήταν μια μεγάλη χώρα, και περιλάμβανε όλη την ΒΑ Αφρική, όπου κατοικούσαν πλήθος ετεροκλήτων λαών, και επόμενο ήταν να δημιουργούν προβλήματα στους Φαραώ. Ο Φαραώ Αμενχοτέπ, προσπαθώντας να λύση το πρόβλημα αυτό, αποφάσισε να δώσει σε όλους αυτούς τους λαούς κάτι κοινό, ώστε να δέση ως ενιαίο κράτος. Αυτό θα ήταν ένας Θεός, και να καταργήσει τους 700 και πλέον Θεούς που λατρεύονταν στην τότε επικράτεια της Αιγύπτου. Σαν έξυπνος βασιλιάς, που ήταν, δεν τους έδωσε τον Άμμωνα τον Όσιρη η την Ίσιδα που ήταν οι μεγάλοι Θεοί της μητροπολιτικής Αιγύπτου, αλλά τον Ζωοδότη Ήλιο, το Θεό που λατρεύονταν ήδη από όλους τους λαούς της χώρας του. Στα Αιγυπτιακά ο ήλιος λεγόταν Ατών, και ο Φαραώ διαμόρφωσε το όνομά του από Αμενχοτέπ, σε Ακενατών, που σημαίνει, αυτός που εκπροσωπεί τον Ήλιο. Ο Ακενατών με την ενεργεία του αυτή ήταν ο πρώτος ηγέτης παγκοσμίως που συνέλαβε την ιδέα, και την εφάρμοσε για 17 χρόνια που βασίλευσε, (1379-1362 π.χ.)του μονοθεϊστικού συστήματος. Η πράξη του αυτή όμως προκάλεσε την δυσφορία και την οργή του πολυθεϊστικού ιερατείου, και για να τους αντιμετωπίσει ανέθεσε στον Μωυσή που είχε πλέον ανδρωθεί τα καθήκοντα του Αρχιερέα της νέας θρησκείας.

Ο Μωυσής φεύγοντας μαζί με τους Εβραίους από την Αίγυπτο, και σαν ένας πεπειραμένος πλέον Θεοπλάστης λόγω της θητείας του κοντά στον Ακενατών έπλασε ένα Θεό πολύ σκληρό κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των Εβραίων και της σκληρής πραγματικότητας που ζούσαν στο Σινά, και κατόρθωσε να τους τον επιβάλλει με επιτυχία. Επίσης στην ίδια λογική άρχισε να συντάσσετε η πεντάτευχος, που είναι η μυθολογία και ταυτόχρονα ο οδηγός και το ιερό βιβλίο των Εβραίων.

 Ο λόγος του Θεού, η Βίβλος και τo θαύμα της κυκλικής επιχειρηματολογίας

Η Βίβλος είναι ο λόγος του Θεού.
- Αλλά πώς είναι κανείς σίγουρος πως είναι ο λόγος του Θεού;
- Επειδή το γράφει στην Βίβλο.
- Και γιατί να πιστεύει κάποιος την Βίβλο;
- Γιατί η Βίβλος είναι αλάνθαστη.
- Και πώς ξέρει κάποιος ότι είναι αλάνθαστη;
- (Επειδή) Η Βίβλος είναι ο λόγος του Θεού!