Δύσκολες καταστάσεις στη ζωή: Τελικά είναι προβλήματα ή λύσεις;

Έχουμε κατανοήσει όλοι ότι η ζωή είναι ένα ταξίδι γεμάτο περιπέτειες στο οποίο ο καθένας από μας θα έρθει αντιμέτωπος με διάφορα φαινόμενα άλλοτε ευχάριστα κι άλλοτε δυσάρεστα.

Αυτό το ταξίδι εν πολλοίς δεν είναι συνειδητό κι αυτό έχει ως συνέπεια συχνά να μας αιφνιδιάζουν διάφορα γεγονότα που εμφανίζονται απρόσμενα, θα λέγαμε, και να διαταράσσουν τη ψυχική μας ηρεμία.

Ωστόσο ένα περιπετειώδες ταξίδι όπως είναι η ζωή δεν θα μπορούσε να μη περιέχει απροσδόκητες καταστάσεις και δυσκολίες. Άλλωστε η ζωή δεν είναι απλά ένα ταξίδι αλλά ένα τεράστιο πεδίο άσκησης κι αν έχουμε αυτό κατά νου τότε ένα φαινόμενο όσο παράδοξο, όσο ανεπιθύμητο κι αν φαντάζει θα ήταν τελικά αναμενόμενο. Όχι μόνο ως μέσο εξάσκησης κι αυτοβελτίωσης αλλά κι ως αποτέλεσμα επιλογών που κάναμε σε προηγούμενους σταθμούς ακόμη κι αν η λήθη τις έχει σκεπάσει.

Αν δούμε από αυτή την οπτική ένα οδυνηρό φαινόμενο που εμφανίζεται καθώς διανύουμε τη καθημερινότητα μας ίσως είναι πιο εύκολο να δεχθούμε ότι το πρόβλημα που περιέχει και θα κληθούμε να διαχειριστούμε είναι τελικά η λύση κι όχι το πρόβλημα. Ηχεί παράδοξα στ’ αυτιά μας ότι αυτό που έχουμε συνηθίσει να αποκαλούμε ως πρόβλημα δεν είναι πρόβλημα αλλά η λύση ενός προβλήματος το οποίο όμως διαφεύγει της μνήμης μας.

Θα έχετε ακούσει ότι τα ψυχοσωματικά προβλήματα είναι η καλύτερη λύση που βρήκε το υποσυνείδητο ώστε να εκφράσει μια εσωτερική σύγκρουση ή μια εσωτερική ανισορροπία. Δεν υπάρχει καλύτερο παράδειγμα απ’ αυτό για να αντιληφθούμε πως ακριβώς λειτουργούν οι νόμοι της ζωής μέσα στην απλή καθημερινότητα.

Εκτός από αληθινή, η παραπάνω συνθήκη, είναι κι ευφυής καθώς επιλέγει τη καλύτερη διαδρομή για να εκφραστεί πάνω στο σώμα και μάλιστα στο κατάλληλο όργανο που σχετίζεται με την εσωτερική διαμάχη. Μια διαμάχη που πολλές φορές αντιλαμβανόμαστε ωστόσο αγνοούμε άλλες φορές επιτηδευμένα κι άλλες φορές επειδή η καθημερινότητα θεωρείται πιο σπουδαία από τον εσωτερικό μας κόσμο.

Όπως λοιπόν ένα αυτοάνοσο ή ένα σύμπτωμα είναι το φαινόμενο μιας αόρατης για μας κατάστασης που ξεκινά στο ψυχονοητικό πεδίο μας για να καταλήξει στο σώμα, έτσι κι ένα φαινόμενο που εμφανίζεται στη ζωή μας είναι το αποτέλεσμα μιας κατάστασης που συντελείται επίσης στο ψυχονοητικό αλλά και συμπεριφορικό παρελθόν μας.

Το γιατί ένα αυτοάνοσο ή ένα σύμπτωμα διαλέγει συγκεκριμένο σημείο πάνω στο σώμα μας ή ένα φαινόμενο επιλέγει να μας συναντήσει σε συγκεκριμένο σταθμό της ζωής μας, είναι θέματα που θα αναλύσουμε σε επόμενα άρθρα, μέχρι τότε κάντε στο μυαλό σας μια αναλογία της καθημερινότητας με το σώμα σας.

Το σώμα είναι το πεδίο εγγραφής του εσωτερικού μας κόσμου, είχε πει ο Λακάν Γαλλος ψυχαναλυτής, συνεχιστής του Φρόυντ, και η καθημερινότητα κατ’ αναλογία είναι το πεδίο εγγραφής του ψυχονοητικού και συμπεριφορικού μας κόσμου.

Αν θέλουμε να κατανοήσουμε τι συμβαίνει γύρω μας ή τι συμβαίνει μέσα μας , ήρθε η ώρα να αναποδογυρίσουμε την οπτική μας και να βαδίσουμε νοητικά προς τα πίσω ιχνηλατώντας από το σύμπτωμα-φαινόμενο προς τη πηγή που το ανέβλυσε και τότε θα αντιληφθούμε ότι το σημερινό πρόβλημα είναι η λύση που βρήκε το χθες. Αν θέλουμε να αλλάξουμε το αποτέλεσμα μιας εξίσωσης θα πρέπει να αλλάξουμε κάτι από τους παράγοντες που βρίσκονται στην άλλη πλευρά, για παράδειγμα αν 1+1=2 αλλά δεν μας αρέσει το 2, γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι η αλλαγή πρέπει να γίνει κάπου ανάμεσα στο 1+1 είτε αλλάζοντας τους αριθμούς είτε το πρόσημο με το οποίο συνδέονται.