Ο βασιλιάς Ερρίκος ο 8ος έπρεπε να βρει έναν τρόπο να απαλλαγεί από τη γυναίκα του, την Αικατερίνη της Αραγονίας

Το 1527, ο βασιλιάς Ερρίκος ο 8ος της Αγγλίας αποφάσισε ότι έπρεπε να βρει έναν τρόπο να απαλλαγεί από τη γυναίκα του, την Αικατερίνη της Αραγονίας. Η Αικατερίνη δεν κατάφερε να γεννήσει ένα γιο, έναν αρσενικό διάδοχο που θα κατοχύρωνε τη συνέχεια της δυναστείας και ο Ερρίκος νόμιζε πως ήξερε το λόγο. Είχε διαβάσει στη βίβλο το απόσπασμα που έλεγε: «και αν ένας άνδρας πάρει τη γυναίκα του αδελφού του, δεν κάνει καλά. Έχει ξεσκεπάσει τη γύμνια του αδελφού του. Δεν θα κάνουν παιδιά». Πριν παντρευτεί τον Ερρίκο, η Αικατερίνη είχε παντρευτεί το μεγαλύτερο αδελφό του τον Αρθούρο, αλλά ο Αρθούρος είχε πεθάνει πέντε μήνες αργότερα. Ο Ερρίκος περίμενε όσο καιρό άρμοζε και μετά παντρεύτηκε τη χήρα του αδελφού του.

Η Αικατερίνη ήταν κόρη του βασιλιά Φερδινάνδου και της βασίλισσας Ισαβέλλας της Ισπανίας και ο γάμος της με τον Ερρίκο διατήρησε μια πολύτιμη συμμαχία. Τώρα, ωστόσο, η Αικατερίνη έπρεπε να τον επιβεβαιώσει ότι ο σύντομος γάμος της με τον Αρθούρο δεν είχε ποτέ ολοκληρωθεί. Αλλιώς ο Ερρίκος θα θεωρούσε τη σχέση τους αιμομικτική και το γάμο τους άκυρο. Η Αικατερίνη επέμενε ότι είχε παραμείνει παρθένα στη διάρκεια του γάμου της με τον Αρθούρο και ο Πάπας Κλήμης ο 7ος την υποστήριζε δίνοντας την ευλογία του στο δεύτερο γάμο της, πράγμα το οποίο δεν θα είχε κάνει αν τον θεωρούσε αιμομικτικό. Ωστόσο, μετά από χρόνια γάμου με τον Ερρίκο, η Αικατερίνη δεν είχε καταφέρει να γεννήσει γιο και στις αρχές της δεκαετίας του 1520 είχε μπει στην κλιμακτήριο. Για το βασιλιά κάτι τέτοιο σήμαινε μόνο ένα πράγμα: του είχε πει ψέματα για την παρθενιά της, ο γάμος τους ήταν αιμομικτικός και ο Θεός τους τιμωρούσε.

Υπήρχε ακόμη ένας λόγος που ο Ερρίκος ήθελε να απαλλαγεί από την Αικατερίνη: είχε ερωτευτεί μια νεαρότερη γυναίκα, την Άννα Μπόλεϊν. Και όχι μόνο την αγαπούσε αλλά αν την παντρευόταν θα μπορούσε ακόμη να ελπίζει ότι θα αποκτούσε ένα νόμιμο γιο. Ο γάμος του με την Αικατερίνη έπρεπε να ακυρωθεί. Για να γίνει όμως αυτό, έπρεπε ο Ερρίκος να κάνει αίτηση στο Βατικανό. Αλλά ο Πάπας Κλήμης δεν θα ακύρωνε ποτέ το γάμο.

Το καλοκαίρι του 1527, διαδόθηκαν φήμες σε ολόκληρη την Ευρώπη ότι ο Ερρίκος επρόκειτο να επιχειρήσει το αδύνατο – να ακυρώσει το γάμο του παρά τις αντιρρήσεις του Κλήμη. Η Αικατερίνη ποτέ δεν θα παραιτείτο από το θρόνο ούτε και θα έμπαινε σε μοναστήρι με δική της θέληση, όπως την είχε προτρέψει ο Ερρίκος. Αλλά ο Ερρίκος είχε το δικό του στρατηγικό σχέδιο: σταμάτησε να κοιμάται στο ίδιο κρεβάτι με την Αικατερίνη εφόσον τη θεωρούσε νύφη του και όχι νόμιμη σύζυγό του. Επέμενε να την ονομάζει Πριγκίπισσα της Ουαλλίας, τον τίτλο της ως χήρα του Αρθούρου. Τελικά το 1581 την εξόρισε από την αυλή και την έστειλε σε ένα μακρινό κάστρο. Ο πάπας τον διέταξε να την επαναφέρει στην αυλή αλλιώς θα τον αφόριζε, θα τον τιμωρούσε με τη χειρότερη τιμωρία που μπορεί να επιβληθεί σε Καθολικό. Ο Ερρίκος όχι μόνο αγνόησε την απειλή του, αλλά επέμενε ότι ο γάμος του με την Αικατερίνη είχε διαλυθεί και το 1533 παντρεύτηκε την Άννα Μπόλεϊν.

Ο Κλήμης αρνήθηκε να αναγνωρίσει το γάμο, αλλά ο Ερρίκος αδιαφορούσε. Δεν αναγνώριζε πια την εξουσία του πάπα και αποκόπηκε από τη Ρωμαϊκή Καθολική Εκκλησία. Στη θέση της ίδρυσε την Εκκλησία της Αγγλίας και ανακήρυξε τον εαυτό του κεφαλή της. Κι έτσι η νεοϊδρυθείσα Εκκλησία της Αγγλίας ανακήρυξε την Άννα Μπόλεϊν νόμιμη βασίλισσα της Αγγλίας.

Ο πάπας μεταχειρίστηκε κάθε πιθανή απειλή, αλλά δεν κατάφερε τίποτα. Ο Ερρίκος απλά τον αγνόησε. Ο Κλήμης έβγαζε καπνούς από το θυμό του – κανείς δεν του είχε συμπεριφερθεί ποτέ με τόση περιφρόνηση. Ο Ερρίκος τον είχε ταπεινώσει και δεν διέθετε κανένα τρόπο να τον εκδικηθεί. Ακόμη και ο αφορισμός (με τον οποίο τον απειλούσε διαρκώς αλλά δεν τον πραγματοποιούσε) δεν είχε πια σημασία. Η Αικατερίνη επίσης αισθάνθηκε την οδύνη της περιφρόνησης του Ερρίκου. Προσπάθησε να αντισταθεί, αλλά ο Ερρίκος αδιαφόρησε τελείως. Απομονωμένη από την αυλή, αγνοημένη από το βασιλιά, και τρελή από θυμό, σιγά-σιγά χειροτέρεψε και τελικά πέθανε τον Ιανουάριο του 1536 από κακοήθη όγκο της καρδιάς.