Ωστόσο, η δημιουργία ερωτικής σχέσης χαρακτηρίζεται συχνά ως μία πολύπλοκη διαδικασία, ενώ με την κυριαρχία της τεχνολογίας και την εισχώρησή της στις ερωτικές σχέσεις -παρά την εύκολη πρόσβαση σε πολλούς υποψήφιους συντρόφους- φαίνεται να επαυξήθηκε αυτή της η πολυπλοκότητα.
Έτσι, κατά την πλήρη καθιέρωση της τεχνολογίας στην καθημερινή μας ζωή, χρειάστηκε η χρήση νέου λήμματος για να ανταποκριθεί στις νέες ανάγκες που έφεραν οι τεχνολογικές επιταγές.
Το “Ghosting”, λοιπόν ήρθε δυναμικά στις ζωές μας και φαίνεται να μένει, καλώντας μας να το αποκωδικοποιήσουμε κατά τον καλύτερο και αποτελεσματικότερο τρόπο.
Ορισμός του Ghosting
Σύμφωνα με το Urban Dictionary πρόκειται για την “εξαφάνιση του ερωτικού συντρόφου χωρίς προειδοποίηση ή την ακύρωση των σχεδίων με περιορισμένη ή καθόλου επιλογή”.
Πιο αναλυτικά, το ghosting χαρακτηρίζεται από σταδιακή ή απότομη απόσυρση, άμβλυνση της οικειότητας, μείωση του ενδιαφέροντος, ματαίωση σχεδίων, αποφυγή φυσικής επαφής και κλείσιμο των καναλιών επικοινωνίας.
Πρόκειται για μια έμμεση κι εγωκεντρική μέθοδο χωρισμού, που συναντάται κατά κανόνα σε σχέσεις με χαμηλά επίπεδα οικειότητας.
Ghoster (Ο σύντροφος που επιδιώκει την εξαφάνιση)
Αρχικά, σύμφωνα με αναφορές των ιδίων των ghosters, επιλέγουν τη συγκεκριμένη ,μέθοδο χωρισμού για λόγους: ευκολίας, ελκυστικότητας, αρνητικής αλληλεπίδρασης, επιπέδου της σχέσης και ασφάλειας. Στην πρώτη περίπτωση, της ευκολίας, εννοείται η επιλογή του συντρόφου να απομακρυνθεί, ώστε να αποφύγει να έρθει αντιμέτωπος με την στάση και τα συναισθήματα του άλλου ατόμου.
Σε αντίστοιχη ποιοτική έρευνα αναφέρεται χαρακτηριστικά σε συνέντευξη “Ήθελα απλώς να τελειώσει χωρίς να προσθέσω κάτι από κοντά. Ήταν ο πιο εύκολος τρόπος.”
Πρόκειται για μια εξήγηση χωρίς ενσυναίσθηση, σεβασμό κι ενδιαφέρον για τα συναισθήματα και τη στάση του άλλου ατόμου.
Όσον αφορά στον παράγοντα της έλξης, φαίνεται ότι αν και υπαρκτή, είναι ανεπαρκής. Συγκεκριμένα, γίνονται αναφορές ότι ο Ghoster αισθάνεται ότι δεν υπάρχει ταίριασμα, κοινοί στόχοι και προθέσεις. Σε αυτήν την περίπτωση επιλέγεται η τακτική του ghosting, ώστε να αποφευχθούν οι άβολες εξηγήσεις. Σε παρόμοιο πλαίσιο είναι και ο παράγοντας της αρνητικής δυναμικής αλληλεπίδρασης. Σε αυτή την περίπτωση ο Ghoster ένιωσε κατά την επικοινωνία θυμό, απογοήτευση ή τοξικότητα.
Όπως αναφέρεται σε δήλωση στα πλαίσια ποιοτικής έρευνας “Η αλλαγή συναισθημάτων μού ήταν αμήχανη. Προτιμώ να μην το συζητήσω.” Συνεχίζοντας την ανάλυση των παραγόντων, η μέθοδος του Ghosting συνήθως επιλέγεται όταν μια γνωριμία ή πλατωνική ή αμιγώς σεξουαλική σχέση εξελίσσεται σε ρομαντική σχέση.
Σε αυτήν τη φάση εμφανίζονται τα περισσότερα περιστατικά αναίτιας εξαφάνισης προς αποφυγή μιας δύσκολης συζήτησης για την πορεία της σχέσης.
Σε αντίθεση με τους Ghostees (:ο σύντροφος-αποδέκτης της αναίτιας εξαφάνισης), που κατά την εξέλιξη της σχέσης αυξάνεται η αίσθηση και η ανάγκη της εγγύτητας με τον σύντροφο, οι Ghosters ισχυρίζονται ότι το επίπεδο της σχέσης επιτρέπει την εξαφάνιση.
Μάλιστα υπάρχει η αίσθηση ότι η εξήγηση της απόφασης είναι περιττή, καθώς δε δικαιολογείται από το πλαίσιο της σχέσης.
Ωστόσο, σύμφωνα με τη βιβλιογραφία, το ghosting εμφανίζεται όχι μόνο ως αποδεκτή αλλά και ως η καλύτερη μέθοδος χωρισμού για σχέσεις που περιορίζονται αποκλειστικά σε διαδικτυακό περιβάλλον, χωρίς καμία ή τακτική φυσική επαφή.
Τέλος, ακόμη ένας αποδεκτός παράγοντας για την επιλογή του Ghosting είναι η ασφάλεια. Όταν το άλλο πρόσωπο είναι περίεργο, φαινεται επικίνδυνο, έντονα παρεμβατικό κι ελεγκτικό, η ασφαλέστερη επιλογή δείχνει να είναι η απομάκρυνση χωρίς συζήτηση, διότι ίσως αυτή θα είναι χωρίς αποτέλεσμα και κατανόηση, επιβαρυντική και πιθανόν ακόμη κι επικίνδυνη.
Ωστόσο, φαίνεται ενδιαφέρον να συζητηθούν τα αναφερόμενα αυτά αίτια και να ερμηνευτούν και από άλλη σκοπιά.
Αρχικά, σύμφωνα με τη βιβλιογραφία, φαίνεται ότι οι πλειονότητα των Ghosters έχουν υποστεί παρόμοια συμπεριφορά σε προηγούμενη σχέση τους.
Έτσι, ένας από τους παράγοντες είναι η εκδίκηση. Αφενός, αυτή μπορεί να συμβαίνει είτε στα πλαίσια μιας σχέσης που ένας σύντροφος αποσύρθηκε με Ghosting, όμως τελικά επέστρεψε. Σε αυτή την περίπτωση ο δεύτερος υιοθετεί την ίδια τακτική εκδικητικά.
Να σημειωθεί ότι ακόμη και σε αυτήν τη μιμητική συμπεριφορά υποδεικνύεται η αμβλυμμένη ενσυναίσθηση, καθώς αυτή χαρακτηρίζεται από διαχείριση των αρνητικών συναισθημάτων του ίδιου του ατόμου και την κατανόηση των συναισθημάτων του άλλου.
Έτσι, σε αυτά τα περιστατικά προτείνεται η εξ αρχής απόσυρση με εξηγήσεις, αντί της κατοπτρικής μεθόδου ghosting. Αφετέρου, ακόμη μια μορφή εκδικητικού Ghosting είναι αυτή που μεταφέρονται τα κατάλοιπα προηγούμενης σχέσης -τερματισμένης χωρίς εξηγήσεις- στο νέο σύντροφο.
Ωστόσο, όπως προκύπτει από ποιοτικές έρευνες, το βασικό κίνητρο των ghosters είναι η αποφυγή σχετιζόμενη με τα αμήχανα συναισθήματα, τις σκέψεις, τη στάση του συντρόφου, τις εξηγήσεις, δηλαδή η αποφυγή της πραγματικής αλληλεπίδρασης.
Τις περισσότερες φορές πρόκειται για ανασφαλή άτομα -πιθανόν με ναρκισσιστικά στοιχεία- με προσωπικότητα αποφευκτικού τύπου. Αυτά τα άτομα αδυνατούν να δημιουργήσουν στενές συναισθηματικές σχέσεις, εξαιτίας προβλημάτων εμπιστοσύνης λόγω βαθιάς ανασφάλειας. Μάλιστα, τις περισσότερες φορές οι αποφάσεις αφορούν το ίδιο το άτομο, παρά την αλληλεπίδρασή του με τους άλλους.
Πιθανότατα, προσωπικά κωλύματα, συναισθήματα και σκέψεις να ωθούν το άτομο να επιλέξει το ghosting ως την πιο ασφαλή επιλογή.
Πρόκειται ουσιαστικά για μία επιλογή άμυνας.
Αυτά τα άτομα συχνά χρησιμοποιούν έμμεσες μεθόδου χωρισμού. Πιθανόν η αδυναμία τους να συναισθανθούν τα συναισθήματα του συντρόφου, τους οδηγεί στην υποτίμηση της αξίας της υπάρχουσας αλληλεπίδρασης, και από φόβο την αποφεύγουν, καθώς στα πρώτα στάδια της σχέσης η συναισθηματική επένδυση στο άλλο πρόσωπο συμβαίνει με την αλληλεπίδραση του φόβου (μήπως πληγωθούμε) και την ελπίδας (για τη δημιουργία της καλής σχέσης). Αυτές οι αποφευκτικού τύπου προσωπικότητες διαχειρίζονται με δυσκολία αυτό το αβέβαιο περιβάλλον της έναρξης.
Το γεγονός, ότι η προστασία της ευάλωτης αυτοεκτίμησής τους είναι ο σημαντικότερος παράγοντας, τους οδηγεί σε συμπεριφορές απομάκρυνσης. Ουσιαστικά, λόγω της δικής τους ανασφάλειας (μήπως προδοθούν ή πληγωθούν) επιλέγουν να αποχωρήσουν πρώτοι. Να είναι εκείνοι που απέρριψαν προτού απορριφθούν. Μια ακόμη μορφή φόβου εκφρασμένη με διαφορετικό τρόπο, αφορά τα άτομα που πιστεύουν σε σχέσεις πεπρωμένου (“Αν είναι να είμαστε μαζί, απλά θα συμβεί.”) Αυτά τα άτομα εξαφανίζονται, επειδή απογοητεύονται με την πρώτη δυσκολία ή οποιαδήποτε άρνηση ή άχαρη φάση κατά τη δημιουργία μιας σχέσης. Δεν μπαίνουν στη διαδικασία να ξεπεράσουν το εμπόδιο, αλλά το θεωρούν ως απόδειξη ότι “δεν ταιριάζουν”.
Έτσι, απομακρύνονται επειδή πιστεύουν ότι δεν αξίζει ούτε να επενδύσουν, αλλά και ούτε να εξηγήσουν. Νιώθουν ότι ποτέ δεν έχουν υπάρξει ουσιαστικά παρόντες, ούτε οι ίδιοι, αλλά και ούτε οι “παρελθοντικοί” τους “σύντροφοι”.
Τέλος, όσον αφορά τις επιπτώσεις αυτής της συμπεριφοράς για τους ίδιους τους ghosters, αφενός, η ίδια η αποφυγή του ατόμου, της συνάντησης, της επικοινωνίας, των εξηγήσεων, κτλ. είναι μία αγχώδης, στρεσογόνος διαδικασία.
Από την άλλη καθηλώνονται σ’ έναν συναισθηματικό φαύλο κύκλο. Αποφεύγοντας το πρόβλημα της συνδεσιμότητας και της ουσιαστικής αλληλεπίδρασης, αυτό δεν εξαφανίζεται. Αντιθέτως επαναλαμβάνεται και τείνει να επιβεβαιώνεται επαυξητικά, δημιουργώντας μοτίβα σχέσεων που τελικά δεν ικανοποιούν το άτομο, καθώς η έμφυτη ανάγκη του ατόμου δεν είναι να απορρίπτει και να απορρίπτεται, αλλά να αγαπά και να αγαπιέται.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου