Συζητάμε για τη θεωρία των πιθανοτήτων η οποία είναι άμεσα συνδεδεμένη με την ελεύθερη βούληση του ανθρώπου και το βαθμό της ελευθερίας της. Σύμφωνα με την υπόθεση που κάνουμε σε τούτο το σημείο κάθε ανθρώπινη ενέργεια-επιλογή είναι προβλέψιμη αναμενόμενη κι ήδη δομημένη. Το εύρος των πιθανών σεναρίων είναι απεριόριστο αλλά προδιαγεγραμμένο έτσι ώστε να καθιστούν την «απόλυτη» ελευθερία περιορισμένη. Επιπρόσθετα το πιθανό σενάριο που είναι ικανός να συλλάβει ο νους κάθε ανθρώπου είναι ήδη πραγματοποιημένο ως εν δυνάμει προϊόν σκέψης, ήδη υλοποιημένο κι η εμφάνιση του στο παχυλό επίπεδο της ύλης που βρισκόμαστε εξαρτάται απ’ την δύναμη της επιθυμίας-βούλησης αυτού του ανθρώπου.
Αυτό που δε θα επιλεγεί θα παραμείνει σε μια άχρονη αναμονή κάτι που κοινώς θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε ως «χαμένη ευκαιρία».
Στον αντίποδα αυτού του μη επιλεγμένου σεναρίου επιλέγεται πάντα κάποιο άλλο για ποικίλους προσωπικούς λόγους, που έχουν εκτενώς αναλυθεί στα δυο προηγούμενα βιβλία αυτής της σειράς, το οποίο με ένα εντελώς φυσικό τρόπο εμφανίζεται στη καθημερινότητα μας. Έχουμε συνηθίσει να αποκαλούμε «θαύματα» εκείνα τα εν αναμονή σενάρια που ποτέ δεν πιστέψαμε ότι υπήρξαν κι όμως υπάρχουν εξ αρχής εν αναμονή.
Ο διαθέσιμος αριθμός σεναρίων-επιλογών για κάθε άνθρωπο είναι σε συνάρτηση και σε απόλυτη σχέση με τις εξής συνθήκες: τη δύναμη της δημιουργικής νοερής εικονοποίησης ή πιο απλά φαντασίας που διαθέτει , με το εύρος της συνειδητότητας του και με το είδος των πεποιθήσεων που ενίοτε περιορίζουν αλλά και με τρόπο λανθάνων κατευθύνουν τον δημιουργικό οραματισμό.
Απ’ τον απέραντο ωκεανό των πιθανοτήτων κάθε άνθρωπος θα καταστεί ικανός να αλιεύσει αυτό που του αναλογεί σύμφωνα με πιο πάνω συνθήκες. Παρ’ όλα αυτά οι εν δυνάμει περιπτώσεις που είτε δεν εικονοποιήθηκαν είτε δεν επιλέγησαν είναι αναρίθμητες πλην όμως ανενεργές αλλά πάντοτε διαθέσιμες να διεγερθούν απ’ το κύμα της ανθρώπινης σκέψης που θα συντονισθεί μαζί τους.
Αυτή η απεριόριστη ελευθερία των επιλογών έχει εκ φυσικού της μόνο έναν περιορισμό: το γεγονός ότι κάθε τι που ο ανθρώπινος νους μπορεί να φανταστεί δεν είναι νέο ή αυτοδημιούργητο αλλά ήδη γεννημένο και τίποτε πέραν αυτών δε θα γεννηθεί εκ νέου παρά μόνο θα αφυπνιστεί και θα εγερθεί απ’ το άχρονο λήθαργο του.
Αυτή όμως η προαναφερθείσα ελευθερία επιλογών και βούλησης έχει πολλούς επίκτητους περιορισμούς τους οποίους θέτει ο άνθρωπος λόγω των ελλειπτικών συνθηκών που διαθέτει αλλά και των εσφαλμένων εμμονών που δε του επιτρέπουν να διευρύνει τους ορίζοντες του νου.
Από μόνος του αποτυγχάνει να συντονιστεί με τις αμέτρητες ευκαιρίες επειδή δεν είναι σε θέση να πιστέψει ότι είναι ήδη υπαρκτές. Ο άνθρωπος εν ολίγοις δεν δημιουργεί παρά μόνο υλοποιεί όλα όσα ο παγκόσμιος νους έχει ήδη δημιουργήσει κι απ’ αυτά μόνο όσα μπορεί να φανταστεί και να συνειδητοποιήσει ότι υπάρχουν ή όσα η σκέψη του καλεί.
Η διεύρυνση της δημιουργικής φαντασίας αλλά και της συνειδητότητας σε συνδυασμό με την αναδιαμόρφωση των πεποιθήσεων είναι τα κλειδιά που ανοίγουν τη κάμαρα όλων των θησαυρών.
Ό,τι ο ανθρώπινος νους μπορεί να φανταστεί σημαίνει ότι ήδη υπάρχει κι από κει και πέρα εναπόκειται σε άλλες διαθέσιμες δυνάμεις, που έχουμε αναλύσει και περιγράψει, η δυνατότητα εμφάνισης των στον τρισδιάστατο κόσμο. Ό,τι όμως ο άνθρωπος προσωρινά δε δύναται να φανταστεί δε σημαίνει ότι δεν υπάρχει απλώς ακόμη δεν είναι σε θέση να συλλάβει την ιδέα αυτή.
Το πιο απίθανο, το πλέον ασύλληπτο γεγονός είναι πιθανό και δημιουργημένο και κατά καιρούς αυτό έχει συντονιστεί με ανθρώπινες διάνοιες κι υλοποιήθηκε στη καθημερινότητα μας ως μια νέα εφεύρεση.
Όσο απεριόριστη φαντάζει η ελευθερία τόσο διευρυμένα είναι και τα όρια της πλην όμως τελικά προδιαγεγραμμένα πολύ πριν εμφανιστεί ο άνθρωπος στην ύλη.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου