Είναι πασίγνωστο πως υπάρχουν δύο οδοί μέσω των οποίων οι απόψεις εισέρχονται στην ψυχή –και ταυτόχρονα αποτελούν τις δύο κύριες δυνάμεις της: η νόηση και η βούληση. Φυσικότερη είναι εκείνη της νόησης, γιατί θα έπρεπε ν’ αποδεχόμαστε αποκλειστικά και μόνο όσες αλήθειες μπορούν ν’ αποδειχθούν. Συνηθέστερη όμως, καίτοι ενάντια στη φύση, είναι αυτή της βούλησης. Γιατί σχεδόν οι πάντες τείνουν να πιστεύουν όχι ότι αποδεικνύεται αλλά ότι τους είναι αρεστό.
Αυτές οι δυνάμεις έχουν η καθεμιά τις αρχές τους και τα κίνητρά τους.
Εκείνες του πνεύματος είναι αλήθειες φυσικές και γνωστές στους πάντες, όπως ότι το όλον είναι μεγαλύτερο από το μέρος του –πέραν διάφορων επιμέρους αξιωμάτων, που κάποιοι αντιλαμβάνονται και κάποιοι άλλοι όχι, και τα οποία όμως, εφόσον γίνουν αποδεκτά, ακόμη κι αν είναι ψευδή, έχουν τόση ισχύ όσο και τα αληθή για να οδηγήσουν στην πίστη.
Αυτές της βούλησης είναι κάποιες φυσικές επιθυμίες, κοινές σε όλους τους ανθρώπους, όπως η επιθυμία να είμαστε ευτυχισμένοι, που κανείς δεν μπορεί να μην έχει…
Αυτά όσων αφορά τις δυνάμεις που μας ωθούν να αποδεχθούμε μια άποψη.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου