Ως γονείς που θέλουμε το καλό των παιδιών μας πρέπει να μάθουμε να χρησιμοποιούμε λέξεις με θετικό περιεχόμενο, λέξεις με θετική ενέργεια. Αυτό θα οδηγήσει σίγουρα σε λιγότερες εντάσεις και συγκρούσεις. Και λέω λιγότερες γιατί σε μία οικογένεια που είναι ζωντανή οι συγκρούσεις είναι αναπόφευκτες. Σημασία έχει ο τρόπος που τις διαχειριζόμαστε ως γονείς. Βασικότερο όλων η συνοχή του ζευγαριού.
Το μήνυμα που έχουμε σκοπό να μεταδώσουμε μπορεί να μπερδέψει τα παιδιά αν οι γονείς δεν έχουν την ίδια αντιμετώπιση και την ίδια γραμμή. Αρχικά θα πρέπει να υπάρξει ένας μεταξύ των συντρόφων διάλογος γι’ αυτό που τους απασχολεί και να λάβουν από κοινού μία απόφαση την οποία και θα κρατήσουν. Τα παιδιά έχουν ανάγκη να νιώσουν ότι και οι δύο οι γονείς λειτουργούν με γνώμονα το δικό τους καλό. Οτιδήποτε άλλο δημιουργεί ανασφάλεια. Οι κανόνες θα πρέπει να είναι ξεκάθαροι, σαφής και απλοί. Χωρίς αυτό το πλαίσιο τα παιδιά μπορεί να αναπτύξουν ένα αίσθημα παντοδυναμίας που θα θέσει σε κίνδυνο τα ίδια και τους άλλους.
Επίσης, θα πρέπει να είναι προσαρμοσμένοι ανάλογα με την ηλικία του κάθε παιδιού και να επαναλαμβάνονται τακτικά. Σίγουρα τέλος, οι κανόνες θα πρέπει να τίθενται με διαλλακτικότητα και όχι με βία. Η υιοθέτηση βίαιων μεθόδων διαπαιδαγώγησης έχουν σαν αποτέλεσμα την υποβάθμιση της σχέσης του παιδιού με τον γονέα. Το παιδί αποκτά αμυντική συμπεριφορά η οποία μεταφράζεται σε επίμονη σιωπή, επιθετικότητα, πρόκληση αναταραχής και αναστάτωσης και στην περίπτωση των εφήβων παρουσίαση επικίνδυνων συμπεριφορών όπως παραβατική συμπεριφορά, ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες και εθισμοί.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου