Οι φυσιολογικοί άνθρωποι είναι αυτοί που δεν γνωρίζουμε πολύ καλά

Θαυμασμός. Τον έχουν αποκαλέσει ανά καιρούς εναρκτήριο κίνητρο για τον έρωτα και όχι μόνο. Ο Θαυμασμός είναι ο λόγος που σε ωθεί να θέλεις να γίνεις κάτι, να θέλεις να γίνεις κάποιος και είναι άρρητα συνδεδεμένος με την αίσθηση της επιτυχίας.

Με τι κριτήρια όμως θαυμάζουμε έναν άνθρωπο; Εξαιτίας της εξωτερικής του εμφάνισης; Του έργου που έχει αφήσει; Του επαγγέλματός του; Του τραπεζικού του λογαριασμού;

Όταν μεγαλώνουμε σε μια κοινωνία γεμάτη από στερεότυπα, πώς μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι τα κριτήρια του θαυμασμού μας είναι δικά μας και όχι επίπλαστα; Μαθαίνουμε από πολύ μικρή ηλικία πως η ζωή μας για να θεωρείται πετυχημένη, χρειάζεται να έχει κάποια «κουτάκια» ολοκληρωμένα. Μια σταθερή δουλειά που να αποφέρει κέρδη, μια σχέση ιδανική, κοινωνική καταξίωση, αναγνωρισιμότητα. Οι βασικές ανάγκες του ανθρώπου όταν πια έχει ξεπεράσει τις ανάγκες τις επιβίωσης, είναι η ανάγκη του για αποδοχή και η ασφάλεια που προκαλεί το αίσθημα του να ανήκεις κάπου.

Σκέψου περισσότερο. Σπάνια δίνουμε στον εαυτό μας χρόνο να σκεφτεί προσεκτικά και λογικά για τις ζωές μας και για το πώς να τις ζήσουμε. Συχνά ζούμε σύμφωνα με τις απόψεις της κοινής γνώμης. Η δόξα είναι υπέροχη, ακολούθησε την καρδιά σου. Τα λεφτά είναι το κλειδί για μια καλή ζωή. Το πρόβλημα είναι πως η κοινή γνώμη μας οδηγεί σε λάθος αξίες, καριέρες και σχέσεις.

Στην ζωή μου έτυχε να γνωρίσω ανθρώπους που είχα πολύ «ψηλά» στα μάτια μου, ανθρώπους που είχα σχεδόν θεοποιήσει. Ανθρώπους που πίστευα πως επειδή έχουν πετύχει σε κάποιους τομείς της ζωής τους, τα ξέρουν όλα καλά. Γνωρίζοντάς τους καλύτερα, ξεκινούσε η απομυθοποίηση.

Καταλάβαινα πως είναι απλοί άνθρωποι που έχουν τις ίδιες αδυναμίες, τους ίδιους φόβους, την ίδια εγωκεντρική τάση που έχουμε σχεδόν όλοι.

O Άλφρεντ Άντλερ, ιδρυτής της ατομικής ψυχολογίας, συμπεραίνει πως «Οι μόνοι φυσιολογικοί άνθρωποι είναι αυτοί που δεν γνωρίζουμε πολύ καλά». Οι περισσότεροι άνθρωποι συνήθως παρουσιάζουν την θετική τους πλευρά με σκοπό να γίνουν αρεστοί διότι γνωρίζουν ότι αν ανακαλύψουν τον αληθινό τους εαυτό, δεν θα γίνουν αποδεκτοί.

Ξεκίνησα να αναρωτιέμαι τι πίστευα πως θα είναι αυτοί οι άνθρωποι που θαυμάζω σαν προσωπικότητες ανεξάρτητα από αυτό που φαίνεται. Στην φαντασία μου αυτοί οι άνθρωποι είχαν φτάσει σε κάποιο στάδιο αυτογνωσίας, ήταν ευαίσθητοι και ένιωθαν μια μεγάλη ανάγκη να προσφέρουν. Τους απέδιδα χαρακτηριστικά για να έχω μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα και ο θαυμασμός μου να βρίσκει ένα πιο ακέραιο αντίκρυσμα.

Ίσως και να χτίζουμε την άποψή μας μέσω της φαντασίας μας, ίσως αυτή η άποψη να έρχεται από έναν άλλο κόσμο ιδεατό που τελικά σπάνια μπορούμε να υποστηρίξουμε. Ίσως ο θαυμασμός να είναι το κίνητρο να εξελιχθούμε αλλά ο πραγματικός λόγος της εξέλιξής μας να είναι οι αξίες που εμείς προσδίδουμε στην προσωπικότητα την οποία θαυμάζουμε.

Δεν έχει σημασία το πόσο φαινομενικά πετυχημένη είναι η εικόνα ενός ανθρώπου. Η επιτυχία σου δεν ορίζεται ούτε από την αναγνωρισιμότητα ούτε από το πορτοφόλι σου. Η επιτυχία σου ορίζεται από τις πράξεις σου απέναντι στους άλλους και από τη στάση της ζωής σου απέναντι στο σύνολο.

Έχε κατά νου λοιπόν πως έχεις ήδη πετύχει αν έχεις βγάλει από το μυαλό σου τα πρέπει που σου όρισαν οι άλλοι, αν δεν ζορίζεσαι για να παραμένεις ευγενικός, αν έχεις ανακαλύψει πως δεν υπάρχει μόνο το “κάνω αυτό που αγαπώ” αλλά και το “αγαπώ αυτό που κάνω”.

Έχεις ήδη πετύχει, αν σε έχουν απορρίψει πολλές φορές και συνεχίζεις, αν σου φέρθηκαν άδικα και δεν ζήτησες εκδίκηση. Αν σου είναι εύκολο να κάνεις τους ανθρώπους σου να χαμογελούν, αν δεν τους εγκαταλείπεις στα χειρότερά τους, αν πραγματικά με τις χαρές τους χαίρεσαι.

Έχεις ήδη πετύχει, αν αναγνωρίζεις πώς να σέβεσαι τα όρια σου, αν μπορείς να πεις όχι χωρίς να νιώθεις ενοχές, αν μαζί με το κάθε τέλος βλέπεις και μια νέα αρχή, αν μπορείς να πεις νικήθηκα και να γελάς.

Έχεις ήδη πετύχει, αν συνεχίζεις να μην βολεύεσαι όταν όλα γύρω σου σε υπνωτίζουν για να νιώσεις άνετα. Άνετα και στρωμένα. Έχεις ήδη πετύχει, αν αυτά που γνωρίζεις, τα αμφισβητείς, αν έχεις μάθει να ακούς, πραγματικά να ακούς. Αν σέβεσαι τη γνώμη του άλλου ακόμα κι αν διαφωνείς.

Έχεις ήδη πετύχει, αν σταματήσεις να συγκρίνεσαι, αν μπορείς να καταλάβεις πως είσαι μοναδικός, πως ο καθένας είναι.