Υπάρχουν πολλά χαρακτηριστικά που διακρίνουν μια πραγματικά υπέροχη σχέση από όλες τις άλλες. Αυτά είναι η αγάπη, η στοργή, η γενναιοδωρία, η έλλειψη ζήλειας, η καλοσύνη, οι κοινές αρχές, η εμπιστοσύνη, η ακεραιότητα – για να αναφέρουμε μόνο μερικά. Στη συγκεκριμένη λίστα υπάρχει όμως ένα χαρακτηριστικό το οποίο, αν και πολύ σημαντικό, σπάνια συζητιέται και σπάνια αναγνωρίζεται η αξία του: η προθυμία να παραδεχτείτε τη δική σας συνεισφορά στα προβλήματα που αντιμετωπίζετε.Σκεφτείτε το για λίγο. Πόσο συχνά ακούτε κάποιον να λέει: «Αναγνωρίζω και τη δική μου ευθύνη στο πρόβλημα»; Βάζω τα γέλια κάθε φορά που ρωτώ για τη συμβολή του καθενός συντρόφου σε ένα πρόβλημα, επειδή ξέρω ότι η απάντηση που θα εισπράξω από όλους είναι «σχεδόν ποτέ». Αυτό που συνήθως ακούω είναι σχόλια που επιρρίπτουν σε άλλους τις ευθύνες για τα προβλήματα της ζωής και των σχέσεων. Ακούω δηλώσεις όπως: «Η σύντροφός μου είναι πολύ απαιτητική», «Δεν με ακούει όταν του μιλάω», «Είναι πολύ εύθικτη», «Δεν αναλαμβάνει τις υποχρεώσεις του»…. και εκατοντάδες άλλες, οι οποίες υπονοούν πάντα το ίδιο: «Το λάθος δεν είναι δικό μου!» Αυτή η τάση όμως είναι στην καλύτερη περίπτωση άχρηστη και αντιπαραγωγική – και στη χειρότερη, καταστροφική.
Φανείτε ειλικρινείς. Έχετε ποτέ ακούσει κάποιον, οποιονδήποτε, να παραδέχεται αμέσως τις κατηγορίες που του προσάπτετε; Για παράδειγμα, όταν λέτε με κατηγορηματικό τόνο ή πικρία: «Πάντα τα βάζεις μαζί μου», μπορείτε ποτέ να φανταστείτε τον σύντροφό σας να λέει: «Έχεις δίκιο, αγάπη μου. Σε ευχαριστώ που μου το είπες. Θα περιορίσω αυτή τη συνήθεια. Σε αγαπάω πολύ»;
Ποτέ, ποτέ, ποτέ! Το πιο πιθανό είναι να βρεθείτε αντιμέτωποι με μια αμυντική συμπεριφορά – ή με μια αρνητική αντίδραση ή με πολύ σιωπηλή πικρία. Ο σύντροφός σας θα θεωρήσει το αίτημά σας παράλογο και θα σκεφτεί ότι βασανίζεστε για μικροπράγματα! Είναι τελείως διαφορετικό όμως όταν προσπαθείτε να δείτε και την προσωπική σας συνεισφορά στο πρόβλημα που αντιμετωπίζετε. Αν παραδεχτείτε και τις δικές σας ευθύνες, τότε ο σύντροφός σας είναι πολύ πιο πιθανό να ακούσει με προσοχή τις σκέψεις σας, αντί να αρνηθεί οτιδήποτε του λέτε και να σας απορρίψει.
Για παράδειγμα, μπορείτε να σκεφτείτε προσεκτικά την τάση που έχετε να θεωρείτε ότι «πάντα τα βάζουν μαζί σας». Θα μπορούσατε έτσι να πείτε στο σύντροφό σας: «Αρχίζω να συνειδητοποιώ ότι έχω την τάση να αντιδρώ με υπερβολική ευαισθησία. Με ενοχλεί που αισθάνομαι συνεχώς ότι τα βάζεις πάντα μαζί μου. Εγώ θα προσπαθήσω να αλλάξω. Αλλά εσύ τι νομίζεις ότι συμβαίνει;»
Η προθυμία σας να δείτε τη δική σας συνεισφορά παράλληλα με τη μη αμυντική συμπεριφορά σας θα δημιουργήσουν ένα θετικό συναισθηματικό κλίμα και θα δώσουν την ευκαιρία για μια δημιουργική και εποικοδομητική συζήτηση. Ο σύντροφός σας είναι πιθανότερο να κατανοήσει πραγματικά τη δική σας άποψη και να σκεφτεί τα συναισθήματά σας. Ίσως δεν το κάνει και τόσο συχνά. Ίσως να μην ξέρει πώς αισθάνεστε. Ή πάλι ποιος ξέρει; Μπορεί όντως να είστε λίγο εύθικτοι.
Όταν αναγνωρίσετε και το δικό σας ρόλο στα προβλήματα, θα μπορείτε πολύ πιο εύκολα να βρείτε λύσεις. Αυτό βεβαίως δεν σημαίνει ότι ο σύντροφός σας είναι τέλειος. Δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν πράγματα που θα μπορούσε να κάνει διαφορετικά ή συνήθειες που θα μπορούσε να αλλάξει. Ούτε φυσικά σημαίνει ότι κάποιες φορές το λάθος δεν είναι αποκλειστικά δικό του.
Παρόλο που δεν ισχύει πάντα, σχεδόν κάθε πρόβλημα έχει δύο πλευρές, οι οποίες συνεισφέρουν κατά κάποιον τρόπο σε αυτό. Όταν καμιά από τις πλευρές δεν αναγνωρίζει τον δικό της ρόλο, η αλλαγή είναι δύσκολη, απίθανη ή αδύνατη. Όταν όμως κάθε σύντροφος παραδέχεται τη δική του συνεισφορά στο πρόβλημα, τότε συνήθως μπορεί να βρεθεί μια λογική λύση. Δοκιμάστε αυτή τη στρατηγική και η σχέση σας μέσα σε ελάχιστο χρόνο θα γίνει λιγότερο περίπλοκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου