Οι Αβορίγινες και η σύνδεσή τους με το Όλον

Οι Αβορίγινες (Aboriginals) είναι οι ιθαγενείς της ηπείρου της Αυστραλίας. Σύμφωνα με έρευνες, θεωρείται ότι οι Αβορίγινες κατοίκησαν την Αυστραλία πριν από περίπου 47.000 έως 50.000 πριν, σύμφωνα με τα αρχαιότερα απολιθώματα που έχουν βρεθεί και έζησαν εκεί σχεδόν αποκομμένοι από τον υπόλοιπο κόσμο, μέχρι πριν από λίγες χιλιάδες χρόνια. Αυτός ίσως είναι και ο λόγος που συγκρατούν τόσο καθαρά μνήμες και δοξασίες, καθώς και μια βαθειά σύνδεση με την πηγή της δημιουργίας.

Πιστεύουν πως αυτό που δημιούργησε τα πάντα είναι το «όνειρο». Η ιδέα του «ονειροχρόνου», αποτελεί τον πυρήνα του πολιτισμού τους, αλλά και αυτό που δομεί εντέλει την κουλτούρα τους. Σύμφωνα με αυτήν, είναι ένα σημείο συνάντησης πέρα από τον χώρο και τον χρόνο, όπως και παρελθόν, παρόν και μέλλον. Αυτή την αντίληψη, τη συναντάμε και σε άλλες κουλτούρες, όπως τον Σαμανισμό του Περού, όπου, σε αυτό το σημείο έχει τοποθετηθεί το Κολιμπρί και η ενέργεια των πιθανοτήτων, που έχει μεγάλη σχέση με την αντίληψη των Αβοριγίνων της Αυστραλίας, καθώς, και στις δύο περιπτώσεις, με άλλες τεχνικές μπορεί κανείς να εισέλθει σε αυτό το πεδίο και να δημιουργήσει αλλαγές μέσα από τη συνειδητή αντίληψη.

Στο πεδίο του “ονειροχρόνου”, όλα είναι ενιαία. Τίποτα δεν διαχωρίζεται από το άλλο. Οι άνθρωποι, τα ζώα, τα άστρα, ο ίδιος ο πλανήτης, συνδέονται και μοιράζονται μια κοινή, πρωτογενή συνείδηση. Το κάθε τι είναι αποτέλεσμα αυτής της συνείδησης και εκφράζει, μέσα από τη μορφή του, τη δύναμη και την ποιότητα της αρχαίας ενέργειας.

Εδώ, το φυσικό και το μεταφυσικό συνδέονται και αλληλοεπηρεάζονται, όπως μας μεταφέρουν οι σοφοί της φυλής. Τα πρώτα όντα που υλοποίησαν όλες αυτές τις αρχές στον πλανήτη Γη ήταν οι Wondjina, οι οποίοι ήρθαν από τη θάλασσα και έφεραν μαζί τους τη δημιουργία και την ανάπτυξη στη φυλή των ανθρώπων. Οι Αβορίγινες της Αυστραλίας έχουν μια ιδιαίτερη σχέση με την Τέχνη. Καθώς δεν υπήρχε γραπτή γλώσσα, τα έργα Τέχνης ήταν ο τρόπος έκφρασης και μεταβίβασης της γνώσης τους. Παρ’ όλο που σε κάθε κοινωνία των Αβοριγίνων υπήρχαν κάποιες διαφορές, ο τομέας της Τέχνης ήταν για όλους το προσωπικό ημερολόγιο, μέσα από όπου μεταβίβαζαν τις πληροφορίες από γενιά σε γενιά, με πρωταρχικό σχέδιο την ευθεία και τον κύκλο, τον άνδρα και τη γυναίκα δηλαδή, και τη σύνδεσή τους με το Όλον.

Η μουσική τους σχετίζεται άμεσα με το didjeridoo, ένα μακρύ, ξύλινο, πνευστό όργανο, το οποίο θεωρείται από τα πρώτα όργανα του πλανήτη και έχει μια πολύ ιδιαίτερη χροιά. Συνδέεται με το πνεύμα του αέρα και παράγει έναν αρχέγονο και μυστηριακό ήχο, όσο και αυτοί. Η μουσική θεωρούν ότι είναι η γέφυρα μεταξύ γης και ουρανού, όπως και ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα σε κάθε πλάσμα. Η μουσική, η ζωγραφική, ο χορός, οι μύθοι και οι  τελετουργίες, ενώνονται και πλάθουν την ιστορία αυτού του λαού, το ταξίδι του μέσα στην αιωνιότητα, την επαφή του με τον άχρονο «ονειροχρόνο».

Ένας διαδεδομένος μύθος τους αφορά τον κρύσταλλο Χαλαζία. Αυτήν την τέχνη, σύμφωνα με το μύθο, την κατέχουν οι γέροντες της φυλής: αναζητούν τους βράχους – κρύσταλλους που είναι έτοιμοι να γεννήσουν το κρυσταλλικό εργαλείο και, όταν νιώσουν πως τον βρήκαν, με ένα χτύπημα, ανοίγουν το μητρικό ορυκτό και ξεπροβάλει το κρυσταλλικό εργαλείο. Αυτά τα εργαλεία γεννιούνται έτοιμα, σχεδόν δε χρειάζονται καμία άλλη παρέμβαση και μοιάζουν με τα αιχμηρά εργαλεία που έχουν βρεθεί σε όλο τον πλανήτη, με ηλικία πάνω από 13.000 έτη.

Αυτός ο λαός μπορεί να αποτελεί ένα παράδειγμα για όλους μας. Όχι μόνο επιβίωσε μέσα στους αιώνες, αλλά και δεν έχασε τη σύνδεσή του με το Όλον, με τον πυρήνα της ύπαρξης και της συνειδητότητάς του.