Κάποιες φορές, οι ιδέες που έχουμε για κάτι είναι τόσο διαστρεβλωμένες, που η αλήθεια βρίσκεται ακριβώς μπροστά μας αλλά αδυνατούμε να τη δούμε. Έχουμε γίνει οι περισσότεροι θεωρητικοί, μυστικιστές, φιλόσοφοι, και μας αρέσουν οι ρητορείες. Δεν θα το σχολιάσω… είναι και αυτό αποτέλεσμα της εκπαίδευσης της παγίδευσης του νου μας.
Αλλάζουμε τις έννοιες; Ίσως όχι, ίσως απλά επιστρέφουμε στις αρχικές, ξεκάθαρες, λειτουργήσιμες ιδέες που πάντα γνωρίζαμε αλλά δεν αναγνωρίσαμε.
Αυτό-επιστήμη. Υπάρχει; Όχι βέβαια και δεν παίρνεις κανένα τέτοιο πτυχίο από πουθενά. Δεν μπορείς να εξασκήσεις ένα τέτοιο επάγγελμα. Δεν σε αναγνωρίζει κανείς ως υπαρκτό πρόσωπο του συστήματος.
Όμως σε αναγνωρίζει η ζωή. Σε αναγνωρίζει ο Εαυτός σου. Ανοίγουν τα μάτια σου, φτάνει να μάθεις να την εξασκείς… Ό,τι άλλο κι αν αποφασίσουμε να κάνουμε, αυτή είναι η πρώτη και πιο αναγκαία επιστήμη που χρειάζεται να κατακτηθεί.
Αυτό που έχουμε σήμερα και έχει γίνει ευρέως αποδεκτό ως επιστήμη δεν είναι τίποτα άλλο παρά πληρωμένη απόδοση συγκεκριμένων συμφερόντων που τις περισσότερες φορές στερείται αντικειμενικής απόδειξης και δεν επιδέχεται σοβαρή αμφισβήτηση. Δεν διαφέρει από αυτό σε τίποτα, οτιδήποτε ανήκει στη σφαίρα του μυστικισμού, της θεωρητικολογίας, της ασυνείδητης ροής της ζωής.
Τι κάνει ένας πραγματικός επιστήμονας; Ερευνά αδιάκοπα, μελετά, συλλέγει πληροφορίες. Αλλά, μαθαίνουμε πολύ νωρίς να πιστεύουμε, να ΥΠΟθέτουμε, να ΑΝΤΙπαραθέτουμε, να ΥΠΟστηρίζουμε. Έτσι, χτίζουμε σιγά σιγά το πανίσχυρο ΕΓΩ μας.
Για να μην παγιδεύεσαι στις λέξεις, ο επιστήμονας θα μπορούσε να είναι και πολεμιστής. Δεν έχει ουσιαστικά διαφορά, απλά αντιλαμβάνεσαι μέσα από διαφορετικές εικόνες, βιώματα και συναισθήματα. Συχνά, θα τον βρεις ενάντια στην επικρατούσα επιστήμη του συστήματος…
Ο αληθινός επιστήμονας ενδιαφέρεται για τις εξαιρέσεις, όχι για τη θεωρία. Αν έστω και μια μικρή εξαίρεση καταργεί την αρχική του θεωρία, τότε είναι έτοιμος να απορρίψει ολόκληρη τη θεωρία του, γιατί αυτή ευσταθεί μόνο όσο αυτός δεν αντιλαμβάνεται τις εξαιρέσεις που είναι – παρόλα αυτά – πάντα έτοιμος να ψάξει.
Ο αυτό-επιστήμονας ελέγχει/δοκιμάζει τα πάντα. Γνωρίζει ότι όλες οι δοκιμές γίνονται στο εργαστήριο της ζωής, κάθε στιγμή! Εκεί βρίσκεται στραμμένη η παρατηρητικότητά του. Δεν γίνονται τα πειράματά του σε κάποιο κλειστό εργαστήριο, δεν εξαρτώνται από την συγκατάθεση οποιουδήποτε και δεν απαντά σε κανένα παρά μόνο στον Εαυτό του. Είναι αδύνατον να «λαδωθεί», να εξαγοραστεί, να υποκύψει, γιατί πάντα υπηρετεί μόνο την Αλήθεια, που γνωρίζει ότι δεν είναι δική του. Την υπηρετεί ταπεινά αλλά αληθινή σιγουριά!
Τι κάνει κάποιον αυτό-επιστήμονα όμως; Χρειάζεται να μάθει:
να παρατηρεί - να διεισδύει στην πραγματικότητα
να συλλέγει πληροφορίες (όχι απόψεις)
να είναι αντικειμενικός (όχι συμφεροντολόγος και φοβικός)
να αμφισβητεί θεωρίες (ακόμα και τις δικές του)
να είναι πρόθυμος ανά πάσα στιγμή να ξεκινά από την αρχή
να συνεχίζει να ερευνά
να επεκτείνεται στη σφαίρα του αγνώστου
να ελέγχει/δοκιμάζει τις εφευρέσεις/τα πορίσματα του
να εργάζεται ασταμάτητα, απολαμβάνοντας το κάθε βήμα της αποκαλυπτικής πορείας του
να έχει αντιληφθεί ότι η ζωή είναι μια συνεχής αποκάλυψη (όχι ασφαλής διατήρηση του πεπερασμένου)
Μπορείς να είσαι φιλόσοφος, θεωρητικός, μυστικιστής, γκουρού ή οτιδήποτε άλλο θέλεις. Όμως μόνο ο επιστήμονας είναι ταυτόχρονα και καλλιτέχνης, έχοντας συνδυάσει τα φαινομενικά αντίθετα, έχοντας καταργήσει τους κανόνες του επιτρεπτού και του γνώριμου, βιώνοντας τον έρωτα και την αλήθεια ταυτόχρονα, σε κάθε στιγμή της ζωής του και φυσικά έχοντας το θάρρος και το κουράγιο να παραμένει πάντα παιδί.
Τώρα, αν εσύ επιλέγεις να συνεχίζεις να πορεύεσαι τη ζωή σου με όσα σου έμαθαν και όσα σου είπαν ότι μπορείς ή δεν μπορείς να κάνεις, ε τότε, απλά θα γίνεις στερεότυπος, βαρετός, και σίγουρα θα γεράσεις «πριν από την ώρα σου».
Μην τους ψάχνεις όμως τους αληθινούς επιστήμονες με άσπρες ρόμπες, σε πολυτελή αυτοκίνητα ή πίσω από έδρες... δεν θα τους βρεις εκεί. Μπορείς όμως εσύ να γίνεις επιστήμονας... για να μην πω «οφείλεις», για να παραμείνεις υγιής και ζωντανός...
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου