Ο Mark Keevers και ο Martin Green του Πανεπιστημίου της Νέας Νότιας Ουαλίας δεν προσπάθησαν να κάνουν βελτιώσεις στους παραδοσιακούς επίπεδους ηλιακούς συλλέκτες, αλλά δημιούργησαν μια μονάδα τεσσάρων κόμβων επιφάνειας 27,7 τετραγωνικών εκατοστών, ενσωματωμένη σε ένα πρίσμα. Το πρίσμα διαχωρίζει το φως του ήλιου σε τέσσερις ακτίνες, ενισχύοντας τη διαθέσιμη ηλιακή ακτινοβολία και επιτρέποντας ένα ρυθμό απόδοσης ρεκόρ. Μετατρέποντας το 34,5 τοις εκατό της ηλιακής ακτινοβολίας σε ηλεκτρική ενέργεια
Η υψηλότερη αποδοτικότητα συνεπάγεται και υψηλότερη τιμή, συνεπώς θα χρειαστεί ένα χρονικό διάστημα προτού διαδοθούν εμπορικά τα νέα ηλιακά κύτταρα. Ωστόσο οι ερευνητές θεωρούν ότι αυτό δεν αφαιρεί κάτι από το εντυπωσιακό τους επίτευγμα.
Διάγραμμα της διάσπασης του φάσματος σε τέσσερις ακτινοβολίες.
«Αυτό το ενθαρρυντικό αποτέλεσμα δείχνει ότι εξακολουθούν να υπάρχουν δυνατότητες προόδου στην έρευνα φωτοβολταϊκών, ώστε να καταστούν τα ηλιακά κύτταρα ακόμα πιο αποτελεσματικά», δήλωσε ο Κίβερς.
«Η εξαγωγή περισσότερης ενέργειας από κάθε ακτίνα του ήλιου είναι ζωτικής σημασίας για τη μείωση του κόστους της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται από ηλιακά κύτταρα, δεδομένου ότι μειώνει την απαιτούμενη επένδυση, και επιτυγχάνει γρηγορότερη απόσβεση», πρόσθεσε.
Εξάλλου, η ίδια ερευνητική ομάδα είχε καταφέρει να μετατρέψει πάνω από το 40 τοις εκατό του ηλιακού φωτός σε ηλεκτρική ενέργεια σε ένα προηγούμενο πείραμα, χρησιμοποιώντας κάτοπτρα για να συγκεντρώσει τις ακτίνες του ήλιου.
Η επίτευξη του ποσοστού απόδοσης που ξεπερνά το 35 τοις εκατό συνέβη πολύ νωρίτερα από ό,τι αναμενόταν, με πρόσφατη γερμανική μελέτη να είχε προβλέψει ότι κάτι τέτοιο θα γίνει πραγματικότητα το 2050, μόνο με τη χρήση συμπυκνωτών.
