Πόσες φορές δεν αισθανθήκαμε αβοήθητοι;Αισθανθήκαμε ότι κανένας δεν μπορεί να μας καταλάβει;
Νιώσαμε ότι είμαστε μόνοι μας σε αυτόν τον κόσμο;
Ωστόσο, έχουμε παρατηρήσει τι συνέβη στη συνέχεια;
Είναι εύκολο να ανασύρουμε τις στιγμές απελπισίας μας, αλλά είναι εξίσου σημαντικό να ανασύρουμε και την κατάληξη των καταστάσεων αυτών.
Τελικά, τι έγινε κι αισθανθήκαμε καλύτερα;
Μήπως υπήρξαν κάποια άτομα που βρέθηκαν, στο δρόμο που κάναμε ωτοστόπ, κι επέλεξαν να μας πάνε με το αυτοκίνητό τους εκεί που θέλαμε;
Ακόμα περισσότερο, μήπως δεν πρέπει να αναφερόμαστε σε πληθυντικό αριθμό -οι άνθρωποι- αλλά σε ενικό -ο άνθρωπος;
Για να δούμε, μήπως τελικά καταλήξαμε σε ένα άτομο, ή, έστω, σε συγκεκριμένα άτομα;
Ωραία. Ας σκεφτούμε τώρα μερικά πράγματα για αυτούς, πώς γνωριστήκαμε, πώς ήρθαμε κοντά, πώς καταλήξαμε να κάνουμε παρέα, τι σημαίνουν για εμάς, τι απαιτήσεις και τι προσδοκίες έχουμε από το άτομό τους.
Μήπως, τελικά, μέσα στη μοναξιά που αισθανόμαστε μερικές φορές, δεν είμαστε μόνοι;
Κάπως έτσι, μπορώ πια να αναφερθώ σε αυτό που αποκαλώ άνθρωπο-φακό.
Είναι το άτομο που σκεφτόμαστε όταν έχουμε κάποιο πρόβλημα. Αυτός που θα ακούσει με ειλικρινές ενδιαφέρον το πρόβλημά μας. Αυτός που θα μείνει μέχρι το τέλος, να ακούσει και την τελευταία λεπτομέρεια, δίνοντάς της την ίδια σημασία που έδωσε και σε όλες τις άλλες.
Όμως, δε θα μας «χαϊδέψει τα αυτιά», δε θα προσπαθήσει να μας καθησυχάσει με ψέματα• θα μας πει τα πράγματα ως έχουν, με τον τρόπο του, όμως, γιατί κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός.
Ξέρουμε πως ό,τι ακούσουμε από αυτόν, έτσι είναι. Θέλουμε την γνώμη του, πιστεύουμε σε εκείνον και, σε κάθε βήμα μας, φροντίζουμε να λαμβάνουμε ανατροφοδότηση (feedback) από το πρόσωπό του.
Μέχρι εδώ, έχουμε το άνθρωπος. Γιατί, όμως, φακός;
Με την ανατροφοδότηση (feedback), λαμβάνουμε πίσω το σύνολο τω πράξεων και σκέψεών μας• αυτά, μαζί με μία γερή δόση ενέργειας, θετικής, εννοείται, για να συνεχίσουμε. Ακούμε και βλέπουμε καθαρά τι κάναμε, μέσα από ένα άλλο άτομο, μία άλλη προσωπικότητα, ένα άλλο σύνολο εμπειριών και πεποιθήσεων. Ερωτομαστε κι απαντάμε, φωτίζοντας τις σκοτεινές πλευρές της ιστορίας μας.
Φωτίζοντας• Αυτό το άτομο είναι εκεί για να φωτίσει όλα αυτά που εμείς διατηρούμε στο σκοτάδι. Αυτά που, προφανώς και γνωρίζουμε, αλλά δε θέλουμε συνειδητά να τα αποδεχτούμε.
Εκείνος, όμως, δε μας κάνει τη χάρη και δεν τα κρατάει κρυφά.
Μας δίνει πίσω όσα πράξαμε, λειτουργώντας ως ένας καθρέπτης του εαυτού μας και φωτίζει κάθε πτυχή της σκέψης μας.
Είναι ο άνθρωπος-φακός μας.
Κάποιοι ίσως να μην τον έχουν βρει ή εντοπίσει ακόμα. Κάποιοι μπορεί να τον έχουν βρει στο πρόσωπο του φίλου ή της φίλη τους. Κάποιοι στο πρόσωπο του/της ερωτικού συντρόφου τους. Κάποιοι στο πρόσωπο κάποιου ατόμου στον εργασιακό χώρο τους. Κάποιοι στο συγγενικό περιβάλλον τους. Κάποιοι στο πρόσωπο του θεραπευτή τους.
Κανένας άνθρωπος-φακός δεν είναι ο ίδιος και ίσως να μην υπάρξει μόνο ένας στη ζωή μας.
Η ουσία είναι να διατηρούμε το ενεργειακό πεδίο μας ανοιχτό και προσιτό στα άτομα με αντίστοιχες τάσεις με τις δικές μας και να βλέπουμε• όχι να κοιτάμε, να βλέπουμε. Αν είμαστε ζώντες και παρόντες στην καθημερινότητά μας, παράλληλα, αν παρακολουθούμε τι γίνεται στη ζωή μας και δεν είμαστε απλοί παρατηρητές, τότε είμαστε συνδεδεμένοι με τον εαυτό μας, κάθε στιγμή. Όντες συνδεδεμένοι, θα μπορούμε να δούμε καθαρά και να συνδεθούμε με αντίστοιχα άτομα, ενσυνείδητα, συνειδητοποιημένα.
Ίσως, τελικά, να γίνουμε κι εμείς άνθρωποι-φακοί• κι όχι μόνο για κάποιον άλλον, αλλά και για τον ίδιο τον εαυτό μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου