«Έχω ένα πρόβλημα».
Ο νεαρός είχε ανεβεί ως το γραφείο του δρα Νόρμαν Βίνσεντ Πιλ στη Ν. Υόρκη, τον είχε αρπάξει από τα πέτα και του έλεγε: «Σας παρακαλώ, βοηθήστε με. Δεν μπορώ να χειριστώ τα προβλήματά μου. Είναι πάρα πολλά».
«Άκου, νεαρέ», του είπε ο δρ. Πιλ. «Έχω να δώσω μια ομιλία. Αν αφήσεις το σακάκι μου, θα σου δείξω ένα μέρος όπου υπάρχουν άνθρωποι χωρίς προβλήματα».
«Αν υπάρχει τέτοιο μέρος θα έδινα τα πάντα να πάω», είπε ο νεαρός.
«Μπορεί να μη θέλεις να πας όταν το δεις», του είπε ο δρ Πιλ. «Δεν είναι μακριά, πάντως, μόνο κάνα δυο τετράγωνα από δω». Περπάτησαν μαζί ως το νεκροταφείο Φόρεστ Λόουν.
«Εκεί μέσα υπάρχουν 150.000 άνθρωποι», είπε ο δρ Πιλ. «Ξέρω σίγουρα ότι κανείς τους δεν έχει πρόβλημα».
Τα προβλήματα μπορούν να γίνουν Ατού. Τα προβλήματα είναι σημάδια ζωής. Αν έχεις ένα μεγάλο πρόβλημα, να είσαι ευχαριστημένος. Αποδεικνύει ότι είσαι ζωντανός και λειτουργικός.
Βεβαίως, η κοινά αποδεκτή άποψη των ανθρώπων είναι ότι τα προβλήματα είναι κάτι κακό. Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι η ιδανική κατάσταση πραγμάτων είναι μια ζωή απαλλαγμένη από προβλήματα. Επομένως, αν έχουμε προβλήματα, κάτι δεν πάει καλά. Σαν αποτέλεσμα, καταναλώνουμε ένα μεγάλο μέρος της ενεργητικότητάς μας στο να κλαίμε τη μοίρα μας. Καταλήγουμε να λέμε στον εαυτό μας: Όλα θα ήταν θαυμάσια, αν μπορούσα ν’ απαλλαγώ από τα προβλήματά μου!
Αυτό είναι το τροπάριο του απαισιόδοξου. Ο αισιόδοξος από την άλλη πλευρά, βλέπει τα προβλήματα σαν ευκαιρίες. Αν έχετε αντιμετωπίσει ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα και το έχετε χειριστεί, κυριαρχώντας στους φόβους σας, καταλαβαίνετε πολύ καλά για τι σας μιλάμε. Αλλά οι περισσότεροι δεν το έχουν κάνει, δεν έχουν βρει το κουράγιο. Σαν αποτέλεσμα, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν να υιοθετήσουν την άποψη ότι τα προβλήματα είναι μεταμφιεσμένες ευκαιρίες.
Οι τέσσερις τομείς για τους οποίους οι άνθρωποι έχουν την τάση ν’ ανησυχούν περισσότερο, εκεί όπου συνήθως παρουσιάζονται τα μεγαλύτερα προβλήματα είναι:
«Άκου, νεαρέ», του είπε ο δρ. Πιλ. «Έχω να δώσω μια ομιλία. Αν αφήσεις το σακάκι μου, θα σου δείξω ένα μέρος όπου υπάρχουν άνθρωποι χωρίς προβλήματα».
«Αν υπάρχει τέτοιο μέρος θα έδινα τα πάντα να πάω», είπε ο νεαρός.
«Μπορεί να μη θέλεις να πας όταν το δεις», του είπε ο δρ Πιλ. «Δεν είναι μακριά, πάντως, μόνο κάνα δυο τετράγωνα από δω». Περπάτησαν μαζί ως το νεκροταφείο Φόρεστ Λόουν.
«Εκεί μέσα υπάρχουν 150.000 άνθρωποι», είπε ο δρ Πιλ. «Ξέρω σίγουρα ότι κανείς τους δεν έχει πρόβλημα».
Τα προβλήματα μπορούν να γίνουν Ατού. Τα προβλήματα είναι σημάδια ζωής. Αν έχεις ένα μεγάλο πρόβλημα, να είσαι ευχαριστημένος. Αποδεικνύει ότι είσαι ζωντανός και λειτουργικός.
Βεβαίως, η κοινά αποδεκτή άποψη των ανθρώπων είναι ότι τα προβλήματα είναι κάτι κακό. Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι η ιδανική κατάσταση πραγμάτων είναι μια ζωή απαλλαγμένη από προβλήματα. Επομένως, αν έχουμε προβλήματα, κάτι δεν πάει καλά. Σαν αποτέλεσμα, καταναλώνουμε ένα μεγάλο μέρος της ενεργητικότητάς μας στο να κλαίμε τη μοίρα μας. Καταλήγουμε να λέμε στον εαυτό μας: Όλα θα ήταν θαυμάσια, αν μπορούσα ν’ απαλλαγώ από τα προβλήματά μου!
Αυτό είναι το τροπάριο του απαισιόδοξου. Ο αισιόδοξος από την άλλη πλευρά, βλέπει τα προβλήματα σαν ευκαιρίες. Αν έχετε αντιμετωπίσει ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα και το έχετε χειριστεί, κυριαρχώντας στους φόβους σας, καταλαβαίνετε πολύ καλά για τι σας μιλάμε. Αλλά οι περισσότεροι δεν το έχουν κάνει, δεν έχουν βρει το κουράγιο. Σαν αποτέλεσμα, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν να υιοθετήσουν την άποψη ότι τα προβλήματα είναι μεταμφιεσμένες ευκαιρίες.
Οι τέσσερις τομείς για τους οποίους οι άνθρωποι έχουν την τάση ν’ ανησυχούν περισσότερο, εκεί όπου συνήθως παρουσιάζονται τα μεγαλύτερα προβλήματα είναι:
- Οικονομικά
- Εμφάνιση
- Απανωτές Αποτυχίες
- Κακή Υγεία
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου