«Πάλιν εκ δευτέρου προσευχήθη (ο Ιησούς) λέγων. Πάτερ μου εάν είναι δυνατόν, να παρέλθει τούτο το ποτήριον (δοκιμασία) απ’ εμού, χωρίς να πίω αυτό... και προσευχήθη και τρίτη φορά ειπών τον αυτόν λόγον (τρίτη δηλαδή φορά με την ίδια παράκληση)» Ματθ.26.44. Μάρκ.14.41.Ο Ιωάννης (που υποτίθεται πως ήταν παρών) συμπληρώνει την εικόνα τού εντελώς πανικόβλητου Ιησού, βάζοντας όπως θα δείτε σε μια φαινομενικά ανεξήγητα αντεστραμμένη σειρά τις ψυχικές μεταπτώσεις του Ιησού: «φανερώθηκε τότε σ’ αυτόν άγγελος Κυρίου ενισχύων αυτόν και (εδώ προσέξτε την αντιστροφή των εξελίξεων... μετά απ’ την "ενίσχυση" αυτή του αγγέλου, ο Ιησούς) γενόμενος εν αγωνία εκτενέστερον προσηύχετο. Εγένετο δε ο ιδρώς αυτού ωσεί θρόμβοι αίματος καταβαίνοντες επί την γήν» Λουκ.22.43-44.
Το συγκεκριμένο λοιπόν εδάφιο, (Λουκάς 22.43) δεν είναι καθόλου ανάποδα διατυπωμένο![1] Σωστά η αγωνία του Ιησού επιτείνεται μετά την "ενίσχυση" (απόφαση απόρριψης) του τριπλού αιτήματός του απ’ τον "άγγελο"! Ο "Πατέρας" της υπόθεσης αυτής, γνώριζε καλύτερα απ’ όλους, ότι ο επίλογος σ’ αυτό το θρησκευτικό θέατρο, δεν μπορούσε να αλλάξει σε καμμία απ’ τις λεπτομέρειές του! Η ιστορία θα συνεχιζόταν όπως αρχικά είχε σχεδιαστεί!
Ο Ιησούς κατέρρευσε συνειδητοποιώντας τις μικρές πιθανότητες διαφυγής που είχε, να περάσει ζωντανός μέσα απ’ τις δυσκολίες μιας δίκης και καταδίκης σε ρωμαϊκό σταυρικό θάνατο. Έπρεπε να εμπιστευθεί την ζωή του στον "Πατέρα" που έμελλε να του αποδείξει, πως μετά από τόσα πετυχημένα, στημένα θαύματα ιάσεων, θα κατάφερνε να κατασκευάσει και την δική του εικονική ανάσταση, περνώντάς την ακριβώς κάτω απ’ την μύτη των Ρωμαϊκών αρχών!
Τελικώς, το δίλημμα του αγγέλου, ήρωας ή νεκρός, αποδείχθηκε η καταλληλότερη "ενίσχυση"! Προφανώς ο "άγγελος" έδωσε στον Ιησού την αναγκαία αίσθηση του ηρωικού μονοδρόμου και έτσι ενίσχυσε πράγματι τον ατάλαντο αυτόν διορισμένο σωτήρα, να συμμαζέψει το κουράγιο του και να ολοκληρώσει την σοβαρή ιστορική του αποστολή!
Ανοίγοντας εδώ μια μικρή παρένθεση, θέλω να υπενθυμίσω ότι το δόγμα «ήρωας ή νεκρός» ήταν ανέκαθεν στα χέρια του εξουσιαστικού ιερατείου, απ’ τους ισχυρότερους μοχλούς παραγωγής ηρώων. Πολύ σύντομα, θα υπενθυμίσω πως μια ανάλογη ιστορία ωμού εκβιασμού, βοήθησε ("ενίσχυσε") εκβιαστικά και τον άλλον μεγάλο ήρωα της εξόδου, τον Μωυσή, στην ανάληψη της δικής του δύσκολης αποστολής!
Κατά την διάρκεια της μύησης και της εκπαίδευσής του στις τέχνες της χαλδαιικής μαγείας από τον αρχιερέα Ιοθόρ, ο Μωυσής απέφευγε συνεχώς και με ασυγχώρητο πείσμα, να αναλάβει την αποστολή της απελευθέρωσης του λαού Ισραήλ από την Αίγυπτο, εφευρίσκοντας μάλιστα ψευδώς διάφορες θρασύτατες δικαιολογίες, όπως ισχνοφωνία, βραδυγλωσσία και άλλα.
Ο Ιωάννης Χρυσόστομος μας το επιβεβαιώνει γράφοντας: «αλλ’ όμως και ο μέγας Μωυσής και σκήπτεται (προσποιείται) και μυρίας επινοεί προφάσεις παραιτήσεως, λέγων: ισχνόφωνος είμαι και βραδύ-γλωσσος και δέομαι Κύριε άλλον απόστειλε αντί εμού... και θυμωθείς, οργίσθη ο Κύριος επί Μωυσήν» Εις τον Ησαΐα 6.5.17. // Έξ.4.10-14.
Τελικώς, φεύγοντας δήθεν για την Αίγυπτο... όλα δείχνουν ότι ο Μωυσής "λοξοδρόμησε" εσκεμμένα, προσπαθώντας να ξεφύγει οριστικά απ’ τον φορτικό ιερέα Ιοθόρ, τον απειλητικό "θεό" Ιεχωβά και την απίστευτα δύσκολη αποστολή που με το στανιό ήθελαν να του φορτώσουν, να τα βάλει με τον Φαραώ της Αιγύπτου!
Όμως ο "θεός" του Σινά, που από τότε δια των "αγγέλων" του είχε την πρόνοια να παρακολουθεί άγρυπνα τους ήρωές του, βλέποντάς τον Μωυσή, τον επιστρατευμένο και ήδη εκπαιδευμένο ήρωά να ξεστρατίζει εκτός πορείας, επενέβη δυναμικά. Έτσι: «όταν ο Μωυσής (λοξοδρόμησε απ’ την υποτιθέμενη πορεία του για την Αίγυπτο) σταμάτησε για να διανυκτερεύσει, (τότε) όρμησε ο Κύριος (Ο΄ άγγελος Κυρίου) εναντίον του (Μωυσή!) και ζητούσε να τον θανατώσει»! Eξ.4.24.
Προφανώς τον μεγάλο Μωυσή, εκτός πορείας, συνάντησε κάποιος συνοδοιπόρος ξένος, που στην συνέχεια αποδείχθηκε "άγγελος Κυρίου", (δηλαδή απεσταλμένος της ηγετικής, θεοκρατικής ομάδας του Σινά) που με τις κρυφές του μαγγανείες, (υπνοποιά βότανα) έριξε τον Μωυσή σε αφασία, δείχνοντας μάλιστα αποφασισμένος να του αφαιρέσει ακόμα και την ζωή, αν δεν συμμορφωθεί πλήρως με τις αρχικές εντολές της αποστολής του!
Την ζωή του μεγάλου Μωυσή, που κατάκοιτος πρέπει να παρακολουθούσε ανήμπορος τις εξελίξεις, γλίτωσε από του χάρου τα δόντια, η αποφασιστική παρέμβαση της γυναίκας του Σεπφώρας, που μόνη της συνδιαλεγόμενη με τον φονικώτατο "άγγελο" του υποσχέθηκε πλήρη συμμόρφωση με τις επιταγές του "θεού" και την εκτέλεση της δύσκολης αποστολής του στην Αίγυπτο!
Βέβαια κάποιοι επιμένουν ότι, ο παρ’ ολίγον αυτός θάνατος του Μωυσή, ακριβώς πριν από την ανάληψη της αποστολής του, είχε μοναδική αφορμή την καθυστερημένη περιτομή του γιού του! Όμως, θα πρέπει να μας δώσουν μια πειστική απάντηση, στο γιατί αυτή η παράλειψη του Μωυσή δεν τακτοποιήθηκε νωρίτερα, αλλά μόνο μετά την αποχώρηση του Μωυσή απ’ την Μαδιάμ, καθ’ οδόν προς την Αίγυπτο και προς εκτέλεση μιας αποστολής που τόσο πολύ ήθελε να αποφύγει.
Γιατί απλά δεν του υπεδείχθη η παράβαση, αλλά ο άγγελος απειλεί με θάνατο, τον ίδιο άνθρωπο, που μόλις πριν από λίγο ο ίδιος ο θεός, παραβλέποντας την παράβαση του δήθεν απερίτμητου γιού του, του ανέθεσε την σημαντικότερη εντολή της απελευθέρωσης των Εβραίων από την Αίγυπτο;
Ο Μωυσής, όταν συνήλθε κατάλαβε πιά, ότι δεν θα μπορούσε ποτέ να ξεφύγει από την ελεγχόμενη μοίρα του, που τον ήθελε ήρωα απελευθέρωσης... ή νεκρό!
Το παράξενο αυτό νυχτερινό περιστατικό, όπου ο βιβλικός θεός, ήθελε να σκοτώσει έναν από τους μεγαλύτερους ήρωές του, η Βίβλος το περιγράφει φευγαλέα και το προσπερνά βιαστικά με ασάφειες. Φαίνεται όμως ξεκάθαρα, ότι το ισχυρό δίλημμα: ήρωας ή νεκρός, ήταν από τότε σε εκβιαστική δράση αναγκάζοντας δειλούς, ή αδιάφορους αρχικά ανθρώπους, όπως ο Μωυσής, να πάρουν υποχρεωτικά τον δύσκολο δρόμο του ήρωα, καθώς γινόταν πια σαφές, ότι από μικρά παιδιά, τους είχαν γι’ αυτό ακριβώς επιλέξει, αλλά και εκπαιδεύσει!
Είδαμε άλλωστε πως οι ίδιες ξεκάθαρες απειλές κατά της ζωής της και των δικών της ανθρώπων, ανάγκασαν (επί το βιβλικότερον: "ενίσχυσαν") και την άτολμη μικρούλα Εσθήρ, να αναλάβει τον ρόλο της ριψοκίνδυνης ηρωίδας στην αυλή του Ξέρξη, για την σωτηρία των συμπατριωτών της Ιουδαίων της διασποράς, όταν ξαφνικά, ο "προστάτης" Μαρδοχαίος, έγινε σαφέστερος: «Μη νομίζεις πως η ζωή σου είναι ασφαλέστερη από των άλλων Ιουδαίων, επειδή ζεις μέσα στο παλάτι. Αν δεν μιλήσεις τώρα, (στο βασιλιά) η βοήθεια για μας θα έρθει απ’ αλλού, εσύ όμως και (όλοι) οι συγγενείς σου θα εξαφανισθείτε. Κείμ: «σε δε και ο οίκος του πατρός σου θέλετε απολεσθεί». Εσθ.4.13-14.
Για να βεβαιωθούμε εντελώς, ότι ολόκληρη η βιβλική θεολογία υπήρξε ξεκάθαρα εξαναγκαστική και ολόκληρη στηρίχθηκε στο δόγμα ήρωας ή νεκρός υπενθυμίζω τα ίδια της τα λόγια: «Σήμερα θέτω έμπροσθέν σας ευλογίαν και κατάραν, ευλογία εάν υπακούετε... κατάρα εάν δεν υπακούετε» Δευτερ.11.26-28.
Λίγο παρακάτω συνεχίζει: «Eάν δεν υπακούσεις επιμελώς στην φωνή του Κυρίου του θεού σου, για να προσέχεις να εκτελείς όλες τις εντολές του και τα διατάγματά του τα οποία εγώ σε προστάζω σήμερα, όλες αυτές οι κατάρες θα έλθουν πάνω σου και θα σε βρούν... Ο Κύριος θα φέρει πάνω σου θανατικό... θα σε χτυπήσει με πυρετό, ρίγος, ερεθισμό, μαρασμό, φλόγωση και με μαχαίρι... θα σε καταδιώκει εωσού αφανισθείς... το πτώμα σου θα γίνει τροφή στα όρνια του ουρανού και στα θηρία της γης... ο Κύριος θα κάνει τις πληγές σου μεγάλες και αθεράπευτες και τις ασθένειές σου κακές βαριές και αθεράπευτες. Θα φέρει πάνω σας όλες τις οδυνηρές πληγές της Αιγύπτου και θα τις κολλήσει σε σας, αλλά (θα φέρει ακόμα εναντίον σας) και κάθε ασθένεια και κάθε πληγή που δεν είναι γραμμένη στο βιβλίο αυτό, και θα σας χτυπήσουν μέχρι αφανισμού! … Αν υπακούσετε: «ο Κύριος θα σας αγαθοποιεί» Αν όμως δεν υπακούσετε: ο Κύριος θα ευφρανθεί στο να σας εξαλείψει και να σας εκμηδενίσει»! Δευτερ.28.15-63. Το δόγμα: ήρωας ή νεκρός, ήταν ανέκαθεν η πεμπτουσία της Βίβλου!
Αυτός λοιπόν υπήρξε ο εκβιαστικότερος "θεός" όλων των εποχών!
Αυτός ήταν ανέκαθεν ο απόλυτος βιβλικός κανόνας! Υποταγμένος και ευλογημένος ή ανυπάκουος και νεκρός! Αξίζει βέβαια να διαβάσετε ολόκληρο αυτό το 28ο (ΚΗ΄) κεφάλαιο του Δευτερονομίου, για να δείτε τις απίστευτες και ατελείωτες κατάρες, με τις οποίες ο "θεός" (δηλαδή οι Λευίτες) εξασφάλιζαν την απόλυτη συνεργασία και την υποταγή, απ’ τους δύσμοιρους λαϊκούς Εβραίους!
Ολόκληρη η Βίβλος δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια συλλογή εξαναγκασμών σε δράση, με την ελπίδα της σωτηρίας απ’ την μια και την απειλή του θανάτου απ’ την άλλη. Υπερβολικά σαφής γίνεται επ’ αυτού ο θεολόγος Κλήμης Αλεξανδρεύς γράφοντας: «δια της (μη κατακαιόμενης) βάτου λαλεί (ο θεός της Π. Διαθήκης) και μέσα από το πυρ δίδεται στους ανθρώπους, δείγμα ομού χάριτος και φόβου: εάν υπακούσεις το φως, εάν παρακούσεις το πυρ». Προτρεπτικός προς Έλληνες 1.8.3.
Κλείνοντας λοιπόν την παρένθεση ήρωας ή νεκρός, συμπεραίνουμε πως κάτι ανάλογο συνέβη και με τον πανικόβλητο Χριστό, μπροστά στο "ποτήρι" της σταύρωσής του! Διαφορετικά δεν εξηγείται η κραυγαλέα ανακολουθία στην παραπάνω διατύπωση, όπου βλέπουμε τον ήρωα Ιησού, να τον κόβει ματωμένος ιδρώτας, όχι πριν, αλλά μετά την "ενίσχυση" του "αγγέλου"!
Για όσους λοιπόν ακόμα αναρωτιούνται, πώς είναι δυνατόν, το διάσημο αυτό σπαραξικάρδιο σταυρικό δράμα, με όλα τα τόσο θυσιαστικά αλλά και άκρως επικίνδυνα, να ολοκληρώθηκε από μικρόψυχους ταλαντούχους υποκριτές και απλούς ψεύτες, νομίζω πως η απάντηση είναι πλέον σαφής... Στην κατάλληλη στιγμή, λειτούργησε αποφασιστικά ο ωμός εκβιασμός ζωής και θανάτου! Το δόγμα ήρωας ή νεκρός, υπήρξε ανέκαθεν ο βασικότερος μοχλός εξαναγκασμού των βιβλικών ηρώων, σε δράση εκτός ορίων!
------------------------
[1] Συνήθως οι θεολόγοι αντιστρέφουν (διορθώνουν) την σειρά των εξελίξεων όπως βολεύει σ’ αυτούς: Ο Επιφάνιος χωρίς καμμιά δυσκολία, βάζει πρώτα τον ματωμένο ιδρώτα του Ιησού και μετά την ενίσχυση του αγγέλου: «εν αγωνία ίδρωσε και εγένετο ο ίδρως αυτού ως θρόμβοι αίματος. Εφάνη δε άγγελος κυρίου ενισχύων αυτόν» Επιφάνιος Ancοratus 37.1. Το ίδιο κάνουν εδώ και αιώνες οι καθ’ έξιν ψευδόμενοι θεολόγοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου